ลานธรรมจักร :: แสดงกระทู้

แต่ตอนนี้ที่ยังอยากมีชีวิตอยู่เพราะยังอยากเห็นผลของการทำชั่วของ....
ก็เห็นมีแต่คนบอกว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" สงสัยต้องมีคนเบรคเราแน่ๆเลยว่า
ไม่ให้รอคอย เพราะยิ่งคอยยิ่งช้า

เพื่อนๆรู้สึกบ้างไม๊ว่า คุณตา ดีดี ของพวกเราหายไปนานแล้ว

เผื่อเขาจะอายคนอื่น ไม่กล้าออดอ้อนสามีเราอีก และคนอื่นๆก็เป็นสายตาให้ด้วย
จะได้ผลไหมคะ ต้องรวบรวมความกล้าน่าดูเหมือนกัน

เจ้าของ:	ใต้ฟ้า [ 09 ก.พ. 2011, 20:21 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
ใต้ฟ้าขอเป็นกำลังใจให้คุณพี่อีกคนนะคะ พี่คะสักวันกรรมเวรจะจัดสรรพวกเขาเองค่ะ เรื่องลูกตอนนี้เขาหน้ามืดอยู่ก็จะยังไม่คิดถึง สักวันเขาสำนึกได้ใต้ฟ้าคิดว่าเขาคงเข็ดไปอีกนานที่ทอดทิ้งลูกเมียไป เดี๋ยวนี้ใต้ฟ้าก็ไปไหนมาไหนคนเดียวบ้าง ถ้าลูกว่างก็ไปกับลูก มีอิสระดีค่ะ พอเขาเข้าบ้านมาก็อึดอัด บางครั้งเขาทะเลาะกันมา เขาก็พูดเองว่าทิ้งลูกเมียให้อยู่ตามลำพังทำได้ไง เหมือนเขาสำนึกได้ พอเขาดีกันก็เหมือนเดิม ใต้ฟ้าเลยเลิกหวัง (จะให้เขากลับมาเหมือนเดิม) เลิกแบก (ความทุกข์) เลิกแค้น เลิกโกรธพวกเขาดีกว่าค่ะ มองพวกเขาอย่างเวทนาสงสาร พวกเขาไม่มีบุญไงคะ ถึงไงด้พากันทำแต่ความชั่ว ไม่ต้องเอาชนะพวกเขาด้วยวิธีใด ๆ นะ เอาชนะใจตัวเราเองดีกว่าค่ะ สู้ ๆๆๆๆๆๆ วีรสตรีทีเป็นแม่ของลูกนะคะ

เจ้าของ:	ทุกข์ใจ [ 09 ก.พ. 2011, 21:35 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
ขอบคุณทุกๆท่านนะจ๊ะ พี่ก็ขอให้ทุกท่านมีกำลังใจที่เข้มแข็งเหมือนกัน ด้วยรักและห่วงใย

เจ้าของ:	pra_nee [ 10 ก.พ. 2011, 15:50 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
เป็นกำลังใจให้พี่ใหญ่หายเร็ว ๆ นะคะ

เจ้าของ:	นนนน [ 11 ก.พ. 2011, 10:11 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
พี่ใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามกรรมค่ะ พี่ใหญ่อย่าเอากรรมเขามาผู้กับเราเลย ปล่อยเขารับกรรมของเขาไปเถอะ เพราะ หากเราตามไปผู้กรรมกับเขา เราก็จะไม่หลุด จากพวกเขาซะที ยังคงต้องวนเวียนเจอกัน ไปอย่างนี้ไม่จบไม่สิ้น ขอให้เป็นแค่คนดู อย่า "แช่ง" นะค่ะ

เจ้าของ:	ทักทาย [ 11 ก.พ. 2011, 11:46 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
ทุกข์ใจ เขียน: แต่ตอนนี้ที่ยังอยากมีชีวิตอยู่เพราะยังอยากเห็นผลของการทำชั่วของ.... ก็เห็นมีแต่คนบอกว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" สงสัยต้องมีคนเบรคเราแน่ๆเลยว่า ไม่ให้รอคอย เพราะยิ่งคอยยิ่งช้า อ้างคำพูด: เพื่อนๆรู้สึกบ้างไม๊ว่า คุณตา ดีดี ของพวกเราหายไปนานแล้ว

ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/

ขอคำแนะนำ http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=21417	หน้า 51 จากทั้งหมด 61

เจ้าของ:	panlaya [ 17 ก.พ. 2011, 12:33 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
สวัสดีค่ะพี่ทุกข์ใจ พี่ทักทาย พี่นิตา และท่านอื่นค่ะ อ่านเรื่องของพี่ๆแล้ว ทุกท่านยังโชคดีที่มีลูกไว้ยึดเหนี่ยว ทุ่มเท ปลอบใจ แต่ของตัวเองไม่มีใคร กอดหมาร้องไห้ค่ะ ไม่มีลูก แต่งงานมา22ปี รู้จักกับสามีมาเกือบ30ปี เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยค่ะ เจอกัน ทำกิจกรรมออกค่าย ไปเที่ยว เข้าชมรม..เป็นความผูกพันที่มากมายเนิ่นนาน ทำงานสร้างตัวมาด้วยกันค่ะ จนเป็นระดับบริหารแล้วจึงเกิดเรื่อง... พอมีเงิน มีชื่อเสียง มีสถานะดีขึ้น ผู้หญิงก็เข้ามา สมัยนี้มันไม่แคร์ค่ะว่าจะมีเมียแล้ว มันขอเป็นกิ๊ก ขอเงินใช้ อาศัยบารมีสามีเราในที่ทำงาน สามีเขาดีมาตลอดค่ะ เขาก็เสียใจ เพราะ เหตุ ปัจจัยอะไรก็แล้วแต่ กินเหล้าเมางานเลี้ยง พูดคุยหยอกล้อจนเลยเถิดค่ะ เขาบอกเด็กมันยั่ว..เรื่องเกิดมาต้นปี53 พอจับได้เหมือนสายฟ้าฟาดกลางหัวค่ะ สติแตก พุทโธก็ไม่อยู่ นั่งสมาธิก็น้ำตาไหล ไปปฏิบัติธรรมก็ไม่นิ่ง ตกนรกดีๆนี่เอง ใจร้อนลุ่ม ทำทุกวิถีทางแล้ว ยื้อจนสุดกำลัง ท้อจนจะถอย สามีเขาขอโอกาส ขอโทษ แต่เราขาดความเชื่อถือไปแล้ว ความไว้วางใจไม่มีแล้ว คิดดูว่าสภาวะแบบนี้ทุกข์ทั้งคู่ค่ะ ทะเลาะกันยันเช้า พอดูเหมือนจะดี เอาอีกแล้วกลับดึกกินเลี้ยงอีกแล้ว อดทนมากๆค่ะ คิดว่าเขาแอบไปหากันแน่ๆ ผู้หญิงไม่ยอมเลิกง่ายๆแน่ มันเป็นเด็กธุรการได้เป็นกิ๊กกับเจ้านาย เท่ขนาดไหน ได้หน้าได้เงิน งานสบาย ไม่มีใครกล้าใช้งาน หน้าด้านสุดๆค่ะ เคยเตือนแล้ว ว่า ด่าแล้ว เริ่มจากเบาไปหาหนัก โดนด่าสวน ว่าแ่ก่แล้วไม่รู้จักปลง แค้นมากค่ะ สามีบอกตอนนี้เลิกยุ่งกันแล้ว เชื่อได้ไหม๊คะ แต่ก่อนหน้านั้นตอนยังจับไม่ได้ก็พูดแบบนี้ค่ะ ไม่มีอะไรกันๆแค่เด็กในที่ทำงาน จนเจอหลักฐานมัด จึงยอมรับ ทุกวันนี้ไม่รู้อยู่เพื่ออะไร เป็นควายโง่ที่บ้านให้เขาหลอกไปวันๆหรือคะ

เจ้าของ:	nitta [ 17 ก.พ. 2011, 16:41 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
คุณ Panlaya ค่ะ เท่าที่พี่ได้อ่านและวิเคราะห์ดูแล้ว ของคุณ Panlaya ยังดีกว่าของพี่นะค่ะ เพราะว่าของพี่เค้าขอไปอยู่แบบอาทิตย์ละ 2 วัน ถ้าไม่ให้ไป เค้าก็ขู่ว่าจะขนเสื้อผ้าไปหมดเลย และยังยอมรับหน้าชื่นตาบานอีก พี่คิดว่ากรณีแบบนี้ คุณ Panlaya ต้องเตรียมทำใจรอไว้เลยดีกว่าค่ะ เพราะถ้าหากเกิดอะไรขึ้นแล้ว จะได้ตั้งสติทัน แต่ความเจ็บปวดมันต้องมีแน่นอนค่ะ เราก็ต้องผ่านไปให้ได้ พี่ Nitta เอง ทุกวันนี้ก็ทำใจอยู่ค่ะ เพราะเพิ่งเลิกกันไม่ถึง 2 เดือน แต่เวลาช่วงความเจ็บปวดเกือบปีค่ะ เราก็ต้องอยู่ให้ได้ แต่ถ้าหากเค้าเป็นคู่ของคุณ Panlaya พี่เชื่อว่ายังไง เค้าก็ต้องกลับมาอยู่กับเราแน่นอนค่ะ มีคนเคยแนะนำว่าให้สวดบท อิติปิโส เกินอายุ 1ค่ะ ต้องสวดทุกวันนะค่ะ จนกว่าเค้าจะกลับตัวกลับใจ และกลับมาเหมือนเดิม พี่ก็เคยสวดค่ะ แต่ยิ่งสวด ยิ่งได้รู้ความจริงเร็วขึ้น ก็ดีเหมือนกันค่ะ อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องทนทุกข์นาน ลองดูนะค่ะ พี่จะคอยให้กำลังใจอีกคนค่ะ

เจ้าของ:	ทุกข์ใจ [ 17 ก.พ. 2011, 23:04 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
สวัสดีค่ะคุณpanlaya ตามที่อ่านจากที่คุณเล่ามาทั้งในกระทู้นี้และกระทู้อื่นๆ ในช่วงนี้พี่คิดว่ามีทางเดียวที่คุณทำได้ก็คือปล่อยเขาไปก่อน คุณต้องเข้มแข็ง พี่เข้าใจความรู้สึกคุณดี เพราะพี่ประสบมาเต็มๆ ถ้าคุณมีเวลาลองอ่านกระทู้พี่ให้หมดตั้งแต่ต้น จะรู้ว่าพี่เจ็บปวดแค่ไหน ในความเห็นของพี่นะ คนมีความรู้ระดับปริญญาแล้วแถมยังเป็นผู้บริหารอีก เขาต้องรู้ทุกอย่างว่าอะไรควร อะไรไม่ควร แต่กิเลศตัณหา มันไม่เข้าใครออกใคร ยี่สิบปีมันเทียบไม่ได้กับปีครึ่งปีหรอก พี่ขอให้คุณต้องพยายามทำใจให้ได้ มิฉะนั้นสุขภาพคุณจะทรุดโทรมมาก เดี๋ยวโรคภัยจะถามหา คุณลองไปอ่านกระทู้ของพี่ในหน้าแรกที่คุณอินทรีย์5แนะนำบทสวดมนต์ไว้ คุณสวดตามนั้นเลยนะ ต่อด้วยบทสวดชิณบัญชรด้วยก็ดี และถ้าเป็นไปได้ ให้ไปปฎิบัติธรรมด้วย คุณต้องพยายามดึงจิตกลับมาอยู่กลับตัวให้เร็วที่สุด อย่าปล่อยให้โทสะครอบงำนาน

เจ้าของ:	ทุกข์ใจ [ 17 ก.พ. 2011, 23:23 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
ต่อจ้ะ ชีวิตคนเรานะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไปหรอก ช่วงที่พวกเรามีความสุข เราก็ลืมไปเลยว่าเราจะเจอทุกข์ มันเลยตั้งรับแทบไม่ทัน ชาติก่อนๆเราอาจเคยไปทำร้ายจิตใจคนอื่นเขาไว้ ชาตินี้จึงต้องมาชดใช้กรรม พี่ขอให้คุณpanlayaสวดมนต์ ไหว้พระ ทำบุญ สร้างกุศลให้มากๆ อย่าไปอาฆาตแค้น ด่าทอ เขาและผู้หญิงคนนั้น เพราะจะทำให้คุณชดใช้กรรมไม่หมดสักที สู้เรามาสร้างบุญให้กับตัวเองให้มากๆดีกว่า ขอเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

เจ้าของ:	panlaya [ 18 ก.พ. 2011, 14:56 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
วันนี้ไปทำบุญที่วัดค่ะ(คนเดียว) ตั้งใจทำอาหารแต่เช้า และจัดตะกร้าไป จิตใจไม่แจ่มใสนัก เพราะอยากให้เขาไปทำบุญด้วยกัน เป็นวันมาฆะบูชา คนเต็มวัดเลย มีครอบครัวคนอื่นๆ สามีภรรยา คู่หนุ่มสาวฯ ก็คิดนะคะ..เออ คนเราหนอ ต้นทุนมาไม่เท่ากัน เคยชวนเขามาวัด จะมาแบบต้องลากกันเข้าวัด หน้างอ เลยรู้สึกว่า จะรมณ์เสีย เป็นบาปไปเปล่าๆ เดี๋ยวนี้ไปขับรถไปคนเดียวค่ะ พอมีเรื่องกันมาปีกว่าแล้ว ไม่เคยเอ่ยปากชวนให้เสียใจอีกเลย.... ขอนำบุญมาฝากทุกท่านนะคะ อนุโมทนา...สาธุนะคะ และบุญที่ท่านให้คำแนะนำ ช่วยให้คนคลายทุกข์ ขอให้ส่งผลให้ทุกท่านมีความสุขยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

เจ้าของ:	panlaya [ 18 ก.พ. 2011, 15:15 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
พี่ๆคะ น้องยังสู้ค่ะแต่เหนื่อยนัก กับบททดสอบนี้ สวดมนต์อิติปิโส แรกๆก็ไปด้วยดี พอหลายๆจบเข้าน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นทุกครั้ง มันจะได้บุญไหมคะ ..หรือเป็นบาป เขาบอกเลิกยุ่งเกี่ยวกัน ความน่าเชื่อถือไม่มีเลย ย้งทำงานด้วยกัน แอบคุยโทรศัพท์กัน (น่าจะใช้วิธีเปลี่ยนซิมการ์ด เพราะแอบเช็คในโทร.ไม่มีเบอร์ผู้หญิงคนนั้น) หรือสร้างเมล์ใหม่ขึ้นมาคุยกันที่เราไม่รู้ (เพราะสามีขะอยู่กับคอมฯทั้งวัน อ้างว่าเช็คงานตามงาน ถือโทรศัพท์ติดตัว เหมือนเป็นอวัยะวะอันหนึ่ง)การอยู่กับความหวาดระแวงเหมือนมีคนแทงข้างหลัง มันสาหัสค่ะ ข้างหน้าต้องดูดี ทำตัวเป็นแม่บ้านงานเรือนครบถ้วน แต่ข้างในน้ำตาตก ไม่มีแม้สักวันที่ไม่ร้องไห้...น้ำตามันไหลเองค่ะ เจ็บลึกๆ พยายามแล้ว ถ้าคิดก็ตัด ถ้าคิดก็ตัด เปลี่ยนเป็นพุทโธๆๆๆๆ ยังพยายามไม่พอหรือเปล่าคะ ใครช่วยด่าที....ห้ามใจไม่ให้คิดไม่ได้...คิดแล้วก็เจ็บ...มากๆ ที่ว่าทำใจให้อยู่กับปัจจุบัน ยากจริงๆค่ะ เพราะปัจจุบันผู้หญิงคนนั้นก็อยู่ข้างๆตัวเขานี่แหละค่ะ สามีรักงานมากขยันมุ่งมั่น เรายืนเคียงข้างให้กำลังใจมาตลอด ไปทำงานแต่เช้า กลับมืดค่ำ เห็นใจค่ะ ยังหาอาหารเสริมมาช่วยเรื่องสุขภาพ มาจับได้อีกที มันไปเจอกันแต่เช้า ตอนที่คนอื่นยังไม่มา แล้วตอนเย็นที่คนอื่นในออฟฟิตกลับหมดแล้ว เป็นโอกาสที่ได้จู๋จี๋กัน มันเลวมากจริงๆ เราหลงทุ่มเทให้ พอมาตอนนี้ บอกว่าเลิกแล้วไม่มีๆๆๆๆ อมพระมาพูดยังไม่เชื่อเลยค่ะ

เจ้าของ:	panlaya [ 18 ก.พ. 2011, 15:24 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
คือถ้าเราจะตัดไฟตอนนี้ยังทันไหม๊คะ ว่าจะเข้าไปที่ทำงานสามี ไปพูดในห้องผู้หญิงคนนั้น(มีเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆอยู่ด้วยค่ะ) ว่าใครที่รู้ตัวว่า มายุ่งเกี่ยวกับสามีคนอื่น ให้เลิกซะ อย่าทำร้าย ทำลายครอบครัวคนอื่น เป็นแมวโขมย ลักกินโขมยกินไม่ดี ตอนนี้เจ้าของเขาจับได้แล้วนะ ขอให้เลิกพฤติกรรมน่าอายนี้ซะ ไปพูดดีๆไม่ด่าค่ะ ให้ฟังกันทั่วๆห้อง ได้ยินกันหลายๆคน ไม่เอ่ยชื่อค่ะ บอกแค่ว่าใครรู้ตัวว่าทำ ให้หยุดซะ เผื่อเขาจะอายคนอื่น ไม่กล้าออดอ้อนสามีเราอีก และคนอื่นๆก็เป็นสายตาให้ด้วย จะได้ผลไหมคะ ต้องรวบรวมความกล้าน่าดูเหมือนกัน เคยไปออฟฟิตสามีค่ะ คนในนั้นรู้จักน้องหลายคน เลขาก็รู้จักค่ะ จะดีไหมคะ...ขอคำแนะนำด่วนค่ะ

เจ้าของ:	แสงอาทิตย์ [ 18 ก.พ. 2011, 18:21 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
สวัสดีคะคุณ panlaya อยากบอกคุณว่าไม่ว่าตอนนี้คุณคิดจะทำอะไรมันก็ไม่เป็นผลดีทั้งสิ้น นอกจากรักษาจิตรักษาใจของตนเองให้อยู่ได้ณ ปัจจุบันให้ดีที่สุด เรื่องที่จะตีโพยตีพายในที่ทำงานเขายิ่งไม่เกิดผลดีกับตัวเองเลย เรื่องทั้งหมดจะยิ่งเลวร้ายไปกันใหญ่ จากที่สามีคิดไม่ดีอยู่แล้วก็จะยิ่งหนีห่างจากเราไปอีกเรื่อยๆ (เราจะกลายเป็นนางมารร้ายในบัดดล) แนะนำให้อยู่เฉยๆ ตอนนี้ไม่มีอะไรฉุดเขาสองคนได้หรอกคะ จิตใฝ่ต่ำเรื่องนี้มันแรงมาก ให้เราทำสารพัดเขาสองคนก็ไม่ยี่หระ อาการหน้ามืดตามัวมันเลิกยากกกก ไม่ทราบจะบอกอย่างไร เรื่องแบบนี้มันพูดและสอนกันไม่ได้ และเราก็ห้ามใจไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ปวดกับการถูกกระทำในวันสองวันได้ เข้าใจอยู่คะ (รู้ซึ้งดีและลึกด้วย) ผลกระทบที่ได้มันสาหัสเกินกว่าเราๆจะรับได้ เห็นใจและเป็นห่วงคุณนะคะ แต่ก็อยากจะบอกว่าดูจากสถานการณ์แล้วเขาสองคนคงไม่เลิกกันง่ายๆ (พูดตรงๆ) จนกว่ากรรมที่เราต่างทำกันมามันจะหมดไปคะ เรื่องนี้เรื่องจริง เราประสบมาแล้ว กรณีเรา ณ ตอนที่เกิดเรื่องเราก็ทำและเจ็บอย่างที่คุณเป็น ไม่มีเวลาไหนเลยที่ไม่เศร้า ทุกข์ใจปานจะตายให้ได้ (แต่ก็ไม่เห็นตาย) ทำทุกอย่าง ทั้งบู๊และบุ๊น แต่ก็ไ่ม่มีผลอะำไร สถานการณ์กลับแย่ลงทุกวันๆ จนวันหนึ่งคิดได้ (หรือชินไม่รู้) ก็คิดล่ะนะว่าฉันจะต้องอยู่ได้ถ้าไม่มีเธอ ฉันต้องอยู่ให้ได้ เดิมจะคิดอย่างเดียวว่าต้องตายแน่ถ้าขาดเธอ พอวันหนึ่งเราทำใจได้ระดับหนึ่ง สถานการณ์มันก็เปลี่ยน ทุกอย่างเปลี่ยน ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร ณ วันนี้เราได้เขากลับมาแต่กลับมาแบบไม่100% ที่พูดทั้งหมดทั้งมวลคืออยากจะบอกว่า ถึงเวลาที่เขาจะกลับมา เดี๋ยวเขากลับมาเอง ไม่ว่าจะด้วยเหตุไหนอย่างไร หรือพูดง่ายๆ คือ ถ้าเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน(อย่างแน่นอน) ถึงบอกว่าคุณไม่ต้องดิ้นรนอะไร วันนี้จะุทุกข์ก็ทุกข์ไป แต่พรุ่งนี้ให้คิดใหม่ ทำใหม่ ตั้งสติ คิดบวก เอาเวลาที่(เคย)ทุกข์ หันมารักตัวเอง อย่างที่คุณบอกว่าหันมาปรับปรุงทุกอย่างให้ดีขึ้นไม่ว่าจะเรื่องงานบ้านงา่นเรือน อะไรก็แล้วแต่ แต่วันนั้นที่คุณปรับปรุงคุณปรับปรุง (เพื่อสามี) แต่วันนี้จะบอกคุณว่าหันมาปรับปรับและรักตัวเอง (เพื่อตัวเอง) แล้วไม่ต้องนึกถึงเขาอีก เขาจะขึ้นช้างลงม้าก็ปล่อยไปตามเรื่อง อย่าเอามาเป็นสาระ เขาไ่ม่สำคัญ(ที่สุดในชีวิตคุณหรอก) บอกกับตัวเองไว้คะ แล้วถ้าวันหนึ่งที่คุณตัดใจและเข้มแข็งขึ้น คุณก็จะนึกรักตัวเองมากขึ้นไปด้วย สงสารตัวเองเถิดคะ ใครจะทำร้ายจิตใจเราเท่าตัวเราเองไม่มีอีกแล้ว เก็บใจที่บอบซ้ำลงตะกร้า แล้วปั่นให้สะอาด กลับมาเป็นตัวของตัวเองที่เฉิดฉาย เด็ดเี่ดี่ยว อย่าได้แคร์ คิดซะว่าก็แค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ถ้าทำได้ก็สุดๆ ในชีวิตเลยคะ เอาใจช่วยนะคะ สำคัญคุณไม่มีลูกเป็นลาภอันประเสริฐเลยนะ จะเลิกกันง่ายจะตายไป (นี่เรื่องจริง)ไม่ต้องคิดและนึกอะไรมากเลยไม่ต้องกลัวลูกจะกำพร้า สุขใดจะเท่า วันนี้เรายังคิดอิจฉาคนเป็นโสดเลย จะทำอะไรก็ดูสนุกสนานในชีวิตจัง ไม่ต้องมีเรื่องทุกข์ จะกินก็อิ่ม จะนอนก็นอนเต็มตื่น เฮ้อ ...กรรมใครกรรมมันจริงๆ คะ

เจ้าของ:	ทักทาย [ 18 ก.พ. 2011, 21:39 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
อ้างคำพูด: เผื่อเขาจะอายคนอื่น ไม่กล้าออดอ้อนสามีเราอีก และคนอื่นๆก็เป็นสายตาให้ด้วย จะได้ผลไหมคะ ต้องรวบรวมความกล้าน่าดูเหมือนกัน ถ้าเขาจะมีความละอายใจอยู่บ้าง...คงไม่ต้องรอให้เราไปพูดหรือแสดงตัว เก็บความกล้าที่รวบรวมได้ไว้ใช้อย่างอื่นจะเกิดประโยชน์กว่า...ตอนนี้ใช้การนิ่งเฉย สยบทุกสิ่งทุกอย่าง โดยเฉพาะความว้าวุ่นของตัวเอง เป็นสิ่งที่ดีที่สุด ดำเนินชีวิตของตัวเองแบบถอยห่างจากเขาที่ละนิดๆ...เมื่อวานคิดถึงเขาหนึ่งร้อย วันนี้พยายามคิดถึงให้เหลือสักเก้าสิบเก้า พรุ่งนี้ก็ให้เหลือเก้าสิบแปด ทำให้ได้ ในแต่ละวัน....สิ่งสำคัญที่ทำให้ใจเรารุ่มร้อนอยู่ตลอดเวลา คือการพยายายามไปรับรู้ เรื่องของพวกเขา แล้วนำมาเติมแต่งนั่นแหละคือสิ่งที่สร้างความเจ็บปวดขึ้นในใจของเรา ทำใจให้อยู่กับปัจจุบันมันไม่ง่ายก็จริงอยู่...เพราะปัจจุบันมันสั้น....แต่ก็ไม่ยากจนเกินไปนัก เอาใจใส่กับสิ่งรอบๆกาย ไม่ว่าจะเป็นฝนตก แดดออก ร้อน หนาว หิวข้าว หิวน้ำ หรือแม้กระทั่ง กำลังร้องไห้ เสียใจ ให้รู้อยู่ตรงนั้น รู้ในขณะนั้นให้มากที่สุุด พยายามประคับประคองใจให้อยู่กับสิ่งเหล่านั้น หากใจแว่บออกไปไกลเกินกว่า รัศมีสามเท้าก้าว เมื่อรู้ตัวก็ให้ดึงกลับมาอยู่ที่สิ่งใกล้ตัวให้ได้...แรกๆอาจจะต้อง ปล้ำกันนานหน่อย...แต่ปฏิบัติบ่อยๆ...แล้วจะรู้ว่าไม่ได้ยากเกินความพยายามของเราเลย ความคิดของคนเราแปลกอยู่อย่างหนึ่งคือ...พอเรารู้เท่าทัน..มันจะเปลี่ยนแปลงไปทันที ลองหันมองดูรอบๆตัวดู...มิใช่เราคนเดียวที่ทุกข์เพราะเรื่องนี้....ถ้าจะแบ่งพรรค แบ่งพวก....แบ่งฝักแบ่งฝ่าย..พวกเราอยู่ข้าง "มาก" เสียด้วย จะเสียใจไปทำไม?.... เมื่อวันเวลาผ่านไปจะรู้ว่า สิ่งเหล่านี้เป็นวิตมินอย่างดีที่จะทำให้เรา เข้มแข็ง โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อ ปัญหาต่างๆที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไม่ว่าจะหนักหนาสาหัส สักแค่ไหน?ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับเรา...ไม่สามารถทำอะไรเราได้ หากผ่านพ้นช่วงนี้ไป พยายามนิ่งให้ได้ทั้งกาย และใจ อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง พยายามหาอะไรทำ สวดมนต์ ปฏิบัติธรรม ฟังเทศน์ ให้ทาน อ่านเรื่องราวของเพื่อนๆในลานนี้ หรือหาบทความดีๆ อ่านแบบตั้งใจ คิดและพิจารณาตาม แล้วจะเห็นว่า คนเราเกิดมาพร้อมกับความทุกข์ ไม่มีใครที่ไม่ทุกข์ จบเรื่องหนึ่งก็จะไปทุกข์ อีกเรื่องหนึ่ง หมุนเวียนเปลี่ยนไปตลอดเวลา....เป็นกฎตายตัวของธรรมชาติ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ...ให้ฝันฝ่าอุปสรรคธรรมดาๆเหล่านี้ไปให้ได้โดยเร็วนะค่ะ

เจ้าของ:	panlaya [ 18 ก.พ. 2011, 22:00 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: ขอคำแนะนำ
ขอบคุณมากๆค่ะ ไม่ได้กล้าหาญ ไม่ได้เข้มแข็งอะไรเลย เพียงอยากสู้สักตั้งให้สุดๆ แต่มีคนทักท้วงก็ดีแล้วค่ะ จิ้งจกทักยังต้องฟังเลย ... โบราณจึงบอกว่า สองหัวดีกว่าหัวเดียว คิดคนเดียวไม่รอบคอบค่ะ ยิ่งสถานะการณ์แบบเมาหมัดอย่างนี้ ขึ้นชกคงไม่สวยแน่ ได้คนมีประสบการณ์คล้ายกันช่วยแนะแนวทาง ยิ่งดีค่ะ เป็นอันเข้าใจได้ว่า ถึงจะลืมเรื่องร้ายๆนี้ไม่ได้ ยังนอนร้องไห้ทุกคืน ยังหวาดระแวงทุกครั้ง ที่เขาออกจากบ้าน แต่จะปรับใจใหม่ปรับตัวใหม่อีกครั้ง คราวนี้เพื่อตัวเองค่ะ และอยู่กับปัจจุบัน เชื่อไหม๊คะมีบางวันหลังจากหาอาหารเช้าให้เขาแล้ว ส่งสามีไปทำงาน ตัวเองก็ไม่ออกจากห้องไปไหนเลยจนบ่ายเย็น ไม่รับโทรศัพท์ใคร ไม่คุยกับใคร มันเหนื่อยค่ะ มาเจอลานธรรมฯที่นี่ช่วยดิฉันได้มาก ขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ

หน้า 51 จากทั้งหมด 61	เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/