วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก แล้วหลังจากได้คำแนะนำจากคนหลายคนเรื่องเพื่อน ต้องขอบคุณมากจริงๆ เลยค่ะ ตอนนี้ได้ย้ายออกจากกลุ่มนั้นแล้ว คบคนพาล พาลพาไปหาผิดจริงๆ เมื่อออกแล้ว มีความรู้สึกดีมาก ได้เจอเพื่อนใหม่ๆ แล้วมีอยู่คนหนึ่งประทับใจมาก เค้านั่งสมาธิวันละครึ่ง ชม. แล้วอยากบวชด้วย ไม่คิดว่าคนอายุ 17 จะคิดแบบนั้นเป็นด้วยแหะ เห็นเพื่อนส่วนใหญ่ ไมมีไรทำ ก็นั่งจับกลุ่มนินทากัน

และแล้วก็รู้สึกตัวเองเหมือนเมื่อก่อนไปคบพ่อค้ายาบ้ายังไงก็ไม่รู้ เพราะจะอยู่ก็ไม่สบายใจ พอเราเลือกทางดีดี ก็ไม่ปล่อยเราอีก คอยแกล้ง คอยนินทาตลอด บางครั้งมาเฉียดเดินใกล้ ก็บอกว่าเราเป็นตัวสะเหนียด

แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกดี เพื่อนคนอื่นๆ ที่เคยออกจากกลุ่มนี้ไป จะถูกเพื่อนในห้องเกลียดกันทั้งนั้น เพราะกลุ่มนี้ขี้นินทามาก ยิ่งออกแล้วแกล้งสารพัด จนต้องลาออก ตอนแรกนึกว่าเปิดเรียนคงเป็นอย่างนั้น แต่เพื่อนๆ ในห้องก็ยังดีกับเราเหมือนเดิม เพราะทั้งเรื่องงานหรืออะไรก็ช่วยเหลือพวกเค้าตลอด ค่อยรู้สึกโล่งใจไปทีนึง

แต่รู้สึกอึดอัดมาก เพราะอยู่ห้องเดียวกัน เค้าคอยประชดประชันทุกเรื่อง ตอนนี้ก็วางตัวเฉยๆ แต่ในใจอยากจะร้องด้วยซ้ำเมื่อถูกมากๆ บางครั้งเรื่องไม่เป็นความจริงเลย เพราะมีอยู่เรื่องหนึ่งไม่รู้ใครโทรแกล้งกลุ่มนั้น พวกนั้นก็หาว่าเป็นเรา คอยประชดสารพัด ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เลยย แม้แต่คิดก็ยังไม่เคย เหอะๆไม่คิดว่าเพื่อนกันจะทำกันได้ถึงเพียงนี้ ไม่รู้ว่าต่อไปต้องทำยังไงดี...