"คนใจหิน"

http://daraoke.gmember.com/idxplaymv.do ... 0200793902

แรก ๆ เห็นมีเพลงแนวชักชวนให้คนเข้าวัด ทำความดี หรือเสียงสวดมนต์ หรือเพลงคลายเครียด แล้วเพลงนี้มาได้ไงคะ


มีปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติกรรมฐานอีกแล้วค่ะ คงต้องตั้งกระทู้ถาม
และถ้าเป็นไปได้ จะไม่ถามเยอะเหมือนครั้งก่อน

แหะๆ คุณรินก็ช่างสังเกตนะขอรับ

กรัชกายมองอีกมุมหนึ่ง
เช่น
การปฏิบัติกรรมฐาน มีความยุ่งยากลำบาก ต้องอดทนฝืนความรู้สึกที่เคยชิน
คนใจอ่อนก็ยากจะผ่านจุดนั้นๆได้
ดังนั้น โยคีต้องเป็นคนเด็ดเดี่ยวมุ่งมั่น ใจแข็ง ใจหิน ใจเพชร

อย่างคุณรินก็ใจหินนะขอรับ ถ้าเป็นคนใจอ่อนใจไม่สู้แล้ว คงไม่ผ่านอุปสรรคที่เกิดจากการปฏิบัติกรรมฐานมาได้ขนาดนี้นะขอรับ


คุณตั้งกระทู้สนทนากับกรัชกายได้ครับห้องสมาธิ,สติ ตั้งใหม่เลย ไว้มีปัญหาก็ถาม ไม่มีก็ปล่อยให้ตกไป

ถามได้ขอรับ มากน้อยไม่เป็นไร กรัชกายรับได้ทุกไม้ขอรับ เว้นไม้ตะพดกับไม้หน้า ๓

จริงแล้วแน่แท้....สาธุ..สาธุ

เข้ามาเยี่ยมคุณกรัชกาย...ค่ะ

ยินดีต้อนรับขอรับ คุณป้า COMA! .

ไหนๆก็มาแล้ว มีคำถามแทนน้องๆหลานๆ ขอรับ

ถามว่า คุณป้ามีวิธีครองรักครองเรือนยังไง จึงอยู่ด้วยกันจนแก่จนเฒ่า เหมือนๆคนรู่นๆคุณปู่ คุณย่า ฯลฯ
ขอรับ คนรุ่นดังกล่าวมีเคล็ดลับอะไร

แล้วคนปัจจุบันนี้มีจุดพร่องตรงไหน หรือ เพราะอะไร จึงดูเหมือนชีวิตคู่มีปัญหามากมาย เช่น ปัญหาหย่าร้าง ปัญหาสามี มีบ้านเล็กบ้านน้อย ฯลฯ เกิดจากสาเหตุใดบ้างขอรับ

สวัสดีค่ะคุณกรัชกาย...ขอบคุณนะค่ะที่ให้ยากฟังคนแก่เล่า...

ป้าขอตอบแบบปถุชนนะค่ะ....

ด้วยยุคและสมัยของป้านั้น...การครองเรือนเป็นเรื่องของครอบครัว..
การที่เราจะรักใครชอบใคร..และจะครองคู่อยู่กับใคร...คนในครอบครัวจะช่วยกันพิจารณา..
คนเราเห็นตัวตนของคนอื่น..ในมุมมอง..การกระทำ..ที่ต่างกันไป...ต่อหน้าเรา..เป็นอย่างไร..
ต่อผู้อื่น..เป็นอย่างไร...

เรื่องฐานะไม่สำคัญ..ทุกอย่างแพ้ความพยายาม..แม้คุณรวยล้นฟ้า..แต่ขาดความขยัน ซื่อสัตย์
และความพยายามที่จะดำรงความดีแล้ว...สักวันก็จะรู้จักคำว่าไม่มีได้เช่นกัน
เพราะฉะนั้นเรื่องฐานะ..จึงไม่เป็นประเด็นสำหรับครอบครัวป้า

เมื่อได้คู่ที่เหมาะที่ควร..ผู้ใหญ่เห็นด้วยแล้ว...ก็ใช่ว่าจะจบนะค่ะ
การครองเรือนที่เราต้องเผชิญ..ทั้งคู่ยังต้องเจอปัญหา..ไม่ว่าจะสร้างขึ้นมา..ด้วยตั้งใจหรือไม่ตาม..
ใจเราเนี้ยแหละ...สำคัญที่สุด.........
ระลึกให้ได้เสมอว่าเรามีภาระ...เรามีพันธนาการ...ไม่ใช่โซ่...ไม่ใช่หน้าที่....
แต่พันธนาการที่ใจ ที่จะทำให้คนที่อยู่กับเรา..มีความสุขมากที่สุดเท่าที่เราจะทำได้

เรื่องปากเสียงมีกันทุกครอบครัว...อยู่ที่ว่าเราพูดก่อนคิดหรือเปล่า...
คิดให้ดีทบทวนก่อนโต้ตอบ...
หากบอกว่าอารมณ์มันขึ้นลืมตัว...หากเราลืมตัวตนที่น่ารักของเราได้..
แล้วทำไมคนรอบข้างเค้าจะลืมเราบ้างไม่ได้
แต่สำหรับป้ากับลุง...ใครดังเราก็ให้เค้าดังไป...อีกฝ่ายก็นั่งมอง...
สังเกตุมั้ยเวลาฝ่ายนึ่งไม่โต้ตอบ...เมื่อเค้าโวยจนสุดๆ แล้ว..เค้าจะหันมาสนใจเรา..
เช่น..จะว่าไง...หรือมองอะำไร..ฯลฯ
นั้นแหละคือจังหวะที่เราจะหยิบยืนความช่ำเย็นให้..เช่น...
อมยิ้มบ้าง..หัวเราะบ้าง..หรือถามว่า..เหนื่อยแล้วเหรอ...ด้วยน้ำเสียงที่ไม่แข็งกร้าว
อย่าโต้ตอบเรื่องที่เป็นปัญหาในขณะนั้น...เว้นระยะ และเวลาที่เหมาะค่อยๆพูด ค่อยๆปลอบ
หรือตอบปัญหา...คราวนี้นี้เค้าจะรับฟังเรา แต่โดยดีค่ะ...

รักกันก็เพราะอารมณ์.....โกรธกัน...เกลียดกัน...ฆ่ากัน...ก็เพราะอารมณ์...เช่นกัน
ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่เรา...ว่าพูดว่า...เค้าอย่างนั้น..เค้าอย่างนี้....เราสุดๆ แล้วนะค่ะ
สุดๆ ของทุกสิ่งคือความเงียบ สงบ ทุกครั้ง

ลองดูก็ได้..
ไม่มีใคร...ร้องไห้ไม่หยุด...ไม่มีใครบ่นไม่หยุด...ไม่มีใครโกรธไม่หยุด...ไม่มีใครเหนื่อยไม่หยุด...
ทุกคนต้องหยุด...แม้จะเป็นแค่กริยาก็ตาม...
แต่อยากไปคิดแทนเค้า..หรือเข้าไปในใจเค้า...ว่าใจเข้าใจเค้ายังไม่ยอมหยุดคิด....
จงอย่าคิดแทนผู้อื่น..เพราะเค้าอาจไม่ได้คิดอย่างที่เราคิดหรอก..
หากทุกคนคิดเหมือนกัน..คงไม่เหตุการต่างๆ ที่เราเรียกว่าวงเวียนแห่งกรรมหรอกนะค่ะ....

เช่นเรื่องกับข้าว...ป้าถามคุณลุงว่าเบื่อมั้ย..อยากทานอะไรก็บอกนะ...ไม่รู้จะทำไรดี
ลุงจะตอบว่า...อะไรก็ได้...
พอนั่งทานข้าว...คุณลุงจะถามว่า..แกงจืดไม่มีเหรอ...หรือแบบเดิมอีแล้วเหรอ...?
เรื่องแค่นี้..ป้าตอบแบบอมยิ้ม..ไม่พอเหรอ...พรุ่งนี้นะ...หรืองั้นรอเดี๋ยว...จะทำให้ทาน...ก็จบ
ด้วยคำตอบที่ง่ายๆ..ของคุณลุงคือ...รอก็ได้..หรือจ๊ะๆๆ...

ไม่รู้ว่าพอจะได้สาระหรือเปล่านะค่ะ..
การครองเรื่องเป็นเรื่องอารมณ์...ไว้ตอบเป็นเรื่องจะชัดกว่านะค่ะ

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ...หากข้อความนี้จะเป็นธรรมทาน...

ขอบคุณคุณป้า COMA! ขอรับ ที่มอบข้อคิดดีๆเป็นธรรมทาน

ถามอีกคำถามขอรับ นั่นหมายถึงการเลือกคู่ครองของหนุ่มสาวรุ่นคุณป้าว่าจะต้องผ่านผู้ใหญ่ ให้ผู้ใหญ่ช่วยดูด้วย และก็มีฝีมือทำอาหารการบ้านการเรือนเก่ง

แต่สาวสมัยนี้ทำไม่ค่อยเป็น พึ่งข้าวถุงข้าวกล่องนอกน้าน เพราะต้องออกทำงานนอกบ้าน
ถามว่า แล้วสาวหนุ่มยุคปัจจุบัน ควรมีวิธีดูกันยังไงก่อนใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน

"ค่าน้ำนม"

http://www.anuchon.com/music_listen.php?id=192


http://www.youtube.com/watch?v=5l0gbYz7-38



"แม่ของใคร"

http://www.imeem.com/toepto/music/CKr3vt1e//

ป้าว่านะ...ยุคสมัยเปลี่ยน...ค่านิยมเปลี่ยน...
แต่ป้าว่าจิตใต้สำนึกของคนไม่น่าเปลี่ยน...ที่สำคัญต้องยอมรับคำว่าพอ...ในทุกๆ เรื่อง...
เมื่อเราคิดจะทำตามเค้าอื่น ทุกๆ เรื่อง...แล้วทำไม่ไม่ลองทำในเรื่องที่ถูก..ที่ควรดูบ้างล่ะ

เรื่องการใช้ชีวิตคู่มันสอนกันไม่ได้...บอกกันไม่รู้เรื่องหรอกนะค่ะ...
เพราะทุกคนมีความคิดเป็นของตนเอง...
เพียงแต่จะย้ำเตือนว่า...หันกลับมามองข้างหลังบ้าง...ก่อนที่จะตัดสินใจก้าวต่อไป...

ข้างหลัง..คืออดีต..ที่มีรอยยิ้ม..น้ำตา..เสียงหัวเราะ..และความอบอุ่น..
เค้าเลือกที่จะจำแล้วทำ...หรือถีบตัวเองไปให้พ้น..ด้วยการวิ่งหนี...
เพราะคำว่า"ต้องการ" คำเดียว

เราสอนใครให้เชื่อไม่ได้หรอก..แต่ต้องรอให้เค้ามาถามเท่านั้น...เพื่อให้คำแนะนำเค้าได้....
แล้วเราก็แค่หวังว่า..เค้าจะดีขึ้นเมื่อทำตามเราแนะได้...เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะทำตามเราหรือเปล่า
รออีกเหมือนเดิม..รอดูว่าเค้าจะยิ้มหรือร้องไห้...นั้นแหละคือคำตอบล่ะ

อนุโมทนา..ข้อความนี้จะเป็นธรรมทาน..ค่ะ

เก็บรัก
http://www.imeem.com/people/deFYwfO/music/kNO863cV//

"แต่ปางก่อน"

http://www.imeem.com/people/ZI6Iass/music/9CgIwOhj//