23188.การเป็นเมียน้อย

ทักทาย

พุดพิชญา เขียน:

เพราะทุกวันนี้พุดยอมรับค่ะว่ายังแค้นเขาสองคนมากมายเลยที่เดียว .... 9 ปี ไม่น้อยเลยนะค่ะ ......
เป็นกำลังใจให้พุดด้วยนะค่ะพี่ทักทาย พุดจะทำให้ได้ เพื่อตัวพุดเองค่ะ

หนูพุดค่ะ พี่รู้จักกับสามี(เก่า) ของพี่
คบกันได้สองปี ตกลงใจหมั้น คงสภาพการเป็นคู่หมั้นกันได้
สิบสี่ปี ถึงตกลงแต่งงานกัน แต่งงานกันได้สิบปี
เพียงเพื่อจะรับรู้ว่า ตั้งแต่วันที่เป็นคู่หมั้นกันจนเลื่อนขั้น
มาเป็นภรรยา ไม่มีวันไหนสักวันเลยที่เขาซื่อสัตย์กับเรา
แต่งงานได้ไม่ถึงอาทิตย์ เขาก็โทรศัพท์เรียกกันไปปลอบโยน
จนพี่มีลูก หนึ่งคนก็แล้ว สองคนก็แล้ว เขาก็ยังอดทนที่จะ
ปีนต้นงิ้วกัน จนกระทั้งลูกคนเล็กพี่ได้สี่ขวบ ความจริงถึงเผย
คงไม่ต้องอธิบายนะค่ะว่า สภาพของพี่ในวินาทีแรกที่ทราบเรื่อง
เป็นอย่างไร? กลั้นใจตายได้คงกลั้นไปแล้ว รวมเวลาดูนะค่ะว่า
กี่ปีที่เขามีความเพียรพยายามในการปลูกต้นงิ้วกัน :b14:

นับจากวันที่พี่ทราบเรื่องจนถึงวันนี้อีกหกปี ถ้าพี่ไม่ตัดใจ ยังคงความ
แค้นอยู่ หนูพุดลองบวกเวลาเข้าไปอีกหกปี และยังจะอีกกี่ปีถ้าเรายัง
วนเวียนอยู่ในความแค้น มันได้อะไรขึ้นมาบ้าง? นอกจากใจที่
"ร้าวราน" หาความสุขไม่ได้เลย :b7:

ตลอดเวลาหกปีที่ผ่านมา พี่มีอะไรๆที่มีประโยชน์ทำ มากมาย
ดีกว่าการมานั่งใจจดจ่ออยู่กับชายหญิงคู่นั้น อย่าไปเสียดาย
เวลาที่ผ่านมาเลยค่ะ ถ้าจะเสียดายก็ควรจะเสียดายเวลาที่กำลัง
จะผ่านไปมากกว่า :b5:

พี่ทักทายเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ พยายามทำให้ได้นะค่ะ
แล้วจะรู้ว่าความสุขอยู่รอบๆตัวเรานี่แหละ ไม่ใช่อยู่ที่เขาสองคนเลย :b4:


ทั่วไป เว็บธรรมจักร

23188.การเป็นเมียน้อย

ผู้ใช้งานขณะนี้