วันเวลาปัจจุบัน 25 เม.ย. 2024, 03:11  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 69 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ก.ย. 2009, 01:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อ๊อฟ เขียน:
รู้สึกชื่นชมคุณทักทายจังค่ะ ต้องเป็นคนจิตใจดีงามและสวยมากๆเลยค่ะ :b17: :b17:


ขอบคุณค่ะ ขอถือเป็นคำชมนะค่ะ จริงๆแล้วทักทายก็เป็นผู้หญิงธรรมดา
ธรรมดาคนหนึ่ง ที่เผอิญเข้ามาอยู่ในวังวนของปัญหาชีวิตนี้ หรือจะเปรียบไปก็เหมือนห้องมืดห้องนี้
ก่อนเพื่อนๆ จนพอจะรู้ว่า ถ้าเลี้ยวซ้ายเราจะชนโต๊ะ ถ้าเลี้ยวขวาเราจะชนเสานะ ก็เลยพอที่จะบอก
ให้ผู้ที่หลงเข้ามาให้ห้องมืดนี้ให้เดินไปให้ถูกทาง โดยที่ไม่ต้องชนกับอะไรให้เจ็บตัว เจ็บหัวใจอย่าง
ที่ตัวเองเคยเป็นมาก่อนเท่านั้นเอง ความเจ็บปวดของคนที่ "ถูกทิ้ง" กับ "ถูกทรยศ" นั้น ถ้าเอามาชั่ง
เชื่อแน่ว่าคงมีน้ำหนักไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกค่ะ สัญชาติญาณของผู้หญิง ร้อยทั้งร้อยมักจะรักคนอื่น
มากกว่าตัวเอง เราก็เลยเจ็บกันเจียนตายแทบทุกคนเมื่อถูกหักหลัง เพราะพวกเรามักจะยึดมั่น ถือมั่น
ว่าเขาเป็นของเรา และจะต้องเป็นของเราตลอดไป พอไม่เป็นอย่างนั้น จากที่รักมากก็กลายเป็นความ
แค้นมากๆ ทั้งรัก ทั้งแค้น นี่แหละสำคัญมาก รัดรึงกันเสียแน่นแกะกันไม่ออกเสียที เป็นเงื่อนเป็นปม
ที่เห็นแล้วปวดหัว เผอิญทักทายโชคดีเจอปมอันนี้ค่ะ ก็เลยรู้ว่าปัญหาที่พวกเราเจอกันนั้น ต้องแก้ที่
ตัว "แค้น" นี่แหละ แล้วทุกอย่างมันจะคลายปมเอง อยากให้ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้เข้มแข็ง มองความ
ทุกข์และปัญหาต่างๆที่เข้ามาเหมือนพายุ ที่มันพัดผ่านมา แล้วเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง
ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าตัวเองสวยไหม? ถามคนรอบๆข้างแล้ว ทุกคนก็อึกอั๊กไม่ยอมตอบกันอ่ะค่ะส่วนจิตใจนั้น
เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่? อยากเห็นความหายนะของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกัน แต่พอรู้ว่า
การอโหสิกรรม มันเบาสบาย ทำให้เราไม่มัวหมอง ตอนนี้ก็เลยมีความรู้สึกอยากให้ทุกคนเป็นแบบ
ทักทาย คือไม่รักใครมาก ไม่อาลัยอาวรณ์กับใคร ไม่เกลียด ไม่แค้น วางทุกอย่างแค่เฉยๆ พอโกรธปุ๊ป
ปัดออกปั๊ป พอเริ่มรักใครปุ๊ปต้องยับยั้งปั๊ป วางอามรณ์ทุกอย่างแค่กลางๆไม่ให้มากจนเกินไป
น้ำถ้าเทแค่ขอบๆแก้ว มันก็ไม่ล้น ไม่เลอะ จริงไหมค่ะ?
ดีใจมากที่เรื่องเล่า ทำให้คุณอ็อฟรู้สึกดี แล้วจะแวะมาเยียมอีก หวังว่าคุณจะดีขึ้นเรื่อยๆนะค่ะ
บุญกุศลใดๆก็ตามที่เกิดจากการนี้ ก็ขอให้ "เขาทั้งสอง"ที่สอนให้ทักทายรู้จักทุกข์ ได้รับอานิสงส์นี้ด้วย
ขอให้พวกเขาเป็นสุข ปราศจากทุกข์ ปราศจากเวร ปราศจากภัย สาธุค่ะ

อนุโมทนา เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.ย. 2009, 15:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณทักทายอีกครั้งนะคะที่ช่วยแนะนำเป็นประโยชน์มากเลยค่ะ :b16: :b16:
ตอนนี้ก็กำลังต่อสู้กับอารมณ์ของตัวเองค่ะ บางทีก็รู้สึกเหงา ว้าเหว่ และเศร้า อาทิตย์นี้ร้องไห้ 2 ครั้งค่ะ แต่ร้องระยะเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงนาที แล้วก็พยายามหาอะไรทำ ออกไปพบเพื่อนบ้าง ดีขึ้นมากจากอาทิตย์ที่แล้ว ญาติๆรู้เรื่องเขาก็ให้กำลังใจเราดี ทำให้เราสบายใจมากขึ้น จากที่ไม่กล้าออกไปตามสถานที่เก่า ๆที่เคยไปกับเขา เราก็ไปได้ มันก็ไม่ทำให้เราตายนี่นา ก็ไปได้นี่นา แต่รู้สึกแปล๊บๆที่อกข้างซ้ายอยู่บ้าง เพราะดิฉันชอบโยงเรื่องราวประติดประต่อกันไปเรื่อย เลยลืมไม่ลงซะที ที่จะทุกข์ก็เพราะจากใจเราเองนี่แหละ โทรศัพท์ก็กล้าพกติดตัวแล้ว ไม่คุยกับเขาครบอาทิตย์พอดี ก่อนหน้านี้โทรไปค่ะแต่เจ็บปางตายกลับมาอีกหนที่สอง (คนอื่นบอกไม่ฟังจริงๆ) รู้ว่าโทรไปจะต้องเจ็บยังจะโทรไปอีกแหนะ หาเรื่องเองแท้ๆ ตั้งปณิธานเอาไว้ว่า ถ้าไม่โทรหาเขาครบ 1 อาทิตย์จะซื้อของขวัญให้ตัวเอง ถ้าครบ 1 เดือน จะซื้อของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับตัวเอง 1 ชิ้น แต่กลัวจะไม่ครบเดือนซะมากกว่าค่ะ
ถ้าใครมองว่าคุณทักทายไม่สวย ดิฉันขอเถียงค่ะ คุณทักทายสวยที่จิตใจมากๆค่ะ เป็นเหมือนนางฟ้าที่ช่วยฉุดสติดิฉันให้ก้าวผ่านนรกขุมนี้ได้ :b8: :b8:

แย่จังกระทู้ของคุณ bun bun แท้ๆ กลับมีแต่เรื่องของดิฉัน แย่จริงๆ

:b43: :b44: :b45: :b46: :b47:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 ก.ย. 2009, 05:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อาทิตย์นี้ร้องไห้แค่สองครั้งในเวลาสั้นๆ มันก็หมายความว่าทุกอย่างเริ่มดีขึ้นแล้วค่ะ
อาทิตย์หน้าความเหงา ความหว้าเหว่ มันจะค่อยๆหายไปเอง มันเป็นแค่ความเคยชินที่เรา
เคยมีเขาอยู่ ก็เท่านั้นเองค่ะ แล้วต่อไปเราก็จะชินที่ไม่มีใคร ชินกับการทำอะไรๆคนเดียว
คุณอ็อฟน่ารักจัง มีการติดสินบนหัวใจตัวเองอีก ส่งกำลังใจคูณสองมาให้
นะค่ะขอให้ชนะ เอางี้สิค่ะ เพิ่มรางวัลให้ตัวเอง ถ้าครบเดือนตัดใจไม่โทรได้ เบิ้ลรางวัลให้ตัวเองไปเลย

ว่าแต่ว่าคุณbunbun เขารู้ไหมค่ะเนี๊ยะ? ว่าบ้านเขาถูกยึด เจ้าของบ้านก็ไม่รู้ไประเห่เร่ร่อนที่ไหน?
หรือไปซ้อมออกศึกอยู่ก็ไม่รู้?

เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2009, 11:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มิ.ย. 2009, 14:59
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ ก็เข้ามาดูเรื่อยๆ ครับ

taktay เขียน:

ว่าแต่ว่าคุณbunbun เขารู้ไหมค่ะเนี๊ยะ? ว่าบ้านเขาถูกยึด เจ้าของบ้านก็ไม่รู้ไประเห่เร่ร่อนที่ไหน?
หรือไปซ้อมออกศึกอยู่ก็ไม่รู้?
:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:


อ๊อฟ เขียน:
แย่จังกระทู้ของคุณ bun bun แท้ๆ กลับมีแต่เรื่องของดิฉัน แย่จริงๆ
:b43: :b44: :b45: :b46: :b47:


ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ถ้าเข้ามาแล้วรู้สึกดีขึ้น ผมก็ยินดีครับ ต้องขอบคุณ เพื่อนๆในบอร์ดนะครับ ที่ช่วยเป็นกำลังใจให้

taktay เขียน:
ขอบคุณค่ะ ขอถือเป็นคำชมนะค่ะ จริงๆแล้วทักทายก็เป็นผู้หญิงธรรมดา
ธรรมดาคนหนึ่ง ที่เผอิญเข้ามาอยู่ในวังวนของปัญหาชีวิตนี้ หรือจะเปรียบไปก็เหมือนห้องมืดห้องนี้
ก่อนเพื่อนๆ จนพอจะรู้ว่า ถ้าเลี้ยวซ้ายเราจะชนโต๊ะ ถ้าเลี้ยวขวาเราจะชนเสานะ ก็เลยพอที่จะบอก
ให้ผู้ที่หลงเข้ามาให้ห้องมืดนี้ให้เดินไปให้ถูกทาง โดยที่ไม่ต้องชนกับอะไรให้เจ็บตัว เจ็บหัวใจอย่าง
ที่ตัวเองเคยเป็นมาก่อนเท่านั้นเอง ความเจ็บปวดของคนที่ "ถูกทิ้ง" กับ "ถูกทรยศ" นั้น ถ้าเอามาชั่ง
เชื่อแน่ว่าคงมีน้ำหนักไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกค่ะ สัญชาติญาณของผู้หญิง ร้อยทั้งร้อยมักจะรักคนอื่น
มากกว่าตัวเอง เราก็เลยเจ็บกันเจียนตายแทบทุกคนเมื่อถูกหักหลัง เพราะพวกเรามักจะยึดมั่น ถือมั่น
ว่าเขาเป็นของเรา และจะต้องเป็นของเราตลอดไป พอไม่เป็นอย่างนั้น จากที่รักมากก็กลายเป็นความ
แค้นมากๆ ทั้งรัก ทั้งแค้น นี่แหละสำคัญมาก รัดรึงกันเสียแน่นแกะกันไม่ออกเสียที เป็นเงื่อนเป็นปม
ที่เห็นแล้วปวดหัว เผอิญทักทายโชคดีเจอปมอันนี้ค่ะ ก็เลยรู้ว่าปัญหาที่พวกเราเจอกันนั้น ต้องแก้ที่
ตัว "แค้น" นี่แหละ แล้วทุกอย่างมันจะคลายปมเอง อยากให้ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้เข้มแข็ง มองความ
ทุกข์และปัญหาต่างๆที่เข้ามาเหมือนพายุ ที่มันพัดผ่านมา แล้วเดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง
ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าตัวเองสวยไหม? ถามคนรอบๆข้างแล้ว ทุกคนก็อึกอั๊กไม่ยอมตอบกันอ่ะค่ะส่วนจิตใจนั้น
เมื่อก่อนก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่? อยากเห็นความหายนะของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกัน แต่พอรู้ว่า
การอโหสิกรรม มันเบาสบาย ทำให้เราไม่มัวหมอง ตอนนี้ก็เลยมีความรู้สึกอยากให้ทุกคนเป็นแบบ
ทักทาย คือไม่รักใครมาก ไม่อาลัยอาวรณ์กับใคร ไม่เกลียด ไม่แค้น วางทุกอย่างแค่เฉยๆ พอโกรธปุ๊ป
ปัดออกปั๊ป พอเริ่มรักใครปุ๊ปต้องยับยั้งปั๊ป วางอามรณ์ทุกอย่างแค่กลางๆไม่ให้มากจนเกินไป
น้ำถ้าเทแค่ขอบๆแก้ว มันก็ไม่ล้น ไม่เลอะ จริงไหมค่ะ?
ดีใจมากที่เรื่องเล่า ทำให้คุณอ็อฟรู้สึกดี แล้วจะแวะมาเยียมอีก หวังว่าคุณจะดีขึ้นเรื่อยๆนะค่ะ
บุญกุศลใดๆก็ตามที่เกิดจากการนี้ ก็ขอให้ "เขาทั้งสอง"ที่สอนให้ทักทายรู้จักทุกข์ ได้รับอานิสงส์นี้ด้วย
ขอให้พวกเขาเป็นสุข ปราศจากทุกข์ ปราศจากเวร ปราศจากภัย สาธุค่ะ

อนุโมทนา เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:


ขอบคุณนะครับคุณ taktay ที่เล่าให้ฟัง และยังมีแง่คิดดีดีด้วย
เมื่อก่อนผมก็โกรธ เกลียด อาฆาต เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะผมคิดว่าถ้าเรารักใครแล้วเราก็ควรที่จะดีใจเมื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุขสิ ไม่ใช่ยิ่งรักยิ่งเกลียด ความเกลียดจะทำให้ชีวิตเราตกต่ำลงไม่มีอะไรดีเลย แต่ยังมีอาการน้อยใจอยู่บ้างน่ะครับ แบบว่า ทำไมเค้ามีความสุขจัง แล้วเราต้องมาทุกข์ โดยที่เค้าก็ไม่ได้สนใจเราเลย

ผมมีข้อสงสัยครับ ตอนนี้ผมรู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นครับ อยู่ดีดีก็คิดขึ้นมาเอง มันเป็นช่วงๆ น่ะครับ มันเป็นเพราะอะไรหรอครับ หรือเป็นเพราะว่าผมกำลังเหงาหรือเปล่าครับ เลยทำให้คิดถึง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2009, 11:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ม.ค. 2009, 20:45
โพสต์: 1094

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


วันเวลาไม่อาจหวนคืน ..

ไม่มีสิ่งใดที่เราลืมได้หรอก ถ้าเราได้เคยใส่ใจกับมันไปแล้ว


อยู่ที่ว่า เราเลือกจะจำเท่านั้น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ต.ค. 2009, 15:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มิ.ย. 2009, 14:59
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


"สิ่งที่อยากจำกลับลืม แต่สิ่งอยากลืมกลับจำ "
เป็นแบบนี้ใช่หรือเปล่าครับ

ขอบคุณทุกคนมากนะครับที่เข้ามาเป็นกำลังใจให้ใครอีกหลายๆ คน ที่เป็นเหมือนกับผม ผมคิดว่าคนที่ได้เข้ามาอ่านคงได้แง่คิดมากขึ้นนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ต.ค. 2009, 02:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


bunbun เขียน:
เมื่อก่อนผมก็โกรธ เกลียด อาฆาต เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะผมคิดว่าถ้าเรารักใครแล้วเราก็ควรที่จะดีใจเมื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุขสิ ไม่ใช่ยิ่งรักยิ่งเกลียด ความเกลียดจะทำให้ชีวิตเราตกต่ำลงไม่มีอะไรดีเลย แต่ยังมีอาการน้อยใจอยู่บ้างน่ะครับ แบบว่า ทำไมเค้ามีความสุขจัง แล้วเราต้องมาทุกข์ โดยที่เค้าก็ไม่ได้สนใจเราเลย

ผมมีข้อสงสัยครับ ตอนนี้ผมรู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นครับ อยู่ดีดีก็คิดขึ้นมาเอง มันเป็นช่วงๆ น่ะครับ มันเป็นเพราะอะไรหรอครับ หรือเป็นเพราะว่าผมกำลังเหงาหรือเปล่าครับ เลยทำให้คิดถึง


คุณคิดถูกแล้วค่ะ "รัก" ไม่จำเป็นต้องครอบครองซึ่งกันและกัน ถ้าเรารักใครสักคนแล้วเราเป็นฝ่าย "ให้"
ความรู้สึกดีกว่าเป็นฝ่าย "รับ" ตั้งเยอะ ทั้งชื่นใจ ทั้งภูมิใจในตัวเอง ที่คุณยังมีความรู้สึก
น้อยใจ และสงสัยอยู่ก็เพราะ คุณยังตัดความ "อาวรณ์" ไม่ได้ คุณยึดมั่นกับคำว่า
"เกิดขึ้น ตั้งอยู่" แต่ไม่ยอมรับ "การดับไป" สามคำนี้มันมาเป็นชุดค่ะ จะขาดคำใดคำหนึ่ง
ไปไม่ได้คุณยอมรับแค่สองคำแรก และยึดมั่นมันไว้ไม่ยอมให้มันดับ ถ้าคุณเข้าใจว่า
ทุกอย่างในโลกนี้ต้อง"ดับไป"เป็นธรรมดาแล้วคุณคงไม่อาลัยอาวรณ์กับสิ่งที่มันผ่านไป
และไกลออกจากตัวเองไปเรื่อยๆ แม้นแต่ตัวของคุณเอง สักวันหนึ่งก็ต้อง"ดับไป" เหมือนกัน
ที่เขามีความสุขจัง ก็เพราะเขาไม่อาลัยอาวรณ์กับคนเก่าที่เหมือนกับดับไปในใจของเขาแล้ว
เขายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ที่มาทดแทน คุณก็หาสิ่งใหม่มาทดแทนซิค่ะ ไม่จำเป็นต้องเป็นคน
อะไรก็ได้ที่ทดแทน"คนเก่า" ที่กำลังเป็นอดึตที่ถอยห่างจากชีวิตเราไปทุกขณะ สวดมนต์
อ่านหนังสือ ปฏิบัติธรรม มีตั้งเยอะแยะค่ะ อย่ามัวเสียดาย "เงาของก้อนเนื้อ" ในน้ำอยู่เลยค่ะ
ขอให้วันนี้ของคุณดีกว่าเมื่อวานนะค่ะจะแวะมาใหม่ค่ะ เจริญในธรรม

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ต.ค. 2009, 13:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


bunbun เขียน:
เมื่อก่อนผมก็โกรธ เกลียด อาฆาต เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะผมคิดว่าถ้าเรารักใครแล้วเราก็ควรที่จะดีใจเมื่อเห็นคนที่เรารักมีความสุขสิ ไม่ใช่ยิ่งรักยิ่งเกลียด ความเกลียดจะทำให้ชีวิตเราตกต่ำลงไม่มีอะไรดีเลย แต่ยังมีอาการน้อยใจอยู่บ้างน่ะครับ แบบว่า ทำไมเค้ามีความสุขจัง แล้วเราต้องมาทุกข์ โดยที่เค้าก็ไม่ได้สนใจเราเลย

ผมมีข้อสงสัยครับ ตอนนี้ผมรู้สึกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นครับ อยู่ดีดีก็คิดขึ้นมาเอง มันเป็นช่วงๆ น่ะครับ มันเป็นเพราะอะไรหรอครับ หรือเป็นเพราะว่าผมกำลังเหงาหรือเปล่าครับ เลยทำให้คิดถึง


คุณ bunbun คะ เราสองคนไม่ต่างกันหรอกค่ะ อารมณ์อาลัยอาวรณ์มันก็ยังมีอยู่ เฝ้าแต่คิดถึงเขา
รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าเขาจากไปแล้ว เขาไม่กลับมาแล้ว เขาเลือกทางเดินใหม่ของเขาแล้ว แล้วก็มีเหตุมาให้ต้องเจ็บอยู่เรื่อย ๆ เราต้องทำให้ได้ค่ะอย่าให้เขาต้องมาอยู่เหนือเรา
คุณ bunbun กับดิฉันคล้ายๆกันค่ะ คือจบยังไม่ลง คิดน้อยใจ ทั้ง ๆที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้มานั่งคิดถึงเรื่องของเราแล้วด้วยซ้ำ ก็เลยไม่รู้จะคิดถึงไปทำไม คิดถึงไปเขาก็ไม่กลับมาอยู่ดี สู้ดีเอาเวลาที่นั่งคิดถึงเขาดูแลตัวเองแล้วก็คนที่รักเราจริง ๆ ดีกว่าไหม ต่อไปคุณจะต้องได้เจอคนที่ดีๆ เช่นเดียวกับคุณ
สักวันนึงคุณต้องขอบใจเขาที่เขาทิ้งคุณไป นะคะ

เป็นกำลังใจค่ะ เราจะสู้ไปด้วยกันเพื่อความเข้มแข็งของเราเองนะคะ :b4: :b4: :b4:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ต.ค. 2009, 12:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มิ.ย. 2009, 14:59
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


taktay]
คุณคิดถูกแล้วค่ะ "รัก" ไม่จำเป็นต้องครอบครองซึ่งกันและกัน ถ้าเรารักใครสักคนแล้วเราเป็นฝ่าย "ให้"
ความรู้สึกดีกว่าเป็นฝ่าย "รับ" ตั้งเยอะ ทั้งชื่นใจ ทั้งภูมิใจในตัวเอง ที่คุณยังมีความรู้สึก
น้อยใจ และสงสัยอยู่ก็เพราะ คุณยังตัดความ "อาวรณ์" ไม่ได้ คุณยึดมั่นกับคำว่า
"เกิดขึ้น ตั้งอยู่" แต่ไม่ยอมรับ "การดับไป" สามคำนี้มันมาเป็นชุดค่ะ จะขาดคำใดคำหนึ่ง
ไปไม่ได้คุณยอมรับแค่สองคำแรก และยึดมั่นมันไว้ไม่ยอมให้มันดับ ถ้าคุณเข้าใจว่า
ทุกอย่างในโลกนี้ต้อง"ดับไป"เป็นธรรมดาแล้วคุณคงไม่อาลัยอาวรณ์กับสิ่งที่มันผ่านไป
และไกลออกจากตัวเองไปเรื่อยๆ แม้นแต่ตัวของคุณเอง สักวันหนึ่งก็ต้อง"ดับไป" เหมือนกัน
ที่เขามีความสุขจัง ก็เพราะเขาไม่อาลัยอาวรณ์กับคนเก่าที่เหมือนกับดับไปในใจของเขาแล้ว
เขายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่ที่มาทดแทน คุณก็หาสิ่งใหม่มาทดแทนซิค่ะ ไม่จำเป็นต้องเป็นคน
อะไรก็ได้ที่ทดแทน"คนเก่า" ที่กำลังเป็นอดึตที่ถอยห่างจากชีวิตเราไปทุกขณะ สวดมนต์
อ่านหนังสือ ปฏิบัติธรรม มีตั้งเยอะแยะค่ะ อย่ามัวเสียดาย "เงาของก้อนเนื้อ" ในน้ำอยู่เลยค่ะ
ขอให้วันนี้ของคุณดีกว่าเมื่อวานนะค่ะจะแวะมาใหม่ค่ะ เจริญในธรรม

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:
[/quote]

ที่เค้าไม่อาลัยอาวรณ์ก็เพราะว่าเค้ามีคนใหม่นี่ครับ
แต่ตอนนี้ผมก็หาหนังสือมาอ่านเรื่อยๆนะครับ ช่วยได้เยอะเหมือนกัน
ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ

[quote="อ๊อฟ เขียน:

คุณ bunbun คะ เราสองคนไม่ต่างกันหรอกค่ะ อารมณ์อาลัยอาวรณ์มันก็ยังมีอยู่ เฝ้าแต่คิดถึงเขา
รู้ทั้งรู้อยู่แล้วว่าเขาจากไปแล้ว เขาไม่กลับมาแล้ว เขาเลือกทางเดินใหม่ของเขาแล้ว แล้วก็มีเหตุมาให้ต้องเจ็บอยู่เรื่อย ๆ เราต้องทำให้ได้ค่ะอย่าให้เขาต้องมาอยู่เหนือเรา
คุณ bunbun กับดิฉันคล้ายๆกันค่ะ คือจบยังไม่ลง คิดน้อยใจ ทั้ง ๆที่รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่ได้มานั่งคิดถึงเรื่องของเราแล้วด้วยซ้ำ ก็เลยไม่รู้จะคิดถึงไปทำไม คิดถึงไปเขาก็ไม่กลับมาอยู่ดี สู้ดีเอาเวลาที่นั่งคิดถึงเขาดูแลตัวเองแล้วก็คนที่รักเราจริง ๆ ดีกว่าไหม ต่อไปคุณจะต้องได้เจอคนที่ดีๆ เช่นเดียวกับคุณ
สักวันนึงคุณต้องขอบใจเขาที่เขาทิ้งคุณไป นะคะ

เป็นกำลังใจค่ะ เราจะสู้ไปด้วยกันเพื่อความเข้มแข็งของเราเองนะคะ :b4: :b4: :b4:


ครับ พยายามไปด้วยกันนะครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ :b12: :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ต.ค. 2009, 16:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ bun bun ยังดีนะคะที่มีที่ให้ไปหลายที่ แต่ดิฉันซิคะ :b5: :b5:
เป็นผู้หญิงตัวคนเดียวจะไปไหนมาไหนก็ลำบาก

คุณคงจะเข้มแข็งขึ้นมากกว่าเดิมแล้ว ดิฉันซิยังห่างไกลคุณอยู่ ยังไงดิฉันจะสู้ให้ดีทันคุณค่ะ

:b32: :b32:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ต.ค. 2009, 12:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b16: สวัสดีค่ะคุณ bunbun คุณเข็มแข็งขึ้นแล้วค่ะถ้าเราคิดถึงเขาแล้วก็เท่านั้นคิดแล้วเสียใจไปเปล่าๆแต่จะห้ามไม่ให้คิดก็ไม่ได้นะค่ะ...ดิฉันว่าที่คุณกำลังทำอยู่นี้ดีที่สุดแล้วค่ะพยายามหาเพื่อนคุยไปเที่ยวบ้างก็ดีนะค่ะจะได้ไม่เหงาซักวันคุณก็ลืมเขาได้ค่ะ..(มีคนเคยบอกว่าผู้ชายมักจะเสียใจไม่นานเพราะมีจิตใจเข็มแงกว่าผู้หญิงหลายร้อยเท่าจริงหรือเปล่าค่ะ)...สู้สู้นะค่ะแล้วจะแวะมาคุยด้วยค่ะ.. :b48:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2009, 16:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มิ.ย. 2009, 14:59
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


แม่ลูกสาม เขียน:
:b16: สวัสดีค่ะคุณ bunbun คุณเข็มแข็งขึ้นแล้วค่ะถ้าเราคิดถึงเขาแล้วก็เท่านั้นคิดแล้วเสียใจไปเปล่าๆแต่จะห้ามไม่ให้คิดก็ไม่ได้นะค่ะ...ดิฉันว่าที่คุณกำลังทำอยู่นี้ดีที่สุดแล้วค่ะพยายามหาเพื่อนคุยไปเที่ยวบ้างก็ดีนะค่ะจะได้ไม่เหงาซักวันคุณก็ลืมเขาได้ค่ะ..(มีคนเคยบอกว่าผู้ชายมักจะเสียใจไม่นานเพราะมีจิตใจเข็มแงกว่าผู้หญิงหลายร้อยเท่าจริงหรือเปล่าค่ะ)...สู้สู้นะค่ะแล้วจะแวะมาคุยด้วยค่ะ.. :b48:


ผมว่าไม่นะครับ ก็เสียใจพอๆกันครับ แล้วแต่แล้วใครทำใจได้เร็วกว่ากัน หรือว่ามีคนใหม่เข้ามาในชีวิต ก็ทำให้หายครับ ที่ผู้ชายหายเร็วคงเป็นเพราะว่ามีแฟนใหม่ได้เร็วกว่ามั้งครับ เพราะไปจีบเค้าก่อน(ประมาณว่าเจอใครน่ารักก็เข้าไปจีบอะ) แต่ผู้หญิงมักจะไม่จีบผู้ชายก่อนนี่ครับ ก็เลยเจ็บนานกว่า แต่สำหรับผู้ชายที่จีบผู้หญิงไม่เป็นก็เจ็บนานเหมือนกันครับ แบบผมไง :b12: :b12:

ผมเลยต้องหาหนังสือมาอ่านเรื่อยๆ แก้เหงาครับ ได้ความรู้ด้วย

คุณ อ๊อฟ พยายามเข้านะครับ หาอะไรมาทำเข้าไว้ ซื้อหนังสือมาอ่านก็ได้ครับ เอาที่อ่านแล้วเพลินนะครับ อย่าไปอ่านพวกเครียด เดี๋ยวไปกันใหญ่ครับ หนังสือธรรมะก็ดีนะครับ ผมก็อ่านตอนโดนทิ้งใหม่ๆ ก็ดีเพราะธรรมะนี่แหละครับ ช่วยให้ได้คิดดีครับ สู้ๆ นะครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2009, 22:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ดีใจจังที่คุณbunbun ดีขึ้นมากเลย แล้วคุณpapirus หละค่ะ
ไม่รู้ว่าป่านนี้ร้องเพลงอะไรไปบ้าง? หรือยังคง "ซมซาน" อยู ไม่รู้จะไปตามหาที่ไหนดี
บ้านก็ไม่มีอีกต่างหาก? ใครเจอช่วยถามข่าวคราวหน่อย ว่าซำบายดีบ่อ?

เจริญในธรรมค่ะ :b41: :b41: :b42: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2009, 16:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


http://www.imeem.com/seeyouallsoon/musi ... /instinct/

มอบเพลงนี้เป็นกำลังใจให้คุน bunbun นะคะ :b4: :b4: :b4:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ต.ค. 2009, 16:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


bunbun เขียน:
คุณ อ๊อฟ พยายามเข้านะครับ หาอะไรมาทำเข้าไว้ ซื้อหนังสือมาอ่านก็ได้ครับ เอาที่อ่านแล้วเพลินนะครับ อย่าไปอ่านพวกเครียด เดี๋ยวไปกันใหญ่ครับ หนังสือธรรมะก็ดีนะครับ ผมก็อ่านตอนโดนทิ้งใหม่ๆ ก็ดีเพราะธรรมะนี่แหละครับ ช่วยให้ได้คิดดีครับ สู้ๆ นะครับ


ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะคุณ bunbun ดิฉันก็ได้หนังสือธรรมะช่วยเยียวยาสภาพจิตใจของดิฉันเหมือนกันค่ะ อย่างที่คุร bunbun นี่ก็พูดถูกนะคะว่าผู้ชายเจ็บไม่นานเพราะว่าไปจีบผู้หญิงได้ แต่น้อยนะคะที่ผู้หญิงจะไปจีบใครก่อน ยิ่งดิฉันแล้วเลยค่ะ ขี้อายแล้วก็ไม่ค่อยจะสบตาใครเวลาพูดก้มหน้าก้มตาเดินบางทีก็โดนว่าหยิ่งบ้างล่ะ ทีจริงไม่ใช่เลยค่ะเป็นเพราะเราขี้อายมากกว่าเลยดูเหมือนคนหยิ่งค่ะ...
ขอให้คุณ bunbun โชคดีนะคะเจอคนที่เขาจริงใจและซื่อสัตย์เป็นคนดีเหมาะสมกับคุณ
ดิฉันเชื่อว่าโลกนี้คงไม่โหดร้ายเกินไปสำหรับเรานักหรอกค่ะ อาจเป็นเพราะเราดีเกินไปมั้งคะ เค้าเลยไม่เหมาะกับเรา :b28: :b28: ความเจ็บปวดความเสียใจจะเป็นแรงผลักดันให้เรามีพลังมีภูมิคุ้มกันไม่ก้าวพลาดเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ขอให้คุณเจอแต่สิ่งที่ดีๆ เช่นกันค่ะ :b8: :b8:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 69 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 27 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron