ใช่ค่ะอยากลืมเหมือนกัน ทั้งๆที่เขาก็เลวร้ายกับเราสารพัด วันนี้ยังคิดถึงเหมือนเดิม

ความคิดถึงมันจะเริ่มต้นมาจาก "นึก" ถ้าเราไม่อยาก "คิด" ก็อย่านึกซิค่ะ
พอเริ่มนึกปุ๊ป ให้รู้ตัวทันที แล้วก็รีบปัดออกไป ทำอะไรก็ได้ที่จะให้มันไม่สมารถเข้ามาในจิตของเราได้
ร้องเพลงดังๆ เข้าไปในห้องน้ำ ตะโกนร้องดังๆ (อย่าให้ใครได้ยินละกัน) หรือไม่ก็ออกไปวิ่งจ็อกกิ้ง
ก็ได้ ทำอะไรก็ได้ที่ให้ร่างกายเคลื่อนไหว ใจจะได้ไม่ว่างด้วย ถ้าไม่ได้ผลนะค่ะ ที่นี่ นั่งลงเลย
จะขัดสมาธิ หรือยกเข่าทั้งสองขึ้น เอาคางวางที่เข่าก็ได้ แล้วตั้งหน้าตั้งตาคิดถึงเขาไปเลย คิดๆๆๆๆ
อยากร้องไห้ก็ร้อง อยากหัวเราะก็ทำ ปล่อยอารมณ์ให้สุดๆไปเลย ดูสิว่าจะสิ้นสุดที่ตรงไหน? ลองดู
นะค่ะคุณอ็อฟ ตัวอาลัยนี่มันร้ายค่ะ อ้อยสร้อยได้ดีมาก พอใจเราอ่อนปุ๊ปมันจะแทรกเข้ามาปั๊ปเลยต้อง
หาวิธีปราบมันให้ได้ มันแรงมาเราก็ต้องอ่อนไป พอมันอ่อนลงไป เราก็ต้องเข้มแข็ง ขอให้โชคดีค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

ขอบคุณ คุณทักทายนะคะ ตอนนี้อาการเก่าก็กำเริบอีกแล้วค่ะ..เพราะตัวเราเองนี่แหละค่ะหาเรื่องเข้าตัวเองอีกแล้ว แล้วคิดอาฆาตพยาบาทเขาเหมือนกันนะคะ แต่ตอนนี้ขาดกันแล้วโดยสิ้นเชิงค่ะ เพราะว่าผู้ชายคนนี้ใครได้ไปไม่มีทางเจริญหรอกค่ะ ไม่ได้แช่งใครหรอกนะคะ แต่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ขืนเอาไปเป็นคู่ชีวิตชอกช้ำตายแน่ๆ ตอนนี้กำลังคิดว่าจะทำอย่างไรตัวเองถึงจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ จะทำอย่างไรถึงจะอยู่โดยที่ไม่มีเขา สวดมนต์เสร็จก็ขอให้หมดเวรหมดกรรมต่อกัน อย่าได้พบเจอกันอีกในทุกภพทุกชาติ
ดิฉันทำอย่างนี้ถูกหรือเปล่าคะเนี่ย