เพิ่งจะเลิกกับแฟนได้ไม่นานนี้เองค่ะ..
ปล่อยเรื่องมันคาราคาซังมานาน ให้โอกาสให้อภัยกันละกัน แต่ท้ายที่สุดก็ไปไม่รอดค่ะ
คบกับแฟนมา 4 ปี 7 เดือน จับได้ว่านอกใจว่าคบกับน้องคนหนึ่งที่ทำงานด้วยกัน เพราะไปโกหกเขาว่าเลิกกับเราแล้วช่วงนั้นมีปัญหาทะเลาะกันค่ะ แฟนเราก็เอาเรื่องไปปรึกษากับน้องคนนี้ตั้งแต่เดือน กรกฎาคม ปี 51 ไปๆมาๆ ก็เลยกลายเป็นความรัก เราจับได้ตอนเดือนม.ค.52 ตอนแรกบอกว่าจะเลิกกับเขา แล้วเราก็ดูพฤติกรรมเขาไปเรื่อย ๆ และพยายามปรับปรุงตัวเองสิ่งไหนที่ไม่ดีก็ไม่ทำ เลิกพฤติกรรมแย่ๆ ของเรา แต่ดูๆแล้ว เขาก็ยังเลิกกับน้องคนนั้นไม่ได้ เพราะเราเห็นเบอร์โทรเข้า-ออก แล้วก็มีรูปที่ถ่ายคู่กันไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้งค่ะ พอเราจับได้ก็โมโหอารมณ์ร้ายใส่เราทำร้ายน้ำใจเราตลอด แล้วพอเราจะไปเขาก็โทรมาง้อ เราก็กลับไปคืนดี เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณ 5 ครั้ง ใจเราก็เริ่มแย่ลงๆทุกวัน ทำไมนะคนที่เรารักมากที่สุดถึงได้ทำร้ายเราได้ขนาดนี้ ทั้งๆ ที่ดีกับเขาทุกอย่าง ดูแลเขาทุกอย่าง ครั้งสุดท้ายสุดจะทนจริง ๆ ค่ะ
ก็เลยพอแล้วไม่ไหวแล้ว ขอเดินออกมาดีกว่า ผู้ชายคนนี้เขาจะไม่บอกเลิกเราเด็ดขาด เขาจะทำให้เราทนไมได้เอง ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ไป บอกกับเราว่าขออยู่คนเดียว ตอนนี้เขาขออยู่คนเดียวก่อน แล้วถ้าเขาใช้ชีวิตเขาเต็มที่แล้ว เขาจะกลับมาหาเราเอง …เขาคงไม่กลับมาหรอกค่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ ตอนนี้ขอทำใจดีกว่า กลับมารักษาใจตัวเองที่มันบอบช้ำดีกว่า...ช้ำค่ะ สุดๆเลยตอนนี้ก็ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ปฏิบัติกรรมฐาน สวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวร ขอให้หายจากความโศกเศร้าเสียใจ ซะที พยายามให้กำลังใจตัวเอง ให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ค่ะ
