วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 23:23  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 197 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 14  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 13:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัดดีค่ะ ตอนนี้ดิฉันมีเรื่องทุกข์ใจมากแต่งงานกับสามีมา 10 ปีเขาไม่เคยนอนค้างที่อื่นเลยแต่กลับตี 3-4 เกือบทุกวันเราคิดว่าโดยอาชีพเขาคงเป็นอย่างนี้ (อาชีพรับเหมาก่อสร้างค่ะ) ดิฉันมีลูก 3 คนเป็นฝาแฝด หญิง-ชาย อายุ 2.5 ปี และเมื่อกลางเดือนที่แล้วดิฉันจับได้ว่าเขามีเด็กเก็บไว้และคลอดลูกชายได้ 2 อาทิตย์งงมากมารู้ตอนหลังว่าเขาเลี้ยงกันมาตั้ง 3 ปีแล้วและตอนนี้เขาก็ไม่ยอมเลือกใครคือไม่ทิ้งทั้งหมดดิฉันคิดจะจากเขาไปอยู่หลายครั้งแต่คิดถึงอนาคตของลูกดิฉันต้องทนอยู่อย่างเจ็บใจมากเลย

ตอนนี้ดิฉันหาหนทางเพื่อที่จะอยู่ต่อไปเพื่อลูกไม่ได้เลย เขาไปหากันทุกวันและมองว่าเขาจะรักมากด้วย
ที่สำคัญเขาชอบมาพูดกับเราว่ารักเราไม่ทิ้งเราไม่ไปหาคนนั้นแต่การกระทำไม่ใช่เลยดิฉันยอมรับว่ายังรักเขาอยู่แต่ทำใจให้ยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้สับสนวุ่นวายในจิตใจเหลือเกิน ดิฉันจะสวดมนต์ทุกวันก่อนนอนแต่พอสวดได้ครึ่งดิฉันก็ร้องให้อีกแล้วช่วยดิฉันหน่อยนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 14:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 พ.ค. 2008, 14:14
โพสต์: 3836

อายุ: 12
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


ปัญหาอย่างนี้เกิดขึ้นบ่อยจังเลย

บางคนก็หมกไว้ได้ถึง 10-20 ปีก็มีนะ

ลองค่อยๆอ่านดูนะครับ
viewtopic.php?f=27&t=21066&start=0&st=0&sk=t&sd=a


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 14:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 พ.ค. 2009, 09:34
โพสต์: 1478

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจมาก ๆ เลยค่ะ...
:b8: :b8: :b8:

ไม่ทราบเหมือนกัน ว่าควรจะทำใจยังไง
เพียงแต่นึกถึงเด็กที่เกิดมา... เด็กของทั้งสองฝ่ายเลยค่ะ...
เรื่องมันเกิดมาแล้ว ยังไงความรู้สึกของคุณก็คงจะแย่ไปแล้วล่ะค่ะ
แต่ยังไงก็อย่าให้ความรู้สึกที่เสียไปแล้วมาเป็นผลกระทบให้สถานการณ์มันแย่ลงไปกว่านี้นะคะ
พูดง่าย ๆ ลูกเขา กับ ลูกคุณ เป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันค่ะ...
....
:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 14:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

ชาติสยาม เขียน:
ปัญหาอย่างนี้เกิดขึ้นบ่อยจังเลย

บางคนก็หมกไว้ได้ถึง 10-20 ปีก็มีนะ

ลองค่อยๆอ่านดูนะครับ
viewtopic.php?f=27&t=21066&start=0&st=0&sk=t&sd=a


เห็นด้วยกับคุณชาติสยามครับ

ค่อย ๆ คิดนะครับ ทุกอย่างมีทางออกที่ดี

เอาใจช่วยครับ


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 22:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ก่อนอื่นคุณแม่ลูกสามลองเปิดไปอ่านกระทู้อื่นๆในหัวข้อนี้ดู
นะค่ะ จะทำให้สบายใจขึ้นในระดับหนึ่งว่าไม่ใช่คุณที่เจอปัญหานี้ นี่เป็นปัญหารายวัน
และกำลังจะแซงหน้าเป็นรายชั่วโมงแล้วค่ะ

คุณคงยังคิดอะไรไม่ออก สับสน มึนงงอยู่ อารมณ์ ณ.ขณะนี้ ต่อให้มีคำแนะนำที่
ดีอย่างไร? คุณก็คงทำตามไม่ได้หรอกค่ะ ตอนนี้ทำได้ดีที่สุดคือ อย่าอยู่คนเดียว
อย่าพยายามรับรู้อะไร? เกี่ยวกับสองคนนั้น และที่สำคัญอย่าซ้ำเติมตัวเอง โดยการ
ปรุงแต่ง คือพอเขาหายไปก็จะปรุงแต่งว่าเขาไปหากัน เขาคงรักกัน เขาคงปรนนิบัติ
พัดวีกัน จะทำให้เราชอกช้ำใจมากขึ้น ให้ทำใจให้ว่างๆ นึกถึงแค่ตรงนี้ อย่าให้
ความคิดเกินเลยออกไปในรัศมีรอบตัวหนึ่งเมตร ดูแลลูกๆ เล่นกับเขา คุยกับเขา
ทุ่มเทความรักทั้งหมดไปที่พวกเขา ไม่ต้องนึกถึงคนอื่นเลย ห้ามไม่ให้คิดคงยาก เอา
เป็นว่าถ้ากำลังคิดอยู่ กำลังเศร้าอยู่ พอรู้ตัวก็ปัดมันออกไปเสีย คิดเรื่องอื่นแทน จะเอา
อะไรให้ลูกกินดี พาลูกๆไปเดินเล่น ไปหาซึ้อของ ทำนั่นทำนี่ให้หมดไปอีกหนึ่งวัน
แล้วเมื่อไหร่?ที่คุณรู้สึกดีขึ้นกว่าวันนี้ ค่อยมาคิดกันต่อว่าจะทำอย่างไรกับปัญหานี้

ปัญหาทุกปัญหา เหมือนโจทย์เลข ถึงคุณจะคิด จะคำนวนบวกลบคูณหาร จนหัว
แทบระเบิด คำตอบมันก็มีอยู่ในตัวมันเองอยู่แล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆ 1+1=2 ถึงคุณจะ
เอากลับหัวกลับท้าย เอานั่นมาใส่เอานี่มาเติม คำตอบของมันก็ต้องเป็น 2 อยู่วันยังค่ำ
ใจเย็นๆนะค่ะ มีกำลังใจในลานนี้ที่พร้อมจะช่วยคุณเยอะเลย อย่าจมอยู่กับความทุกข์นาน
ค่อยๆถอยออกมา ตั้งสติก่อนแล้วก็จะรู้เองว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี เป็นกำลังใจให้
แล้วจะแวะมาให้กำลังใจบ่อยๆนะค่ะ เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ส.ค. 2009, 05:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ค. 2008, 14:07
โพสต์: 285

อายุ: 0
ที่อยู่: ประเทศไทย

 ข้อมูลส่วนตัว


ปัญหานี้แก้ยากจัง
คุณและผู้หญิงคนนั้น ก็ต่างก็มีลูกกับเขาเลย
ปัญหาที่จะให้ผู้ชายตัดสินใจเลิกฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดคงยากมากตอนนี้

สำหรับคำแนะนำตอนนี้ คงไม่ต้องไปคิดว่า เขารักฝั่งไหนมากกว่ากัน
แต่ให้มองเผื่อไปในอนาคตว่า
สมมติ ว่าสามีคุณตาย พิการ หรือ ทิ้งคุณไปอยู่กับเขาแล้ว
คุณยังสามารถเลี้ยงดูลูกสามคน
ให้สามารถเรียนหนังสือ มีชีวิตที่ไม่ลำบาก เป็นปกติสุขได้มั้ย

ทำยังไงคุณจะหายเงินมาเป็นทุนรอน ในกรณีเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมาได้
ให้คุณสนใจว่า จะหาเงินมาจุนเจือครอบครัวยังไง ถ้ารายได้หลักไม่ได้จากสามีคุณ

ลองหางานทำเพิ่ม หรือ วางแผนเก็บเงินไว้นะครับ คุณต้องคิดเผื่ออนาคตของลูกด้วย
อย่าจมปลักกับเรื่องนี้ ที่นอกเหนือจะทำลายคุณแล้วยังส่งผลไปถึงลูกคุณด้วย

คำแนะนำอาจจะถูกหรือผิด โปรดใช้วิจารณญาณและปรับใช้ให้เหมาะกับคุณเองครับ
ขอโทษด้วยนะครับ ถ้าคำแนะนำอาจจะทำให้คุณสะเทือนใจ

.....................................................
"ใครเกิดมา ไม่พบพระพุทธศาสนา ไม่เลื่อมใส ไม่ปฎิบัติ ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เป็นโมฆะตลอด ตั้งแต่วันเกิดจนวันตาย"

"ให้พากันหมั่นให้ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา"

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
http://www.luangta.com/

"ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน หัวใจของการปฏิบัติคือการมีสติในชีวิตประจำวัน"
หลวงปู่มั่น

"ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว"
หลวงพ่อปราโมทย์ สวนสันติธรรม ชลบุรี
http://www.wimutti.net


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 06:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


สวัสดีค่ะ เห็นคุณเข้าไปปลอบใจคุณทุกข์ใจแล้ว ก็ดีใจค่ะ
ว่าอย่างน้อยๆคุณก็เข้าใจอะไรๆได้แล้ว และทุกคำที่คุณโพสต์ในนั้นถูกต้องทุกอย่างเลย
แล้วคุณจะดีขึ้นเรื่อยๆ ขอให้ทั้งคุณและเพื่อนที่มีทุกข์ทุกท่าน ผ่านพ้นไปโดยเร็วนะค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 07:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 เม.ย. 2009, 06:18
โพสต์: 731

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอเป็นกำลังใจให้เหล่ากัลยาณมิตร

บุคคลที่ไม่ประมาทมัวเมาจนตกเป็นทาสของโลกและชีวิต
อย่างที่เรียกได้ว่า หลงโลก เมาชีวิต
ก็เพราะมีสติ รู้จักมอง รู้จักพิจารณา
รู้จักวางตัววางใจต่อความจริงต่างๆ
อันมีอยู่ประจำโลกและชีวิตเป็นคติธรรมดา ดังนี้
รู้ทันโลก คือ รู้พิจารณา รู้เท่าทัน
ตั้งสติให้ถูกต้องต่อสภาวะอันหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ
ในชีวิตที่อยู่ท่ามกลางโลก ซึ่งเรียกว่า โลกธรรม ๘ ประการ
ชื่นชม ขมขื่น
1.ได้ลาภ 2.เสื่อมลาภ
3.ได้ยศ 4.เสื่อมยศ
5.สรรเสริญ 6.นินทา
7.สุข 8.ทุกข์

เราจักต้องถึงความพลัดพรากจากของรักของชอบใจไปทั้งสิ้น

และขอกราบอนุโมทนาบุญ สาธุ.... :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 10:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2007, 09:17
โพสต์: 239

ที่อยู่: สุโขทัยธานี

 ข้อมูลส่วนตัว




.jpg
.jpg [ 76.4 KiB | เปิดดู 11171 ครั้ง ]
:b20: ต้องแก้ที่เหตุแล้วหนอ.......ชีวิต
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 12:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจตอนนี้ผ่านมา 1 เดือนเต็มแล้วนับจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นดิฉันทำใจได้ไม่มากก็น้อยแต่ก็จะพยายามทำต่อไปดิฉันจะนึกถึงคำพูดของทุกท่านเวลามีทุกข์ตอนนี้รู้สึกว่าเขาจะสงสารทางนั้นมากและแคร์กับความรู้สึกของผู้หญิงของเขามากขึ้นดิฉันจะคิดว่าเขาไม่ใช่ของเราไม่มีอะไรเป็นของตัวเราเลยแม้แต่ซักชิ้นดิฉันยอมรับว่ายังต้องคิดถึงเรื่องนี้อยู่ในบางครั้งก็อยากจะเลิกกันไปเลยแต่ในบางครั้งก็คิดว่าไม่มีประโยนช์อะไรที่เราไปเพราะลูกคือสิ่งที่เราต้องดูแลเขาให้ได้เติบโตและเรียนหนังสือให้ได้มากที่สุดถ้าดิฉันไปก็เท่ากับทิ้งปัญหาทุกอย่างไว้ทิ้งอนาคตของลูกทั้ง 3 คนพ่อเขาก็ยังมีความดีอยู่บ้างคือไม่ทิ้งลูกและไม่ทิ้งทั้งหมด (หมายถึงยังให้เงินลูกๆอยู่ ) ถ้าดิฉันคิดได้ก็คงดีกว่านี้ดิฉันยอมรับว่าไม่ค่อยมีเพื่อนมากนักที่จะพูดคุยเรื่องนี้ได้ดิฉันไม่อยากให้พ่อและแม่ทุกข์ใจไปกับเราเลยไม่ได้ปรึกษาท่านดิฉันจะพยายามหาทางออกให้กับชีวิตที่ดีที่สุดและปลอดภัยในการดำเนินชีวิตต่อไปในอนาคต ขอทุกท่านช่วยดิฉันให้ผ่านมรสุมชีวิตในช่วงนี้ด้วยนะค่ะ
เราอยู่อย่างเป็นเพื่อนเพื่อนที่ไม่มีสิทธิ์ในตัวเขา หึงเขา หวงเขา และไม่ตามเขาไม่ต้องอยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ที่ไหนตอนนี้อยู่กับใคร ชั่งเขา เขาเป็นแค่เพื่อนของเรา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 13:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจครับและเป็นอีก๑กำลังใจให้คุณแม่ลูกสามพ้นปัญหาด้วยความราบรื่นรวดเร็วครับ..

หากจะกั้นบ้าน เราก็ต้องก่อกำแพงไว้กั้น ปัญหาใจหรือเรื่องความรู้สึก ก็หาได้ใช้กำแพงได้ไม่
ต้องกั้นที่จิตใจของตน ไม่ให้เกลียดชังพยาบาท เพราะวิบากนั้นยังจัดแจงผลอย่างนี้ ประโยชน์ก็มี โทษก็มี จะทำอย่างไรดี?

หากท่านวางความน้อยเนื้อต่ำใจ ความโกรธ ความริษยาอาฆาตผูกพยาบาทเพราะเขาทำร้ายจิตใจท่านด้วยการปันในให้หญิงอื่น ท่านผู้ถามก็ยังสามารถอยู่ด้วยกันกับเขาอย่างเพื่อนพึ่งพาก็ได้...

การที่เขายังเป็น
อ้างคำพูด:
พ่อเขาก็ยังมีความดีอยู่บ้างคือไม่ทิ้งลูกและไม่ทิ้งทั้งหมด (หมายถึงยังให้เงินลูกๆอยู่ )
นั้นก็ยังนับว่าเป็นบุญของเราและลูกๆที่ยังได้รับอุปการะเช่นนี้ในเวลานี้ ซึ่งในรายอื่นๆเป็นอันมาก ต้องทุกข์ เพราะถูกทิ้งแบบไม่เหลียวแลทั้งยังมีหนี้สินทิ้งให้ภรรยาและลูกรับผิดชอบตามลำพังอีกมากด้วย เมื่อเขายังมีข้อดีอยู่เช่นนี้ หากเรายังยังต้องพึ่งพาเขาด้วยห่วงใยลูกๆ ก็ไม่พึงอาศัยอำนาจโทสะมานะทิฏฐิของตนเข้ามาประกอบในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น..ในขณะเดียวกัน ก็ควรเข้าใจว่าแม้สิ่งไรๆ เราจะหวังให้เป็นไปตามใจเราทุกอย่างนั้นย่อมไม่ใช่วิสัยที่จะทำได้ โดยเฉพาะการเข้าไปจัดการกับกิเลสตัณหาของสามีหรือของคนอื่นๆก็ตาม..ก็บุคคลทั้งหลาย รวมทั้งเราเองด้วย อันถูกกิเลสตัณหาราคะเข้าครอบงำแล้ว ย่อมยากที่จะต้านทานได้..

เรื่องของลูกนั้น หากเปรียบเหมือนต้นไม้ เขาก็ย่อมต้องการปุ๋ยที่เหมาะสม พ่อก็เป็นปุ๋ยที่จำเป็น แม่ก็เป็นปุ๋ยที่จำเป็น ขาดอย่างใดอย่างหนึ่ง ต้นไม้ก็ไม่สมบูรณ์ จิตใจของเขาก็จะบิดเบี้ยวไป
ดังนั้น หากเปรียบเหมือนนายช่าง ท่านผู้ถามก็พึงเห็นความจำเป็นต้องขัดเกลา ดูแลผลงานคือลูกของตนให้เติบโตสวยงามที่สุด น้ำใจของแม่ทำได้เพื่อลูก

ดังนั้น ก็สมควรอยู่ด้วยกันเพื่อลูก เขาไม่ได้ไปฆ่าใคร ไม่ได้ไปปล้นขโมยใครมา อันจะต้องถูกแรงพยาบาทของใครทำร้ายให้เดือดร้อนไปกันหมด บาปของเขาก็จำกัดบริเวณที่ตัวของเขาเอง ท่านจงให้อภัยเสียเถอะ
อยู่ด้วยกันเหมือนเพื่อน เพื่อพึ่งพากันต่อไปข้างหน้า ใครจะรู้ได้เล่า? อาจจะมีเขาคนนี้ พาท่านผู้ถามไปหาหมอรักษาไข้ พาท่านเดินในยามที่ท่านผู้ถามหมดแรง..พึงทำความดีต่อเขาในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งไม่ได้จำเป็นต้องเกลียดกันอย่างมากมาย บ้านนั้น..หากขาดผู้ชายก็ไม่แข็งแรง พึงใช้ประโยชน์ในส่วนที่เป็นประโยชน์ เว้นในสิ่งที่เป็นโทษไปเสีย ...
เปรียบเสมือนทุเรียนนั้น แม้เปลือกจะแข็ง มีหนามแหลม น่ากลัว แต่เนื้ออร่อยๆก็ยังมีอยู่ข้างใน จงเลือกเฉพาะเนื้อรับประทาน ทิ้งเปลือกและหนามแหลมไปเสีย ท่านผู้ถามจะอยู่เป็นสุข แม้เนื้อจะน้อย แต่ก็ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ ไม่ใช่ยาพิษร้ายสักหน่อย.. เนื้อนั้นยังพอรับประทานได้..

ดังนั้นอยู่กับเขา เพื่อประโยชน์ ...ประโยชน์ของลูก ประโยชน์ของตนก็ยังมี หากท่านเองกำจัดความอาฆาตความโกรธไปได้ "บุคคลฆ่าความโกรธเสียได้ จึงเป็นสุข...ฆ่าความโกรธเสียได้ จึงไม่เศร้าโศก..ฆ่าความโกรธแล้ว ความเศร้าโศกจะมีมาแต่ไหน.."นี่ เป็นคำตรัสของพระพุทธเจ้าที่ท่านผู้ถามพึงน้อมใจนำมาพิจารณา แล้วเริ่มกำจัดความโกรธของตนลงไปเสีย อย่างอื่นไม่ต้องไปกำจัด หรือจัดแจงเลย ใจสงบ บ้านก็สงบครับ..

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ส.ค. 2009, 13:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2007, 09:17
โพสต์: 239

ที่อยู่: สุโขทัยธานี

 ข้อมูลส่วนตัว




-แต่ง.jpg
-แต่ง.jpg [ 100.9 KiB | เปิดดู 11116 ครั้ง ]
:b4: เป็นกำลังใจให้อีกครั้งนะคะ

เอาภาพดอกไม้สวยๆ ฝีมือ ตะแง๊ว เองมาฝากด้วยค่ะ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ส.ค. 2009, 07:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ค่อยๆคิดนะค่ะ ถ้ากำลังใจดีขึ้นแล้วก็ปฏิบัติธรรม
สวดมนต์ไหว้พระเริ่มแต่น้อยๆก่อนก็ได้นะค่ะ เมื่อใจสงบทุกอย่างก็จะคลี่คลาย
ด้วยตัวของมันเองโดยที่ไม่ต้องมีเวรกรรมซึ่งกันและกันอีก ใจเย็นๆนะค่ะ คิดได้
แต่คิดน้อยๆ นะค่ะ ดูแลเด็กๆให้ดี เอาใจใส่พวกเขามากๆ เป็นกำลังใจให้ จะแวะมาบ่อยๆนะค่ะ เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ส.ค. 2009, 10:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันพยายามทำใจได้แล้วค่ะดิฉันปฎิบัติตัวอย่างที่ทุกคนแนะนำดูเหมือนว่าอะไรอะไรจะเริ่มดีขึ้นแต่สามีดิฉันกลับเดินมาบอกว่าเราเลิกกันเขาเลี้ยงลูกเองทั้งหมดดิฉันแทบใจสลายดิฉันทำดีทุกอย่างทำตัวเป็นกลางไม่วุ้นวายไม่ปรุงแต่งกับความคิดทำไมค่ะ
ช่วยดิฉันทีค่ะดิฉันจะทำอย่างไรดีค่ะเมือเขาบอกเลิกแล้วดิฉันจะทำอย่างไรดีความทุกข์เริ่มก่อขึ้นในใจของดิฉันอีกแล้วค่ะ :b5: :b20:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ส.ค. 2009, 11:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2008, 14:42
โพสต์: 121


 ข้อมูลส่วนตัว


:b4: ต้องอดทนและสู้ซิค่ะ เพื่อลูกค่ะ ไม่รู้ไม่เห็นไม่รับรู้เรื่องราวของเขา ที่เขาทำอยู่ คิดถึงความดีของเขาไว้ :b45: และมองความเป็นจริงของปัจจุบันมีเขาและลูก เพื่ออนาคตของลูกนกที่เราให้ชีวิตเขาขึ้นมา ถ้าเรามั่วแต่คิดเราก็เหมือนไม่รักลูกเห็นแก่ตัว เมื่อก่อนข้าพเข้าก็เจอปัญหาอย่างนี้ และผู้หญิงก็ไม่ใช้อยู่ไกลที่ไหนอยู่แค่หน้าบ้านนี่เอง และสามีก็ไปทำงานต่างจังหวัด (แต่ปัจจุบันนี้มาทำงานที่เดียวกับข้าพเจ้าแล้วและก็ย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น) ถึงขนาดขึ้นศาลกันเลย แต่เวรกรรมมีจริงตอนนี้ผู้หญิงคนนี้นต้องไปรับจ้างตำส้ม ตอนขึ้นศาลไม่รู้เขาหาคำพูดมาจากไหน ทั้งที่เขากับข้าพเจ้าก็ไม่เคยคุ้นเคยกันเลยเวรกรรมมีจริง ๆ ค่ะ อื่อ มีอีกอย่างหนึ่งค่ะ ผู้หญิงคนนั้นท้องด้วยประมาณ 2 เดือน และเขาก็กินยาขับออก สามีเล่าให้ข้าพเจ้าฟัง :b8:
:b8: ข้าพเจ้าว่า ผู้หญิงคนนั้นที่สามี K.ไปมีลูกด้วย เขาก็คงไม่อยากให้เกิด สภาพอย่างนี้หรอกค่ะ แต่เป็นไปแล้ว ก็สงสารลูก ใจเขาใจเราก็คงมีสภาพไม่ต่างกันหรอกค่ะ เพื่อลูกและครอบครัว


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 197 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 14  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 14 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร