วันเวลาปัจจุบัน 24 เม.ย. 2024, 05:01  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 771 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 52  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ต.ค. 2009, 13:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.ย. 2009, 04:04
โพสต์: 356

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณนนนน ก็เพราะรักตัวเดียวนี่ล่ะ ทำให้เราทุกข์ ก็เพราะหวังว่าสักวันหนึ่งมันอาจจะมีอะไรดีขึ้น หรือได้กลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิมอยู่กันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อ แม่ ลูก คือเป็นคนไม่ทำหัวใจให้เป็นกลาง หัวใจดวงนี้ชอบที่จะเอียงมาทางด้านความสุข มากกว่าความทุกข์ มันจึงปลงไม่ได้ซักที เรา 2 คน คงมีความรู้สึกไม่ต่างจากกันเท่าไหร่หรอกค่ะ.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ต.ค. 2009, 14:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2009, 15:01
โพสต์: 408

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


นนนน เขียน:
คุณเพชรค่ะ ตอนนี้อยู่ก็เหมือนเราต้องทนกับความเจ็บซ้ำ ๆ ถึงทำใจได้บ้างแต่ก็ยังรับไม่ได้อยู่ดีนั้นแหละค่ะ บางครั้งถามตัวเองว่าทำไมเราต้องทน ถ้าเราไม่มีเขาเราอยู่ได้ไหม มีคำตอบก็คือเพื่อตัวเองเพราะเรายังรักเขา เพื่อลูกจะได้มีพ่อ เวรกรรมยังไม่หมดก็คงต้องชดใช้กันไปใช่ไหมค่ะ


หากวันหนึ่ง ที่ความรู้สึกของคุณ นนนน ไม่มีความทุกข์ที่เกิดจากเรื่องของสามีเลย ก็แสดงว่าเราหมดเวรกรรมแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้หมายความถึงว่า สามีจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นหรือไม่นะค่ะ ต่อให้เค้ายังคบกันอยู่ แต่จิตใจเราไม่อ่อนไหว หรือรับรู้ซึ่งความทุกข์ "หมดเวรกรรมแล้วค่ะ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ต.ค. 2009, 16:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1: คุณ PENYA เขาถึงว่าคนเรานี่ติดความสุข พอมีความสุขเราก็รู้สึกดี ชอบ อยากให้มันเป็นยังงี้ตลอดไป แต่ในความเป็นจริง พอเราไม่เห็นทกข์ เราก็ไม่รู้ว่าความสุขเป็นอย่างไร อยากได้ความสุขแบบที่คุณเพชรว่า มีความสุขอย่างแท้จริง ไม่ต้องทุกข์ร้อนจากพฤติกรรมของเขา มีความสุขอยู่กับตัวเอง แต่อยากน่าดู เหมือนจะทำได้ แต่พอเขาทำให้เรารู้สึกมีความสุข เราก็ติดกับมันไปอีกจนได้ เฮอ... ยากจังนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ต.ค. 2009, 04:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ความสุขที่ว่าก็อยู่ตรงที่ "ใจ" คุณไงค่ะคุณนนนน
มาส่งกำลังใจให้ค่ะ :b4: :b4: :b4:

:b41: :b42: :b41: :b42: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2009, 10:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b10: มีเพื่อนผู้ชาย (เพื่อนจริง ๆ) โทรมาชวนไปกินข้าว เลยบอกสามีเราไป ปรากฏว่าเขามีปฏิกิริยาคล้าย ๆ ว่าจะโกรธ เราโทรไปก็ไม่รับโทรศัพท์ ที่เราบอกเพราะว่าไม่อยากโกหก เพือ่นคนนี้เรามีความรู้สึกดี ๆ ให้ แต่ไม่มีความคิดอะไรที่เกินเลยกว่าคำว่าเพื่อนเลย ทำไมเขาต้องโกรธ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2009, 10:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


นนนน เขียน:
:b10: มีเพื่อนผู้ชาย (เพื่อนจริง ๆ) โทรมาชวนไปกินข้าว เลยบอกสามีเราไป ปรากฏว่าเขามีปฏิกิริยาคล้าย ๆ ว่าจะโกรธ เราโทรไปก็ไม่รับโทรศัพท์ ที่เราบอกเพราะว่าไม่อยากโกหก เพือ่นคนนี้เรามีความรู้สึกดี ๆ ให้ แต่ไม่มีความคิดอะไรที่เกินเลยกว่าคำว่าเพื่อนเลย ทำไมเขาต้องโกรธ


ตัวเองเป็นอย่างไร มักจะคิดว่าคนอื่นก็เป็นอย่างนั้น
เคยทำอะไรไว้กับใคร ก็มักจะระแวงว่าคนอื่นเขาก็จะทำอย่างนั้นกับตัวเอง
นี่เป็นธรรมชาติของคนค่ะ

คราวหลังถ้ามีใครมาชวนไปกินข้าวอีก ถ้าเขาถาม ค่อยบอก บางทีให้เขารู้บ้าง
ไม่รู้บ้าง มันอาจจะเป็นผลดีที่เขาหันกลับมาสนใจใน "บ้าน" บ้าง ปลาเป็นมันมี
ชีวิตชีวาค่ะ ดูแล้วสดชื่น แต่ปลาตายดูแล้วห่อเหี่ยว

ไม่ได้ยุให้ทำผิดนะค่ะ เพียงแต่อยากให้ กระตุ้นความรู้สึกเขาบ้าง เหมือนหมอรักษา
คนไข้โดยการช๊อตไฟฟ้านะค่ะ คุณนนนนก็พิจารณาดูนะค่ะ ว่าควรทำอย่างไร?
มาส่งกำลังใจให้ค่ะ :b17:

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ต.ค. 2009, 13:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอขอบคุณ คุณทักทายที่ให้กำลังใจมาตั้ง 4 เข่ง จะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์ที่สุด ค่ะ รวมทั้งคำแนะนำที่ให้ จริงอย่างที่คุณว่าปลาเป็นดูแล้วมีชีวิตวีวา ขอเล่าเหตุการณ์นะค่ะ ตลอดทั้งวันเราโทรหาไม่รับโทรศัพท์ หลังจากกลับทำงานวันนั้นไม่พูดไม่จากกับเรา เราแอบดีใจกับปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นนะ เราเองก็ทำเชย ๆ เพราะเราไม่ผิดนิ พอตกดึก ๆ มีแอบลุกมาดูโทรศัพท์เรา เราก็รู้แต่ทำแกล้งหลับ พอผ่านไปสักชั่วโมง เราก็เลยถามขึ้นว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์เรา เขาตอบไม่ว่าง ต่อมาเราใช้คำพูดกดดันเล็กน้อย "เราไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรเรา แต่ที่เราโทรหาเพราะเป็นห่วงเขานะ เราเองยังไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าแค่เราบอกว่ามีคนโทรมาชวนกินข้าวเท่านี้ เขายังโกรธเราขนาดนี้ ต่อไปหากเราทำอะไรผิดพลาดมากกว่านี้เขาจะให้อภัยเราได้ เหมือนกับที่เราให้อภัยเขาอยู่ขณะนี้เหรอ OK ถ้าจะไม่พูดด้วยก็แล้วไป" จากนั้นเราก็นอนหันหลังให้ เขาก็เลยพูดขึ้นว่า "ขอโทษแต่ที่ทำไปเพราะเป็นห่วง เขาคงไม่ดีพอที่จะบอกเราว่าไม่ให้เราคบกับคนอื่นในทำนองชู้สาวได้หรอก" เราก็เลยบอกเขาไปว่าเรารักเขาอยู่มาก ตราบที่ยังมีเขาเป็นสามีเราจะไม่มีวันที่จะทำเรื่องอย่างนี้เด็ดขาด

คุยกันด้วยบรรยากาศที่ดี ก็ดีนะทำให้รู้ซะบ้างว่าเราไม่ใช่ของตาย และก็ทำให้เรารู้ว่าเขาเองก็รักเราอยู่มาก เป็นการเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ต.ค. 2009, 02:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 19:11
โพสต์: 18

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ
การทำตัวเองให้เป็นปลาเป็นนี่
ต้องตระหนักว่าสมควรหรือไม่นะคะ
บางครั้งปัญหาอาจลุกลามบานปลาย
เพราะในบางครั้งคนที่อ่อนไหว
มักจะใช้อารมณ์อยุ่เหนือเหตุผล
ทางที่ดี
ควรหาวิธีเป็นปลาเป็นทางอื่นมากกว่าค่ะ
เช่นการหากิจกรรม งานอดิเรก
การสังสรรค์กับครอบครัว เพื่อนฝูง(ที่ไม่หมิ่นเหม่)
จากมุมมองของดิฉันนะคะ
ยังไงก็เอาใจช่วยค่ะ
คิดเสียว่า
ฟ้าหลังฝน...ย่อมต้องสดใสเสมอ
แต่ตอนนี้ดิฉันกำลังรอคอย
ว่าวันนั้นจะมาถึงเมื่อไหร่
เท่านั้นเอง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ต.ค. 2009, 06:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


lotusbanana เขียน:
เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ
การทำตัวเองให้เป็นปลาเป็นนี่
ต้องตระหนักว่าสมควรหรือไม่นะคะ
บางครั้งปัญหาอาจลุกลามบานปลาย
เพราะในบางครั้งคนที่อ่อนไหว
มักจะใช้อารมณ์อยุ่เหนือเหตุผล

ค่ะทักทายก็เห็นด้วย
มันค่อนข้างจะล่อแหลมไปหน่อย ถ้าจะทำจริงๆ
ก็ควรจะมีวิธีที่แนบเนียนหน่อย ต้องรู้จักควบคุม
ตัวเองให้ดี ใช้สติ อย่าใช้อารมณ์ และต้องไม่ประมาทค่ะ


แต่อย่างหนึ่งที่ทักทายเชื่อก็คือ เพราะพวกเรา
มีความรักที่มั่นคง แต่ละท่านถึงได้ออกอาการ
"ซมซาน" เพราะความรักที่มั่นคงนี้ เพราะฉะนั้น
สิ่งเหล่านี้แหละที่เป็นเกราะ ไม่ทำให้เราหลงไหล
และเผลอไผลกับใครง่ายๆ คงมีสติพอที่จะรักษากายใจ
ให้รอดได้

ก็แค่ความคิดเห็น สมควรหรือไม่ กรุณาไตร่ตรองก่อนนะค่ะ
อนุโมทนาค่ะ :b1:



:b41: :b41: :b42: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แก้ไขล่าสุดโดย ทักทาย เมื่อ 23 ต.ค. 2009, 08:15, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ต.ค. 2009, 08:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


นนนน เขียน:


คุยกันด้วยบรรยากาศที่ดี ก็ดีนะทำให้รู้ซะบ้างว่าเราไม่ใช่ของตาย และก็ทำให้เรารู้ว่าเขาเองก็รักเราอยู่มาก เป็นการเพิ่มความมั่นใจให้ตัวเองค่ะ


ขอชมเชยว่าคุณใจเย็น มีสติ และใช้คำพูดได้ตรงประเด็นที่สุด
หากคุณไม่อดกลั้น ใช้แต่อารมณ์ เหตุการณ์อาจจะเป็นไปในทางที่แย่
เพราะฉะนั้นในกรณีนี้ คุณก็ "รู้เขา" บ้างแล้ว

ใช้โอกาสแบบนี้แหละค่ะ คอยตอกและย้ำให้เขารู้ว่า คุณรักเขามากแค่ไหน?
ถ้าการที่เขานอกใจคุณ แล้วทำให้เขามีความสุข คุณ "จำต้องทน"
ทั้งที่เป็นทุกข์ และทรมานมากที่รู้ว่า"คนที่เรารัก" มีคนอื่นอีก

[i][color=#8040FF]ตัวคุณเองไม่อยากเปลี่ยนใจ ไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนใจ
แต่ก็ไม่รู้ว่าความทุกข์ทรมานที่ได้รับอยู่ในขณะนี้ จะทำให้ความตั้งใจนั้นยังคงมีอยู่
ตลอดไปหรือไม่?

บรรยากาศดีๆแบบนี้ ลองชวนเขาไปวัด ทำบุญดูซิค่ะ เผื่อบรรยากาศในวัด
อาจทำให้เขามองเห็น หรือคิดอะไรได้บ้าง เลือกวัดที่มีภาพปีนต้นงิ้วเยอะๆ
ชัดๆได้ยิ่งดี

ทักทายว่ากรณีของคุณนนนน ไม่น่าจะเลวร้ายอะไรมากนัก ก็แค่หลงทางไปบ้าง
เพราะอย่างน้อยๆ เขาก็ยังแสดงออกว่ายังรัก ยังต้องการคุณอยู่ ใช้ความรัก
ความภักดีที่คุณมีให้เขานั่นแหละมัดเขาไว้ แต่ต้องเพิ่มอย่างไม่มีขีดจำกัดก็คือ
"ความอดทน" :b4:

ขอให้คุณนนนนผ่านพ้นวิกฤตการณ์เหล่านี้ไปโดยเร็ว เอาใจช่วยค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ต.ค. 2009, 10:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2009, 15:01
โพสต์: 408

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อันแน่!!!!!! อย่างน้อยๆ เค้าก็ยังรักคุณอยู่ ไม่ได้หมดรักไปเสียทีเดียว
เพราะฉะนั้น ความดีที่เราทำ ต้องย่อมส่งผลในทางที่ดี
อย่าท้อแท้กับสิ่งที่เราเผชิญอยู่


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ต.ค. 2009, 11:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอขอบคุณ คุณเพชร คุณทักทาย และคุณlotusbanana มาก แน่นอนค่ะเรามั่นคงในความรัก และคิดว่าหากไม่มีอะไรหนักหนามากกว่านี้ความมั่นคงที่เรามีจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ
ตอนนี้เปลี่ยนแปลงการแต่งตัวเล็กน้อย ไปดัดผมมา ทำไฮไล เปลี่ยนการแต่งตัวนิดหน่อย เขาช่วยเลือกเสื้อผ้าให้บ้าง แล้วก็ดูชื่นชมนะเวลาเราใส่เสื้อผ้าที่เขาเลือกให้
บรรยากาศทั่วไปดู OK เลยละ หากเราไม่ต้องคิดถึงว่าในเวลาที่ไม่อยู่กับเราแอบแว๊บไปไหนมาบ้าง เราก็มีความสุขในระดับนึง เพราะตอนนี้ทำใจได้มากขึ้น เวลาและธรรมะเป็นยารักษาโรคได้ดีจริง ๆ แต่ก็ยังแอบหวังลึก ๆ ไม่ได้ว่าเขาจะกลับมาเป็นสามีของเราเพียงคนเดียวเมื่อไหร่ :b28:
ขอให้ทุกท่านโชคดีเช่นกันนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2009, 11:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


นนนน เขียน:
หากเราไม่ต้องคิดถึงว่าในเวลาที่ไม่อยู่กับเรา
แอบแว๊บไปไหนมาบ้าง เราก็มีความสุขในระดับนึง


ตรงนี้แหละค่ะที่สำคัญ คุณนนนน
ความคิดนี้เอาโยนทิ้งไปเลย ไม่ว่าจะอยู่กับเราหรือไม่อยู่กับเรา
ถ้าคุณนนนนจะคิด ก็คิดแต่สิ่งที่ทำให้เรายิ้มได้ เรื่องที่จะปรุงแต่ง
ว่าเขาจะต้องไปหากัน เขาจะต้องอยู่ด้วยกัน เลิกคิดไปเลย มันเป็น
โมหะ โทสะ ที่พยายามวนเวียนเข้ามาให้ใจเราเป็นทุกข์เปล่าๆ
ขอให้คุณดีขึ้นเรื่อยๆนะค่่ะ ส่งกำลังใจมาพร้อมนี้ด้วยแล้ว :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ย. 2009, 13:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณทักทาย นี้เป็นสิ่งที่ทำยากที่สุด ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนกันไหม พอเขาไม่อยู่ความคิดว่าเขาต้องไปเจอกับผู้หญิงคนนั้นแน่มันก็วิ่งเข้ามาชนเลย แล้วก็ตามมาด้วยความรู้สึกเศร้า เฮ้อ...กำลังพยายามหาวิธีกั้นความคิดนี้ไม่ให้มันเข้ามาอยู่ค่ะ เชื่อมั่นว่าสักวันต้องสำเร็จ ต้องสำเร็จ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ย. 2009, 03:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.ย. 2009, 04:04
โพสต์: 356

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณนนนน ดิฉันก็ใช้วิธีคล้ายคุณนะค่ะ โดยการพูดคุยกับเพื่อนชาย แต่คุณต้องคอยบอกสามีนะค่ะว่า เพื่อนกันจริง ๆ คุณยังรักสามีมาก ไม่เคยคิดนอกใจ ......ส่วนตัวดิฉันจะบอกสามีว่า ดิฉันทุกข์ใจมาก จิตใจวุ่นวาย สับสน หาทางออกไม่เจอ ตัวเธอก็ไม่อยู่ ได้เจอเพื่อนคนนี้เปรียบเป็นกัลยาณมิตรที่ดี คอยให้คำแนะนำ ชี้นำ ให้คำปรึกษา ให้รู้จักทำใจ ปล่อยวาง ไม่ฟุ้งซ่าน ถ้าไม่ได้เพื่อนคนนี้ช่วงสับสน ฉันอาจจะทำอะไรบ้า ๆ ประชดชีวิตก็ได้ เพื่อนคนนี้ช่วยตะล่อมความคิด ให้มีสติ เค้าเหมือนน้ำเย็น ที่หล่นลงมาตอนฉันกำลังทุกข์ร้อนพอดี ฉันนับถือเค้าเป็นดั่งพี่ชายที่แสนดี เพราะฉันไม่เคยมีพี่ชาย(ที่บ้านพี่น้อง 4 คน ผู้หญิงหมด) ส่วนเค้าก็คงคิดว่าฉันเป็นดั่งน้องสาวเค้าเหมือนกัน หรือไม่ก็คงจะรู้สึกสงสารฉันมากกว่า(ร้อยทั้งร้อยสามีไม่คิดว่าเพื่อนชายของเราจะรู้สึกกับเราเป็นน้องสาวหรอก หยอดให้เค้าคิดเอง) และผู้ชายร้อยทั้งร้อยไม่ชอบให้แฟนตัวเองเห็นคนอื่นเป็นฮีโร่หรอก .....เครสนี้ตัวดิฉันคิดว่าดิฉันได้ผลนะค่ะ(จะบาปไหมที่ดึงผู้ชายคนหนึ่งที่ดีกับเราจริง ๆ เข้ามาในเกมวัดใจครั้งนี้) สามีจะแคร์เรามากขึ้น คอยตาม คอยโทรหา และจะหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นเราคุยโทรศัพท์โดยที่เค้าก็ไม่รู้หรอกว่าปลายสายเราคุยกันใคร.....ดิฉันยังคง เข้าร้านเสริมสวยเหมือนเดิม ทำผม นวดหน้า นวดตัว แต่จากการทะเลาะกับสามีครั้งนี้ก็มีข้อดีนะค่ะ ทำให้ดิฉันผอมลง ตั้งแต่คลอดลูก น้ำหนักแทบไม่ลงเลย พอมีปัญหาช่วงต้นปี จนถึงตอนนี้หายไปเกือบ 10 โล ดูดีเชียว.....เรื่องที่คุณนนนน บอกว่าพอสามีไม่อยู่ก็คิดว่าเค้าคงไปเจอกับผู้หญิงคนนั้น เมื่อช่วงก่อนดิฉันก็เป็นค่ะ รู้สึกแย่ แต่ตอนนี้ดีขึ้น ดิฉันใช้หลักนี้ค่ะเมื่อเรามีเขาแล้วเหมือนไม่มี ก็ให้คิดว่าเราไม่มีเขาแต่เรากับมีดีกว่า เค้าไม่อยู่เราก็ทำใจ เค้าอยู่กับเรามันก็กำไรใช่ไหมค่ะ ความรักเหมือนเงาวิ่งตามมันเราก็เหนื่อย พอเราอยู่เฉย ๆ มันกลับยืนแนบเราเฉยเลย หลักการนี้อ่านมาจากคำชี้แนะของคุณทักทาย ที่ลงในกระทู้คนอื่น ๆ ดิฉันก็เอามาประยุกต์ใช้กับตัวเอง ตอนนี้ก็เลยรู้สึกดีขึ้น คุณนนนน ลองคิดลองดูบ้างก็ได้นะค่ะ เผื่อจะหายทุกข์ใจบ้าง.


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 771 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 52  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 22 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร