สมาชิกใหม่คะ
พอดีว่าได้รับฟังเรื่องราวของเพื่อนคนนึง แล้วหาทางช่วยเขาไม่ได้

เรื่องคือว่า เขารู้จักคบหาผู้หญิงคนนึง วันนึงเค้าจับได้ว่าผู้หญิงไปมีชู้
เขาจะเลิก ผู้หญิงขอโอกาสกลับตัว เขาจึงให้โอกาสอีกครั้ง
ปรากฎว่าแฟนก็ไปมีคนอื่นแบบเดิมอีก
เขาเลยขอถอยความสัมพันธเป็นแค่พี่น้องที่คอยห่วงใยกัน
ผู้หญิงก็ไปคบกะคนอื่น
ผ่านไปหนึ่งเดือน เขาได้รับรู้ว่าก่อนหน้าที่จะคบกะเขาผู้หญิงคนนี้
ผู้หญิงเคยขายตัวและทำแท้งหลายครั้ง
แต่ก็นั่นแหละ เขาคิดว่ามันคืออดีต มันผ่านไปแล้ว
แต่สิ่งที่ทำให้เขาเครียด คือ ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้กลับมาขายตัวอีกครั้ง
((ขายแบบหาคนเลี้ยงดู คือ ขายให้แค่ 2-3 คน เจ้าประจำ))
และยอมรับกับเขาว่าส่งยาเสพติดด้วย
เขาเลยขอว่าอย่าทำอีกได้ไหม ถ้าเดือดร้อนเรื่องเงินให้บอกเขา
ผู้หญิงก็รับปาก....แต่เราว่า เงินที่ได้มาง่ายๆ มันหอมหวาน
และเขาไม่เคยทำตามที่สัญญากะเพื่อนเราสักครั้ง

เพื่อนเราถามว่า เขากำลังเป็นอะไรอยู่ระหว่างคนดีกะคนโง่
เขาทำถูกไหม แล้วเขาควรทำอย่างไร

การบังคับใจคนอื่นนั้นมันเป็นเรื่องยาก
ถ้าเขายังทำผิดอยู่ แล้วเราเลี้ยงดูเขาไว้
ในทางกฎหมายมันก็ผิดตรง ๆ เลย
ถ้าเรารู้ว่าเขายังทำผิดอยู่ในทางธรรมนั้นก็ผิดเช่นกัน
ถ้าเราไม่รู้นี่คือเราไม่ได้เจตนา
..

บางทีดูคล้ายกันมากระหว่าง "ดี"กับ"โง่"..
ความต่างอยู่ตรงที่คนดีเขาคิดแต่เอื้อเฟื้อผู้อื่นด้วยจิตมีเมตตากรุณาแท้จริงไม่หวังผลตอบแทนอื่นใดนอกจากจะช่วยคนอื่นให้พ้นทุกข์ ส่วนคน" โง่" ทำไปด้วยเยื่อใยตัณหาอันมืดบอด จนมองไม่เห็นว่าตนนั้นได้ทำตนแลผู้อื่นเดือดร้อนอย่างสาหัส ใจอันควรสุขจากปิติในการให้ ก็เร่าร้อนด้วยกิเลสตัณหาที่แอบแฝงอยู่นั่นเอง

การที่เพื่อนอาศัยจิตกรุณาพยายามช่วยเหลือหญิงนั้นอยู่เขาย่อมได้บุญกุศลอยู่แน่นอน เจตนาในการกระทำไรๆ ทั้งบุญบาปย่อมไม่ไร้ผล ไม่ว่าจะมากหรือน้อยนิดก็ตาม..

แต่ในการช่วยเหลือใครๆก็ต้อง"แยบคาย"เช่นกัน เมื่อพิจารณาให้ดีแล้วจึงช่วย จึงควร.. คนที่ไม่คิดช่วยตนเองเลย หรือพยายามช่วยตนเองด้วยกิจกรรมที่เป็นทางเสื่อม สิ่งที่ควรช่วยคือ การให้คำแนะนำให้เธอเกิดสติปัญญา รู้สื่งใดควรไม่ควร ทำแล้วมีโทษอย่างไร..แนะนำให้เธอแก้ไขตนเองให้ประพฤติในสิ่งที่"ถูกธรรม"เสีย (ไม่ใช่ถูกแบบโลกๆ ซึ่งอาจผิดธรรมได้)..หากเธอสามารถปรับแก้ตนเองได้ เราจึงค่อยสนับสนุนช่วยเหลือต่อไป ..แต่หากได้ตักเตือนแนะนำชักจูงให้เธอออกจากทางเสื่อมแล้วเธอกลับถลำเข้าไปทางนั้นมากขึ้น
ก็พึงทราบว่าคนเช่นนั้นมิใช่บัณฑิตอันเราควรจะคบหาเพื่อความเป็นมงคล แก่ชีวิต แต่เธอคือ"พาลชน"อันเราพึงหลีกห่าง เพราะการเสพส้องอยู่ด้วยพาลนั้นเป็นอัปมงคลทั้งในโลกนี้แลโลกหน้านั่นเทียว..นั่นเพราะเหตุไร ก็พาลชนนั้นจะพึงเมตตาสงสารใครๆได้ละหรือ นี่ย่อมไม่ใช่ฐานะที่จะมีได้ ทั้งเธอย่อมไม่พาตนเสื่อมอยู่แต่ลำพังหรอกแต่จะปกแผ่ความเสื่อมมายังผู้เกี่ยวข้องกันโดยถ้วนหน้าอีกด้วย..

การคบพาลนั้นเหมือนการเปิดประตูรอรับผลฝ่ายบาปกรรมที่เราเองทำไว้นับไม่ถ้วนในสังสารวัฏอันยาวไกล แม้ในชาตินี้บาปกรรมเราก็ทำกันมามากจนนับไม่ไหวจำกันไม่หมดแล้ว..หากวันดีคืนร้ายมาถึง เราอาจถูกตำรวจมาเยี่ยมแม้กำลังนั่งฟังพระเทศน์ที่วัด พร้อมข้อหาค้ายาบ้า ก็ให้รำลึกถึงพระพุทธสุภาษิตว่า ..

อเสวนา จ พาลานํ =การไม่คบคนพาล เป็นมงคลของชีวิต

ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา =การคบกับบัณฑิต เป็นมงคลของชีวิต

...นะครับ


...แต่หากเพื่อนกำลังบำเพ็ญบารมีอย่างพระโพธิสัตว์ จะช่วยใครๆโดยไม่หวั่นเกรงสิ่งใด ก็ขออนุโมทนาสาธุการในเมตตาบารมีนั้นด้วยครับ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ

มันอาจจะเป็นกรรมเก่าของผู้ชายคนนี้ก็ได้ ที่ต้องมารับกรรมกับการกระทำของเธอคนนี้ หมดกรรมก็หมดทุกข์เค้าทำดีที่สุดแล้วค่ะ.....สงสารก็แต่ผู้หญิงนะค่ะเธอกำลังสร้างกรรมใหม่ให้แก่ตัวเธอเองและมันจะเป็นกรรมเก่าทันทีในภพที่เธอได้เกิดใหม่ การขายตัว การทำแท้ง ส่งยา การโกหก หลอกลวง ล้วนแต่ผิดมหันต์ทั้งนั้น อย่าไปกังวลเลยว่าเพื่อนคุณเป็นคนดี หรือคนโง่ (เพราะยังไงก็คือการทำดี) เราควรจะคิดทำอย่างไรดีให้เธอคนนี้มองเห็นสิ่งที่เธอทำว่ามันผิด และบาป จะดีกว่าค่ะ.

ตั้งสติ แล้วลองถามหัวใจขอตัวเองดูให้ดี
ถ้ารู้สึกว่ามีความสุขที่จะอยู่ด้วยกันก็เป็นเรื่องของทั้งสองคนครับ
แต่ถ้ารู้สึกไม่สบายใจ เป็นทุกข์กับการกระทำของอีกฝ่าย
ก็ขอให้ลองเปิดใจพูดกันดูถึงปัญหาที่คับข้องใจอยู่
ขอให้พูดคุยกันอย่างเปิดอก อย่างจริงใจ พูดกันดัวยหัวใจจริงๆ
ปัญหาที่มันจุกแน่นอยู่ในอกจะไม่มีทางคลี่คลายลงได้เลยถ้าหากขาดซึ้งการพูดคุยกัน
ถ้าไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
ผมมีรูปแบบการสนทนาให้เป็นตัวอย่างครับ

๑//เริ่มด้วยการพูดกับเขาถึงความรู้สึกดีๆที่มีให้แก่กัน
บอกเขาว่าคุณมีความสุขแค่ไหนที่มีเขาอยู่ข้างๆ เล่าให้เขาฟังไปเลยว่าคุณรู้สึกอย่างไร
ตกหลุมรักเขาเมื่อไร ตอนใน ชอบอะไรในตัวเขา
และคุณก็บอกเล่าถึงข้อเสียของตัวคุณเองด้วยพร้อมทั้งกล่าวคำว่าขอโทษในข้อเสียของตัวเอง

๒//ให้บอกเล่าถึงความทุกข์ในใจของคุณ
บอกเขาไปว่าคุณมีความทุกข์อย่างไรในพฤติกรรมบางอย่างของเขา
(แต่อย่ากล่าวในลักษณะตำหนิเขานะครับ อย่าใช่อารมณ์ เพียงแค่ให้คุณเล่าความทุกข์ของคุณก็พอ)

๓//บอกเล่าถึงสิ่งที่คุณอยากให้เขาปรับปรุง และมีเป็นข้อตกลงร่วมกันว่าต่อไปนี้เราจะ
เริ่มต้นด้วยกันใหม่อีกครั้ง เป็นสัญญาที่ทั้งสองคนมีให้กัน หรือถ้าหากไม่สามารถที่
จะปรับปรุ่งตัวเพื่อกันและกันได้ ก็ลองถามใจตัวเองดูดีๆ ถ้าเลือกที่จะจากกัน
ก็ให้จากกันด้วยดี ผมไม่ได้หมายความว่าให้เลิกกันนะครับ
แต่หมายความว่าให้คุณถามใจตัวเองดูดีๆนะครับ ตัดสินใจเอง

นี้ก็เป็นเพียงรูปแบบตัวอย่างนะครับ อาจจะคิดเองก็ได้
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด ขอให้คุณพูดถึงความทุกข์ในใจของคุณให้เขาฟัง
ผมคิดว่าอย่างน้อยหากเพียงแค่ได้บอกเล่าถึงความทุกข์ใจที่มี
ให้ฝ่ายตรงข้ามฟัง มันก็เป็นการช่วยผู้ที่ทุกข์ใจได้ในระดับหนึ่งแล้ว
แต่หากสุดท้ายจะไปกันไม่ได้จริงๆเพราะทุกฝ่ายต่างมีทางเดินเป็นของตัวเอง
และจะแยกจากกันด้วยความรู้สึกดีๆก็แล้วกัน
จดจำในสิ่งดีๆที่เคยทำให้กันก็เพียงพอแล้ว

ถ้ารักกันจะอยู่ด้วยกันก็ต้องปรับปรุ่งและเปลี่ยนแปลงเพื่อกันและกัน
แต่ถ้ามีทิศทางที่จะเลือกเดินเป็นของตัวเอง ก็ขอให้จากกันด้วยดี ด้วยรอยยิ้ม

ในบทจบของการสนทนาต้องเป็นบทจบที่งดงาม

ขอให้โชคดีครับ

ไปบอกเพื่อนว่า "ถ้าไม่อยากเดือดร้อน ก็ต้องปล่อยเขาไปตามทางของเขา"
ตัดใจจากคำว่า "รักเธอ" เสีย
แต่ห่วงใยในฐานะ "เพื่อน" คนหนึ่งก็พอ

ถาม แล้วเขาควรทำอย่างไร
ตอบ ปล่อยเขาไปเถิด อย่าได้หลงอีกเลย
คนดีมีศีลธรรม ก็ควรคู่กับคนดีมีศีลธรรม
ถ้าเรากล้าที่ละจากของเก่า ของใหม่ก็จะเข้ามาหาเราเอง

พี่เชื่อว่าน้องเตือนเพื่อนแล้วทั้งฝ่ายชายฝ่ายหญิง

สำหรับฝ่ายหญิง ปล่อยเธอไปเถอะค่ะ มันเกินเยียวยาจะแก้ไข

สำหรับฝ่ายชาย น้องดูแลเขานะคะ เขาเป็นคนดีที่อยากช่วยเพื่อน เขาเป็นเนื้อคู่น้อง ดูแลเขาดีๆ อย่าให้ต้องเสียเงินเสียทองกับเธอคนนั้นอีกเลย ทำบุญอุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาให้เธอนะคะ แล้วปลีกตัวออกมา คนพาล เราตักเตือนก็พอ เขาไม่เชื่อ เราก็ปลีกตัวออกมาค่ะ

โชคดีนะคะ

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ ทุกคำตอบ

อนุโมทนาสาธุค่ะ[b][/b]

...คะเจ้า...ว่าเพื่อนกำลังหลงผู้หญิงคนนั้น...
...รักปนสงสารน่ะ...ทั้งอยากช่วยและอยากหนี...
...ทำใจให้ตัดใจขาดยังไม่ได้...ชัวร์ไม่มั่วนิ่ม...
...วิธีแก้...บอกเพื่อนว่าอยู่ห่างๆผู้หญิงคนนั้นซะ...

...ผู้หญิงคนนั้นเขาไม่รักตัวเอง...คนอื่นยิ่งยาก...
...ขอเวลาให้เพื่อนได้ทำใจรักตัวเองให้มากขึ้น...
...แล้วความทรงจำต่างๆ เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น...
...จะค่อยๆ ลบเลือนหายไปจากใจเพื่อนคุณได้...





...ที่ใดมีรัก...ที่นั่นย่อมมีทุกข์...