ชีวิตไม่รันทดค่ะ เพราะจุฬาภินันท์กำลังจะแต่งงานวันวาเลนไทน์ที่จะถึง แต่ว่า 'เขาคนนั้น' ของจุฬาภินันท์ยังไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเลยค่ะ โผล่มาแค่สองครั้งในช่วงเดือนกว่าๆ ไม่พูดอะไร ไม่บอกอะไร

แต่จุฬาภินันท์มั่นใจในความรัก เพราะเชื่อว่ารักสวยงามค่ะ จุฬารัตน์ตัดความหลงออกไปจากใจได้ทั้งหมดแล้ว ตอนนี้แค่สงสัย ทำไมเขายังไม่มา

อย่างไรก็ตาม จุฬาภินันท์เชื่อว่า เขาจะต้องมา มาให้ทันก่อนวันวาเลนไทน์ ลิขิตถูกขีดไว้แบบนั้น

ถ้าถามว่าทำไมถึงรู้ ก็เพราะปฏิบัติธรรมจนได้ญาณ แล้วระลึกรู้เองน่ะค่ะ ไม่มีหลักฐาน แค่รู้เอง

สรุปจุฬาภินันท์จะบอกว่า การจะมีรักที่สมหวัง ต้องรู้จักรัก และรักให้ถูกคน ส่วนจะรู้ได้ยังไงว่าถูกคน นั่นต้องอาศัยจิตใต้สำนึกค่ะ เขาจำมารู้มาแล้ว และเรียกความจำของจิตใต้สำนึกโดยการปฏิบัติค่ะ ถือศีล ทำสมาธิ แล้วปัญญาจะมา ปัญญาจะทำให้คุณรู้สิ่งที่จิตจำมาค่ะ สมาธิมากขึ้น ปัญญามากขึ้น ก็ระลึกรู้ได้มากขึ้น

แต่จากที่อ่านมานั้น ขอโทดนะค่ะที่ละลาบละล้วง>>เค้าเป็นแฟนคุณหรอค่ะ แล้วคบมากี่ปี หรือว่าโดนคลุมถุงชน

เขามารอเป็นเพื่อนคุณ จุฬาภินันท์ ขอรับ....
ว่าแต่.....ดูเผื่อ กระผมหน่อยสิขอรับว่าเมือ่ไรกระผมจะเจอเนื้อคู่แบบคุณจุฬาภินันท์บ้าง.....

ก็เจออยู่แล้ว...ไงคะ เนื้อที่ยังอยู่คู่กับกระดูก...หง่ะ...

เอาแบบนี้ไปก่อน...เน๊อะ...

ปฏิบัติแบบไหนขอรับ เนื้อคู่ถึงได้มาปรากฏให้เห็นแบบนั้น

หากเผยแผ่การปฏิบัติแบบนั้น โลกมนุษย์คงสวยงามหอมอบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรัก

ได้โปรดบอกวิธีปฏิบัติด้วยเถอะขอรับ สาธุ

[อ้างอิงคำพูด ="chulapinan"]จุฬาภินันท์มั่นใจในความรัก เพราะเชื่อว่ารักสวยงามค่ะ จุฬารัตน์ตัดความหลงออกไปจากใจได้ทั้งหมดแล้ว /quot

ความเชื่อมั่น ความมั่นใจ จะทำให้คุณสมหวังค่ะ
แต่ความหลงนี่สิ ตัดยากที่สุด.........
สงสัย...เรา..จะกิเลสหนาแฮะ

เขาเป็นคนรักค่ะ รู้จักกันมาสิบเจ็ดปีแล้วค่ะ

ที่ไม่เจอเขาตอนนี้เพราะ เขาเตรียมเรือนหอ ส่วนจุฬาภินันท์ไม่พร้อมเพราะทำงาน เราตั้งใจแต่งกันเรียบๆค่ะ ไว้แต่งใหญ่ก็ใหญ่ชนิดในหลวงทรวงพระราชทานน้ำสังฆ์ค่ะ เพราะเขาทำงานให้ท่านที่สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ และปีหน้า จุฬาภินันท์ก็จะทำงานรับใช้เบื้องพระยุคลบาทเหมือนกัน

งานการเยอะค่ะ ไม่เจอเลยไม่ทุกข์ ค่ะ เพราะรู้ว่ารักกัน รักเป็น แม้จากกันไปนาน ก็ยังรักกันค่ะ

จุฬาภินันท์ไม่เก่งพอจะดูให้ใครค่ะ จุฬาภินันท์ไม่ได้ดู รู้เอง เพราะรักกับเขามาสิบเจ็ดปีแล้ว ห่างกันไป ก็แยกย้ายแบบไม่ทุกข์ ไม่หวัง แล้ววันนึงงเราก็เจอกัน รู้ว่าเกิดมาเพื่อกันและกัน

อย่าดูถูกสัญชาตญานค่ะ แต่ต้องตัดความคิดออกไปนะคะ ต้องแบบว่าไหลมาเองจากใจว่าคนนี้แหละที่ใช่ และแน่นอน มีสัญญาณบอกเป็นระยะ ข้อนี้ของใครของมันค่ะ

ต้องขอโทดด้วยนะคะที่ถามไปอย่างนั้น คือว่าชอบถามตรงๆไม่อยากอ้อมค้อมมาก

เพราะสมัยนี้จะแต่งงานกันหลายแบบ

ยังไงก็ขอให้วันแต่งงานราบรื่นนะค่ะ

ดีใจด้วยนะคะ

รักแรกพบ แรกสบตาเลยหรือเปล่าคะ

เรื่องสัญญาณ หรือ สัญชาตญาณนี่ เชื่อค่ะ ของใครของมัน รู้สึกได้เองว่าใช่

ขอแสดงความยินดีล่วงหน้านะคะ

ขอบคุณคุณ Bwitch ค่ะ

ที่ว่าตัดความหลงออกไปจากใจได้ทั้งหมดแล้ว ตอนนี้แค่สงสัย ทำไมเขายังไม่มา
ถ้าตัดความหลงได้แล้วยังจะสงสัยอะไรอีก..หือ
ที่ปฏิบัติธรรมน่ะ ข้าพเจ้าขออนุโมทนาด้วย