แฟนเรามีผู้หญิงคนนึง (สมมุติชื่อ เอ) ที่เค้าคบมาก่อนเรา 2 ปีค่ะ แต่เค้าไม่ได้รักแบบแฟน เค้าคิดจะเลิกตั้งแต่แรก ๆ ซึ่งก็เกิดขึ้นหลายครั้ง (ก่อนมาเจอเรา) แต่ผู้หญิงคนนั้นใช้ความสงสารดึงรั้งแฟนเราให้อยู่ ซึ่งแฟนเป็นคนใจอ่อนมาก ๆ จึงตัดสินใจคบไปก่อน ซึ่งตลอดเวลาที่คบผู้หญิงคนนั้น แฟนก็จีบผู้หญิงอีกคนนึงซึ่งแฟนแอบชอบมานานมาก ชอบมาก่อนที่จะเจอก่อนเอ และก็คิดว่าถ้าจีบติดจะเลิกกับเอ แต่จีบไม่ติด แล้วก็มาเจอเรา ซึ่งตอนแรกเราไม่รู้เรื่องเอเลย (แต่แฟนมีบอกกับเรา ว่า เค้ามีเพื่อนที่ดูแลกันอยู่ ย้ำว่า เพื่อน ซึ่งเค้าบอกว่าถ้าเค้าเคลียร์เรื่องนี้เรียบร้อย เค้าจะขอคบกับเรา ซึ่งเราก็โอเค เพราะเราคิดว่าเป็นเพื่อนจริง ๆ ) พอเราคบกับแฟนได้ไม่ถึงอาทิตย์เลย เอก็โทรมาเฉลยกับเรา ว่าเป็นแฟนกับแฟนเราอยู่ และอยู่บ้านเดียวกันด้วย ( แฟนเราไม่ได้แต่งงานกับเอนะคะ แต่เอขอเข้ามาอยู่ในบ้านแฟนเราเอง บอกว่าจะขอเข้ามาดูแล มาอยู่เป็นเพื่อนไปก่อน ซึ่งประกอบกับเป็นช่วงที่แฟนป่วยพอดี แฟนก็เลยโอเค ซึ่งตลอดเวลาที่อยู่ด้วย แฟนก็เคยเกริ่น ๆ ไปว่าถ้าแฟนมีแฟนใหม่จะทำไง ทางเอก็บอกว่าจะไปให้)
หลังจากเอเฉลยเสร็จปุ๊บ เราก็คุยกับแฟนว่าจะออกมาให้ก่อน ให้ไปเคลียร์ แต่แฟนบอกว่าเค้าจะเคลียร์เอง เค้าจึงบอกกับเอว่า ให้เอออกจากบ้านเค้า คือเค้าเลือกเรา แล้วก็พาเอ ไปเดินซื้อเฟอร์นิเจอร์ใหม่ซึ่งตอนแรกเอก็ยอม แต่พอผ่านไป เอบอกว่าไม่เอาอะไรทั้งสิ้น ยอมตาย แล้วก็หนีออกจากบ้านไป 1 อาทิตย์ แฟนเรากลัวเอเป็นอะไรไป ก็เลยไปตามกลับมา พอเรารู้ เราก็จะเลิก บอกว่าเราไปเอง แต่แฟนก็ขอร้องเรา บอกว่า เอแย่มาก ทำงานไม่ได้ กินข้าวไม่ได้เลย ให้ช่วยให้ดีขึ้นก่อนแล้วค่อยปล่อยไป ขอร้องเรา ขอให้เอ ได้อยู่ในบ้านไปก่อน ขอเวลา 1 เดือน แต่เรื่องไม่เป็นแบบนี้นเลย เอไม่ได้อยุ่แค่ 1 เดือน มันก็เลยเกิดการแย่งกัน เหมือนกับเล่นชักเย่อเลย รุ้สึกแย่มาก ผ่านไปได้ 6 เดือน แฟนเราโดนเอทำคุณไสยใส่ ครั้งแรก ซึ่งในครั้งนั้นแฟนเกือบจะเลิกกับเรา แต่ก็แก้ไขได้ จากนั้น อีกประมาณ 9 เดือนก็โดนอีก ซึ่งคราวนี้แฟนเรารู้ความจริงว่าเอทำ แต่แฟนเราก็ยังสงสารเอ บอกว่าเค้าคงทำอะไรอื่นไม่ได้จริง ๆ แฟนเราบอกว่าเอ น่าสงสารมาก ถ้าเค้าทิ้งคงไม่มีใครเอา กลัวเอจะไปลำบาก เพราะ เอก็บอกกับแฟนเราแบบนี้ทุก ๆวัน แฟนเราเองก็ทุกข์ใจมากไม่รู้จะทำยังไง เพราะแฟนเป็นคนขี้สงสารมาก ใจอ่อน ซึ่งเราก็บอกกับแฟนไปว่า เราเป็นคนไปเองแล้วกัน เราบอกว่าเราจะออกไปให้ก่อน ออกไปรอ ให้เคลียร์กันให้เสร็จแล้วค่อยมาคบกับเราใหม่ แต่แฟนเราไม่ยอม กลัวเราจะมีใหม่ไปเลย แฟนเราเค้าบอกว่าเค้ากลัวกลับมาไม่ทัน ซึ่งแฟนเราบอกว่า เราคือคำตอบคืออนาคตของเค้า แต่ เอ เค้าก็รู้สึกห่วง กลัวปล่อยไปแล้วชีวิตจะลำบาก เค้ารู้สึกผิด และเอก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย น่าสงสารมาก ซึ่งทุกวันนี้ เอ ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับแฟนเลย และก็ไม่ได้มีอะไรกับแฟน ตั้งแต่ก่อนมีเรา ซึ่งทุกวันนี้ก็แยกห้องกันนอน แต่แฟนเราก็ยังเป็นห่วงเออยู่ ห่วงความรู้สึก ซึ่งก็ทำให้ตัวเรากับแฟนเราก็ไม่ได้มีอิสระเต็มที่ที่จะคบกัน เราเองก็รู้สึกไม่ดีเลย ไม่มีอนาคต และก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้บาปหรือเปล่า เราควรทำยังไงดี

ขอให้ลองไตร่ตรองสิ่งที่ผ่านมาอย่างละเอียด นะคะ

ถ้าคุณยังไม่ได้ถลำมาก อาจจะลองถอยสัก 1 ก้าวแทน

1. ถอยเพื่อ เสียสละให้กับเค้าทั้งสอง เพราะเราไม่รู้เลยคำว่า..
"สงสาร" ของผู้ชายจะนานสักแค่ไหน ก็มัวแต่สงสารกันอยู่นั่นแหละ
เลยไม่เป็นอันทำอะไรสักอย่าง เวลา..จะทำให้พัวพัน และผูกพันไปเรื่อยๆ

2. ถอยเพื่อ ลองหันมามอง..มารักตัวเองดีก่า ต่อไปนี้เวลาที่เหลือของเรา มีค่ายิ่งซะกว่า
เพราะถ้าคู่กันแล้ว สักวันก็ไม่แคล้วกันหรอกจ้า

เข้าใจนะคะ ว่าสิ่งใดใด หากเกิดเป็นความรักขึ้นแล้ว มันทำยากมาก
เป็นกำลังใจให้สำหรับการตัดสินใจที่ถูกต้องนะคะ

คุณเอไม่มีบ้านเหรอคะ ต่างจังหวัด ยังไงก็ต้องมี อย่าหลงลมค่ะ ผู้ชายที่พูดไม่ออกเพราะนั่นๆไปแล้วค่ะ (ขอโทษนะคะที่พิมพ์แบบนี้) มันเป็นไปตามตรรกะน่ะค่ะ ชายอยู่กับหญิง

พิจารณาสิคะ เขาอยู่ได้ยังไงก่อนมาอยู่กับแฟนคุณ แฟนคุณเอาเธอมาค่ะ

ให้เขาแก้ปัญหาเองเถอะค่ะ คุณถอนตัวออกมา

ผู้ชายเด็ดขาดได้ค่ะถ้าเขาจะทำจริงๆ ผู้ชายนะคะ สัดานสงสารน้อยกว่าผู้หญิงค่ะ ที่เขาว่าสงสารน่ะ เพราะเขายังสงสารตัวเขาว่า เอ่อ...ยังอยากน่ะค่ะ

จุฬาภินันท์วิเคราห์ได้แบบนั้น และเชื่อว่าทุกกรณีน่ะ เป็นแบบนี้

คุณกำลังจะบรรยายว่าแฟนคุณเป็นคนดีใช่ไหม
โถ...ไฟราคะ