จุฬาภินันท์ฮึกเหิมเกินไป ฮึกเหิมในปัญญา จนวันนี้รู้สึกแล้วว่า ที่ผ่านมาจุฬาภินันท์ได้ทำพลาดไป

คืออย่างนี้ค่ะ จุฬาภินันท์กับคนรักมีปัญหาเรื่องอันตรายที่อาจมีต่อเราทั้งคู่ เราจึงยังไม่พบกัน วิธีการติดต่อคือจุฬาภินันท์โทรหาเขาอย่างเดียว เพราะเขามีตัวอันตรายอยู่ใกล้ๆ เขากลัวจุฬาภินันท์เป็นอันตราย เขาจึงทำห่างเหิน

จุฬาภินันท์ก็รู้เพราะปัญญาว่าเขาแกล้งทำห่างเหิน จุฬาภินันท์ได้ใจ เลยโทรหาเขาในขณะที่เขาถูกเล่นงานอยู่ เขาไม่ว่างรับสาย แต่ได้ยินสายที่จุฬาภินันท์โทรหาและฝากข้อความถึงเขา

จุฬาภินันท์คิดจะขู่พี่สาวบุญธรรมที่เป็นตัวอันตรายต่อเขา โดยการเอาหน้าที่การงานที่สูงกว่าเขาเข้าข่ม เขาฟังอยู่ แต่จุฬาภินันท์ลืมคิด ซึ่งนั่นเป็นการทำร้ายใจเขาอย่างแรง เขาถึงขนาดลาออกจากงานเพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเขา

จุฬาภินันท์รู้ตัวเมื่อสาย รู้วันนี้ วันที่ได้คุยกับเขา เขาบอกว่าเราต่างเสียเวลา เขาเจ็บ จุฬาภินันท์ก็เจ็บ เขาร้องไห้ จุฬาภินันท์ก็ร้องไห้ จุฬาภินันท์โทรขอโทษเขา เขาไม่รับสาย จุฬาภินันท์ฝากข้อความถึงเขา แต่ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง ปัญญาบอกว่าเขาไม่โกรธ แต่เขาเลือกจะแยกทางถ้าจุฬาภินันท์ไม่ขอโทษเขา จุฬาภินันท์ขอโทษแล้ว แลกศักดิ์ศนีของตัวเองกับเขา แต่เขายังคงไม่ตอบรับสายของจุฬาภินันท์

จุฬาภินันท์ควรทำยังไงดีคะ จุฬาภินันท์คิดว่าจะง้อเขาทุกวัน ฝากข้อความถึงเขาทุกวัน แบบนี้ เขาจะกลับมาหาจุฬาภินันท์หรือเปล่าค่ะ

จุฬาภินันท์รักเขามากจริงๆ แคร์เขามาก จุฬาภินันท์วางแผนจะแต่งงานเดือนหุมภาพันธ์ เขาเองก็จะดัดหลังจุฬาภินันท์ถึงวันนั้น แบบนี้ถือว่ายังไงคะ เขารักจุฬาภินันท์หรือเปล่า

คุณผู้ชายคิดยังไงคะ คุณผู้หญงิคิดว่าจุฬาภินันท์ทำถูกหรือเปล่าคะ ช่วยคิดทีค่ะ งานนี้ปัญญาช่วยได้แค่นิดเดียวเอง คือทำให้รู้ แต่แก้ไม่ออก

ความรักทำให้จุฬาภินันท์สุข แต่มันก็ทำให้จุฬาภินันท์ทุกข์เมื่อจุฬาภินันท์ประมาทกับมันค่ะ

เมื่อวานบอกว่าจะแต่งงานกันวันวาเลนไทน์ วันนี้เป็นทุกข์เพราะรักสะแล้ว อนิจจจัง ทุกขัง อนัตตา ความรัก

คิดแล้วเศร้า

"ความรักเหมือนยาขม"

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id ... 7&gblog=12

รักที่แท้จริง ไม่ทำให้คนทุกข์น่ะ =-="

เพื่อไม่ให้อคติ

จากชายบ้าง

"ความรักเหมือนยาขม"

http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=30227

คนเราน่ะนะ ลองสังเกตุดู
ถ้าเย็นชาใส่... แสดงว่าเขาต้องการห่างเหิน
ถ้าโหยหาให้...แสดงว่าเขายังรัก

ในความรู้สึกของดอกพุทธนะคะ
การงาน ไม่สามารถทำให้คนที่รักเราจริง ทิ้งเราได้เสมอไปหรอกค่ะ
การงาน กับ ความรัก คนละส่วนกัน
เพราะถ้าเค้ารักเรา เค้าก็ต้องหวนกลับมาค่ะ ความรู้สึกรักในส่วนลึก จะให้อภัยกันได้

แต่ตำแหน่งหน้าที่ อย่าว่าแต่ผู้ชายเลยที่ถูกข่ม ทุกคนที่โดนข่ม เสียความรู้สึกกันทั้งนั้น
ต้องระวังไว้นะคะ ...ขอให้คุณสมหวังใน ความรัก ค่ะ...

ยังไปเบียดเบียนเขาอยู่เลยนี่นา -*-....

คุณจุฬาภินันท์เอาหน้าที่การงานไปขู่แฟนตนเองนั้นไม่ถูกนะค่ะ>>ผู้ชายน่ะหยามศักดิ์ศรีกันไม่ได้เด็ดขาดค่ะ ถือเป็นเรื่องใหญ่มาก
เคยได้ยินมั่ยว่า(ฆ่าได้หยามไม่ได้)
แต่คุณก็ได้ขอโทษแฟนคุณไปแล้ว
แต่ปัญญาบอกว่าเค้าไม่โกรธ ( ปัญญาของคุณไม่ใช่ของปัญญาของเขา )คุณจะไปรู้ดีกว่าเค้าได้ยังไงค่ะ
ขอโทดนะที่พูดแบบนี้คงไม่ว่ากัน ผู้ชายน่ะไม่โกรธคือโกรธค่ะ ไม่เหมือนผู้หญิง
คุณบอกว่าโทรหาเค้าทุกวันแล้วไม่รับสาย ไม่วางคุย(เห็นมั่ยว่าแฟนคุณยังโกรธอยู่)อย่าคิดเข้าข้างตัวเองสิ

มีวิธีจะแนะนำให้ค่ะ>>>
คุณลองไม่โทรหา ไม่ส่งข้อความ ไม่ต้องติดต่อกับเค้าสิค่ะ ลองดูนะ เดี๋ยวแฟนคุณก็จะโทรมาหาคุณเอง ( เค้าจะร้อนรนมาก )

ยังไงก็ขอให้แฟนคุณกลับมาคืนดีกับคุณไวไวนะค่ะ โชคดีค่ะ

แย่ค่ะ เขาแกล้งเย็นชา เพราะมันยังไม่ถึงเวลา เขาเข้าถึงธรรม แต่ก็เล่นเอาจุฬาภินันท์ใจแป้ว

จุฬาภินันท์รู้ค่ะว่าเขายังรัก ยังอยากให้โทรไปหา ยังรอค่ะ รอจุฬาภินันท์พร้อม แต่ใจอดหายไม่ได้ว่าทำไมเขาทำเฉยได้แบบนั้น

ทีรู้ว่าเขาแกล้งเพราะว่าเขาปล่อยให้โทรศัพท์ดังทั้งที่อยู่บ้าน เขาอยากให้จุฬาภินันท์ฝากเสียงไว้ให้เขาได้ยิน

ก็อย่างนี้แหละค่ะ รักทำให้ทุกข์ แต่...จุฬาภินันท์ไม่ทุกข์เท่าไหร่นัก เพราะรู้จักทำใจน่ะค่ะ รู้ว่าชะตาลิขิตมาแบบนั้น

จุฬาภินันท์ดันปากไม่ดีก่อน ที่ทำได้ตอนนี้คือ ง้อเท่านั้น

คุณจุฬาภินันท์
ดิฉันกำลังงงกับเรื่องของคุณนะค่ะ แต่เท่าที่อ่านคือแฟนคุณกำลังงอน
ขอโทษมาก ๆ ถ้าต้องการถามอีกนิด
อยากทราบรายละเอียดให้มากขึ้นกว่านี้
แล้วอันตรายที่คุณว่ามันคืออะไร

ไม่คุณ จขกท. มองโลกในแง่ดีสุดๆ

ก็คิดเข้าข้างตัวเองแบบสุดๆ

น่ะนะ...

ไม่เคยอิจฉาท่านเลยแหะ -*- แล้วก็ไม่ได้สะใจอะไรด้วย

แค่วิเคราะห์ให้ฟัง
(และท่าทางคอมเม้นล่าสุดของเราจะเป็นความจริงสุดๆ)


พิมพ์ผิด ประโยคนี้ต้องใช้คำว่า ศูนย์

เอาเถอะ... ในเมื่อความรักกำลังไปได้ด้วยดี
ก็จะรอฟังข่าวดีก็แล้วกัน ^^"

ผมว่าผมอ่านแล้วพบข้อเสียของคุณ จุฬาฯ อย่างเดียวเองครับ คือ รักเค้ามาก แคร์เค้ามาก
เลยpossesiveซะเลย นอกนั้นก็แปรผันไปตามสถานการณ์ของคุณและของเค้า ผมว่ากัมมัชรูป(รูปที่เกิดแต่กรรม)ใดๆที่เกิดมาในโลกนี้ ไม่ได้มาเพื่อที่จะนั่งรองรับความยินดียินร้ายของใครนะครับ แต่เพื่อรองรับกุศลบุพกรรมหรืออกุศลบุพกรรมในอดีตกาลมากกว่า ดังนั้นสิ่งที่เที่ยงแท้ไม่แปรผันในจิตใจมนุษย์ ไม่มีครับ ขอเน้น สังขารที่เที่ยงนั้น ไม่มีเลย ส่วนปัญหาระหว่างคุณกับเค้า อิ อิ เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เองนะครับ ถ้าไม่เกี่ยวกับธรรมถามศิราณีเถอะ

พึงให้สิ่งที่เข้ามากระทบทวาร ทั้ง 6 หยุด!!! อยุ่แค่นั้น
อย่านำมันมาใส่ หรือยัดเยียดลงไปในหัวจิตหัวใจ
อนุโมทนาครับ