วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 20:11  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 172 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 12  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ธ.ค. 2009, 14:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาเป็นกำลังใจให้อีกแรงนะคะเท่ากับว่ามาได้ความรู้และข้อคิดที่ดีๆ
พี่ก็มีปัญหาเหมือนกัน เท่าที่พี่อ่านปัญหาของหลายคน
จะมีตอนที่ครอบครัวพร้อมสมบูรณ์
พอจะอยู่สบายก็จะมีเรื่องทุกที
พี่เอาใจช่วยนะคะ ขอให้ชนะใจตนเองได้เร็วที่สุด
น้องก็จะพ้นทุกข์จริง ๆ ค่ะ

ลองเข้าไปอ่านกระทู้ของพี่ก็ได้มีคำแนะนำมากมาย
ปัญหาก็หนักไม่แพ้กัน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ธ.ค. 2009, 10:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ธ.ค. 2009, 12:33
โพสต์: 49

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


กลับมารายงานตัวค่ะ หลังจากพาลูกไปต่างจังหวัดมา ช่วงที่อยู่ด้วยกัน 4 คนพ่อ แม่ ลูก ก็พยายามต่อสู้กับจิตใจตัวเองเต็มที แต่บางทีก็มีหลุดจนลูกเริ่มรู้สึกว่าแม่มีความทุกข์ แต่เราก็เฉไฉว่า งานยุ่งเหลือเกินช่วงนี้
แต่ได้ท่องภาวนาว่าจะปล่อยวางทุกข์ให้ได้ ยึดคำที่คุณทักทายให้ข้อคิดไว้ตลอด
ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้นะคะ สัญญาว่า จะไม่ทำตัวเป็นภาระนาน จะทำให้ได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ธ.ค. 2009, 10:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่แตไม่ได้เป็นภาระของใครในลานนี้หรอกค่ะ
เมื่อเรามีปัญหา เราต้องการคำแนะนำ
มีคนเข้ามาให้กำลังใจ มีคนให้คำแนะนำ
ช่วยกันคิด ปลอบโยนซึ้งกันและกัน
เป็นสิ่งที่ดีค่ะพี่แต อีกไม่นานพี่เข้มแข็ง
เมื่อมีคนเจอปัญหาอย่างนี้เราก็เป็นอีก หนึ่งกำลังใจให้เขา

ปัญหาเข้ามาทุกวัน ทุกเวลาค่ะ คนเราเข้มแข็งและอ่อนแอได้
ไม่ต้องห่วงนะค่ะ อ้อกล้าบอกแทนทุกคนว่าทุกคนยินดี
ที่จะคอยดูแลพี่แตค่ะ

เมื่อเราล้มขณะที่เราเจ็บ มีมือหนึ่งหรือหลาย ๆ มือยื่นมาให้เราจับ
พยุงเราลุกขึ้น ให้เราหายเจ็บ ยื่นได้อย่างมั่นคงก่อนแล้วจึงเดินต่อ
นี่แหละคือสิ่งที่ทุก ๆ คนในลานทำอยู่ค่ะ
(และเคยผ่านประสบการณ์นี้มา อาจจะยังไม่หายเจ็บ
แต่ก็พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปได้)

ขอให้พี่แตมีความสุขกับวันนี้ที่ป็นอยู่


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ธ.ค. 2009, 12:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


การได้เข้าไปมีส่วนร่วม
ให้กำลังใจกับใครก็ตาม ที่กำลังทุกข์อยู่
จนสามารถยืนหยัด ขึ้นมาต่อสู้กับปัญหา
แม้จะยังไม่ชนะ ขอเพียงแค่ พอมีแรง
ลุกขึ้นมาสู้ได้บ้าง ก็เป็นความสุขของทักทาย
อย่างยิ่งแล้วค่ะ....อย่าคิดว่าเป็นภาระของใครๆ
เลยนะค่ะ เราเพียงแต่เป็นที่พึ่ง ซึ่งกันและกัน
เท่านั้นเองค่ะคุณแต....สู้ต่อไปนะค่ะอย่ายอมแพ้.. :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 28 ธ.ค. 2009, 13:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เหตุการณ์ของน้องพึ่งเกิดขึ้นใหม่ๆ น้องยังได้เข้ามาในลานนี้ได้เร็วกว่าพี่
ก่อนที่พี่จะเข้ามาในลานนี้ ชีวิตพี่แทบเป็นบ้าเหมือนกัน
พอเข้ามาในลานนี้ค่อยเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง
ถึงจะยังไม่ถึง 100 % ก็ตาม
ตัวพี่เองก็รู้สึกว่ารักทุกคนในลานนี้มากๆ
อยู่ในลานนี้มีความสุขมาก
น้องมีปัญหาอะไรก็ระบายออกมาเลย
เรื่องบางอย่างเราพูดให้คนอื่นฟังไม่ได้แม้แต่คนที่เราคิดว่าสนิทที่สุดก็ตาม
ปากต่อปากมันยิ่งร้ายแรงเสียหายมาก
แต่ ณ ที่ลานแห่งนี้พร้อมที่จะรับฟังทุกเรื่อง
พี่เองแนะนำไม่เก่ง อาจจะเป็นแบบที่คุณทักทายบอกก็ได้
ว่าเป็นเพราะปัญหาของพี่มันยังคลุมเครือ
แต่พี่ก็เอาใจช่วยน้องและทุก ๆ คนเลยนะ

รักทุกคนนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 09:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ธ.ค. 2009, 12:33
โพสต์: 49

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้ค่อนข้างชัดเจนมากค่ะ ว่าเค้าเลือกที่จะให้ลูกรู้แล้ว เมื่อวานมีงานเลี้ยงพนักงานที่บริษัท เค้ายังไม่ไป เลือกที่จะไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้น และไม่กลับบ้านเลย เพราะเค้าห่างกันตั้ง 2 วัน ที่พาพวกเราไปต่างจังหวัด
ลูกถาม เราก็ได้แต่บอกว่า พ่อไปงานเลี้ยงที่อื่นคงเมาแล้วกลับบ้านไม่ได้
ตั้งใจจะลืมเหตุการณ์แย่ ๆ นี้ให้ได้ ตั้งสติกับลูก และ งาน จะมีเพียงที่หนักสุดคือเรื่องนอนไม่หลับค่ะ ไม่รู้จะหาวิธียังไง อ่านหนังสือก็แล้ว สวดมนต์ก็แล้ว พุทโธ ก็แล้ว ยังไงก็ไม่หลับ
แต่ดีอยู่อย่าง ตอนนี้ไม่เคยมีน้ำตาซักกะหยดไหลออกมา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 11:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่แต อย่าคิดมากเลย อย่าพึ่งให้ลูกรู้ดีที่สุด
จากการที่เป็นแม่คนนึง อ้อเชื่อว่าตอนนี้ลูกยังไม่
สามารถเข้าใจอะไรมากหรอกค่ะ
พี่แตหาเหตุผลที่จะบอกลูกไปก่อนนะค่ะ

ตอนนี้อ้อคิดว่าสามีพี่เขาหลง ความหลง กับความรัก
เทียบกันไม่ได้หรอกค่ะ ให้เวลาเขาสักนิด
เมื่อตาสว่าง ความคิดเกิด ก็จะรู้ได้เองว่า
ใครควรค่าแก่การให้ความสำคัญ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 12:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คุณแต ก็ลุกขึ้นมาสวดมนต์ หรือเดินจงกรม
ทำเท่าที่ทำได้....หาหนังสืออ่าน...ถ้าบ้านมีหลายห้อง ก็ลองย้าย
ห้องนอนดูซิค่ะ...ย้ายทีอาจจะดีขึ้นก็ได้ :b14:

อย่างน้อยๆ วันนี้คุณแตก็ไม่ร้องไห้แล้ว ซึ่งน่าจะหมายความว่าดีขึ้นบ้าง
แล้วมันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ คิดเสียว่าจะอยู่หรือไป ก็แล้วแต่บุญกรรมที่เรา
สร้างกันมา อย่าไปคิดอะไรไกลเกินกว่าวันนี้ จะมีเขาหรือไม่มีเขา เราก็ต้อง
อยู่ให้ได้....พยายามหน่อยนะค่ะ...เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ.... :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 14:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21
โพสต์: 376

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้คุณแตอีกคนนะจ๊ะ พี่ๆน้องๆในลานนี้ให้คำแนะนำไว้ดีมาก พอคุณแตรู้สึกว่าท้อแท้หมดกำลังใจก็เข้ามาเปิดอ่านคำแนะนำต่างๆจะช่วยได้มากเลย สู้ สู้ :b4: :b4: นะน้องรักของพี่


แก้ไขล่าสุดโดย ทุกข์ใจ เมื่อ 29 ธ.ค. 2009, 14:27, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 14:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ธ.ค. 2009, 12:33
โพสต์: 49

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบพระคุณ พี่ใหญ่นะคะ ที่เมตตา (ขอสมัครเป็นน้องสาวค่ะ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 16:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับคุณแต เพิ่งมาส่งกำลังใจนะครับ แต่ตามอ่านมาบ้างแล้ว..

สาวๆในนี้ให้คำแนะนำที่ดีมากแล้ว เพียงแต่เวลานี้ใจคุณแตยังปรับได้ยาก แต่อีกหน่อยความทุกข์จะบรรเทาลงหากเราหมั่นรู้และยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น...เพราะสิ่งทั้งปวงไม่อยู่ในอำนาจการจัดการของเราแม้สักสิ่งเดียว แต่เราสามารถจัดการตัวเองได้บ้างในบางสิ่ง เช่นการยอมรับว่าสิ่งนี้เกิดเพราะเราเคยเจ้าชู้มาก่อน ผิดศีลกาเมฯมาจากชาติก่อนๆ ผลคือวิบากอกุศลนี้จึงปรากฏมีได้ เื่มื่ิอวิบากให้ผลแล้วเขาก็ต้องหมดอำนาจหมดฤทธิ์ลง..เหมือนสภาพธรรมทั้งปวงที่ต้องเสื่อมดับไป..แต่การปล่อยใจให้เศร้าหมองครองทุกข์อยู่นี้จะมีประโยชน์อะไรเล่านอกจากบาปใหม่คือโทสะที่ครอบครองใจตลอดเวลา นี่มิใช่ทางแห่งความสวัสดีแก่ตนเลย ดูเถิดเพราะปล่อยใจให้เป็นอกุศล นั่นเอง แม้การนอนหลับเพื่อรักษารูปให้ปกติก็มิอาจทำได้ง่าย...นี่เข้าเขตอันตรายแล้ว ขอให้ทราบว่าหากเราตายลงเวลานี้เพราะจิตเข้าถึงความโศรก ภพหน้ามีอบายย่ิอมเป็นที่หวังได้ คุ้มกันหรือ??

ขอให้พยายามเพิกความหวั่นวิตกทั้งมวลออกไปก่อน..เราทำปัจจุบันให้ดี พยายามฝึกที่จะยอมรับจนถึงที่สุดแม้ด้วยการที่ต้องหย่ากันไป ..เมื่อถึงที่สุดจริง จะไม่หวั่นไหวเลย ขอให้เจริญกุศลต่อเนื่องเพราะบุญชื่อว่าเป็นที่มาของความสุขทั้งมวล..

ขอให้ศึกษาคำสอนของพระพุทธเจ้าอันจะเป็นเหตุให้เกิดปัญญาสามารถพาตนพ้นทุกข์ได้จริงไม่มีที่พึ่งอื่นใดเกษมกว่าการได้พบพระธรรม คนอื่นๆไม่ใช่ที่พึ่งที่แท้จริง แม้พ่อแม่ก็ช่วยเราไม่ได้จริงในการพ้นทุกข์ทั้งปวง..หากเป็นไปได้ลองเกริ่นเรื่องให้ลูกฟัง เด็กๆนั้นบางที่มีมุมคิดและมองที่เราอาจคาดเดาผิด เล่าด้วยอาการปกติ บอกเขาว่าสิ่งนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ เวลานี้ขอลูกจงรับรู้ไว้ก่อนเพราะเมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่กว่านี้ ลูกจะได้เตรียมใจรับทันไม่กระชั้นไป ..บางทีลูกนั่นแหละจะเป็นกำลังใจแก่เราเสียอีกและหากเขาทราบทีหลังอาจเกิดอาการช็อกเพราะตั้งตัวไม่ทัน..

ขอให้คุณแต ตั้งใจรักษาศีลให้มั่นคงทุกๆวัน อานุภาพแห่งศีลจะปกป้องคุ้มครองเราได้ อย่าคิดแก้ปัญหาด้วยเรื่องพิธีกรรมนอกศาสนา จะเป็นการพาตนไปสู่ความเสื่อมไม่จบสิ้น..ขอให้เชื่อมั่นศรัทธาในอนุภาพของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ว่าคุ้มครองเราได้จริง ย่อมได้อานิสงค์ที่ยอดเยี่ยมครับ ..
ขอบคุณความทุกข์ที่ทำให้ได้ต่อยอดบารมีทางธรรมนะครับ :b46: :b47: :b48:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 21:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ธ.ค. 2009, 12:33
โพสต์: 49

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบพระคุณ คุณ dd มากค่ะ จะยึดเอาคำแนะนำไปตั้งจิตให้มั่นเรื่อง ศีล สมาธิ เพราะตอนนี้รู้ดีว่าไม่มีใครจะช่วยเราได้ นอกจากตัวเราจะพยายามดึงตัวเองจากการ จมดิ่งอยู่ในห้วงแห่งทุกข์นี้ รู้ว่ายากมากแต่ก็จะไม่ถอย จะทำให้ได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ธ.ค. 2009, 23:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุโมทนาคุณแตในปนิธานที่ตั้งไว้ครับ .. เพราะนี่เปรียบเหมือนเข็มทิศนำทางที่จะพาเราไปสู่ทางอันปลอดภัย...

คุณแตควรทราบว่าสามีนั้น เขาไม่ได้มีความสุขจริงจังหรอก เพราะรู้ว่าที่ทำอยู่นั้นเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องสำนึกในส่วนลึกของจิตนั้นแผดเผาเขาอยู่ตลอดเวลา ให้สังเกตุดูเขาเถิดว่าหน้าตาหมองคล้ำหรือโทรม ลงปรากฏชัด เพราะ การต่อสู้ของความรู้สึกขัดแย้งภายใน นี่เรียกว่ากำลังเสวยผลแห่งบาปคือนรกในใจ...คุณแตอย่าได้จินตนาการว่าทั้งสามีและชู้จะสุขสดชื่นเลย หาเป็นเช่นนั้นไม่หรอก.. แต่ตรงข้ามทีเดียว อาการทุกข์ของหญิงที่รู้ว่ากำลังมีบทบาทเมียน้อยนั้น อาจสุขเฉพาะเมื่อฝ่ายชายมาหาหรืออยู่ด้วย แต่นอกจากเวลานี้ เขาจะรู้สึกราวถูกไฟลวกร้อนเพราะไม่แน่ใจในความมั่นคงในสถานภาพ ๑ อีกทั้งความรู้สึกว่าตนเหมือนขโมย ผู้ทำผิดคดี ย่อมต้องหวาดกลัวอาญา...หวั่นไหวว่าจะถูกลงโทษ อีก ๑..ใครจะรู้ได้ว่าเขาเองก็อาจกินไม่ได้นอนไม่หลับเช่นกันเมื่อยามที่ฝ่ายชายกลับไปบ้าน..

คุณแตพึงเจริญกรุณาแก่ชายหญิงที่กำลังร่าเริงกับการล่วงศีลข้อกาเมฯนี้ว่า ขอเขาอย่าได้ประสบทุกข์ในนรกเลย ขอเขาอย่าได้รับเศษกรรมอย่างที่เรากำลังประสบอยู่เลย ...การเจริญกรุณานี้ย่อมเป็นกุศลที่เกิดแก่จิตของเราเพราะทราบดีว่าผลแห่งการล่วงศีลคือทุกข์อันเผ็ดร้อนที่จะตามมา.. ก็แม้เราจะไม่หวังให้เขาเดือดร้อนเพราะกรรมชั่วนั้น แต่กรรมไม่เคยฟังหรือคล้อยตามคำขอร้องของใครหรอกครับ กรรมนั้นเที่ยงตรง แม่นยำยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด..และแม้จะหนีไปบนฟ้าหรือในน้ำ กรรมก็ตามไปเสมอดุจเงาตามตัว ทีเดียว..

สัตว์ทั้งหลาย เมื่อทำบาปกรรมแล้ว ครั้นบาปมาส่งผลเป็นทุกข์ให้เสวย ต่างก็คร่ำครวญว่า เหตุใดหนอเรื่องเช่นนี้จึงต้องเกิดแก่ข้าพเจ้า?...ข้าพเจ้าผิดอะไรหรือ จึงต้องมาพบเหตุเช่นนี้ๆ ?..หากเรามีตาทิพย์เห็นเหตุการณ์ในอดีตได้ เราอาจจะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างง่ายดาย และเต็มใจ..แต่แม้นไม่มีตาทิพย์ อาศัยแนวทางที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ก็ย่อมได้ข้อสรุปเรื่องกรรมได้เช่นกัน ขอเพียงการมีศรัทธาในคำสอนของพระองค์เท่านั้น..และคนจะศรัทธาคำสอนได้ ก็หาได้เกิดแก่ใครๆโดยทั่วไปไม่ จะเกิดเฉพาะในบุคคลผู้มี"ปุพเพกตปุญญตา"เป็นผู้มีบุญมาก่อนเก่า เคยได้เงี่ยหูสดับตรับฟังพระธรรมไว้ก่อน เท่านั้นจึงจะเกิดศรัทธาได้.. นับว่าเป็นสิ่งพิเศษเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น..

คุณแตพึงอย่าเอาบาปคนอื่น มาเป็นบาปของตนเองเลย เราจะไม่ไปนรกเพราะความชั่วของคนอื่น หากจะไปก็เพราะบาปกิเลสในใจเราเท่านั้น เสียอะไรเสียได้ แต่หากเสียใจแล้วก็เสียทั้งหมด เพราะใจนั้นเป็นประธานของชีวิตทั้งหมด..ร่างกายแม้เสียไปแต่ใจยังอยู่ดี .. คนนั้นก็อาจทำตนให้พิเศษเหนือคนทั่วไปได้ จริงใหมครับ..ดังนั้นรักษาใจนะครับ และขอให้นอนหลับ พักผ่อนให้มาก ผ่อนคลายความติดยึดทั้งมวล..ตั้งใจว่าเราจะนอนครับ.. :b44:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ธ.ค. 2009, 00:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


วันนี้ไม่มีความเห็นใดๆ นะค่ะคุณแต
นอกจากแวะมาส่งกำลังใจให้ อ่านคำแนะนำของคุณตา-dd-แล้ว
ขออนุโมทนา กับคำแนะนำอันประเสริฐนี้
เป็นสิ่งจริงแท้แน่นอนทุกประการ :b20:

ทักทาย ก็ต้องนำมาพิจารณา ตัวเองเหมือนกัน เพราะทุกวันนี้ก็ไม่ได้
มีความสุขที่แท้จริงเลย ถ้าจะให้ถูกก็คือ ทุกข์เบาบางลง เพราะไม่ยึด
ไม่ว่าอะไรที่มากระทบ จะมองทุกอย่างเป็นเพียงกฎธรรมชาติ
คือการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป :b10:

ทุกอย่างมาเอง แล้วเดี๋ยวก็ไปเอง รักษาใจเราให้หนักแน่น
มั่นคงต่อความดีทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระ แผ่เมตตา ให้มากที่สุด
เท่าที่จะทำได้ ลด ละ เลิก อาฆาต พยาบาท หรือแม้กระทั่ง
ลุ่มหลง ยึดมั่นในความรัก ในตัวบุคคล ไม่โกรธ ไม่เกลียดใคร
วางอารมณ์ทุกอย่างแค่กลางๆ ถ้าจะคิด ก็คิดถึงแต่ตัวเอง เอาใจใส่ดูแล
ตัวเอง ทั้งร่างกายและจิตใจ ไม่หวั่นไหวไปกับอะไรทั้งนั้น
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข :b6:


ทำให้ได้นะค่ะ...พยายามให้ถึงที่สุด...
ไม่มีอะไรจะเหนือ "ใจ" เราได้หรอกค่ะ...สู้สู้ค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ธ.ค. 2009, 14:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อนุโมทนาสาธุ กับคำพูดของคุณ dd นะคะ


พี่แตขา...
พิมตอบเรื่องไปปฏิบัติธรรมไว้ที่กระทู้ของพิมนะคะ :b12:

พิม :b16:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 172 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 12  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 22 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร