คุณที่เคารพครับ

ขอถาม
เศร้า แล้ว สามีจะกลับมามั๊ย
ไม่เศร้า แล้ว สามีจะกลับมามั๊ย
ถ้า เศร้าแล้ว สามีกลับมา คุ้ม ๆๆ
แต่
ทั้งเศร้า ทั้งสามีไม่กลับมา ขาดทุน 2 ส่วน
ถ้าไม่เศร้า สามีไม่กลับมา ขาดทุน 1 ส่วน
เสียหนึ่ง อย่าให้เสียสอง

เกิดมาคนเดียว ในที่สุดตายคนเดียว
ยังไงก็ต้องจาก ยังไงก็ต้องพราก
ไม่เราจากเขา เขาก็จากเรา
มันเป็นธรรมดาของมันอย่างนั้น
จากตอนเรามีสติ ดีกว่าจากตอนไม่มีสติ

มันเป็นธรรมดาของโลก เจอกันทุกคน ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้
ทุกบ้าน มีคนตายจาก มีคนหนีจาก
ทุกคน เจอคนตายจาก เจอคนหนีจาก
เรา ก็ต้องเจอเหมือนกัน
ทำไงละ หลบไม่ได้ เลี่ยงไม่ได้
เมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้
เราก็เรียนรู้ที่จะเข้าใจ
เรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน
อยู่กับมันอย่างไร จึงจะมีความสุข

สำคัญตรงนี้
พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอนให้หนีทุกข์
แต่สอนให้เข้าใจทุกข์

คุณเป็นคนโชคดีมาก ๆ โชคดีที่มีโอกาสอยู่กับสามีอย่างมีความสุขตั้ง ๒๐ ปี
โดยไม่มีการพลัดพราก
มีชีวิตคู่ไม่มาก ที่สมหวังอย่างคุณ

ไม่มีใครทำร้าย ตัวเราเองได้ เท่ากับเราเอง
อย่าเอามีด คือความเศร้าโศกมาทิ่มแทงตัวเองเลย
ยิ่งทิ่มแทง แผลยิ่งเปิดกว้าง
ยิ่งตอกย้ำ ยิ่งเป็นทุกข์
ยิ่งปรุงแต่ง (สังขาร) ยิ่งเป็นทุกข์
ปรุงแต่งน้อย เป้นทุกข์น้อย
ไม่ปรุงแต่ง ก็ไม่ทุกข์

โชคดีแล้ว โชคดีแล้ว เราจะได้เข้าใจความจริงอะไรมากขึ้น

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

สวัสดีค่ะขออนุญาตเข้ามาคุยเป็นเพื่อนด้วยคน หนูอาจจะอายุน้อยกว่าแต่เราเป็นเพื่อนกันได้นะคะ ชีวิตไม่ต่างกันแต่เวลาความสุขของพี่มีมากกว่าหนู เพราะหนูเองตั้งแต่อยู่กับสามีมาความสุขน้อยมาก ตลอดเวลาพบเจอแต่การโกหกและทำตัวมีความลับตลอดยิ่งตอนนี้หน้าที่การงานเค้าดีขึ้น เค้ายิ่งมองข้ามเราไป ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่เราค่ะ บางทีแฟนพี่อาจจะคิดได้เมื่อเวลาผ่านไปแต่ถ้าไม่ใช่ เราควรปล่อยเค้าไปค่ะ ไม่มีใครเป็นของใคร เมื่อก่อนหนเองเคยคิดว่าถ้าเราเป็นฝ่ายไปเราก็จะแพ้และอีกฝ่ายคงสมน้ำหน้าเรา แต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ ชีวิตเป็นของเราทำไมต้องให้ใครมากำหนด เรายังมีมือไม่ได้พิการเรายังมีโอกาสมากกว่าบางคนที่เค้าเจอโชคร้ายทางร่างกายที่แม้แต่โอกาสก็ยังไม่มี เราไม่ได้แพ้ ถ้าเค้าคิดว่าอยู่กับเราไม่มีความสุขไม่รักเราหนูว่าปล่อยเค้าไป ดูแลตัวเองอยากทำอะไรก็ทำอย่าคิดว่าโดนหักหลัง อโหสิอย่าผูกเวรเราจะได้ไม่ต้องมาเจอพวกเค้าอีก เราผ่านมันไปด้วยกันนะคะ พี่ไม่ทุกข์คนเดียวหนูเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ช่วงปีใหม่พาลูกไปพักผ่อนที่คอนโดค่ะ อยู่กัน 3 คนแม่ลูกก็มีความสุขไปอีกแบบ แต่ลึก ๆ ก็ยังทำใจไม่ได้ แต่ก็เพียรพยายามหักจิตใจ กลางคืนก็อ่านหนังสือธรรมะ และสวดมนต์ ไม่ได้ติด Notebook ไปด้วย บางครั้งหดหู่ก็อยากเข้ามาเติมกำลังใจจากที่นี่ พอวันนี้กลับถึงบ้านรีบเติมกำลังใจทันที
ได้อ่านคุณ dd คุณทักทาย น้อง thankyouna และคุณไวโรจน รู้สึกดีมาก ๆ มีกำลังสำหรับวันเปิดงานพรุ่งนี้ ชีวิตเราต้องสู้ สู้อยู่แล้ว จริงอย่างที่คุณ dd ว่าไว้ เรื่องเกิดแค่ไม่ถึงเดือน ดูเค้าผอมลงไปเยอะมาก หน้าตาดำคล้ำ และสิ่งที่เป็นห่วงเค้ามากเรื่องสุขภาพ เค้าเป็นเบาหวานค่ะ และไม่ได้ติดยาไปเลย แต่ก็ช่างเถอะชีวิตของใครก็ของคนนั้น ทุกคนกำหนดเอง ต้องพยายามท่องไว้ค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ค่ะ ขอให้มีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ

สวัสดีปีีใหม่ครับคุณแต สวัสดีครับย่าทักทาย และสาวๆทั้งหลาย..
ขอให้ปีใหม่เป็นปีแห่งการเริ่มต้นในสิ่งที่ดีใหม่ๆทั้งปวงมีการเข้าหากัลยาณมิตร ฟังธรรม ประพฤติศีลและเจริญวิปัสสนากันนะครับ ทุกข์ใดที่กำลังประสบอยู่ก็นำมาเป็นอาจารย์สอนเราว่า นี่เพราะเราเคยประมาทมาก่อนนั่นเอง ..บัดนี้เราจะหันหน้าเข้าหาที่พึ่งอันเกษมที่แท้จริงคือพระรัตนตรัย เพื่อความพ้นสิ้นจากทุกข์ทั้งมวล..

อยากให้เป็นแค่ฝัน เขียน:



เพราะใจเป็นประธาน ใจมีอานุภาพในการรักษาและบริหาร"รูป"(ร่างกาย)ให้คงอยู่ได้ตามปกติ หากใจตกไปอยู่ในอำนาจของอกุศล ยิ่งยาวนานเท่าไรก็มีอำนาจในทางทำลายรูปโดยตรงประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งคือเป็นปัจจัยนำร่องเอาอกุศลวิบาก ที่รอเวลาส่งผลไหลหลั่งถั่งโถมมาท่วมทับด้วยดังที่คุณแตเล่าข้างบนว่าสามีเป็นเบาหวานและไม่ได้ติดยาไปเลย.

.อกุศลวิบากคือเป็นเบาหวานนั้นอย่างหนึ่ง เมื่อเขายังไม่ถูกตัณหาครอบงำมากเขาก็ยัง"ได้รับบุญอุปถัมภ์"ให้ได้รับยาเพื่อรักบรรเทาโรค แต่ อนิจจา บัดนี้ความหลงครอบจนมืดมองไม่เห็นนึกไม่ได้ว่าตนจะตายเพราะขาดยา นี่คืออำนาจโมหะที่มีกำลังกล้า... ทำให้เขาถึงกับลืมตายไปได้ทีเดียว..ก็ใครหรืออะไรเล่าทำให้เป็นเช่นนี้? ตอบว่ากำลังแห่งอกุศลวิบากกำลังมาส่งผล..คือการไม่ได้รับยาแม้ยานั้นก็มีอยู่ วิบากนี้เกิดเพราะอำนาจตัณหาของเขานั่นเองนำร่องมา.. นี่เป็นอกุศลวิบากอีกอย่างหนึ่งที่กำลังแสดงตัวให้เราได้"ศึกษา"กัน....โรคของเขาจะหายไปได้หรือ ? จะดีขึ้นได้หรือ?..อกุศลวิบากที่จะตามมาอีกยังจะมีให้ได้รู้เห็นกันอีกครับ แล้วใครจะห้ามพลังกรรมได้เล่าในเมื่อตัวเขาเองกำลังเร่งสปีดอย่างหน้ามืดตามัวเช่นนี้ ช่างน่ากรุณาจริงๆ..

คุณแตวางใจไว้ถูกแล้วว่า..



ขอให้คุณแต[/b]เข้มแข็งและเจริญกุศลให้มากและต่อเนื่องทุกๆวัน สมาทานศีลให้ได้ทุกวัน.. อะไรจะคุ้มครองเราได้ในเวลานี้เท่าพลังของศีลไม่มีครับ.(...แต่ถ้าจะถึงขั้นที่สุดพลังคุ้มครองยอดเยี่ยมคือวิปัสสนาโดยแน่แท้ครับ )

จิตเป็นประธานของสิ่งทั้งปวง จิตอยู่ฝ่ายกุศลย่อมเป็นช่องทางนำบุญมาส่งผลนะครับ อย่างไรก็ตามหากแม้นว่าทำบุญมากแล้วแต่ยังได้รับอกุศลวิบากอยู่ ก็พึงทราบว่าบาปเก่าเราทำไว้แรงมาก แม้กุศลในปัจจุบันจะยังไม่อาจเบียดอกุศลวิบากนี้ไปได้ก็พึงกระทำไว้ในใจโดยแยบคายว่ากุศลที่เจริญแล้วย่ิอมไม่ไร้ผล พึงรักษาศรัทธาให้มั่นคงไม่หวั่นไหวในการเจริญบุญให้ยิ่งขึ้นอีก พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเองอย่างแท้จริงในทุกโอกาสและกรณี..ผมขอเชิญมาลองดูเพราะเคยพิสูจน์ด้วยตนเองมาหลายอย่าง พบว่่าพระธรรมของพระพุทธเจ้ามีผล"น่าอัศจรรย์จริงๆ"ครับ..

พี่แต ปีใหม่แล้วขอให้ได้พบสิ่งใหม่ ๆ ที่ดี ๆ
เข้ามาในชีวิตนี้นะคะ
ดีใจที่ดูพี่แตเข้มแข็งขึ้นมาก ต้องอย่างนี้ซิ

ความห่วงใยที่พี่แตมีต่อสามีเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ
เพราะเราเคยดูแล ห่วงใย เขามาเกือบ 20 ปี
แต่ไม่มีใครดูแลใครได้ตลอดเวลาหรอกค่ะ
เขาต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเองแล้วละ

ขอบคุณพี่นิตา น้องพิม น้องอ้อค่ะ ตอนนี้ต้องตั้งสติให้มั่นอย่างเดียว เพราะธุรกิจของบริษัทต้องพึ่งพาแฟนมาก ๆ แต่ก็พยายามจะประคับประคองให้ถึงที่สุด น้อง ๆ ที่ออฟฟิซก็ช่วยได้เยอะ
แต่ก็ยังหวังอีกใจว่า เค้าคงไม่ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าสร้างมากับมือไปขนาดนี้ น่าจะเป็นช่วงที่หลงมากหรือไม่ก็ยังหาทางออกไม่ได้ (ไม่รู้คิดแบบปลอบใจตัวเองหรือเปล่า)

เพิ่งจะเข้ามาอ่านวันนี้เอง ขอเป็นกำลังใจให้พี่แตนะคะ
เวลาจะช่วยเยียวยารักษาเราให้ดีขึ้นเอง

น้องก็เป็นคนหนึ่งที่ให้ที่แห่งนี้เป็นที่พึ่งทางใจเหมือนกัน
ขอบคุณเรื่องราว ประสบการณ์ที่สร้างกำลังใจ และทำให้รู้ว่า
มีอีกหลาย ๆ คน ที่มีความทุกข์ มีปัญหามากกว่าเรามากมายนัก
ทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้กับปัญหาของเราเองได้อย่างเข็มแข็ง

ขอให้พี่แตสู้สู้นะคะ

ถ้าพี่อยากจะปฏิบัติธรรมขอแนะนำที่สวนโมกข์ของท่านพุทธทาสนะคะ
น้องกำลังจะไปอยู่เหมือนกัน ลองเข้าไปดูรายละเอียดที่

http://www.suanmok.com/

ดูนะคะ แล้วจะเข้ามาทักทายใหม่คะ

ขอบคุณ น้องใบไม้ในกำมือค่ะ สำหรับกำลังใจที่มีให้อย่างเปี่ยมล้น
หายไปหลายวันเพราะ กำลังซื้อข้าวของให้สองสาวน้อยเตรียมกลับไปเรียนต่อ
พร้อม ๆ กับการเตรียมใจที่จะไม่ได้เจอลูกอีก จนถึงเดือนเม.ย. แค่คิดก็ใจหาย..น้ำตาไหลแล้วค่ะ
ส่วนเรื่องแฟน ตอนนี้ ต้องพยายามอ่านหนังสือธรรมะ ให้เลิกยึดติด หมดศัทธาในตัวเขาไปเยอะ เพราะไม่คิดว่า อยู่ ๆ คุณก็มามอบตำแหน่ง "เมียหลวง" ให้โดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ถึงจะบอกว่ามันเป็นเรื่องซับซ้อนที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น แต่ความรู้สึกตอนนี้ รักตัวเอง รักลูก รักพ่อแม่เราดีกว่า อีกใจก็พยายามจะให้อภัย แต่ก็ยังทำไม่ได้ สัญญากับตัวเองว่า จะทำให้ได้เหมือนคุณทักทาย ท่องในใจไว้ตลอดค่ะ

พี่แต สู้ สู้
พี่แต สู้ ตาย
พี่แต ไว้ ลาย
สู้ ตาย สู้ สู้


แวะมาทักทายค่ะ
ดีวัน ดีคืนนะคะ

พี่แต.... อภัยทานเป็นการให้ทานที่ยิ่งใหญ่ค่ะ
บุญกุศลในครั้งนี้ ย่อมส่งผลให้พี่พบเจอสิ่งดี ดีค่ะ

อ่านข้อความพี่แล้ว ดูเหมือนพี่*ีขึ้นมากแล้ว
อ้อดีใจด้วยนะค่ะ
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอ

ขอเข้ามาเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ กาลเวลาจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะคะ คุณทำได้ขนาดนี้นับว่าเยี่ยมแล้วคะ พอเวลาผ่านไป คุณจะหันหลังกลับมามองแล้วคิดว่าเราเคยเป็นถึงขนาดนี้เชียวหรือ เสียทุกอย่างได้แต่อย่าเสียกำลังใจ

แวะมาขอบคุณ น้อง ๆ และ หนุงหนิง อีกรอบ หรือจะบอกว่ามาเติมกำลังใจก็ได้ค่ะ
อ้อจ๊ะ ดูเหมือนจะดีขึ้นนะ แต่จริง ๆ ก็มีแปล๊บในใจตลอดเวลา แต่ก็พยายามสลัดความคิดเหล่านี้ออกไปให้ได้