ขออภัยครับพิมพ์ชื่อผิด
คุณแตต่างหาก 55

พี่แต อ้อเข้าใจความรู้สึกพี่นะ
เราเห็นหน้าลูก ความคิดของเราคือสงสารลูก
ที่ต้องมาเจอเหตุการณ์นี้
สงสารที่ครอบครัวของเราต้องเป็นแบบนี้
อ้อก็เป็นค่ะ ในช่วงแรก ๆ ของปัญหา
แต่อยากจะบอกว่า เขาไม่รู้อะไรหรอก ลูกไม่ได้เศร้า
เราต่างหากที่เป็นคนเศร้าและเสียใจ
อยากบอกพี่แตว่า ไม่ต้องเศร้าเสียใจแทนลูก
เพียงแต่ให้พี่แตทำให้เขามีความสุข ลูก ๆ ก็มีความสุขแล้วค่ะ

เรื่องที่สามีพี่บอกว่ารู้เรื่องธรรมะหมดแล้วนั้น
บาป กรรม เป็นยังงัยรู้
เป็นกันทุกคนค่ะ ยิ่งถ้าเคยบวชมาแล้วนะ
แต่ในช่วงนี้เขาเข้าไม่ถึงหรอกค่ะ และปิดกั้นไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น
เพราะฉะนั้นพี่แต ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ อาจจะยังไม่ถึงวาระของเขา
ตอนนี้พี่แตทำตัวเองให้สงบ และมีความสุขกับลูก ๆ ไปก่อนดีกว่า
ทำวันนี้ให้ดี มีความสุข อยู่กับปัจจุบัน
ไม่คิดถึงเมื่อวาน หรือวังวลกับวันพรุ่งนี้

ขอให้มีความสุขนะค่ะ
ยิ้มนะ ยิ้มกว้าง ๆ ลูก ๆ เห็นรอยยิ้มแม่แล้วสดชื่น

ไม่เป็นไรค่ะ คุณอ้อให้อภัย
คนเราผิดพลาดกันได้ จริงป๊ะ

แบบว่า...นัด ๆ กันไป แล้ว...งุบงิบ...ไม่บอกกันก็ได้นี่ค่ะ...

แล้วให้ลอง...แบบว่า....เราจะ "หากันจนเจอ" หง่ะ...

น่าหนุก....น๊าาาา....

ทุกวันนี้ ยอมรับว่า ความอ่อนแอ สับสนในจิตใจยังมากล้น แต่ก็มีความหวังทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา เพียงเพราะได้แวะมาเติมพล้งให้กับจิตใจ จากบอร์ดนี้

อนุโมทนาครับ
แต่สุดท้าย อัตตาหิ อัตตโนนาโถ
ตนเท่านั้น คือที่พึ่งสุดท้ายที่จะร้าย หรือดีที่สุดสำหรับตน
เก็บเกี่ยวกำลังใจไปเยอะ ๆ นะครับ
สักวันคุณจะอยู่ด้วยตนเองได้ พร้อมด้วยจิตใจที่ปล่อยวาง
สาธุครับ

จริงค่ะ พี่แต กำลังใจที่ได้จากคนอื่น ๆ
เราต้องนำมาเติมพลังใจของเรา และเร่งสร้างจิตใจ
ให้เข็มแข็ง เพื่อเตรียมรับสถานการณ์ต่าง ๆ
ลานนี้ไม่สามารถอยู่กับพี่ได้ตลอดเวลา
แต่กำลังใจที่เข้มแข็งของพี่จะเป็นตัวช่วย
ให้พี่ผ่านพ้นสิ่งต่าง ๆ ไปได้เสมอ

อาจจะมาตอบช้าไป เนื่องจากช่วงที่ผ่านมา เข้าถึงเน็ตค่อนข้างลำบาก
เห็นคุณ taktay คุณพิมพลอย คุณเพชร ช่วยกันตอบ ก็น่าจะได้แง่คิดกำลังใจไปแล้วบ้างนะครับ
ผมลองอ่านดูคร่าวๆ แล้ว
ก็คิดว่าคุณคงดีขึ้นระดับหนึ่งแล้วนะครับ
ณ ปัจจุบัน ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะครับ
จะได้แนะนำกันอีกทีครับ

ช่วงนี้ก็ให้ถือว่าแม้ว่าเราจะประสบกับความทุกข์ แต่ภายใต้ความทุกข์นี้
คุณก็มีโอกาสได้ทำบุญมากขึ้น ได้เข้าวัด ฟังธรรม ฝึกสติ นั่งสมาธิ เจริญวิปัสสนากรรมฐาน มากขึ้นครับ
ได้รู้จักกัลยาณมิตร มิตรแท้ คนที่คอยให้กำลังใจ ช่วยเหลือในยามทุกข์ยาก
ได้รู้จักคนที่จะช่วย คอยแนะนำ และพาฟันฝ่าอุปสรรคนี้ไปได้ครับ
แต่ก็ขอให้อดทนไว้ครับ

สุดท้ายผมขอคุณมีกำลังใจต่อสู้กับปัญหานี้ไปให้ได้นะครับ
ในที่สุด ปัญหานี้ก็จะคลี่คลายครับ

พี่ทักทายขา พี่เหมือนตาเห็นจริงๆนะค่ะ เรื่องที่สามีเขาว่าเรา เข้าวัดแล้วยังทุกข์ ยังทำใจไม่ได้ เจอกับตัวเองจริงๆค่ะ อยากบอกว่าพี่คือ idol ตัวจริง อมตะนิรันดร์กาลของพุดจริงๆ พุดกำลังค่อยๆ เดิน ต้วม... เตี้ยม...ต้วม...เตี้ยม...ตามรอยพี่ทักทาย สักวันพุดจะเดินไปสู่จุดที่พี่ทักทายอยู่ให้ได้ค่ะ

พี่แตค่ะ พุดมีบทความดีๆ ของท่าน ว.วชิรเมธีมาฝากค่ะ ท่านเขียนไว้ในหนังสือ [color=#FF00FF]Love Analysis มหัศจรรย์แห่งรัก ซึ่งดีมากๆ เลย ช่วงเวลาที่พุดต้องการฟื้นฟูจิตใจพุดจะซื้อหนังสือ แนวนี้มาอ่านเยอะมาก อ่านแล้วได้แนวทางในการปฏิบัติตัว ปฏิบัติใจ แต่ที่เหลือคือ เราต้องนำไปปฏิบัติจริงๆให้ได้ค่ะ
ท่านว่าไว้อย่างนี้ว่า

ประการสุดท้าย วิธีจัดการกับความทุกข์ในเรื่อง การยึดติดถือมั่น ก็คือ ให้บอกตัวเองเอาไว้เสมอว่า สรรพสิ่งคือของใช้ ไม่ใช่ของฉัน อย่าเผลอครอบครองเอาอะไรก็ตามในโลกนี้มาเป็นของฉัน เพราะเมื่อไหร่ก็ตาม ที่เราคิดว่าสิ่งใดเป็นของฉัน ขอให้รู้ไว้เลยว่า เมื่อนั้นเรากำลังนำพาชีวิต เข้าไปสู่หลุ่มพรางแห่งความทุกข์

ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในโลกนี้ แม้แต่ลมหายใจหรื่อร่างกายของเราเอง ก็ไม่ใช่ของเรา ฉะนั้น จึงไม่ต้องกล่าวไปไย ถึงสรรพสิ่งอีกมากมายที่เราครอบครองเป็นเจ้าของ เพราะสิ่งต่างๆ เหล่านั้น ล้วนแล้วแต่เป็นของใช้ ไม่ใช่ของฉัน ทั้งหมดทั้งสิ้น

ถ้าเรามีโลกทัศน์ว่า สรรพสิ่งล้วนเป็นของใช้ ไม่ใช่ของของฉัน เราจะเป็นเพียงผู้ใช้ ไม่ใช่ผู้ครอบครอง ดังนั้น วันหนึ่ง ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างที่เราครอบครองนั้น มีอันต้องพลัดพรากจากเราไป สิ่งเหล่านั้นก็จะไม่ทำให้เราทุกข์ เพราะเราเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่า ทุกอย่างมันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปเมื่อถึงกาลเวลาเท่านั้นเอง

"สรรพสิ่งคือของใช้ ไม่ใช่ของฉัน"
ทุกสิ่งจะเป็นของเราแต่เพียงชั่วคราวเท่านั้น!

บุญรักษาค่ะพี่แต พุดเป็นกำลังให้เสมอนะค่ะ แล้วเราจะผ่านวิกฤตินี้ไปด้วยกันนะค่ะ เพื่อพิสูทธิ์ความเป็นคนเต็มคนของเราค่ะ

พุดจ้า

"พุดพิชญา":b8:
สักวันพุดจะเดินไปสู่จุดที่พี่ทักทายอยู่ให้ได้ค่ะ

ขออวยพรให้หนูพุดทำได้สำเร็จ
ตามที่ตั้งใจโดยเร็วนะค่ะ....พี่ทักทายรออยู่ค่ะ.....

หวังว่าข้อความที่หนูพุดฝากมาให้ คงทำให้คุณแต
ดีขึ้นบ้างนะค่ะ แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ