…….พื้นฐาน “ความรัก” ที่ทุกๆ ควรได้อ่าน…..

ความรัก ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์


บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา
เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ ให้เราครอบครอง…

ไม่ผิด หากจะ รัก คนมีเจ้าของ
แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน

หน้าที่ของ ความรัก คือการ เดินไปมอบ…ความรัก
และยืนเฉยๆ เพื่อรับมัน…
ไม่ใช่ การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา…

ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ
การมอบความรัก มันอิ่มเอม
และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน…

ความรัก จะเกิดขึ้น
เมื่อเกิดการถ่ายเทพลัง อันอ่อนโยนของ คนสองคน…

ความรัก มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา
แต่คือ การเข้าไป อยู่ข้างๆ ชีวิตเขา…

คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก
แต่ไม่เหมาะ ที่จะร่วมชีวิตด้วย…

ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น
ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก......



อ่านแล้วอยากจะรักใครวันละร้อยหน...

เป็นสิ่งที่ทำให้เข้าใจความรักได้ดีขึ้นมาก แต่สุดท้ายคนเรามิอาจจะห้ามความรู้สึกตัวเองได้ เมื่อรักแล้วก็อยากจะเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ เจ้าชีวิต จนล้ำเส้นกันและกันเกินไป ส่วนรักคนมีเจ้าของ เมื่อรักย่อมมีทุกข์ และผูกพัน ยอมทุกอย่างมิอาจห้ามใจตัวเองได้ (หลายคนเป็น) จึงทำให้เกิดปัญหา รักสามเส้า เป็นปัญหาครอบครัว ตามมาด้วยหลายสิ่งหลายอย่าง แต่เราก็ไม่อาจจะหนีเหตุแห่งรักนี้ได้กันทุกคนดังนั้น คำกล่าว'ที่ใดมีรัก ที่นั่นย่อมมีทุกข์' จริงจริงค่ะ

น่าจะมีต่อ....น๊า

มาต่อ........

ฉันเลือก ที่จะไม่มีเธอ..
คนบางคนเลือกที่จะใจร้าย
คนบางคนเลือกที่จะนิ่งเฉยแทนคำพูดอะไรก็ได้สักคำ
คนบางคนไม่เคยอธิบายคำถามว่าทำไม
และคนอีกคนก็จะไม่ยินยอมที่จะรอคอยอีกต่อไปแล้ว
..ฉันเลือกที่จะไม่มีเธอ..

ข้อความ จากที่ไหนสักแห่ง ที่โดนใจ

ฉันเลือก ที่ จะ ไม่มีเธอ
แม้ฉันจะเจ็บปวดเพียงไร แต่ฉันมั่นใจ ว่าฉันจะผ่านไป
ด้วยดี

เวลารักษาแผลในหัวใจเราได้
อย่างน้อย ฉันก็ใช้เวลารักษาแผลในหัวใจมาแล้ว
ไม่น้อยกว่า 2 ครั้ง
ถ้าจะเจ็บอีกสักครั้ง ทำไมฉันจะผ่านไปไม่ได้

ใช่ไหม

ฉันรักเธอนะ
แต่ฉันก็ไม่อยากทำร้ายใคร ไม่อยากทำร้ายตัวเอง
หากเธอยังคิดว่าฉันไม่ใช่สำหรับเธอ
ก็ไม่เป็น ถ้าเธอจะมีใครๆ
ส่วนฉันก็เลือกเส้นทางเดินของหัวใจ
ที่จะไม่มีเธอ

ยิ้มรับความผิดหวังอีกครั้ง แม้หัวใจจะเหนื่อยล้า
หัวใจ ด้าน ชินชา
ปาดน้ำตา แล้วก้าวไป

ฉันจะรอเธออยูที่ตรงไหนสักแห่ง
หากเธอคือคนที่ใช่ เราก็คงจะได้เจอกัน
แต่หากในวันที่ฉันตัดเธอหมดจากหัวใจ
ถ้าเธอมาช้าไป ก็โปรดอย่าว่ากัน

บอกหัวใจให้พอ ถ้าจะรักไป ช้ำไป
ความรักไม่ควรทำร้ายใคร แม้แต่ตัวเราเอง
ไม่ฝืน ถ้าเธอไม่ใช่

อย่าอยู่กับวันที่ดี เก่า เก่า
อย่าอยู่กับความคุ้นเคยเก่าเก่า
อย่าให้วันคืนที่ดีเก่าเก่า มันทำร้าย
เปิดหัวใจของเธอค้นหา
สิ่งที่เธอนั้นคอยไขว่คว้า
ให้เวลารักษา และ พาให้พับ
กับวันไหม่

: ( .......................

แล้วความรักของคุณล่ะ...

ก็ยังร๊ากกกอยู่...............นะ แหม

.......ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีสุข......

.......ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์....

รู้สึกเหมือนกำลังโดนความร๊ากกก.....เล่นงานอยู่

ได้แต่หวังแล้งๆ

หลากลีลาของความหมายแห่ง "รัก"













ฟังดู "ซาบซึ้ง....จริง" แต่....!!!


(มีต่อ)

"ความรักเหมือนโรคา....บันดาลตาให้มืดมน
ไม่ยินและไม่ยล....อุปสัคคะใดใด
ความรักเหมือนโคถึก....กำลังคึกผิขังไว้
ก็โลดจากคอกไป....บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง"

(มัทนะพาธา ตำนานดอกกุหลาบ : พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖)



“รักหนึ่งทุกข์หนึ่ง
รักร้อยทุกข์ร้อย”

(พุทธวจนะที่ทรงแสดงแก่นางวิสาขาผู้ร่ำไห้ไปกราบทูลเรื่องหลานตาย)

“ความโศกย่อมเกิดจากความรัก สิ่งเป็นที่รัก
ภัยย่อมเกิดจากความรักและสิ่งเป็นที่รัก”

(พระธรรมบท)



“ให้ความรักโดยไม่หวังอะไรตอบแทน
คือ เขาจะรักหรือไม่รักก็เรื่องของเขา
แต่ว่าเราจะให้ เราพอใจกับการให้
แต่ไม่มีความต้องการใคมรัก
เพื่อแก้ความรู้สึกเปล่าเปลี่ยว
หรือว่างเปล่าในใจของตัวเอง

มีธรรมะเป็นที่พึ่ง ความรักเป็นที่พึ่งไม่ได้
แต่ธรรมเป็นที่พึ่งได้
ธรรมะเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในชีวิตมนุษย์”

(เพื่อนนอก เพื่อนใน : ชยสาโรภิกขุ)



เหล่านี้!!!....จริงแท้...แน่กว่า!!!

สิ่งที่ควรเข้าใจ คือการตอกย้ำตัวตน ซ้อนความรัก ความรู้สึกดีนี้ว่า หากเราอินเลิฟมาก จริงจัง ยึดมาก เรา ของเรา นี้จะทุกข์มากตามมาทีหลัง เตือนใจในขณะปัจจุบันนี้ ไม่อิน ไม่อะไรกับอะไรมันมาก ทุกสิ่งมีพื้นฐานบนความไม่ยึดติด เปลียนแปลงตลอด ไม่ใช่เรา ของเรา

ความรักเป็นสิ่งสวยงาน หากแต่คนที่รัก
จะใช้ความรักได้อย่างถูกต้อง
ลดการเห็นแก่ตัวออกไป รักษาใจให้อยู่แค่รัก
ไม่ใช่ครอบครอง

.....อย่าอยู่กับวันที่ดี เก่า เก่า
อย่าอยู่กับความคุ้นเคยเก่าเก่า....

คำกล่าวนี้มันใช้ได้กับคนที่พร้อมทุกเรื่องทุกอย่าง แต่สำหรับชีวิตบางคนที่เน่าสนิท มันเศร้าตลอด คิดก็เศร้าไม่คิดก็เศร้า มันก็ยอมนะที่จะอยู่กับวันที่ดีเก่าเก่า ความคุ้นเคยเก่าเก่า วันที่มีเขาอยู่ข้างกาย ความรักช่วงนั้นมันก็ทำให้เรามีพลังสู้ต่อไป มันทำให้เราโหยหา มันทำให้เรายิ้มทั้งน้ำตา จมปลักกับความหลังเพียงไม่กี่นาที ไม่กี่ช่วงเวลา ในแต่ละวัน หัวใจมันก็ยิ้มได้ขึ้นมาบ้าง คนที่ชีวิตมีบาดแผล แผลสดและใหญ่ ต้องใช้เวลาเยียวยาอีกนาน