จากคุณ taktay(พี่ควรสมน้ำหน้าผู้หญิงคนนั้นนะ...แต่กลับมีความรู้สึก...สงสาร
ที่ชีวิตนี้ทั้งชีวิต...เสียเวลาไปเปล่าๆ...เพียงเพราะความหลงผิด
คิดว่า สิ่งที่เธอให้พ่อของลูกพี่ และสิ่งที่ได้รับตอบจากพ่อของลูกพี่
กลับคืนคือ "ความรัก"...ไม่รู้ป่านนี้เขาแยกออกแล้วหรือยังระหว่าง)
"ความรัก" กับ "ความใคร่".....

ขออนุโมทนาด้วยคะ (ของดิฉันก็คล้ายคุณมากเลย) คิดอีกทีแล้วสงสารผู้หญิง มาถูกสามีเราหรอกใช้งาน ขอให้คิดได้นะคะ คุณ จขกท.ยังสาวอยู่อย่าเอาชีวิตไปอยู่กะผู้ชายที่เขามีพันธะแล้วเลยนะคะ สงสารภรรยาและลูกเขานะ

ขอให้คุณพบแสงสว่างแห่งพระธรรมนะคะ

ถึงยืดเวลานานไปก็คงยิ่งเป็นเชือกมัดตัวเองให้แน่นไปอีกเรื่อยๆ
แล้วเมื่อไหร่ใจคุณจะเป็นอิสระสักทีล่ะคะ
ความสุขที่มีอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงหรอกค่ะ
คิดว่าคุณคงเข้าใจคำว่า หน้าชื่นอกตรม ได้ดีที่สุด
ยิ่งทางบ้านเขาไม่รับรู้ แปลว่าคุณอยู่ใน สภาพไร้ตัวตน จริงๆ
คุณอาจจะรักเขามาก ยอมได้ทุกอย่างเพื่อเขา
แล้วเขาทำเพื่อคุณรึเปล่า
สุดท้ายแล้วขอให้คุณรักตัวเองให้มากยิ่งกว่าที่คุณรักเขาค่ะ
หยุดตั้งแต่ตอนนี้ เปิดโอกาสให้คนที่เห็นคุณค่าของเราดีกว่าค่ะ
ถ้าคุณยังยื้อสภาพนี้ไว้ คงไม่มีคนดีๆเข้ามาแน่ๆ

เริ่มจากการเลิกรอให้เขามาหา แล้วหันกลับมาใช้ชีวิตของตัวเอง
ตั้งใจรักษาศีล 5 นะคะ แล้วจะนำพาคนดีๆเข้ามาในชีวิตเรา

ศักดิ์ศรีกินไม่ได้ แต่ทำให้กินข้าวอร่อยขึ้นนะคะ