ทุกคนในโลกนี้ ล้วนเกิดมาใช้กรรม ไม่มีใครดีกว่าใครหรอกคะ แต่เป็นกรรมที่ทุกคนต้องชดใช้ แล้วแต่ว่าจะมาในรูปแบบไหน อดทน และให้อภัยนะคะ ทุกปัญหามีทางออกและมีทางแก้ ค่อยๆคิด ใจสงบนิ่งก่อนนะคะ แล้วปัญญาจะเกิด ยกมือพนมสูงๆแล้วอนุโมทนากับสามีเลยคะที่เขาได้เข้าหาพระธรรม คิดในแง่บวกๆ คุณโชคดีกว่าใครที่สามีได้บวชให้ พระท่านเทศน์ว่า สามีบวช ภรรยายังได้บุญกว่ามารดาอีก ภรรยาได้ 16 กัลป์แต่แม่ได้8กัลป์

และต้องขอขอบคุณทุกท่าน ที่ได้เข้ามาให้กำลังใจกัน ดิฉันดีใจมากๆ ที่ยังมีหลายท่านได้เข้ามาโพสต์ ในกระทู้นี้ 2ปีมานี้เก็บไว้อยู่ในใจลึกๆไว้คนเดียว ไม่กล้าเล่าอะไรให้ใครฟังแม้แต่ แม่และญาติพี่น้องก็ไม่ทราบเรื่องนี้ คือไม่มีประโยชน์ที่จะให้ท่าน(แม่และญาติพี่น้อย)รับรู้ จะทำให้เขาทุกข์ใจมากกว่าเราอีก

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรมคะ

หลังจาก เที่ยวตามดูกระทู้ต่างๆแล้ว ก็กลับมาดูกระทู้ตัวเองดูบ้าง น่าเศร้าใจ ไม่มีเพื่อนๆเข้ามาคุยด้วยเลย (ล้อเล่นคะ) ไม่มีเพื่อนก็ไม่เป็นไร ดูแลหัวใจตัวเองให้ดีก็แล้วกัน ชีวิตเราเดินเข้าหาความตายทุกวัน เหลือน้อยเข้าไปทุกปี ทุกวัน ทุกเดือน หมั่นสร้างกรรมดีไว้เยอะ เกิดมาเราก็มาคนเดียว แล้วถ้าเราตายเราก็ตายคนเดียว อย่าไปยึดติต ทุกสิ่งในโลกไม่มีอะไรเป็นของเราเลย

เมื่อวานมีคนพูดว่า สามีกะผู้หญิงคนอื่น เป็นสามีภรรยากัน ฟังแล้วก็เศร้านะ แต่เมื่อรู้ว่าทุกข์ก็ต้องปล่อยวาง ถ้าใหม่ๆคงจะร้องไห้จนเป็นสายเลือดไปแล้ว อดทน และให้อภัยเท่านั้น แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น อยากทุกข์นักก็ทุกข์ซะให้พอ ทุกวันนี้ทำบุญยังต้องอธิษฐาน ให้เขาทั้ง๒มีความสุข ชาติหน้าเราคงจะได้ไม่ต้องเจอกันอีกแล้ว ก้มหน้ารับกรรมที่เราเคยทำเอาไว้ แต่กรรมคงหมดแล้วละ เพราะใจเราไม่จี๊ดๆๆอีกต่อไปแล้ว จะรู้สึกเฉยๆซะมากกว่า ใครอยากได้อะไรก็เอาไป ไม่หึง ไม่หวง อีกต่อไปแต่ห่วงนะเรายังเป็นห่วงสามีเสมอ เรื่องสุขภาพ

หากยังมีว่าอดทน มันเป็นคำบอก พูด ที่เมื่อนึกแล้วต้องให้เรากลั้นไว้ ทรงไว้ กำ อารมณ์ไว้ ไม่ผ่อนคลาย ไม่สบายๆ มันต้องย้ำตัวตนเราอยู่ทำให้มักจะมีคำกล่าวมาทีหลังว่า เราอดทนทุกข์ตั้งนาน ทน อด ตั้งนานประมาณนี้ แต่มีคำที่นึกแล้วผ่อนคลาย คลี่คลายทุกข์ คลี่คลายตัวตนที่จะไปติดยึดเกาะกับเรื่องราว ที่ผ่านมา คือ ไม่แคร์ แล้วๆไป มันก็เป็นเนื้อของอดทน อุเบกขา ไปในตัวขณะที่เรานึกถึง ไม่กลั้น แป้ก เบรคไว้ ไม่ทรงไว้ ก็จะสบายๆไป ทุกขณะที่นึกถึง
ไม่แคร์ แล้วๆไป ใช้เตือนใจ ปลงใจ กับทุกวัน ทุกเรื่อง

หนุงหนิง เขียน:



มาส่งเสียงชื่นชมครับ อ่านpost แรกของคุณหนิงแล้วก็ทราบว่าคุณเป็นคนเข้มแข็งและมีปัญญาสามารถพาตนพ้นทุกข์ได้โดยลำพัง นับว่าหาได้ยากครับ ..ดังนั้น แม้ไม่มีใครเข้ามาเอะอะในกระทู้ คุณหนิงก็ไม่เศร้าจริง ใช่ใหมครับ.. เพราะเมื่อพึ่งตนเองได้ คนอื่นๆเขาก็แวะมาชื่นชมเงียบๆเพื่อเก็บความรู้ที่คุณหนิงเล่าไว้ไปใช้เปลื้องทุกข์ตนเองเช่นกัน..

ขอเป็นกำลังใจอีกหน่วยหนึ่งครับ

ขอขอบคุณ คุณ yodchaw และ คุณ -dd- ที่เข้ามาทักทาย และ ให้กำลังใจกัน การให้กำลังใจกันถือว่าได้บุญอย่างนึง ที่ทำให้คนมีความสุขเพิ่มขึ้น
ขอขอบคุณ คุณ taktay ดิฉันจะเข้าไปอ่านกระทู้ของคุณที่มีตอบให้ใครๆอ่าน ชอบคะ (คราวนี้จะไม่บ่นงึมงัมและต้องเสียงดังๆตัวโตๆหน่อย )

ชื่นชมในความเข้มแข็ง และเข้าใจในตัวสามีเป็นที่สุด
จริงค่ะ ที่ใจ คือทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นอีกประตูที่ทำให้เราทุกข์ได้มากน้อยต่างกัน
แต่ใจนี่แหละควบคุมยากน่าดู
บางครั้งมันดื้อ ไม่ฟังเราเอาซะเลย
แต่บางครั้งก็ ดี มาก มาก เลย
แต่อ่านเรื่องของคุณหนิงแล้วได้ข้อคิดค่ะ

ปีใหม่นี้ จะชักชวนเพื่อนชาวลานธรรมจักร ไปทำบุญไหว้พระ๙วัด เพื่อเสริมดวงและเป็นสิริมงคลกับตัวเอง ขออนุญาติแนะนำวัดนะคะ เผื่อบางท่านไม่ทราบว่าจะไปที่ใด ในกรุงเทพมหานคร
1. ศาลาหลักเมือง (ตัดเคราะห์ ต่อชะตา เสริมวาสนา)
2. วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ไหว้พระแก้ว (แก้วแหวน เงินทอง เทมาตลอดปี)
3. วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม วัดโพธิ์ ไหว้พระนอน (อยูดี กินดี ตลอดปี)
4. ศาลเจ้าพ่อเสือ (เสริม อำนาจบารมี)
5. วัดสุทัศน์เทพวราราม (มีวิสัยทัศน์ กว้างไกล มีเสน่ห์แก่บุคลทั่วไป)
6. วัดชนะสงคราม (อุปสรรคพ่ายแพ้)
7. วัดระฆังโฆษิตาราม (มีชื่อเสียงโด่งดังตลอดปี)
8. วัดอรุณราชวราราม (ชีวิตโรจน์รุ่ง ทุกวันคืน)
9. วัดกัลยาณมิตร (โชคดีมีชัย ปลอดภัย ตลอดปี)

แต่ถ้าท่านใด ไปไม่ได้ ก็ร่วมอนุโมทนาบุญกับดิฉันก็ได้นะคะ ได้บุญเหมือนกัน ในวันที่21หรือ22 มกราคมนี้ ดิฉันจะไปกับเพื่อน2คนเท่านั้น ขอแนะนำ ถ้าท่านที่จะไปไหว้ อย่าไปกันเยอะ เพราะในวันเดียวถ้าไปกันหลายคนจะไม่ครบ 9วัด แล้วดิฉันจะขอพรมาให้ทุกท่านในลานธรรมจักรแห่งนี้ มีความสุข ร่ำรวย มีกินมีใช้ตลอดไปหมดทุกข์โศรกโรคภัยกันทุกท่าน

ยินดีต้อนรับครับ

ขอบคุณนะคะ คุณtaktay ที่ดูแลเอาใจใส่ ทุกๆคนเลย วันนี้สบายดี ดีใจจังได้รู้จักคุณเนี่ย

ดีคะแรกเปลี่ยนประสบการ์ณที่ดีซึ่งกันและกัน

คุณหนุงหนิงเก่งจังค่ะ อยากมีจิตใจที่เข้มแข็งอย่างคุณจัง แต่มันก็อดระแวง คิดเองเออเองไม่ได้ ใครก็คงช่วยไม่ได้หรอกเนอะถ้าใจเราเป็นซะเองอย่างนี้