รู้จักคำว่า
เจ็บให้ชิน รู้ให้จำ ทำให้เคย ไหมค่ะ
อาการเจ็บของเรา เราเจ็บ ๆ ๆ ๆ สักพักถ้าเรารู้ทัน
สติ ใจ มันก็จะบอกเราเองว่า เจ็บ ซ้ำ ๆ จากเรื่องเดิม ๆ เราจะเกิดการชินชา

รับรู้เรื่องต่าง ๆ ให้เราได้รู้ได้จำ จะได้หลีกเลี่ยงไม่ให้เราต้องเจ็บอีก

ทำให้เคย เมื่อมีการเจ็บ ให้รับรู้ รับรู้ ไปเรื่อย ๆ

แล้วเราก็จะรู้ว่า จากนี้ใจเราจะไม่เจ็บ

การตัดใจเป็นเรื่องยากค่ะ ถ้าไม่เข้าใจมัน เข้าใจเหตุ เหตุทีีทำให้คุณคิดได้ ถามตัวเองค่ะว่าอะไรที่ทำให้คุณคิดได้ เอานั่นแหละค่ะมาเป็นเครื่องมือสร้างความพยายาม สร้างสติ ยับยั้งใจ สร้างความคิดใหม่ในเชิงบวก เข้มแข็งและเด็ดขาดค่ะ อย่ายึดติดอารมณ์สุขจากการไม่พลัดพราก นั่นทำให้ใจคุณอ่อนแอลงค่ะ

จุฬาภิันันท์พลัดพลากจากคนที่รักมาเกือบยี่สิบปี ปัจจุบันนี้เจอกัน เรารักกันใหม่ แต่ยังไม่สมหวังกัน เขามีเหตุให้ห่างเหิน จุฬาภิันันท์แค่หงุดหงิดหัวคิด แต่ไม่ทุกข์ใจค่ะ เพราะรู้จักเอาสติคุมใจค่ะ

ตอนนี้ดิฉันรู้สึกกลัวกับการอยู่ที่แคบ ๆ อย่างให้ห้องเรียนเล็ก ๆ มันเหมือนจะระเบิด อยากจะร้องดัง ๆ แต่เวลาอยู่ในบ้าน จะรู้สึกดี ไม่เข้าใจว่าทำไมห้องแคบ ๆ ถึงเอาสติปัญญาไปหมด กลายเป็นเด็กๆ ไม่มีเหตุผล ทำอย่างไรถึงหาย เพราะต้องทำงาน และเรียนหนังสือในห้องเล็ก ๆ นี้อีกนาน

มันเป็นอาการของการอยากระบายออกทางอารมณ์์ค่ะ ลมมากๆในท้อง ย่อมต้องการการเรอหรือผายลม แบบนั้นน่ะค่ะ

จะแก้ก็ก็ระบายมันออกมาค่ะ ร้องไห้ก็ได้ ตะโกนก็ได้ ฯลฯ แต่อย่าทำร้ายตัวเองและคนอื่น เชื่อเถอะค่ะ การระบายออกแม่แค่เพียงร้องไห้ อารมณ์จะดีขึ้นจะมากจะน้องก็ยังดีกว่าอัดมันเอาไว้ในใจในความคิด



อย่างที่บอกค่ะ ผู้ชายส่วนใหญ่ต้อวการเซ็กส์ มาแบบนี้จุฬาภินะนทืเดาว่าแบบนั้น ต่อให้ผู้ชายดีๆยังมีความต้องการเลยค่ะ บอกตัวเองไปเลยค่ะว่า มันเลว จะเอาตัวไปยุ่งให้แปดเปื้อนทำไม เอาใจของเราไปใส่ไว้กับสิ่งมีคุณค่าดีกว่าค่ะ

คนเราที่ทุกข์เพราะยึดมั่นถือมั่น
หากเข้าใจว่าทุกสิ่งอย่างในโลกล้วนอยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์...คงไม่ทุกข์
หมั่นศึกษา-ปฏิบัติเยอะๆ จะได้หลุดพ้นจากวังวนนี้

............................

อีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้คลายทุกข์ได้อย่างดี
เมื่อต้องประสบกับการพลัดพรากจากความเป็นของผู้เป็นที่รักที่ชอบใจ
ก็คือพยายามไม่ไปคิดถึงความรู้สึกหรือจิตใจของคนอื่น ให้ดูใจตัวเอง ดูความรู้สึกของตนเองเท่านั้น

มีอธิบายเกี่ยวกับที่กล่าวว่าอย่าไปคิดถึงความรู้สึกหรือจิตใจคนอื่น
ให้ดูความรู้สึกของตนเองเท่านั้น ดังนี้

อย่าไปคิดว่าเขามีจิตใจที่เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
เขารู้สึกเช่นนั้นต่อเราแล้ว
เขารู้สึกเช่นนั้นต่อคนนั้นต่อคนนี้แล้ว
เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว
เช่นนี้เป็นต้น

การคิดเช่นนั้นจะเป็นการเพิ่มทุกข์แก่จิตใจโดยถ่ายเดียว
เป็นโทษโดยถ่ายเดียว ไม่เป็นคุณอย่างใด ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น
ไม่ทำให้เหตุการณ์ดีขึ้น ไม่ทำให้จิตใจสบายขึ้น
ดังนั้นจึงไม่ควรคิดเช่นนั้นอย่างเด็ดขาด

คือไม่ควรไปดูความคิดหรือไปดูจิตใจของคนอื่นอย่างเด็ดขาด
ให้ดูความคิดหรือจิตใจของตัวเองเท่านั้น
คิดอย่างไรรู้สึกอย่างไรก็ให้ติดตามดูของตัวเองไป ระวังอย่าให้ไปเกี่ยวกับคนอื่น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคืออย่าไปเกี่ยวกับจิตใจ
หรือความรู้สึกนึกคิดของผู้พลัดพรากไปทั้งเป็นผู้นั้นเป็นอันขาด

แล้วจะได้รู้สึกด้วยตัวเองว่าความทุกข์แม้หนักเพียงใดอันเกิดจากการพลัดพรากจากเป็น
จะกลายเป็นความเบาสบายขึ้นในช่วงระยะที่สามารถรักษาสติ
ไม่ปล่อยความคิดให้ไปเกี่ยวกับจิตของผู้อื่นดังกล่าวนั้น

นี้เป็นการบริหารจิตโดยตรงที่จะช่วยให้เกิดผลทันทีที่ปฏิบัติ
และจะเกิดยั่งยืนตลอดไปได้แม้ปฏิบัติสม่ำเสมอ
ไม่ไปดูใจคนอื่น ดูแต่ใจตนเอง ไม่ไปดูความคิดคนอื่น ดูแต่ความคิดของตนเอง ดังกล่าวแล้ว

....


บทความจาก
http://rarinn.bloggang.com/

http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=16558