ตอนนี้มีปัญหา เรื่องลูกมากค่ะ ทุกข์ใจจน ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงดี

ชั้นขอใช้ ชื่อว่า เอ แล้วกันนะคะ ส่วนลูกชายขอใช้ ชื่อ บี เพื่อความสะดวกในการเล่าเรื่องค่ะ

ครอบครัวดิฉันอยู่ด้วยกัน 6 คน มี พ่อ แม่ เอ บี แล้วก็ น้องสาว หลานผู้หญิง อีกคน
แล้ว ครอบครัวไม่เคยมีปัญหา ไม่เคยทะเลาะกัน เป็นตัวอย่างที่ดีมาตลอด
ตัว เอ เองมีลูกตั้งแต่อายุยังน้อย เพราะความผิดพลาด แต่ เอ ก็รักลูกมาก คือ เอ เลี้ยงลูกคนเดียวนะคะ
เพราะตัว พ่อบี เค้าเลิกกับเอไปแล้ว แล้ว เอ ก็เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยตลอด บีเป็นเด็กน่ารัก
เลี้ยงง่าย เชื่อฟัง เอ ตา กับ ยาย มาตลอด


จนมาถึงจุดเปลี่ยน เอได้ย้ายลูกมาเรียน ป.5 อีกโรงเรียนหนึ่ง บีเริ่มเปลี่ยนไป แต่ทางบ้านก็ไม่ได้สังเกตอะไร เพราะบีเป็นเด็กเงียบ ๆ เอ คิดว่า บีเป็นเด็กผู้ชาย คงต้องการโลกส่วนตัวแล้ว เพราะเค้าเริ่มโตขึ้น

จนบีเรียนอยู่ชั้น ป.6 ตอนแรกก็แค่ติดเพื่อนนะคะ ทีนี้เงินที่บ้านหายเลยตามลูกไปที่โรงเรียนเผื่อจะได้
ความจิงอะไรบ้าง แต่ไปถึง ได้ถามครูเกี่ยวกะลูก ครูได้บอกมาว่า ลูกสูบบุหรี่ ตั้งแต่ ป.5 แล้ว
เอพูดไรไม่ออก ได้แต่น้ำตาซึมแล้วก็ร้องไห้


เอถามครูว่า ทำไมครูถึงไม่บอกทางผู้ปกครองว่าเด็กมีปัญหาแบบนี้ ตั้งแต่ ป.5 ครูบอกว่า
ได้ถามกับบี แล้วบอกว่า ที่บ้านรู้แล้ว ครูจึงเชื่อใจเด็ก เลยไม่ได้บอกทางผู้ปกครอง
น่าเหนื่อยใจนะคะ แต่เอไม่ติดติดใจอะไร ตรงนั้น เพียงแต่ว่า ถ้าบี เค้ามีปัญหา เอเป็นแม่ เอจะช่วยลูก

ทุกอย่าง ทุกอย่างเท่าที่แม่คนนี้จะทำได้


ตั้งแต่ที่เอ รู้เรื่อง เอกินไม่ได้ นอนไม่หลับทุกวัน ไปทำงานก็คิดแต่เรื่องลูก อยากได้ลูกชายคนเดิมกลับมา เอ พยายามทุกอย่าง ให้กำลังใจ ไม่ซ้ำเติม เอบอกกับลูกว่า ไม่เป็นไรนะลูก ผิดไปแล้ว เรามาเริ่มกันใหม่ แม่ให้อภัยได้ทุกอย่าง

แต่บี ไม่ปรับปรุงและเปลี่ยนแปลง ยังทำพฤติกรรมซ้ำ ๆ จนมาเมื่อวานนี้ ทางโรงเรียนขอเชิญผู้ปกครอง
เพราะทางโรงเรียน เอาลูกไม่อยู่แล้ว ทำตัวเป็นนักเลง พูดจากร้าวราว ไม่ตั้งใจเรียน

แต่ที่ทางโรงเรียนเชิญ เพราะ บีกับกลุ่มเพื่อนที่โรงเรียนได้ชวน เด็กนักเรียนรุ่นน้อง มาสูบบุหรี่ด้วย
เค้าจะไม่ให้ บี มีสิทธิ์สอบ และเค้าจะทำประวัติไว้ในประวัตินักเรียนด้วย

คนเป็นแม่ ฟังและใจจะสลายค่ะ แค่ลูกอยู่ ป.6 ทำไมเป็นได้ขนาดนี้ เลี้ยงลูกด้วยความรัก ความห่วงใย
ทำไมลูกคนดีของแม่คนเดิมไปไหน นี่มันเกิดอะไรขึ้น

เอ บอกกับลูกว่า แม่มีลูกคนเดียวนะ และแม่ก็รักบีมาก แม่ให้บีได้ทุกอย่าง ตอนนี้อย่างเดียวที่แม่ยังไม่ได้
ให้บี คือ ชีวิตของแม่คนนี้ ถ้าบีจะเป็นคนดีได้ บีเอาชีวิตแม่ไปเลย ขออย่างเดียว ขอให้เป็นคนดี อย่าพูด
จากร้าวราว แม่เลี้ยงบีมา แม่ลำบากได้ แต่บีก็เห็นว่าแม่ทำงานหาเงินเพื่อให้บีไปเรียนที่ดี ๆ แต่สิ่งเดียว
ที่แม่คนนี้จะขอ บีเป็นคนดีได้มั้ย ไม่ทำให้แม่ทุกข์ใจ หรือ ร้องไห้ ได้มั้ย

ตอนนี้ เอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี คนเป็นแม่ก็ทุกข์ ตากับยาย ก้อทุกข์ เอกลัวว่า พ่อกับแม่เค้าจะคิดมากแล้ว
จะไม่สบายไปเสียก่อน เพราะเค้าทั้งสองมีโรคประจำตัว เค้ารู้ว่าหลานเป็นแบบนี้ เค้าก็คิดมาก แต่เค้า
ก็ถามว่า เป็นเพราะอะไร แม่เค้าไม่โทษอะไรเอ เพราะเอทำแต่งาน หาเงินเพื่อใช้หนี้ให้พ่อกับแม่
แล้วก็ส่วนนึง เก็บไว้ให้ลูกเรียน เอไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่มีเพื่อน
เพราะ ชีวิตนี้เอทุ่มเทและเอาเวลาที่เหลือจากงานให้ลูกหมด

ลืมบอกไปค่ะ หลังจากกลับจากโรงเรียน ทุกวันอังคาร พฤ เสาร์ บีเค้าไปเรียนตีกลอง เอไปส่ง
และรอรับกลับเองด้วยค่ะ บีเค้าชอบนะคะ คือตอนแรกคิดว่าถ้าเค้ามีเวลาว่างมากกว่านี้ กลัวเค้าจะไป
ติดเพื่อนแล้วเอาเวลาว่างไปทำอะไรไม่ดีกันอีก

เอคิดว่าได้ผล เพราะพยายามจะช่วยลูก แต่วันที่ไม่มีเรียนตีกลอง ก็เหมือนเดิมค่ะ
เค้าก็ไปเล่นกับเพื่อน กลับบ้านไม่เคยเป็นเวลา

เอเครียดมาก จะทำยังไง ดีคะ ทุกข์เพราะรักลูกมาก

(ขอบคุณไว้ล่วงหน้าก่อนเลยนะคะ สำหรับผู้ที่มา Post ตอบ)

ขอเข้ามาเป็นกำลังใจให้นะคะ เข้าใจหัวอกของผู้เป็นแม่ดี รักลูกทีสุด แต่ตอนนี้เราต้องค่อยๆคิด น้ำกำลังเชี่ยว อย่าใช้อารมณ์ ขอให้ใช้สติและปัญญาในการแก้ไข หลวงพ่อจรัญท่านเคยเทศน์ว่าถ้ามีลูกก้าวร้าวและไม่เชื่อฟัง ให้พ่อแม่ หมั่นสวดมนต์และ แผ่เมตตาให้ลูกเป็นประจำแล้วลูกจะค่อยๆดีขึ้น เข้าหาธรรมะนะคะแล้วจิตใจเราจะค่อยๆเย็นขึ้นแล้วจะมีปัญญาในการแก้ไข เขายังเด็กอายุยังน้อย ค่อยๆสอน อย่าใช้อารมณ์ แล้วสักวันเขาจะต้องคิดได้คะ ขอให้คุณพบกับความสุขพ้นทุกข์ไวๆนะคะ

ในฐานะที่หนูเคยเป็นลูก ที่ทำให้แม่เสียใจมาก่อน ทั้งก้าวร้าว เคยด่าแม่ว่า "อี" ( T T ) บาปหนามากเลยค่ะ เมื่อก่อนแม่ร้องไห้บ่อยมาก แต่เราก็ไม่สนใจ ญาติๆ ทุกคนเอือมระอา จนทุกคนคิดว่าลูกสาวแม่คนนี้อนาคตคงแย่ หนูเป็นเด็กหัวดี ตอนเล็กๆ เรียนเก่งค่ะ (ถึงจะนิสัยแย่) >.< ต่อมาพออายุ 13-14 เริ่มเป็นวัยแรกรุ่น การเรียนก็แย่ลง คึกคะนองไปตามเพื่อน หนีโรงเรียน กินเหล้า ตบตีกัน (เหมือนคลิปในข่าวเลย >.<) แม่เคยพาไปหาจิตแพทย์ด้วยนะคะ แพทย์ก็ให้ทำนั่นทำนี่ เราเป็นคนหัวดีตอบอะไรได้หมด ทำทุกอย่างได้ดีหมด เขาก็บอกว่าเราปกติดี (รอดไป)

ดีที่มีพี่ชายมาช่วยไว้ค่ะ เขาเอาทองมาหลอกล่อหนู (>.<) ตอนนั้นการเรียนแย่มาก พี่ชายบอกว่าถ้าสอบได้เกรด 3.xx ขึ้น จะให้ทองเส้นนึง หนูเห็นแก่ของรางวัลค่ะ เรยไม่สนใจอะไรแร้ว ตั้งใจเรียนๆๆ ทำการบ้าน ตั้งใจจะเอาทองอย่างเดียว ในที่สุดก็ทำสำเร็จค่ะ ได้สมใจหวัง และพี่ชายก็จะให้ของทุกเทอม เราก็ทำทุกเทอม ทำไปตลอดจนกลายเป็นเด็กเรียนไป เพราะระหว่างตอนตั้งใจเรียน มันก็คิดได้เองซะงั้น ว่าอันนั้นไม่ดี อันนี้ไม่ดี มันซึมซับเข้าไปเองค่ะ ทั้งๆ ที่เป้าหมายในตอนนั้นคือของมีค่าที่มาล่อเรา

เนื่องจากเราเป็นคนงกเงิน และชอบใช้ของดี โตขึ้นอีกหน่อย เราก็เริ่มใช้ความรู้ที่ตั้งใจเล่าเรียนมา รับงานมาทำ ก็มีรายได้เยอะกว่าแม่กะพี่ซะอีก สอบเข้าและส่งตัวเองเรียน ม. ดังๆ จนจบตรี และต่อโทอยู่ด้วยเงินตัวเอง อิอิ

มาวันนี้หนูเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้วค่ะ เป็นคนดีของแม่ กตัญญูด้วยน๊า ญาติๆ ต่างพากันชื่นชม แบบไม่น่าเชื่อ แม่ภูมิใจในตัวหนูมากค่ะ นู๋ก็ไม่รู้จะลบบาปที่เคยทำไว้ยังไง ได้แต่ทำบุญเยอะๆ อ่ะค่ะ >.< รุ้ว่ามันชดใช้กันไม่ได้

และก็มีโอกาสได้อ่านข้อความของท่าน ว.วชิรเมธี รู้สึกว่าตรงกะตัวนู๋ยังไงก็ไม่รู้ ^^ ตามลิ้งนี้ค่ะ http://www.vimuttayalaya.net/DharmaDaily.aspx?id=121

นู๋ไม่รู้ว่าวิธีนี้จะใช้ได้ผลกับลูกๆ ทุกคนรึเปล่านะคะ แค่เคยเป็นลูกไม่ดีมาก่อน

วันนี้เป็นวันเกิดคุณแม่หนู พอมาเจอคุณเอ เสียใจแบบนี้ ภาพเก่าๆ ที่หนูเคยทำกับแม่มันเลยหวนมา เด๋วนู๋จะโทรไปหาแม่ก่อน ^^

เป็นกำลังใจให้คุณแม่เอนะค๊ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ

ขอบคุณคุณหนุงหนิง เอจะสวดมนต์และแผ่เมตตาให้ลูกค่ะ

และขอบคุณ Nymphs ที่มาเป็นกำลังใจให้แม่เอ ค่ะ

เมื่อวานเอได้ไปส่งลูกเรียนตีกลอง ระหว่างที่นั่งรอ อาจารย์มาสอน

บีบอกเอว่า " แม่เดินไปซื้อลูกชิ้นให้กินหน่อยสิ "

เอบอกว่า " บี บีเป็นลูกนะ จะมาใช้แม่ได้ยังไง ร้านอยู่ตรงข้างหน้าลูก ทำไมลูกไม่เดินไปซื้อ "

บีโกรธและทำท่ากระฟัดกระเฟียดใส่เอ บอกเอว่า " แม่ แม่จะพูดเสียงดังทำไม บีอายเค้า "

คือ ตอนที่นั่งรอ มีเพื่อนเค้าที่เรียนตีกลองด้วยกัน นั่งข้างๆ เอไม่ได้พูดเสียงดังอะไรเลย

บีตวาดเอ เพราะกลัวเพื่อนได้ยิน (แคร์คนอื่นแต่ไม่คิดถึงความรู้สึกแม่เลย)


พอเรียนเสร็จ บีอยากทานข้าว เอพาไปทาน แล้วเอก็คุยกับลูก

บีถ้าบีเรียนจบ แล้วบีจะไปเรียนที่ไหนลูก บีตอบก็เรียนที่โรงเรียน..... นี้สิแม่

เอถาม บีแล้วบีสอบเข้าไม่ได้ล่ะลูก

บีตอบ ก็ใช้เงินสิแม่ ที่ไหนเค้าก็ใช้เงินกันทั้งนั้นแหละ ( หมายถึง ถ้าสอบไม่ได้ ให้ใช้เงินยัดอ่ะค่ะ )

เอสอนลูก บีอย่าพูดแบบนี้นะ ว่าเค้าทำกันทั้งนั้น แม่ไม่เคยสอนให้ลูกคิดแบบนี้เลย

อะไรที่มันไม่ถูกต้อง แม่ไม่ทำ เป็นมนุษย์เราต้องรักษาศีล 5 นะลูก ( บีทำหน้าเบื่อหน่าย )


ตอนนี้ ที่บ้านตามใจบีอยู่ เพราะว่ากลัวถ้าไปตี แล้วเค้าจะหนีออกบ้าน แต่ดูแล้วบีไม่สำนึกกับสิ่งที่ทำ

เอคิดว่า บีเค้าแยกแยะ อะไรถูกผิดไม่เป็น


ลืมบอกคุณ Nymphs ไปค่ะ วันเสาร์หรืออาทิตย์ที่ผ่านมานี้ บีเค้าอยากได้ BB เอไปซื้อให้ค่ะ

แพงแค่ไหน ช่าง ไม่เป็นไร ถ้าลูกเป็นคนดี เอก็ซื้อให้ได้ บีรบเร้า อยากได้ เอก็คิดเหมือนคุณ Nymphs

ว่าถ้าบีได้ไป เค้าคงดีขึ้น เพราะเค้าให้สัญญากับเอ ว่าจะไม่สูบบุหรี่อีก แต่พอมาวันจันทร์ ครูที่โรงเรียน

โทรมาเชิญไปอย่างที่ได้เล่าในตอนต้น


เอก็พยายามอยู่ค่ะ ตอนนี้คิดว่าถ้าเค้าได้ไปบวชเรียน จะดีมั้ย เพราะเอหวังแค่ให้เค้าเป็นคนดี

ตอนนี้บีอยู่ ป.6 แล้ว เอว่ายังไม่สายเกินแก้ แต่ถ้าไม่รีบทำอะไรตอนนี้ เค้าโตกว่านี้ เอคิดว่าพูดอะไรกับ

เค้าไม่ได้แน่ ปกติก็ไม่ฟังใครอยู่แล้วแต่ บีเค้าติดสบาย เค้าคงไม่ไป แต่ที่บ้านมีวิธีที่จะพูดกับเค้าอ่ะค่ะ


ความคิดของเอจะเป็นจุดเปลี่ยนให้ลูกดีขึ้น หรือจะแย่กว่าเดิม ใครมีประสบการณ์ ลองมาเล่าสู่

กันฟังได้นะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ถึงจะไม่เคยเป็นแม่แต่ก็เข้าใจดีว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่แค่ไหน สละได้ทุกอย่างเพื่อลูก ตัวเองก็เคยเป็นลูกที่ไม่ดีมาก่อน จนทำให้แม่ต้องร้องไห้ึจึงได้ิคิด แต่อาจจะเป็นผู้หญิงด้วยก็ได้ค่ะ จะไม่แรงเท่าเด็กผู้ชาย น้องบียังเด็กอยู่คงต้องให้เวลาเขาอีกสักระยะหนึ่ง คุณเอสวดมนต์บ่อย ๆ นะคะ แผ่เมตตาให้เขาและเจ้ากรรมนายเวร เหมือนอย่างที่คุณหนุงหนิงบอก เพราะหลวงพ่อจรัญท่านแนะนำให้กับแม่หลายคนแล้วก็ได้ผลจริง ๆ ด้วยค่ะ

คุณแม่ต้องใจเย็น ๆ นะคะ
เคยมีน้องชายเกเรเหมือนกัน
แก้ไขไม่ได้เลย ต้องคอยดูแลอย่างใกล้ชิด
รอให้เขาคิดได้เอง

เอาใจช่วยให้คุณผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้เร็ว ๆ นะคะ

ขอบคุณ คุณ nuttida คุณ taktay และคุณ pra_nee มากนะคะ ที่มาให้กำลังใจเอ

ตอนนี้เอสวดมนต์ทุกวันเลยค่ะ ไม่ว่าจะดึกแค่ไหน เอก็ทำ (เพราะไปส่งบี เรียนกว่าจะกลับก็ค่ำมากแล้ว)


ขอบตอบคุณ taktay นะคะ เรื่องที่ให้เอถามลูกว่าสูบบุหรี่ เพราะอะไร

คือปกติบีจะไม่ชอบพูดความจริงและจะไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟัง แต่มะวานก่อนที่ผ่านมา


เอถามเค้าอ่ะค่ะว่า "เลิกสูบได้มั้ยลูก ถ้าบีติด บอกแม่ แม่จะพาไปหาหมอ แม่จะทำให้บีเลิกให้ได้"

บีตอบเอว่า "เค้าไม่ได้ติด แต่ถ้ายังอยู่ที่โรงเรียนนี้ เจอเพื่อนกลุ่มเดิม ๆ อยู่ เค้าก็เป็นแบบนี้"

เอถามบีว่า " ถ้าบีออกจากโรงเรียนนี้ไป บีไม่เจอเพื่อนกลุ่มเดิม ๆ บีเลิกได้ใช่มั้ย "

บีบอกว่า " ได้ (แต่น้ำเสียงเอฟังแล้วไม่ค่อยมั่นใจว่าได้จิง ๆ ) "


บีเค้าเรียน ป.6 แล้วตอนนี้กำลังสอบ ยังไงบีจบจากที่นี่แล้ว เอก็ให้บีย้ายโรงเรียนแน่นอนค่ะ


แต่ตอนที่ ตา เค้ารู้ว่าหลานทำแบบนี้อีกแล้ว แล้วโรงเรียนเรียกเอไปพบ เอรู้เลยว่าเรื่องมันไม่ใช่เล็ก ๆ

ตาเค้าโกรธมาก แล้วบีก็รักตามาก บีกับตาเค้าคุยกัน บีบอกกับตาว่า จะไม่ทำอีก


เอก็ภาวนาขอให้คำที่ลูกสัญญา ให้ลูกทำได้อย่างที่บอก

เอสวดมนต์ทุกวัน สิ่งหนึ่งที่เอได้ในตอนนี้ คือ เอรู้เลยค่ะ ว่าได้คำว่า " สติ " กลับมา

เพราะก่อนหน้านั้น เอเสียใจจนเหมือนคนเป็นโรคประสาท


เอเชื่อว่าความรักที่บริสุทธิ์ของแม่คนนี้ จะทำให้ลูกเอกลับมาเป็นคนดีได้ แต่จะช้าหรือเร็วเอจะรอค่ะ

แล้วเอก็จะพยายามต่อไป เอจะไม่ท้อเหมือนเมื่อก่อน


ถึงแม้เราจะไม่เคยเจอหรือเห็นหน้ากัน เอรู้สึกได้ค่ะว่า กำลังใจที่เพื่อนให้มา ให้มาจากใจ

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ