ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจค่ะ
แล้ววันนี้เช้ามาฉันก็ได้เปิดกระทู้ขึ้นมาเพื่อรับกำลังใจ
และฉันก็ได้รับมันจริง ๆ ค่ะ
ยินดีและดีใจมากที่เห็นคุณทักทายบุคคลที่ดิฉันศรัทธา เข้ามาตอบกระทู้ให้ฉัน
เรียกนิตยาก็ได้เลยค่ะ ตามสะดวก
ต่อไปนี้ฉันจะท่องไว้เสมอค่ะว่า "ไม่ใช่ของเรา"
ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้เป็นของเราเลย แม้กระทั่งร่างกายของเราใช่ไหมคะ
ขอขอบคุณมิตรทางธรรม ทุกท่านที่คอยชี้นำแนวทางปฏิบัติเพื่อคลายทุกข์ใจ
และขอน้อมรับแบบนี้ตลอดไปค่ะ

วันนี้ตื่นมาเปิดดูลานธรรมแล้ว ดีใจค่ะที่เห็นเพื่อนๆเข้ามาตอบมาให้ข้อคิดดีๆ
ซึ่งดิฉันรู้สึกว่า บางคนเจอเรื่องมากกว่าดิฉันแต่เขาสามารถผ่านมันมาได้ ก็คงเพราะ
ต้องมีจิตใจที่เข้มแข็ง สำหรับดิฉันตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้มากในการตัดสินใจอะไร
เพราะว่ามีห่วงคือลูกชาย และความรู้สึกของพ่อแม่ดิฉัน สิ่งที่สามารถทำได้ดีที่สุด
คือทำใจตัวเอง ทำใจให้มีความสุข ขอบคุณคุณทักทาย คุณอ๋อย คุณพิม และทุกๆคน
ที่ให้กำลังใจอีกครั้งนะค่ะ
วันนี้รู้สึกสดชื่น พร้อมที่จะทำงานแล้วค่ะ

ร่วมเป็นกำลังใจให้คุณ TOMAOI และคุณtumjaiyak
หัวอกเดียวกัน เวลาจะทำให้เราผ่านเรื่องไปได้
ตอนนี้เราคงต้องทำอย่างที่คุณทักทายแนะนำ
ทำใจของเราให้นิ่ง เข้มแข็ง รับให้ได้ทุกอย่าง
ถ้าเราไม่พร้อมที่จะเดินจากเขาไป
สู้ ๆ ๆ นะคะ

สิ่งนี้ถูกต้องที่สุดค่ะ
เข้าใจธรรมะ จะเข้าใจในตัวเองมากขึ้น
ทำให้ไม่ทุกข์ ปล่อยวางจากทุกข์
เพราะทุกสิ่งเป็นกฎไตรลักษณ์
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้และแน่นอน
นอกจาก ความตาย เป็นสิ่งที่แน่นอนเสมอ

แต่คน แต่ละท่าน กว่าจะได้มาศึกษาธรรมะที่เป็นไปเพื่อปลดเปลื้องทุกข์ออกจากจิต จากใจ มักจะมีเรื่องราวที่เกิดจากเรื่องที่ได้ดั่งตั้ง ดั่งต้องหรือดั่งตัณหาอุปทานที่จะยึดเอา เป็นแรงผลักจึงไม่อาจจะไปตอกย้ำว่าเรื่องราวเหล่านั้นว่าดี ไม่ดี แย่ อะไร หากเมื่อมารู้มาเห็น มาเข้าใจว่าในโลกใบนี้กับชีวิตหนึ่งที่เกิดมานี้ทุกคนไม่ได้มีอะไรที่จะเป็นเรื่องที่จะทำให้แตกต่างกัน จนต้องไปตอกย้ำว่าเราแย่ แย่แล้วเรา เราแย่กว่าคนอื่นในโลกนี้ จนกลายเป็นการจมลึกที่เรียกว่าโลกส่วนตัว หากรู้ว่าการตอกย้ำนี้ยิ่งทำให้ดิ่งลึกละก็ควรที่จะเลิกตอกย้ำได้แล้ว มีแต่ให้ปลงใจแทน แล้วๆไปแทน กรรมบ้างอย่างเราไม่ได้เป็นคนสร้างในเรื่องของการกระทำ ในเรื่องที่ว่านอกอก นอกใจอะไรแบบกรณีนี้ แต่ที่เป็นกรรมคือกำจิต กรรมจิต มโนกรรมของเราเอง ไปยึดติดเอง สำคัญมั่นหมายเอง ว่าเรา ของเราเอง หลงยึดเหยื่อของโลกเอง ต่อไปก็ให้คลายเสีย คลายจากการยึดติดเสีย วางใจ ปลงใจเสียเถิดว่า ไม่มีสิ่งไหนยึดสิ่งไหนได้จริงและไม่มีใครเกิดมาเพื่อเป็นของใครจริง ที่ผ่านมาจึงแค่ผ่านมา แล้วผ่านไป ที่เป็นเช่นนั้นอยู่เองแล้ว


ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ

วันนี้เศร้าจังเลยค่ะ ไม่มีใครเข้ามาเยี่ยมเลย
ตอนนี้อยากถามเพื่อนๆทุกคนนะค่ะว่า
ผู้ชายสามารถบอกรักผู้หญิงได้ทุกคนเหรอค่ะ
แม้ว่าจะบอกว่าพูดไปเล่นๆก็ตาม คือสำหรับผู้หญิงการบอกรักใครมันเป็นเรื่องใหญ่มาก
แต่สำหรับผู้ชายมันเป็นแบบไหน อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆในบอร์ดนี้ค่ะ
ช่วยเข้ามาตอบด้วยนะค่ะ

อย่าเศร้าไปเลย..ครับ

ถึงไม่ได้โพสต์..แต่ก็ตามดูอยู่..เรื่อยแหละครับ

ถามเรื่องผู้ชายบอกรัก..หรือครับ

กบฯเดาว่า..เขาบอกตามความรู้สึก..นะครับ..ไม่ได้บอกตามเหตุผล..ว่าควรหรือไม่ควรอย่างไร

ที่นี้..เจ้าความรู้สึก..นี้มันก็มีกันได้เรื่อย ๆ..จริงไหม?..

เห็นนิสัยดี......ก็รู้สึก
เห็นพูดจาดี....ก็รู้สึก
เห็นเป็นคนใจดี..ก็รู้สึก
เห็นหน้าตาดี...ก็รู้สึก

เห็นแล้ว..ก็รู้สึกทุกครั้ง..(แต่ไม่ได้บอกว่า..จะต้องบอกรักทุกครั้งที่รู้สึก..หนา )

ซึ่ง..คำรักจากชาย..มิได้หมายถึง..ต้องจบลงตรงการมีชีวิตร่วมกัน..

เพราะ...มันคือความรู้สึก

ดังนั้น...ผู้ชายจึงมีโอกาส..ที่จะบอกรัก..ได้มากกว่า..ผู้หญิงที่มีเหตุผลมากกว่าผู้ชาย


ทั้งหมดนี้..กบฯเดาๆ นะ..ครับ

ต่ออีกนิด...

ความคาดหวัง...นำทุกข์มาให้...

หวังมาก..ทุกข์มาก
หวังน้อย..ทุกข์น้อย
ไม่หวัง..ก็คือ..ไม่หวัง

เอาบทความเด็ดๆที่อ่านแล้วรู้สึกดี มาฝากกันคะ ><

โกวเล้ง
จาก Wikiquote
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
โก้วเล้งงานเขียน โก้วเล้ง

คำคมเด็ดๆ จาก โก้วเล้ง

จะมีชีวิตอยู่โดยทรงคุณค่าเป็นที่ลำบากก็จริง จะตายให้มีคุณค่ายิ่งยากเข็ญกว่ามากนัก
เรื่องที่สวยงามมักเป็นเช่นฟองสบู่อยู่เสมอมา ปรากฏวูบก็หายวับ หากคิด จะฝืนกำลังไปเหนี่ยวรั้งมันไว้ที่แลกได้มา มักเป็นความเจ็บช้ำและเคราะห์กรรมเสมอ

ความรักนับเป็นเรื่องพิศดารที่สุดจริงๆ มันบางครั้งสามารถบันดาลให้คนโง่เขลา กลายเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องที่สุด แต่บางครั้งกลับสามารถบันดาลให้คนชาญฉลาด กลายเป็นคนโง่เขลาเบาปัญญาได้

มีเรื่องบางประการ มาตรว่าท่านปฏิเสธไม่ไปขบคิด แต่พาลต้องครุ่นคิดอยู่ทุกเวลา มนุษย์ไม่มีทางข่มกลั้นความรู้สึกนึกคิดของตัวเองไว้ได้ตลอดกาลนาน ...นี่เองบางทีเป็นการเจ็บปวดประการหนึ่งในหลายๆประการของชีวิตคนเรา

ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่ รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วม เพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้

สวยงามเป็นเพียงความรู้สึกชั่ววูบเท่านั้น มีแต่ความจริง จึงเป็นนิรันดร์ ...แต่ก็มีคนว่าเราเพียงสามารถกุมช่วงเวลาที่สวยงามเพียงชั่ววูบไว้ได้ก็พอแก่ใจแล้ว ความจริงที่เป็นนิจนิรันดร์ทิ้งให้เป็นนิจนิรันดร์ต่อไป เราไม่แยแสสนใจเลย

ความรักแท้จริงแล้วเป็นอารมณ์ความรู้สึกระดับพื้นฐานชนิดหนึ่งของมนุษยชาติ ทั้งเป็นชนิดที่เก่าแก่ที่สุดด้วย..หากปราศจากความรัก ก็จะไม่มีมนุษยชาติ
ความรักเป็นสิ่งงดงาม งดงามประหนึ่งดอกกุหลาบ แต่ทว่ามันมีหนาม... กุหลาบที่ไร้หนามในโลกนี้มีเพียงสิ่งเดียวคือมิตรภาพ

เมื่อคิดเสพสุขอันหวานชื่นของความรัก ก็ต้องเตรียมใจสำหรับกล้ำกลืน ความกลัดกลุ้มและปวดร้าวจากความรักด้วย

คนเรามีแต่ตอนคิดใคร่จะได้ที่สุด จึงหวาดกลัวจะสูญเสียเป็นที่สุด ความรู้สึกที่ บัดเดี๋ยวดีบัดเดี๋ยวร้ายเยี่ยงนี้ ก็เป็นจุดอ่อนหนึ่งในจำนวนมากหลายของมนุษย์เรา ที่น่าเศร้าคือท่านยิ่งรุ่มร้อนปรารถนาจะได้ความหวังจะสูญเสียก็ยิ่งมากมาย

ในโลกความจริง มีเรื่องอับจนปัญญาอยู่มากหลาย มิว่าผู้ใดต่างมิอาจเหนี่ยวรั้ง ขัดขืนได้...เยี่ยงนี้แม้เจ็บปวดรันทด แต่หากยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องคิดหาวิธีมาสลัดความ ความเจ็บปวดรันทดของตัวเองออกไปให้ได้
โชคและเคราะห์ ความจริงพิสดารยิ่ง หากท่านพบพานเรื่องเคราะห์ร้าย อย่าได้ตัดพ้อ ตำหนิ อย่าได้ท้อแท้ แม้นับว่าท่านถูกเคราะห์จู่โจมจนล้มลงก็หาเป็นไร ไม่ ขอเพียงยังมีชีวิต ท่านก็ต้องยังมีเวลาทรงกายขึ้นยืนได้

รอยขาดของเสื้อผ้าเย็บปะได้ แต่บาดแผลในหัวใจมิว่าผู้ใดก็ไม่อาจเย็บสมาน
มนุษย์มีชีวิตอยู่ด้วยการเปลี่ยนแปลง มนุษย์พ่ายแพ้ต่อชะตากรรมที่ตนเองเลือกเสมอ
บนเรือนร่างของทุกคน ต่างก็มีเชือกเส้นที่มองไม่เห็นอยู่เส้นหนึ่ง ในชั่วชีวิตส่วนใหญ่ของผู้คนต้องถูกพันธนาการด้วยเชือกที่มองไม่เห็นเส้นนี้

ถึงแม้บาดแผลบนร่างกายของคนเรา อาจมีได้ นับร้อยนับพันแห่ง...
แต่รอยแผลในหัวใจ กลับมีอยู่เพียงรอยเดียว และที่ตรงนั้นเอง...
ที่เขารู้สึกว่าเปราะบางที่สุด ถูกทำร้ายได้ง่ายที่สุด
แม้ว่าปากแผลจะปิดไปแล้วก็ตาม

แต่เมื่อไรที่มีอะไรมาสะกิดทำให้เราหวนคิดกลับไป...อาการก็จะกำเริบเจ็บปวดขึ้นมาอีก และนี่ก็คือเหตุผลที่ทำให้เขากลัวเสียงดนตรีอย่างที่สุด
ในชั่วชีวิตของคนเรา ความจริงมีเรื่องราวที่ มิว่าผู้ใดก็ต้องอับจนปัญญา นับเป็นโศกนาฏกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชั่วชีวิต...

เป็นความเจ็บปวดสุดซึ้งที่สุด ของชั่วชีวิต พบพานกับเรื่องเช่นนี้...
ท่านไม่มีปัญญากระเสือกกระสนดิ้นรน ไม่มีปัญญาต่อสู้ขัดขืนไม่มีปัญญาปฏิเสธตัดรอนเลย
แม้นับว่าท่านยินยอมให้ร่างกาย เป็นผุยผงตกอเวจีไปชั่วกัปกัลปยังคงไม่อาจเหนี่ยวรั้งที่ท่านสูญเสียให้กลับมาได้

อาจบางทีท่าน...
ความจริงมิเคยได้มันมาเลยตลอดกาลนาน
ลูกผู้ชายมีบ้างพึงกระทำ บ้างไม่พึงกระทำ บางเรื่องบางประการ หากท่านทราบว่ามิสามารถทำได้ ยังมิอาจไม่กระทำ

อ่านแล่วรุ้สึกดีมากเลยคะ ><

จากเวป
http://th.wikiquote.org/wiki/%E0%B9%82% ... 9%E0%B8%87

เป็นกำลังใจให้คุณ TOMAOI และคุณtumjaiyak
ดิฉันอยากให้คุณทำใจให้สบาย ใครคือเขา
เขาคือใคร เราไม่รู้หรอก เขาก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ต้องมาชดใช้กรรมร่วมกับเรา เขาไม่ใช่ของของเรา
อย่ายึดมั่นถือมั่น
คำพูด...... เป็นเพียงลมที่เข้ามากระทบหู
คำว่ารัก พูดให้ได้ยิน เมื่อได้ยินก็ดีใจ แต่ไม่นานก็จางหายไป
อยากได้ยินใหม่อยู่ร่ำไป คำว่ารัก เป็นสิ่งที่เราสมมติขึ้นมา
มีใครรู้บ้างว่าความรักคืออะไร
การกระทำ....เห็น สัมผัสได้ด้วยตา และกาย
ปรุงแต่งด้วยจิต คิดเอง เออเองว่านี่คือรัก ไม่รัก

อย่าไปยึดติดเลยค่ะ ใครจะเป็นอย่างไร ทำอย่างไร
ช่างเขาเถอะ ในชาตินี้ ทำตัวเราให้อยู่ในศีล ธรรม
อันดี เพื่อให้เราพ้นจากกรรม ได้พบสิ่งที่ดีขึ้นดีกว่า

อยากบอกว่าเข้าใจเพราะก็เป็นอีกคนที่พบเจอปัญหาเหล่านี้