29442.อยากหลุดพ้นจากความคิดที่มันทำร้ายใจตัวเอง

yodchaw

tumjaiyak เขียน:

วันนี้เศร้าจังเลยค่ะ ไม่มีใครเข้ามาเยี่ยมเลย
ตอนนี้อยากถามเพื่อนๆทุกคนนะค่ะว่า
ผู้ชายสามารถบอกรักผู้หญิงได้ทุกคนเหรอค่ะ
แม้ว่าจะบอกว่าพูดไปเล่นๆก็ตาม คือสำหรับผู้หญิงการบอกรักใครมันเป็นเรื่องใหญ่มาก
แต่สำหรับผู้ชายมันเป็นแบบไหน อยากรู้ความคิดเห็นของเพื่อนๆในบอร์ดนี้ค่ะ
ช่วยเข้ามาตอบด้วยนะค่ะ

ทุกสิ่งอย่างประมวลสู่ความไม่ยึดติดนะจึงจะตรงต่อสัจธรรม ทำตัวเป็นเด็กไปได้ งอแง น้อยใจไปได้ไม่มีใครเข้ามาแวะเยี่ยม ถ้าคุณยายท่านยังอยู่จะขอฝากให้ตีก้นสักที ข้อหาเรียกร้องความสนใจ โหยหาความรักทั้งหลายนี้ (สักทีจะดีไหม) จะได้ตื่นคลายการมุ่งหาแสวงหาสักที ก็ยิ่งให้ค่ามันเป็นเรื่องใหญ่ ให้ความหมายมันว่ามันยิ่งใหญ่ สำคัญอะไรเนี๊ยะ เรื่องรักๆใคร่ๆนี้ให้มีบทบาทสำคัญมาก ใหญ่มากในชีวิต นี้ละเวลาผิดหวังมาก็มากเกิน ทุกข์ใหญ่ ยิ่งกว่าตะปูตอกเนื้อไม้ที่ลึกๆเวลาถอนก็ยาก เวลาที่เฮริ์ท ผิดหวังจึงนานกว่าใครเขา ง่ายประเภท in จัด ทุกข์ก็จัดเช่นกัน รู้ตัวบ้างไหม? ที่สร้างดีกรี ให้ความแตกต่าง ไปเกินรู้ตัวบ่ ก็ควรธรรมดาๆกับทุกเรื่องดีกว่า หวังผิด สมหวัง จึงไม่ต้องอะไรกับอะไรมาก เรียบง่ายไปดีกว่า สรุปธรรมดาๆ ไม่อะไรกับอะไรมากๆไป

kanalove

ถ้าไม่ยอมทำใจให้เข้มแข็ง

แล้วใครเล่าจะช่วยคุณได้...

คำปลอบใจน่ะ อยู่ได้แค่ชั่วข้ามคืนเท่านั้นแหละ

แต่จิตใจที่เข้มแข็งน่ะ อยู่กับคุณได้ชั่วชีวิตเลยนะ...

====>มองทุกอย่างตามความเป็นจริง<====

====>แล้วหัวใจจะปล่อยวาง<====

====>ไม่ต้องทุกข์แบบนี้อีก<====

ปล.

อ้างคำพูด:

ทำตัวเป็นเด็กไปได้ งอแง น้อยใจไปได้ไม่มีใครเข้ามาแวะเยี่ยม ถ้าคุณยายท่านยังอยู่จะขอฝากให้ตีก้นสักที ข้อหาเรียกร้องความสนใจ โหยหาความรักทั้งหลายนี้ (สักทีจะดีไหม)

เขาทุกข์ใจอยู่นะ แรงไปเป่า :b5:

เคยได้ยินเป่า...

ไม่เจอกับตัว ไม่รู้หรอก....

รักษาน้ำใจกันเถอะนะ

tumjaiyak

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ให้กำลังใจนะค่ะ คำพูดของทุกคนดิฉันเก็บมาคิดมาพยายามทำตาม
โดยเฉพาะพี่ทักทาย ดิฉันรู้สึกว่าพี่เข้มแข็งมากค่ะ สักวันดิฉันจะต้องทำได้แน่นอน
แต่ตอนนี้ดิฉันก็มีความสุขนะค่ะพาลูกไปเที่ยวไปเรียนพิเศษ ดิฉันมีงานทำตลอดก็เลยไม่ค่อย
มีเวลาว่างมาก แต่ปัญหามันอยู่ที่เวลามีเวลาว่างจิตใจมันก็คอยจะคิดแต่เรื่องเดิมๆ คือดิฉันเคยเจอ
เขาขึ้นรถด้วยกันออกมาจากรีสอร์ต และก็เคยได้ยินเขาโทรศัพท์คุยกันบอกรักกัน แต่พอดิฉันถามเขา
ก็บอกว่าเมาพูดไปอย่างนั้น แล้วก็ไม่ได้จริงจังอะไร คือผู้หญิงก็เป็นแม่หม้ายค่ะ เขาก็บอกรักจริงๆแต่
เมียคนเดียว เขายังบอกว่าผู้ชายคนอื่นเป็นยิ่งกว่านี้ แต่เขาไม่ได้ทำอะไร กลับบ้านทุกวัน เงินก็ให้ดิฉันหมด ดิฉันให้อภัยเขาเพราะเรามีลูกด้วยกัน คบกันมานานยี่สิบปีนี้ละค่ะ ก็เลยมีความผูกพันธ์อยู่มาก
แต่ตอนนี้ดิฉันอยากที่จะหยุดคิด เพราะเมื่อดิฉันหยุดคิดได้ดิฉันก็จะไม่ทุกข๋
ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจอีกครั้งนะค่ะ ขอคุณที่ทนฟังดิฉันระบาย เพราะไม่เคยเล่าให้ใครฟังได้
ต้องเก็บไว้คนเดียวมันเลยอึดอัดค่ะ ตอนนี้รู้สึกโล่งมาก

ทักทาย

ถ้าเห็นเขาเดินกับผู้หญิง หรือคุยโทรศัพท์
กับผู้หญิงอื่นอีก ให้รีบเดินหนี หรือไม่ก็ให้นึกว่า เขาเป็นใครไม่รู้
เราไม่รู้จัก ไม่ใช่ "ของเรา" ต่างคนต่างทำหน้าที่ไป อย่าไปสนใจ
เรื่องของเขาเลยค่ะ....

นอนไม่หลับ........ลองเปิดฟังเสียงสวดมนต์.....จะสวดตามหรือฟังอย่างเดียว
ดูไหมค่ะ.....มีหลายบท....อาจทำให้จิตใจสงบขึ้น...เมื่อสงบแล้วก็ลอง
ลุกเดินจงกรม.....นั่งหลับตาภาวนาดู.....ขอให้ชนะใจตัวเองนะค่ะ :b8:

ลิงค์เสียงสวดมนต์ค่ะ เจริญในธรรมนะค่ะ

http://www.fungdham.com/

chulapinan

tumjaiyak เขียน:

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหาเดียวกับหลายๆคนในบอร์ดนี้ค่ะ ก์คือเรื่องสามีเจ้าชู้ แต่เรื่องของดิฉันนั้นมันเกิดขึ้นเกือบทุกปีโดยเฉพาะช่วงปีใหม่ คือมีเด็กมหาลัยอยู่สองคน และก็แม่ม่ายแต่อายุน้อยอีกสองคน แล้วอื่นๆอีกดิฉันไม่แน่ใจ มาชอบสามีดิฉันแต่ว่าเขาไม่ได้อยู่กันเป็นตัวตน จะแอบโทรหากัน ส่งข้อความหากัน แล้วก์คงจะแอบมีอะไรกัน ดิฉันรู้ จับได้เขาก์บอกว่าเขาไม่เคยรักใครนอกจากดิฉัน เขาก็ไม่ยอมรับว่าติดต่อกัน แต่เขาจะหวงโทรศัพท์ แล้วก็จะคุยกันนานเป็นครึ่งชั่วโมงก็มี เวลาดิฉันพูดเรื่องนี้ทีไรก์ทะเลาะกันทุกที จนวันที่ทะเลาะกันวันที่ 5 กุมภา ที่ผ่านมา ดิฉันก์เลยเบื่อ เปิดเน็ตดูมาเจอเวปนี้ก็อ่านแล้วรู้สึกว่าดิฉันเจอคนที่เข้าใจความรู้สึกของ ดิฉันมาก เพราะว่าไม่สามารถพูดกับใครได้เลย ไม่อยากให้คนอื่นทุกข์กับดิฉันด้วย ตอนนี้ดิฉันสวดมนต์ทุกวัน ปกติก็สวดอยู่แล้ว แล้วก็ใส่บารตประจำ ทำบุญตลอดแล้วพอมีปัญหายิ่งรู้สึกว่าธรรมมะช่วยดิฉันได้มากจริงๆ ดิฉันอยากมีเพื่อนที่เชื่อในเรื่องบุญกรรม เชื่อเรื่องการอยู่ในศีลห้า แล้วชีวิตจะมีแต่ความเจริญ มาเป็นเพื่อนคุยเวลาเหงา เพราะว่าไม่อยากเศร้า อยากหลุดจากความคิดตัวเองที่จะต้องคอยคิดว่า ตอนนี้สามีทำอะไร อยู่กับใคร ทำไมไม่โทรหาเรา เพราะยิ่งคิดยิ่งทุกข์

จะเชื่อหรือเปล่าก็ตามใจคุณ Tumjaiyak จุฬาภินันท์รู้จากปัญญาว่าสาวๆพวกนั้นไม่ได้สนใจสามีคุณค่ะ สามีคุณโทรศัพท์เพราะธุระ เขารักคุณและคุณเป็นคนชวนเขาทะเลาะ สามีคุณทำงานขายตรงนะคะ เขาต้องคุยกับสารพันสาวๆน่ะค่ะ อย่าระแวงเขาเลย หรือไม่ก็คุยกันให้เข้าใจ เขาไม่บอกเพราะว่าเขารู้ว่าคุณไม่ชอบและขี้หึง เขาทำเพื่อหารายได้พิเศษเพื่อคุณค่ะ ย้ำนะคะ จะเชื่อหรือไม่ขึ้นอยู่กับคุณ จุฬาภินันท์รู้จักปัญญาธรรมน่ะค่ะเพราะเพียรปฏิบัติสม่ำเสมอ

tumjaiyak เขียน:

ขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
ตอนนี้ชีวิตที่มีความสุขอยู่ก็เพราะมีลูกชายที่น่ารักค่ะ
ส่วนสามีถ้าเราไม่คิดเราก็ไม่ทุกข์ใช่ไหมค่ะ
แต่ที่มันยากที่สุดก็คือทำอย่างไรเราจะห้ามความคิดเราได้
ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่มีปัญหาเหมือนกับดิฉันนะค่ะ

ดีใจด้วยค่ะกับความสุขที่ได้รับ สามีคุณทำงานเพื่อลูกนั่นแหละค่ะ พยายามเข้าใจเขานะคะ เชื่อจุฬาภินันท์เถอะค่ะว่าเขารักคุณ อย่าระแวง ให้กำลังใจเขาดีกว่า เขาทำเพื่อคุณและลูกค่ะ

ไม่คิดก็ไม่ทุกข์น่ะใช่ค่ะ และก็ใช่อีกที่ห้ามความคิดยาก พระพุทธองค์จึงทรงสอนวิธีวางทุกข์ โดยให้เข้าใจว่าทุกข์ของเรานั้นเป็นยังไง แล้ววางลงนอกใจ หมายความว่า รู้สึกแต่อย่าอามาเป็นอารมณ์ให้ใจยิ่งเศร้าน่ะค่ะ มันทำยาก แต่เพียรปฏิบัติถือศีลและทำสมาธินะคะ วันนึงปัญญามาถึงจะเข้าใจเองค่ะ

นนนน

คุณทำใจ เรื่องของจิตใจเป็นเรื่องที่จัดการยาก
แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีทางนะค่ะ
ดีนะที่คุณรู้ว่าตอนนี้คิด เพราะอย่างน้อยสติก็อยู่กับตัว
จากนั้นตามดู มันค่ะว่ามันคิดอะไร ให้รู้ว่าใจคิด
ไม่ใช่เราคิด อย่าเอาตัวเราเข้าไปยุ่งกับมัน
มันคิดก็ให้มันคิดไป ซักพักมันก็หยุดคิดเองค่ะ

พี่ทักทายเคยบอก เมื่อเราดูไปซักพัก เราจะรู้ว่า
มันมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปในที่สุด อีกไม่นาน
มันก็เกิดขึ้นใหม่ เราก็ดูมันไปเรื่อย ๆ
เดี๋ยวก็ชิน 5555 อ้อเองพยายาม ทำ ให้สติรับรู้ให้ได้
เหมือนกันค่ะ เรามาพยายามไปพร้อม ๆ กันนะค่ะ

yodchaw

มาเข้าใจคำว่า ทำใจ กับปลงใจ กันหน่อยซิบ่อยครั้งที่เห็นในบอร์ด คำตอบหลายท่านว่า ทำใจยาก ทำใจลำบาก ทำใจไม่ได้ ทำใจไม่เป็น สารพัดที่จะทำ ในเมื่อสัจธรรมคือความไม่ยึดติด อนิจจัง
คำว่า ทำใจ คือการกระทำ ดำเนิน จะเป็นการบังคับ กดข่ม ห้าม หนี สู้ เอาแพ้ เอาชนะ ธรรมชาติ ธรรมารมณ์ทั้งหลาย จะเป็นความรู้สึกนึกคิดทั้งหลาย มีแต่เอาตัวตนไปผู้ดำเนินในสารพัดวิธีที่ว่ามา จึงมีผล 2อย่าง คือ สำคัญคนที่มีความอดทนมากๆก็จะเรียกว่าทำได้ ส่วนคนที่มีความอดทนน้อยหรือไม่มีก็ ก็จะเป็นว่า ทำไม่ได้ แต่ทั้งหมดนี้ยังมีอัตตาตนอยู่เพียบ ยังไม่ได้นอกเหนือตัวตนเลย คือมีแต่เอาเราให้พ้นจากมัน แล้วเหลือเรา
คำว่า ปลงใจ คือ วางใจ ช่างมัน ไม่ถือเอา แล้วๆไป ไม่หนี ไม่สู้ ธรรมชาติ ธรรมารมณ์ ทั้งหลาย มีความแล้วๆไปกับความนึก ความคิด คลายอัตตาตัวตนที่จะไปอะไรกับอะไรในธรรมชาติทั้งหลาย ผลจากการคลายการยึดติด สำคัญตัวตน จึงไม่ใช่ตรงที่ เราทำได้ เราทำไม่ได้ แล้วคือหมดความสำคัญว่าเป็นเราไปแล้ว

ณภัทร

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ณภัทร เองก็ผ่านช่วงเวลานี้มาแล้ว ยากหน่อยแต่เชื่อว่าคุณทำได้
ท้อและทุกข์แค่ไหน ชีวิตต้องไม่อ่อนแอ ชีวิตเราเป็นของเรา อย่าเอาหัวใจของเรา
ไปผูกไว้กับปลายขาผู้อื่น ในยามท้อแท้สิ้นหวัง ขอให้นึกถึงคนที่ทุกข์ยากมากกว่าเรา
เมื่อนั้นทุกข์ของเราจะเบาบาง เพราะบางทีทุกข์ของเรายังมีความโชคดีกว่าคนอื่น
แฝงอยู่ พยายามเรียนรู้ทุกข์ เข้าใจทุกข์ แล้วอยู่กับทุกข์อย่างสุขใจ
kunyanapath@gmail.com แอดคุยกันได้ค่ะ MSN

TOMAOI

แวะมาตามหากำลังใจที่บอร์ดนี้อีกครั้งค่ะ
ที่หายไปใช่ว่าสบายใจแล้วถึงได้หายไปนะคะ
ความจริงก็วน ๆ เวียน ๆ อ่านลานธรรมอยู่ทุกวันค่ะ
เพียงแต่ไม่ได้ตอบกระทู้สักเท่าไหร่
เพราะบางทีก็ยากนักที่จะบรรยายได้
ความทุกข์ใจนี่ก็เกิด ๆ ดับ ๆ อยู่อย่างนี้บ่อย ๆ นะคะ
บางทีทำใจ ปลงใจได้แล้ว พอผ่านไปสักระยะ
กิเลสก็เผลอเกิดขึ้นมาในใจ ทำให้หวัง ทำให้อยาก
กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ทุกข์เกิดขึ้นในใจซะแล้ว
ตอนนี้ก็ได้แต่ทำใจ ปลงใจ เตือนสติตัวเองอยู่เสมอ
แต่มันทำได้ยากเหลือเกินจริง ๆ กว่าจะดึงตัวเองกลับมาได้ทุกครั้งใช้เวลานานพอสมควร
วันนี้ ตอนนี้ความคิดของตัวเองก็ได้ทำร้ายใจฉันอีกแล้ว หนักหนาสำหรับตัวเองพอสมควร
ขอให้ใจฉันเข้มแข็งได้สักทีเถอะ

ทักทาย

TOMAOI เขียน:

วันนี้ ตอนนี้ความคิดของตัวเองก็ได้ทำร้ายใจฉันอีกแล้ว
หนักหนาสำหรับตัวเองพอสมควรขอให้ใจฉันเข้มแข็งได้สักทีเถอะ

ถ้าวันใด..ถูกความคิดทำร้ายตัวเอง
ก็เข้ามาในลานนี้ เลือกดูมีเรื่องราวในบอร์ดนี้ให้อ่านมากมาย
ถึงจะคล้ายๆกันแต่อ่านได้ไม่เบื่อ มีปัญหา ทางแก้ และข้อคิดวิธีแก้
ถึงจะได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง อาจทำให้รู้สึกว่า ไม่โดดเดี่ยว..
เรายังมีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันนับไม่ถ้วน
คงทำให้สบายใจได้บ้าง...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :b4:

TOMAOI

ขอบคุณค่ะคุณทักทาย และขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่คอยถามไถ่หากันเสมอ
กำลังใจจากลานธรรมนี้ ช่วยประคองให้ลุกขึ้นสู้กับปัญหาได้ดีมาก
ทำให้ไม่รู้สึกโดดเดี่ยวในเวลาที่จิตใจตกอยู่ในภาวะเช่นนี้
ทุกครั้งที่ได้อ่านข้อความจากทุกท่านทำให้ดึงตัวเองกลับมาได้เสมอค่ะ

chulapinan

สวัสดีค่ะ

ต้องขอโทษที่จุฬาภินันท์ขอบอกตรงๆ คุณกำลังใช้ธรรมะเพื่อกลบเกลื่อนเรื่องทุกข์ของคุณค่ะ ซึ่งธรรมะไม่ได้สอนแบบนั้น ธรรมะสอนให้เข้าใจและวางอุเบกขาให้ได้ค่ะ

เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นจากวิบากกรรมในอดีตแน่นอนค่ะ คุณถามตัวเองดีมั้ยคะว่าเจ็บใจหรือว่าเสียใจกันแน่ มันจะไม่มีทั้งสองอย่างหรอกค่ะ ถ้าเจ็บใจจะแก้ได้ง่ายกว่าเสียใจค่ะ

ธรรมะสอนให้เข้าใจ เข้าในว่ามันเกิดเพราะกรรมที่ทำร่วมกันมาแถมเป็นวิบากซะด้วย ความทุกข์เลยเป็นผลตอบแทนวิบากนั้น คุณต้องเข้าใจก่อน จากนั้นคุณก็สงบใจลงแล้วเลือกค่ะ ต่อกรรมหรือตัดกรรม ถ้าต่อกรรมคุณก็สู้เพื่อให้ได้คนของคุณกลับมา จุฬาภินันท์คิดว่าสามีคุณหลงค่ะ ติดใจรสชาติใหม่ๆไปเรื่อย คุณทำใจได้มั้ย เขาเป็นของคุณแน่นอนค่ะ ถ้าตัดกรรมก็ต้องยึดอุเบกขาค่ะ คือเข้าใจสันดานผู้ชายเข้าใจสามีของคุณ แล้วคุณก็แผ่เมตตาแผ่ส่วนกุศลให้เขา คุณอยู่ในกรอบของศีลห้ายิ่งดี เตือนสามีคุณก็ดีว่าทำให้สาวๆพวกนั้นผิดศีล แค่นี้แหละค่ะสองทางที่คุณจะทำได้

โชคดีนะคะ

29442.อยากหลุดพ้นจากความคิดที่มันทำร้ายใจตัวเอง

ผู้ใช้งานขณะนี้