เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมประสบกับตัวเองผมกับภรรยาคบกันมายี่สิบปีมีลูกด้วยกันหนึ่งคนอายุแปดขวบเมื่อตุลาคม51ผมลาออกจากงานประจำเพื่อมาประกอบธุรกิจส่วนตัวโดยเปิดสปาให้ภรรยาดูแลส่วนตัวเองมีร้านขายอุปกรณ์อีกร้านตั้งแต่ธันวาคมภรรยาเริ่มคบหากับลูกค้าโดยผมไม่รู้จนต้นเดือนกุมภาพันธ์ให้มาส่งกันถึงหน้าปากซอยบ้านมีเพื่อนบ้านโทรไปแจ้งให้รีบกลับแต่ก็คลาดกันวันนั้นมีปากเสียงกันและลงไม้ลงมือกันผมยอมรับว่าทำร้ายเขาแต่ผมทำเพราะผมปกป้องศักดิ์ศรีของความเป็นสามีและพ่อของลูกเขาเลยหนีไปไม่ยอมกลับเลยและเอาเงินที่เก็บไว้เป็นค่าเทอมลูกไปอีกห้าแสนลูกผมร้องไห้ทุกวันพูดแต่ว่าแม่ไม่น่าทำกับเขาเขาทำใจไม่ได้ทุกวันนี้ผมอยู่กันสองคนสงสารลูกมากได้แต่ปลอบเขาและรับปากเขาว่าเราจะอยู่กับเขาไม่ทิ้งเขาไปอีกใครมีความเห็นดีๆช่วยสงเคราะห์ด้วยครับนึกว่าช่วยเด็กหนึ่งคนให้พ้นจากความเศร้าผมไม่อยากให้เขามารับกรรมที่เขาไม่ได้ก่อขึ้นมาขอบคุณครับ

คุณพูดถูกแล้ว และทำให้ได้ ทำให้ลูกเห็นว่า เราจะอยู่กับเขาและจะส่งเสียให้เขาเรียนจนจบตามที่ตั้งใจไว้


กระท่อมพ่อหม้าย

http://radio.sanook.com/music/player/%E ... %A2/54794/


http://www.maemaiplengthai.com/webboard ... o=lastpost

เห็นใจกับสิ่งที่คุณประสบอยู่ครับ..

หากคุณได้ฟังธรรมมาบ้าง คงพอจะทราบว่า สิ่งทั้งปวงย่อมเกิดจากเหตุ นั่นหมายความว่าไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นเพราะฟลุคหรือโชคหรือพระเจ้าที่ไหนมาบันดาล แต่อาศัยบาปกรรมเก่าที่ทั้งคุณและลูกได้เคยทำไว้แล้วในอดีตแม้ตั้งแสนโกฏิกัปป์ อำนาจกรรมนั้นย่อมส่งผลให้ได้เสวยเมื่อเหตุปัจจัยเหมาะสม...

ข้อที่ภรรยาคบชายอื่น คุณเคยไต่ถามหรือคุยกัน"ด้วยดีมีเหตุผล"กันหรือไม่?หรือเพียงฟังความจากคนนอก..แล้วเชื่อตามคำเล่านั้นเต็มที่?..ภรรยายอมรับหรือเปล่าว่าเธอนอกใจ?..

การที่คุณทำร้ายเธอด้วยเหตุผลว่า"ผมทำเพราะผมปกป้องศักดิ์ศรีของความเป็นสามีและพ่อของลูก"นั้น ผมขอให้คุณเปลี่ยนแนวความคิดใหม่ว่า การแสดงพฤติกรรมรุนแรงเช่นนี้หาใช่วิธีการของอารยะชนไม่ เพราะการแก้ปัญหาและรักษาศักดิ์ศรีทำได้ด้วยวิถีทางของปัญญาเท่านั้น ไม่ใช่ทำร้าย"ผู้หญิง"ที่อ่อนแอกว่าอันเป็นท่าทีของพาลชนที่ไม่มีศักดิ์ศรีเท่าไร .. ขออภัยที่ต้องกล่าวตรงๆเช่นนี้ ขออภัยหากทำให้ขัดเคือง..แต่เพราะต้องการจะบอกว่าแม้กรรมที่ไปทุบตีทำร้ายเขานั้น เราก็ต้องได้รับผลเช่นกันในภายหน้า...และไม่ใช่ตี๑ครั้งได้รับผล๑ครั้ง ..หามิได้ ผลมีมานับร้อยพันชาตินั่นเทียว ไม่คุ้มเลยครับ..หากภรรยามีชายอื่นจริงแน่ๆก็ให้ทราบว่า เกิดจากเหตุเก่าที่คุณเคยล่วงศีลข้อกาเมมานั่นเอง....กรรมและผลของกรรมนั้นย่อมสอดคล้องต้องตรงกันเสมอ ไม่แปลกแยกเป็นอย่างอื่นไปได้ ข้อนี้ก็พึงเข้าใจและวางใจยอมรับ..ไม่โทษคนอื่นให้เป็นบาปใหม่ติดเนื่องไปอีก

ส่วนเรื่ิองที่ภรรยาขโมยเงินไปนั้น ฟ้องถึง"เหตุเก่า"ของคุณเองว่าได้เคยล่วงศีลข้ออทินนาทานมาแล้ว มีการฉ้อโกงลักขโมยเขามาเป็นต้น และลูกผู้เกิดมาประสบกรรมร่วมนี้ก็ได้เคยทำเหตุที่ไม่ดีทำนองเดียวกันมาจึงมีผลให้ต้องเสียทรัพย์ส่วนอันตนควรได้ไปเช่นนี้ หากทั้งคุณและลูกไม่เคยทำเหตุเสียไว้ แม้ทรัพย์นั้นจะวางไว้กลางถนนก็หาได้สูญหายไปได้ไม่ื อำนาจของกรรมนั้นน่ามหัศจรรย์ยิ่งกว่าในนิยายทั้งหลายจริงๆ..

สำหรับสิ่งที่คุณพึงกระทำคือ ให้ขอโทษภรรยาหากได้พบเจอกัน คุยกันให้ดีด้วยเหตุผล พยายามอธิบายให้เธอเห็นแก่ลูก ให้นำเงินมาคืนหรือแบ่งส่วนคืนก็ได้ แต่หากไม่พบกันอีกคุณควร"ทำใจ"สงเคราะห์ลงที่กรรมว่าแม้เราได้เคยโกงใครมา บัดนี้ก็ขอคืนสิ่งที่โกงมานั้นให้คืนไป ทั้งแผ่เมตตาให้เขาผู้ได้ทรัพย์นั้นไปว่าขอให้เขาได้ใช้ทรัพย์นั้นเพื่อประโยชน์สุขแก่ตนอย่าได้มีความขัดสนเลย เช่นนี้ทรัพย์แม้โดนขโมยไปก็กลับกลายเป็นทรัพย์ที่คุณ"ให้"เป็นทานกุศล หมายความว่าทรัพย์นี้กลับได้รับการโอนไปเข้าบัญชีในอนาคตกาล ที่คุณจะยังได้มีได้ใช้อีก นี่คือการพลิกจิตที่เป็นโทสะจากการเสียทรัพย์ให้กลายเป็นทานกุศลในยามนี้..

นี่มิใช่เรื่องง่ายนักหรอก สำหรับผู้ไม่คุ้นเคย แต่หากได้ศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ามาก็จะเกิดปัญญาเข้าใจได้ในเหตุผลที่ถูกควรในการวางใจเช่นนั้น..ทั้งความทุกข์ก็จะลดลงไปได้อีกส่วนหนึ่ง

นอกจากนี้ก็ให้สำรวจอาชีพและพฤติกรรมของตัวเองว่ามีส่วนเกี่ยวข้องด้วยการโกงใครๆหรือไม่..หากยังมีอยู่ก็พึงงดเว้นระวังไม่หลงทำอยู่ เพราะการทำเช่นนั้นย่อมเป็นสิ่งที่ผิดศีลข้อ๒ จะยังผลอันไม่น่าปรารถนามาสู่ตนแน่นอน..ขึ้นชื่อว่าศีล ผู้ใดประพฤติศีลอยู่ย่อมได้ความสุขความปลอดภัยและได้โภคะดังบทอนุโมทนาที่ว่า

“อิมินา ปัจสิกขาปทานิ สีเลน สุคติง ยันติ สีเลน โภคสัมปทา สีเลน นพพุติ ยันติ ตัสมา สีบัง วิโสธเย”

เมื่อจะแปลเป็นข้อความโดยย่อแล้วก็ย่อมจะกล่าวได้ว่า อันศีลทั้งหลายที่ได้ยึดถือและรักษาไว้นี้
ศีลย่อมจะรักษาผู้มีศีลให้มีความสุข ศีลย่อมจะอำนวยผู้มีศีลให้ประสบซึ่งความมั่งคั่งสมบูรณ์

ขอให้คุณพ้นทุกข์นี้โดยราบรื่นและเป็นกำลังใจให้ครับ

มีกรรมร่วมกันน่ะคะ...

แต่การขาดสติเพียงชั่ววูบ ก็ทำให้บางอย่างไม่สามารถกลับมาเหมือนเดิมได้



ขอให้ทำใจยอมรับชะตากรรม และเดินหน้าต่อไปอย่างเข้มแข็งคะ

นี่ก็เป็นอีก 1 ตัวอย่าง ที่แสดงให้เห็นว่า ชีวิตคนเราไม่ใช่มีแต่เพียงเพศใดเพศหนึ่งเท่านั้นที่ถูกกระทำ...ไม่ใช่มีแต่ผู้หญิงเท่าันั้น ที่ต้องคอยเจอแต่เรื่องเจ็บช้ำ เราต่างย่อมถูกกระทำกันได้ทุกคน ขึ้นอยู่กับผลของวิบากกรรม

สิ่งที่ดิฉันพอจะแนะนำคุณได้นั้นคือ "ความเข้มแข็ง"
ความเข็มแข็งของคุณ จะช่วยนำพาชีวิตคุณและลูก ให้ผ่านพ้นจุดเลวร้ายตรงนี้ไปได้อย่างแน่นอนค่ะ

ภรรยาของคุณ ขอให้คิดเสียว่า เขาได้เลือกทางวิบากกรรมของเขาเช่นนั้นแล้ว ก็ขอให้จงปล่อยเธอไปตามทางที่เธอเลือก

ส่วนคุณ อย่าไปตามทางของเธอ เพราะทางของเธอนั้น มันยังไม่ชัดว่ามันจะเป็นทางสว่าง หรือ ทางมืดมิดกันแน่ อย่าให้ความเสียใจ ความโมโห และศักดิ์ศรีมันมาบังตา ขอให้จำไว้ว่า ของเหล่านี้ไม่จีรังยั่งยืน
อย่าให้สิ่งเหล่านี้ ไปทำร้ายใครเพิ่ม

ดิฉันก็เคยผ่านตรงจุดนั้นมาแล้ว เคยเป็นเด็กที่พ่อแม่ต้องแยกทาง ดิฉันเข้าใจความรู้สึกลูกคุณดี แต่ขอให้คุณจงพูดกับลูกทุกๆวัน คุยกับเขา และทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเท่าที่พ่อคนหนึ่งจะทำได้ ให้เขารู้สึกมั่นคงว่าถึงเขาจะไม่มีแม่ แต่เขายังมีพ่อ ที่ยังมีสามัญสำนึก และพร้อมจะมอบความรักให้กับเขา เวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง คุณอาจจะเหนื่อยและท้อ แต่ขอให้คิดเสียว่า สิ่งนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว ก็ต้องปล่อยมันไป อย่าไปยึดมั่น ถือมั่น ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด คุณบอกตัวเองว่าคุณคือ พ่อ จงทำหน้าที่พ่อให้เต็มที่ บอกกับลูก ว่าเราเป็นลูก จงทำหน้าที่ลูกให้เต็มที่ ตั้งใจเรียนหนังสือ เป็นเด็กดีก็พอ

ดิฉันเชื่อว่า คุณสามารถพูดคุยเปิดอกกับลูกคุณได้ ไม่ว่าแกจะอายุเท่าไหร่ บางเรื่องแกอาจจะเข้าใจ หรือไม่เข้าใจ แต่นั้นมันจะช่วยทำให้เขารู้สึกว่า เขามีทั้งพ่อและเพื่อน และเขาจะได้รู้สึกว่าได้มีส่วนรับรู้ และเหมือนกับมีเพื่อน ซึ่งพ่อแม่ก็สามารถเลี้ยงลูกและทำให้เขารู้สึกเหมือนพ่อเป็นเพื่อนที่เขาไว้ใจได้อีกคน นี้ก็จะเป็นอีกวิธีที่จะทำให้คุณกับลูกสนิทกัน และสร้างกำลังใจร่วมกันได้มาก

ส่วนภรรยาคุณ สิ่งที่เธอทำไม่ว่าจะจริงหรือไม่ ก็ย่อมจะได้รับสิ่งๆนั้นตอบแทนในภายหลัง อย่างแน่นอน และดิฉันก็เชื่อว่าสักวันเธอจะคิดได้เอง และเมื่อวันนั้นมาถึง คุณอาจจะต้องมีเรื่องให้ต้องคิดต่อไป แต่อย่างไรเสีย ก็ขอให้ตั้งอยู่บนความมี "สติ" และ "ไม่ประมาท" กับชีวิตก็พอแล้วค่ะ

โชคดีค่ะ

...เรื่องมันน่าเศร้าและคนที่เจอกับตัวคงทุกข์ใจมาก...และคงต้องอาศัยเวลาทำใจมากหน่อยนะคะ...
...เพราะทั้งคู่อยู่ด้วยกันมาก็นานตั้งยี่สิบปี...เคยมีเหตุทะเลาะไม่ลงรอยกันมาบ้างเปล่านะ...
...จะว่าไปผู้หญิงก็เห็นแก่ตัวไม่น้อย...หรือเพราะเธอเบื่อที่จะใช้ชีวิตอยู่กับเราต่อไปก็ไม่แน่...
...เป็นไปได้หรือเปล่าที่เธอเข้าใจว่าเงินก้อนที่เธอเอาไปเป็นส่วนที่เราเคยเอาของเธอมาก่อน...
...จะเหตุอะไรก็ตามเหอะนะ...เพราะเหตุเกิดขึ้นและให้ผลแล้ว...ผู้รับผลก็คือคนที่เกี่ยวข้อง...
...จากเป็นดีกว่าจากตาย...พยายามทำใจอโหสิกรรมให้เธอ...ชีวิตยังต้องสู้ต่อเพื่อลมหายใจที่เหลือ...
...ชีวิตที่ดำรงอยู่ยังต้องกินต้องใช้มีค่าใช้จ่าย...ขยันทำมาหาเลี้ยงชีพเพื่อตัวเองและลูกต่อไปนะคะ...

ขอบคุณทุกกระทู้ที่ให้กำลังใจครับต้องขออภัยผมพิมพ์พศ.ผิดที่จริงคือปี52ครับคือเมื่อสี่เดือนกว่านี่เองผมเคยประสบปัญหาแบบนี้มาแล้วสองครั้งจับได้เองแต่ก็ให้อภัยมาตลอดที่ผ่านมาเขาเป็นแม่บ้านโดยผมดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดครับเขามีหน้าที่ดูแลลูกเท่านั้นผมอยากให้พวกเขาสบายกันเราเหนื่อยหน่อยแต่ก็มีความสุขพอถึงเวลามันก็กลับตาลปัดทุกวันนี้ผมพยายามใส่บาตรตอนเช้าก่อนมาร้านตอนค่ำปิดร้านก็รีบกลับไปหาลูกได้คุยกันนิดหน่อยก่อนเขาหลับเป็นอย่างนี้ทุกวันตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าเวลาลูกทุกข์เราจะทุกข์มากกว่าเขาเป็นร้อยเท่าแต่ก็พยายามปลอบเขาให้เขาเข้มแข็งบอกเขาว่าเราต้องยอมรับความจริงและหาโอกาสพาเขาทำบุญมากขึ้นคิดว่าผลบุญเท่านั้นจะพาเราสองพ่อลูกพ้นจากทุกข์ได้วันนี้วิถีชีวิตเราเปลียนไปเยอะเราต้องปรับตัวมากขึ้นแต่มีคำพูดอยู่หนึ่งประโยคที่ผมจะพูดกับเขาเสมอว่า"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามพ่อจะยืนอยู่ข้างหลังน้องจีนตลอดเวลา"ผมและน้องจีนขอขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจครับ

Joejeen



เข้าใจในความรู้สึกและเห็นใจมากครับ แต่อย่างที่บอกนั่นแหละ อำนาจกรรมนั้นหาได้มีใครสามารถห้ามปรามป้องกันได้ไม่..เมื่อเหตุปัจจัยมาประชุมพร้อมเพรียงกัน ผลย่อมเกิดให้ได้เสวย ในบางรายแม้ยังอยู่ในท้องมารดาก็ยังถูกฆ่าตายหรือยังทรัพย์ของมารดาบิดาให้พินาศได้..เพราะเหตุบาปที่ตามมาราวกับญาติใกล้ชิดสนิทสนม..สมดังพระพุทธพจน์ที่ว่า..

สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน
สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้ (จูฬกัมมวิภังคสูตร พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔)



สาธุๆอนุโมทนาด้วยครับ เป็นการตั้งปนิธานที่ประเสริฐครับ ขอให้ทั้งคุณพ่อและคุณลูกพ้นวิบากนี้ไปได้ด้วยดีตลอดไปครับ

ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำใจให้บริสุทธิ์
(ด้วย ทาน ศีล ภาวนา)
เพื่อลดทอนกรรมเก่าและสร้างกรรมดีเพิ่มขึ้น
ชีวิตก็จะดีขึ้นเองครับ
เป็นกำลังใจให้ครับ