คนเราอยู่ร่วมกันย่อมมีความคิดที่แตกต่าง
เนื่องจากแต่ละคนมีสิ่งที่แตกต่างกัน
แต่ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้แต่บ่อยครั้ง
ที่กลายเป็นความไม่เข้าใจกัน
จนเกิดป็นปัญหา โดยเฉพาะในครอบครัว
ซึ่งมีความแตกต่างในตัวบุคคลมาก
โดยเฉพาะอายุและกาลสมัย
ที่บุคคลแต่ละช่วงอายุอาจไม่เหมือนกันนัก
จนกลายเป็นแนวคิดที่ขัดแย้ง
แล้วอย่างยิ่งถ้าขาดการพูดคุยกันก็ยิ่งจะ...
จากปัยหาครอบครัวลุกลามใหญ่โต
เป็นปัญหาสังคมที่ปัจจุบัน
...ยากจะแก้ไขได้
...ทั้งที่แก้ได้ง่ายแค่
พูดจาแลกเปลี่ยนกันระหว่างวัย
แต่กลับโยนความผิดให้บุคคลอื่น
เช่นวัยรุ่นหาว่าผู้ใหญ่หัวโบราณ
ผู้ใหญ่ว่าวัยรุ่นสร้างปัญหาเป็นต้น

จึงขอให้ทุกท่าน ทุกวัย ทุกเพศ
ร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต ข้อคิด หรือเสนอแนวคิดในการลดความขัดแย้งระหว่างวัย

มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลาน มีลูกศิษย์บอกลูกศิษย์ ให้รู้จักคุณพุทธะ ธรรมะ อริยะสังฆะ พ่อแม่ ครูอาจารย์ ให้รู้กราบคุณทั้งหลายเหล่านี้ ไม่ควรล่วงเกิน ปรามาส คุณทั้งหลายเหล่านี้ และรู้จักขอ ขมาอโหสิกรรม เมื่อผิดพลั้งไปนั้น เพื่อไม่ให้เป็นวิบากกรรมมาปิดกั้นสิ่งดีงามทั้งหลาย โดยมากแล้วก็จะเริ่มตรงคุณนี้ละ เช่นเคยไม่เชื่อฟังพ่อแม่ มาก่อน เลยมีลูก หลานว่ายากสอนยาก เป็นกรรมตามตอบสนอง เคยไม่เคารพครูบาอาจารย์ มาก่อนจึงมีแต่ลูกศิษย์ว่ายากสอนยากเป็นต้น จุดเริ่มมันนิดเดียวแต่กระทำไปแล้ว ล่วงเกินไปแล้วมันมีผลต่อชีวิตการเป็นอยู่ทั้งในปัจจุบันและอนาคตเลย กลายเป็นลูกโซ่ หรือดินพอกหางหมู ไปเลย หนาไปเรื่อยๆ ว่ายาก สอนยาก ไม่ฟังใครไปเรื่อยๆ
หากเริ่มเคลียร์ก็เริ่มที่คุณ รู้จักคุณ กราบคุณก่อนหลับนอน ตื่นนอน และขอขมาอโหสิกรรมเป็นลำดับไป สิ่งที่ว่ายากก็ไม่ยากอีกต่อไป ปมเงื่อน ได้รับการแก้ไขแล้ว ได้ปลดล็อคแล้ว ความเรียบง่าย จึงบังเกิดตามมา