[คู่แท้ : ภาพเขียนลายเส้น สร้างสรรค์โดย อาจารย์ช่วง มูลพินิจ]
๒ ท า ง...ที่ ต้ อ ง เ ลื อ ก...!!! ในมุมมองของผู้เห็นรูปนามเป็นทุกข์
การอยู่ตัวคนเดียว ปฏิบัติธรรมโดยลำพัง
เที่ยวไปอย่างสันโดษเอกา
นับเป็นความสุขอันประเสริฐแท้
แต่เมื่อยังข้องอยู่ ยังสงสัยอยู่ ยังอยากในรสอยู่
จะเรียนรู้ชีวิตคู่ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
แต่ตั้งใจไว้ดีๆ มองหน้าคู่รักเราแล้วอธิษฐานไว้ว่า
อยู่ด้วยกันแล้วจะมีทุกข์ใดปรากฏ ก็ขอใช้เป็นบทเรียน
ผลักดันให้ปรารถนาดับทุกข์จนสนิท
เมื่ออยู่ร่วมกันจริงๆแล้วเกิดเหตุการณ์เลวร้าย
หรือพลาดพลั้งตกทุกข์สาหัสประการใด
จะได้มีภาคหนึ่งระลึกว่าเราเคยเตรียมใจรับเรื่องนี้มาก่อน
จะใช้ทุกข์นี้เป็นบทเรียนไปนิพพาน
และพยายามแก้ปัญหาด้วยน้ำใจเมตตา
ปรารถนาเกื้อกูลกัน ไม่แก้ปัญหาด้วยการเพิ่มปัญหา
การได้คู่ครองที่ประเสริฐ ดึงกันไปดีนั้นยากแสนยาก
แต่ถ้าหาได้ก็ควรหา อย่ายึดถือกันที่หน้าตา
เพราะหน้าที่ฉาบบังความเลวไว้นั้นนานไปเหม็นได้
แต่ใบหน้าเรียบสงบที่อาบด้วยความดีงามนั้นหอมหวนไม่เปลี่ยนแปลงเลย
(ที่มา : วาทะดังตฤณ ฉบับความรักหลากสี
http://dungtrin.com/watha_love/index2.html#5)
..
ข้าพเจ้าว่ามัน
