“คนที่ใช่” หมายถึง “คนที่เหมาะ”

ถ้าเจอคนที่ใช่ ใจคุณก็พร้อมจะจริง
แต่ถ้ายังไม่ใช่ ใจคุณก็พร้อมจะแกว่ง



รักคนมีเจ้าของอย่ามองหน้า อยากหายบ้าให้จ้องเท้า

ถ้าตัวเลือกของคุณมากนัก การเจอคนมีเจ้าของแล้วนับว่าดีเหมือนกัน
คือสบายใจได้เลยว่าไม่มีสิทธิ์แน่ คัดออกไปไม่ต้องเอามาเป็นหนึ่งในตัวเลือกได้เลยแน่ๆ !

อย่าตั้งความหวังรอ อย่าให้ความหวังเขา และอย่าทำตัวเป็นตัวแปร
คุณกำลังหาคนที่ใช่ ฉะนั้นอย่าหลงหวังรอแบบผิดๆ ตอกย้ำทำความเข้าใจกับตนเองว่า
คนที่ใช่จะมาเจอกันในเวลาที่คุณไม่มีสิทธิ์ได้อย่างไร ?

คบไปรังแต่จะมุ่งหน้าสู่ดงงิ้วกันเปล่าๆ !

จริงอยู่ครับ มีอยู่จริงๆ ที่เป็นคู่บุญติดตามกันมาหลายภพหลายชาติ
แต่ดันไปเป็นของคนอื่นเสียก่อน แล้วก็ต้องเกิดความทรมานใจกัน
แต่ขอให้จำไว้เถิด ต่อให้ครองคู่กันมาเป็นล้านชาติ
ก็หาได้ทำให้ชาตินี้ “ใช่” เหมือนชาติอื่นๆ ไม่
ในเมื่อพลัดไปมีเจ้าของเสียก่อนแล้ว

ให้เร่งรู้ตัวไว้เสียว่าบาปบางอย่างที่ทำไว้ร่วมกัน
สกัดกั้นไว้ไม่ให้ร่วมเรียงเคียงกันอีกในชาตินี้
เพื่อล่อลวงให้พวกคุณประพฤติผิดประเวณีกัน
หรืออ้อนวอนให้อีกฝ่ายทรยศคู่ครอง
ซึ่งเท่ากับเป็นการเพิ่มน้ำหนักบาป
ให้ความสัมพันธ์ข้ามภพข้ามชาติเข้าไปใหญ่

คนเราเข้าคู่กันก็ด้วยกำลังบุญ แล้วก็แยกคู่กันด้วยกำลังบาป
คุณจะครองคู่กันเป็นสุขด้วยหนทางแห่งบาปเวรได้อย่างไร

เว้นแต่พวกเขาจะเลิกกันเอง โดยคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ
แม้ส่งสัญญาณยักคิ้วหลิ่วตาใดๆ อันนั้นค่อยเป็นอีกเรื่อง
นอกเหนือจากนั้นแล้วนะครับ ใส่เกียร์ถอยลูกเดียว
ห้ามล่วงล้ำไปข้างหน้าอีกแม้แต่หนึ่งคืบ !

หากปวดแสบปวดร้อน ทรมานใจเพราะต้องเจอหน้ากัน
ก็ให้พิจารณาว่าใบหน้าคนเราเป็นศูนย์กลางความดึงดูด
จ้องมองใกล้ๆ หรือแอบมองห่างๆ รังแต่จะทรมานเปล่า
ให้เปลี่ยนเป็นจดจ้องเท้าเขาหรือเธอให้มากๆ
ภาพที่กระทบตาจะได้กระแทกใจบ่อยๆ ว่า
คุณกำลังใฝ่ต่ำ หาเรื่องใส่ตัว และอาจโดนอวัยวะเบื้องล่างของใครกระทืบเอา

นานไปพอไม่เห็นหน้า เห็นแต่เท้าอยู่เรื่อย
ใจคุณก็เลิกยึดมั่นถือมั่น คลายมนต์สะกดแห่งบาปเวรที่ผูกมัด
กลายเป็นอิสระโล่งอกไปได้เองครับ

สรุปคือ คนมีเจ้าของไม่ใช่คนที่ใช่แน่ๆ
ถ้าคุณฝืนจะยื้อมา ก็เท่ากับเอาคนที่ไม่ใช่มาบดบังคนที่ใช่
ซึ่งอาจกำลังเดินตามหลังมาแค่ไม่กี่ก้าวก็ได้


คัดลอกบางตอนมาจาก...
หนังสือรักแท้มีจริง : บทที่ ๓ เลือกคนที่ใช่