สวัสดีคะคุณต้นหญ้า
ขอบคุณกำลังใจและคำแนะนำดีๆ ที่ส่งมาให้นะคะ กำลังทำใจยอมรับสภาพ และยอมรับความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้นคะ ขอบคุณมากๆนะคะ

สวัสดีคะคุณศรีสมบัติ
ขอบคุณสำหรับกำลังที่มีให้นะคะ ตอนนี้รู้สึกอ่อนล้ามากๆคะ เพราะแค่คิดว่าจะต้องยอมให้เขาคบกัน ความรู้สึกก็แย่ซะมากมายแล้วล่ะคะ ทำไมนะทำไงถึงจะรับสภาพความเป็นจริงได้ ทั้งๆ ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมันมีเหตุมาจากตัวเราเอง แต่ก็ไม่ไหวจะทำใจยอมรับมัน ความเห็นแก่ตัวมันมีมากเหลือเกินคะ เกินกว่าที่จะยอมรับความเป็นไป จิตตก กระวนกระวายใจบอกไม่ถูกคะ เหมือนเรากำลังจะถูกพรากจากคนที่เรารัก

สวัสดีคะพี่ทักทาย
เป็นอย่างที่พี่ทักทายพูดทุกอย่างเลยคะ เพราะเมื่อวานมีเหตุการณ์มากมายเพราะความไม่เอาไหนของหนูอีกแล้วคะ เรื่องเดิมๆคือเรื่องมือถือเขา หนูรับปากแล้วว่าจะไม่ยุ่ง และได้ขอว่าจะคุยกันก็อย่าคุยให้เห็น ก็เป็นข้อตกลงกันแล้ว แต่แล้วหนูก็แพ้ใจตัวเองทำเหมือนเคย ดูๆและก็ดูจนได้เรื่อง เห็นแล้วมันควบคุมตัวเองไม่่ได้เลยคะ ความโกธร ความหวง มันพุ่งใส่ สั้นไปหมด ลืมทุกอย่างที่พูดและสัญญากันไว้หมด หนูโทรไปหาผญ ทุกครั้งที่โทรสามีไม่เคยต่อว่า เหมือนไม่มีอะไรหนูก็คิดไปเองว่าเขาคงไม่เห็นเป็นเรื่องสำคัญ (อย่างน้อยเขาก็ยังไม่เห็นเป็นเรื่องจนต้องมาต่อว่ากัน หนูก็เลยได้ใจไม่คิดว่าวันนี้เขาจะถึงที่สุด) เขาโทรมาถามและพูดต่อว่าหนูว่าทำไมไม่ทำตามสัญญา พูดแล้วทำไม่ได้สักครั้ง ไหนว่าจะให้พื้นที่ส่วนตัว ผญ พวกนั้นไม่ได้มายุ่งกับเราสักหน่อย ต่างคนต่่างอยู่ทำไมถึงมีปัญหาอยู่คนเดียว แล้วเขาก็ยื่นคำขาดว่าเราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้อีกแล้ว เขาไม่อยากทำให้หนูเสียใจอีก ไม่อยากทำบาปอีกต่อไป แล้วอีกอย่างสำคัญมากๆคือตัวเขาเองอึดอัดมากกกก พอกันที หนูไม่รู้ทำไงก็ได้แต่ขอโทษและสัญญาิอีกครั้งว่าจะไม่ยุ่งจะอยู่ในส่วนของเรา ไม่เกี่ยวกับผญ ของเขาอีก แต่ก็ได้ถามว่าผญ พวกนั้นสำคัญขนาดทำให้เขาต้องมาต่อว่าและเลิกกับหนูเลยเหรอ เขาบอกเรื่องทุกอย่างไม่เกี่ยวกับใคร อยู่ที่เราสองคน เราไม่อยู่ส่วนเราทำไมไม่ให้อิสระเขาบ้าง พูดๆๆๆ จนหนูคิดว่าต้องเลิกกันแน่แล้ว เพราะเขาบอกว่าพรุ่งนี้เขาจะจัดการทุกอย่าง จะออกไปจากชีวิตหนูเสียที แต่พอหนูโทรไปอีกครั้งเขาก็พูดจาอ่อนขึ้น คืออารมณ์เย็นบ้างแล้ว ว่าทำไมนะเราถึงไม่คิดว่าที่อยู่ทุกวันนี้เพราะอะไร ถ้าไม่เพราะรัก สำคัญลูกก็อยู่กับเราทั้งคน ทำไมถึงต้องเอาเืรื่องนี้มาเป็นปัญหา แล้วหนูก็ได้ตัดพ้อไปว่าเพราะกลัวคะ กลัวว่าคุยกันทุกวันเดี๋ยวจะไปรักคนอื่นมากกว่าหนู เขาบอกว่าจะรักได้อย่างไร แล้วก็พูดว่าถ้าเขาจะไปไปนานแล้ว ยังไงหนูก็หยุดหรือรั้งเขาไม่ได้ แต่เขาไม่คิดจะไป (ถ้าหนูไม่สร้างปัญหา) ครั้งนี้หนูกลับมาบอกตัวเองอย่างมั่นคงเลยคะว่าหนูจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว เบอร์โทรผญ หนูลบไปจากเครื่องและลบไปจากความทรงจำเลยคะ หนูจะไม่ข้องเกี่ยวและไม่ยุ่งเรื่องนี้อีกแล้ว เพราะมันจะทำให้ทุกอย่างแย่ไปหมดจากการกระทำของหนูเอง หนูรับรู้ได้แล้วคะว่า มันเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ หนูจะเรียนรู้ว่าต้องทำตัวอย่างไรเพื่อรักษาครอบครัวของหนูไว้ พี่ทักทายช่วยเตือนสติหนูด้วยนะคะ รักพี่ทักทายมากคะ

สิ่งที่ควรปฏิบัติก็คือ....วางทุกสิ่งทุกอย่างลงให้หมด.....ไม่ว่าจะเป็น
กลัวเขาไป....กลัวตัวเองทำหน้าทีไม่ดี....กลัวเขาจะไม่รัก...กลัวฯลฯ
ให้คิดว่า อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นแล้ว เกิดอยู่ และกำลังจะเกิด ไม่ใช่สิ่งที่
แน่นอน และเสมอไป....จะต้องผันแปร...จะต้องเปลี่ยนแปลง แม้กระทั่ง
สังขารของเรา...ตัวของเรา....ใจของเรา....มีอะไรบ้างที่ยืนหยัดอยู่
ตลอดไป.......อยู่กับปัจจุบัน...ทำวันนี้ให้ดีที่สุด....อย่าคิดอะไรไกล
กว่าความเป็นจริง....อย่ากังวลถึงสิ่งที่ยังมาไม่ถึง......รักเขาก็ต้อง
ไว้ใจเขา......อย่าซ้ำเติมตัวเองและเขา...อยู่กันให้เหมือนพี่น้อง
เมตตา ปรานี เอาใจใส่กันและกัน.....หากจะคิดให้คิดแบบนี้
พยายามดูใหม่นะค่ะเอาใจช่วยค่ะ.......

หนูจะเก็บไว้สอนตัวเองเสมอๆคะ ขอบพระคุณมากๆคะ

อนุโมทนาคร๊าบ

สวัสดีครับคุณแสงอาทิตย์ ส่งกำลังใจมาให้นะ "เวลาเรายืนอยู่ริมแม่น้ำ อยากจะข้ามไปโดยที่ไม่มีอุปกรณ์หรือใครที่จะช่วยเราได้เลย เรามีสองทางเลือกคือ ยืนอยู่ที่เดิมแล้วร้องไห้จนกว่าน้ำในแม่น้ำแห้งแล้วเราเดินข้ามไป หรือรวบรวมกำลังกายกำลังใจและความกล้าทั้งหมดว่ายน้ำข้ามไปให้ถึงอีกฝั่งนึงแล้วหันกลับมามองด้วยความสะใจว่า เราก็ทำได้นี่หว่า" ต้องไม่วิตกกับปัญหาใด ๆ แล้วปิดกั้นความสามารถของตัวเองนะครับ สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ...........

Wylsmith

คุณแสงคะ ชีวิตคุณแสงคล้ายกับต้นหญ้ามาก หากคุณแสงเลือกที่จะรักษาครอบครัวไว้ คุณแสงต้องปล่อยวางค่ะ อย่าไปคิดถึงอดีตที่ผ่านมาและอย่าไปนำเรื่องในอนาคตที่ยังไม่เกิดมาปรุงแต่งให้เจ็บปวดอีก ไม่ยึดไม่ทุกข์ ไม่มีใครเป็นของใครค่ะ สักวันไม่ช้าก็เร็วทุก ๆ คนก็ต้องจากกัน พลัดพลากจากสิ่งที่รัก ไม่มีใครปฏิเสธมันได้เลย ขอให้คุณแสงอยู่กับปัจจุบันนะคะ หยุดคิดถึงปรุงแต่งเรื่องของเค้าทั้ง 2 คน ซึ่งยอมรับค่ะว่าในช่วงแรกมันยากมาก แต่เวลาจะช่วยให้ความทุกข์ของคุณแสงเบาบางลง ตอนที่ต้นหญ้าทุกข์หนัก ๆ มีพี่ ๆ กัลยาณมิตรในลานฯ แนะนำว่าเวลาจะช่วยให้ความทุกข์เบาบาง ต้นหญ้ายังคิดเลยนะค่ะว่าจะจริงหรือจะไหวหรือจะเป็นไปได้หรือ แต่มันก็เป็นจริง ๆ ค่ะ เชื่อต้นหญ้านะคะ ทุกปัญหามีทางออก แต่ตอนนี้เรายังหามันไม่พบเท่านั้นเองค่ะ อยากให้คุณแสงหาหนังสือธรรมะมาอ่านดูนะคะ ในนั้นมีข้อคิดดี ๆ มากมายที่พอช่วยให้คุณแสงสบายใจขึ้นมาได้บ้าง หากเหงา ๆ ก็หาอะไรทำนะคะ ปลูกต้นไม้ แต่งบ้าน หยุดคิดถึงคนอื่น คิดถึงตัวเองรักตัวเองมาก ๆ นะคะ เข้าใจความรู้สึกมาก ๆ เพราะต้นหญ้าเคยเจอมากับตัวเองแล้ว อยากให้คุณแสงผ่านเวลาแห่งความทุกข์นี้ไว ๆ นะคะ สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสงอาทิตย์
เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ ตอนนี้เป็นไงคะ สบายใจขึ้นมั้ยไม่รู้จะแนะนำอะไรลำพังตัวเองยังเอาไม่รอดเดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลงเกิดเป็นมนุษย์ก็ยากแล้วยังไปหาเรื่องให้ใจมันทุกข์อีก ไม่เป็นไรจ้ะเหนื่อยนักก็วางทุกข์ลงซักแป๊บนึง คุยอะไรเล่นๆให้ใจมันพักบ้าง(สงสารเค้าเนอะ)แนะนำแบบไร้สาระนะคะ ทำตัวเราให้สวยค่ะแล้วใจเราจะสบายขึ้น ร่างกายนี้มันไม่ใช่ของเราก็จริงอยู่ไหนๆจะเปลี่ยนแนวให้คิดดี ทำดีแล้วก็ให้กายเราดีด้วย เดี๋ยวกำลังใจจะตามมา เรื่องรกสมองอย่าไปเก็บมาใส่ใจ ทำบุญ ใส่บาตร สวดมนต์ไหว้พระทุกวัน รักษาศิล5ด้วยก็ดีนะคะ ทำไปค่ะจนเคยชินแล้วเราจะรู้ว่า"อันตัวเรานี้มีดีเหมือนกันเนอะ" อย่าคิดมากค่ะขำๆ เข้มแข็ง สู้ สู้

คุณแสงอาทิตย์คะ เป็นยังไงบ้างคะ ดีขึ้นรึยังค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไปนะคะ ภาก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาเหมือนกัน รู้ว่ามันยาก แต่มันก็ต้องทำให้ได้นะคะ อย่าเพิ่งแพ้ใจตัวเอง สู้ ๆ นะคะ

มาให้กำลังใจคุณแสงนะคะ เข้าใจความรู้สึกคะ มันแปล๊บๆๆ แต่เราต้องผ่านพ้นไปให้ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้มากมาย

สวัสดีคะคุณ Wylsmith
น้อมรับคำแนะนำไว้แล้วนะคะ ขอบคุณและก็ยินดีด้วยนะคะที่คุณได้รับความรู้สึกดีๆจากภรรยา เห็นไหมคะการที่คุณคิดดีทำดีย่อมเกิดผลดีกับคุณ อย่ายอมแพ้นะคะเอาใจช่วยคะ
สวัสดีคะคุณต้นหญ้า
คุณต้นหญ้าคะตอนนี้จิตตกมากๆคะ พยามทำใจยอมรับสภาพและความจริงอยู่คะแม้มันจะรู้สึกว่ายากเหลือเกิน เพราะต้องการที่จะรักษาครอบครัวไว้จึงทำให้ต้องทนทุกข์ขนาดนี้ใช่ไม๊คะ จะมีวันไหนนะที่เราจะยิ้มรับกับปัญหาทุกอย่างได้สักที ต้องทำเป็นหูหนวกตาบอดไม่รับรู้เรื่องราวของเขากับใครๆ ลำบากใจที่สุดเลยคะ และสถานการณ์ครอบครัวคุณต้นหญ้าเป็นอย่างไรบ้างคะ เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ เป็นกำัลังใจให้เช่นกันคะ
สวัสดีคะคุณขอบคุณธรรมะ
ตอนนี้จิตใจแย่คะ ยังทำใจไม่ได้กับเรื่องเมื่อคืนที่โดนเขาต่อว่าเรื่องไปยุ่งกับผญ ของเขาคะ ทำใจยอมรับแทบไม่ได้เลยคะ เสียใจมากแต่ต้องยอมรับสภาพ เพราะไม่อยากเสียเขาไป พยามสวดมนต์ไหว้พระ ประคองสติไม่ให้กระเจิดกระเจิง ต้องพึ่งธรรมะคะ อ่อนแอจังคะ
สวัสดีคะคุณภา
ขอบคุณมากนะคะ เป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันนะคะ รักคุณภาคะ
สวัสดีคะคุณน้ำ
ก็ต้องขอบคุึณคุณน้ำนะคะ และก็ขอให้คุณน้ำอดทดและเข้มแข็งมากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณน้ำนะคะ สู้ๆนะจ๊ะ

ขอบพระคุณทุกๆท่านที่แวะมาให้กำลังใจและให้คำแนะนำดีๆ นะคะซาบซึ้งมากคะ

คิดถึงพี่ทักทายคะ หนูอยากบอกพี่ทักทายว่าหนูไม่อยากเอาเรื่องของเขากับใครๆ ของเขามาคิดคะ แต่ทำไมเรื่องราวของเขากับผญ ของเขาถึงยังวนเวียนมาหลอกหลอนหนูอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดคิดได้เลยคะ ทรมานมาก ปวดหัว เศร้า เสียใจ ปล่อยวางไม่ได้เลยคะ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลยแต่ทำไมถึงตัดเรื่องพวกเขาไปจากความคิดไม่ได้ แทบไม่มีสติเลยคะ มันว้าวุ่นใจ สับสน คิดไปต่างๆนาๆ เหมือนใกล้จะบ้า ต้องคอยเตือนสติตัวเองไม่ให้ฟุ้งฟ่าน สวดมนต์ ๆๆๆๆๆ อยู่นิ่งไม่ได้ต้องหาอะไรทำอยู่ตลอด พอเผลอก็จะแว๊บๆ เข้ามาในห้วงความรู้สึกทันที หนูไม่อยากคิดแค้นผญ พวกนั้นคะ แต่ตอนนี้หนูห้ามใจไม่ได้เลยคะ จุกอยู่ที่อก พี่ทักทายคะช่วยหนูด้วยคะ หนูจะทำใจได้อย่างไรคะ ขอโทษนะคะที่หนูปล่อยวางและควบคุมสติไม่ได้เลยคะ อ่อนล้ามากๆคะ

น้องแสงอาทิตย์ที่รัก หลังจากไม่ได้เข้ามาหลายวัน แต่ก็ยังคิดถึงเสมอนะค่ะ แต่พี่ก็ให้กำลังใจหนูเสมอนะ พี่อยากให้ค่อยๆหลุดจากสิ่งที่หนูทุกข์จัง ถ้าหนูติดก็ยังมองไม่เห็นข้างหน้า ถ้าหนูหลุดหนูสามารถเห็นสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เค้าทำ ทุกอย่างต้องใช้เวลาทั้งเขาทั้งเรานะค่ะ



รักพี่กบ