วันเวลาปัจจุบัน 26 เม.ย. 2024, 13:59  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 ... 92  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 22:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะพี่Kob
คิดถึงพี่จัง ทำไมหายไปนานพี่กบสบายดีไม๊คะ ตอนนี้หนูแย่มากๆ เลยคะ ทำใจยอมรับความจริงนี่เป็นเรื่องยากมากเลยนะคะ คิดว่าทำไมนะ เขาบอกว่ารักเราแต่เขาก็ยังตัดผญ อื่นๆของเขาไม่ได้เช่นกัน ตกลงเราจะต้องรับสภาพให้ได้ใช่ไม๊คะ หนูจะต้องเรียนรู้กับชีวิตที่ต้องเป็นแบบนี้ได้อย่างไรคะ สับสน ว้าวุ่นใจเหลือเกิน ทำใจไม่ได้ ปากหนูก็บอกว่าทำใจได้ และลึกๆแล้วยังทำไม่ได้เลยคะ แย่จริงๆ คะ คิดถึงพี่นะคะ หนูเห็นพี่หายไปก็เป็นห่วงอยู่นะคะแต่ไม่กล้ารบกวน คิดว่าพี่คงติดอะไรสักอย่างถึงหายไป แต่วันนี้พี่กลับมาแล้วก็ดีใจคะ คิดถึงนะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 23:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แสงอาทิตย์ เขียน:
คิดถึงพี่ทักทายคะ หนูอยากบอกพี่ทักทายว่าหนูไม่อยากเอาเรื่องของเขากับใครๆ ของเขามาคิดคะ แต่ทำไมเรื่องราวของเขากับผญ ของเขาถึงยังวนเวียนมาหลอกหลอนหนูอยู่ตลอดเวลา ไม่เคยหยุดคิดได้เลยคะ ทรมานมาก ปวดหัว เศร้า เสียใจ ปล่อยวางไม่ได้เลยคะ หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลยแต่ทำไมถึงตัดเรื่องพวกเขาไปจากความคิดไม่ได้ แทบไม่มีสติเลยคะ มันว้าวุ่นใจ สับสน คิดไปต่างๆนาๆ เหมือนใกล้จะบ้า ต้องคอยเตือนสติตัวเองไม่ให้ฟุ้งฟ่าน สวดมนต์ ๆๆๆๆๆ อยู่นิ่งไม่ได้ต้องหาอะไรทำอยู่ตลอด พอเผลอก็จะแว๊บๆ เข้ามาในห้วงความรู้สึกทันที หนูไม่อยากคิดแค้นผญ พวกนั้นคะ แต่ตอนนี้หนูห้ามใจไม่ได้เลยคะ จุกอยู่ที่อก พี่ทักทายคะช่วยหนูด้วยคะ หนูจะทำใจได้อย่างไรคะ ขอโทษนะคะที่หนูปล่อยวางและควบคุมสติไม่ได้เลยคะ อ่อนล้ามากๆคะ


หนูลองเปิดไปอ่านเรื่องราวของเพือนๆ พี่ๆ ใบบอร์ดนี้แหละ
อ่านดูหลายๆเรื่อง แล้วหนูจะรู้ว่า หนูเป็นคนที่โชคดี...ที่มีสามีแบบนี้....บางคนไม่ยอม
หันกลับมาดูแลครอบครัวเลย...ทิ้งลูกไปตั้งแต่ยังอยู่ในท้องได้ไม่กี่เดิน...คลอดออกมาแล้ว
ก็ยังไม่เคยแม้แต่จะกลับมาเยี่ยม....บางคนกลับมาหาครอบครัว...แค่มาหาที่พัก...หาที่กิน
เพื่อจะได้ไม่ต้องเปลืองค่าใช้จ่าย....เงินทองไม่เคยหยิบยื่นให้....โยนภาระทั้งหมดให้ ภรรยา
บางคนถึงกับยอมคุกเข่า...กอดขากอดแข้ง...ยกมือไหว้...เพียงเพื่อให้เขายอมอยู่ที่บ้าน
ด้วยกัน....แม้จะไม่เหลือเยื่อใย ในความรักเลย.....

แต่ของหนู.....ไม่ต้องขอร้อง ไม่ต้องฉุดกระชาก ลากถูเขา....ไม่ต้องพร่ำอ้อนวอนให้เขา
กลับมาบ้าน....ไม่ต้องขอให้เขารับผิดชอบ....ไม่ต้องร้องขอให้เขามารัก มาสงสารลูกและ
ตัวเรา....เขาก็ทำหน้าที่ของเขาได้ครบถ้วน.....แล้วหนูจะเอาอะไรอีก...กับชีวิตนี้

ถ้าเห็นเขาโทรศัพท์คุยกับใครก็ช่าง....ให้คิดเสมอว่าเขากำลังคุยกับผู้ร่วมงาน หรือเจ้านาย
กำลังปรึกษางานกันอยู่....แล้วรีบเดินออกจากที่ตรงนั้นเสีย

ถ้าเห็นเขากำลังจะออกจากบ้าน....ไม่ว่าจะเป็นเวลาไปทำงานปกติ...หรือนอกเวลางาน
ให้มองว่า.....เขาเป็นคนข้างบ้าน....กำลังจะออกไปทำธุระ....ไม่ใช่สามีเรา....สามีเรา
เขาไปต่างจังหวัด ยังไม่กลับมา

จะเห้นอะไรก็ตาม...ให้นึกในทางที่ดี ไม่ควรนึกในทางที่ไม่ดี....เพราะทุกอย่างมันอยู่ที่
"ใจ" ของหนูเอง เลือกเอาว่าจะเอาทุกข์ใส่เข้าไว้ในใจ...หรือจะเอาสุข

รู้ว่าตัวเอง ทนไม่ได้ ทำใจไม่ได้เมื่อเห็น..เมื่อรู้ข้อมูล ของผู้ช่วยของเขา(คงเข้าใจคำนี้นะค่ะ)
ก็อย่าไปหาข้อมูลมาเติมเชื้อไฟ ให้ใจเราเร่าร้อนซิค่ะ....ลบทุกอย่างออกจากใจให้หมด
ไม่มีผู้หญิงเหล่านั้น....ไม่มีใครทั้งสิ้น...มีแต่หนู สามี และลูก เท่านั้น....ถ้าจะหยิบ
โทรศัพท์ของเขาขึ้นมา....เพราะอยากรู้...อยากเห็น....ให้คิดว่านั่นคือ "ถ่านไฟ"
ที่ร้อนแรง...หยิบขึ้นมาเมื่อไหร่? ก็จะไหม้มือ ไหม้ใจเรา แถมยังลามไปถึงสามีและ
อาจจะลูกอีกด้วย

ที่เรื่องมันมีอยู่ในใจ ที่มันเผาใจหนูอยู่ทุกขณะจิตนี้....ใครนำมาใส่ไว้ในใจให้หนูหรือเปล่า?
หนูไปหามันมาใส่ในใจตัวเองทั้งนั้น....เมื่อมันอยู่ที่ใจแล้ว..ย่อมเป็นการยากที่จะลืม
และไม่ปรุงแต่ง ต่อเติม.....นั่นเป็นผล...ที่เกิดจากเหตุ...

หากจะมัดใครสักคนไว้กับเรานานๆ ควรใช้ความรัก ความอบอุ่น เป็นเชือกมัด
มีความยินดีที่ได้เห็นเขามีความสุข...มีความกรุณา...ช่วยให้เขาคลายทุกข์
หากใช้ความ หวง ห่วง และหึง นอกจากจะมัดไว้ไม่อยู่แล้ว ยังเป็นการผลัก
ให้เขาออกห่างจากเรา...อยากให้เขาอยู่...หรือไป...ที่ไหน ร่มเย็นเป็นสุข
อย่าว่าแต่คนเลย นกหนูกาไก่ ก็มักไปอาศัยอยู่ทั้งนั้น...ที่ไหนร้อนรน ไม่เป็นสุข
ทั้งกายและใจ...ใครๆก็ไม่อยากอยู่...แม้กระทั่งหนูหรือนก..น้องแสงต้องเป็นคน
ตัดสินใจเองนะค่ะว่าจะทำบ้านให้เป็นสวรรค์ หรือ นรก

นับแต่นี้ต่อไป...ถ้ากระวนกระวายใจ เร่าร้อนในใจ....ให้ถามตัวเองว่า....
ที่กำลังว้าวุ่น....สับสน...ทุกข์ระทมอยู่นี้...ด้วยเรื่องอันใด?

ถามทุกครั้งนะค่ะ...แล้วก็แก้ปัญหาตรงนั้น...

พี่ก็มีแต่กำลังใจ...และคำแนะนำตามความเห็นของพี่....

แต่ร้อยล้านคำแนะนำ...หรือจะสู้การกระทำของตัวเอง... :b48:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 23:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


หนูแสงค่ะ...มีข้อความส่วนตัวถึงหนู
ดูที่มุมบนสุดซ้ายมือ...ใต้โลโก้ลานธรรมจักร จะเห็นคำว่า "ข้อความใหม่" ที่มีรูปซองจดหมาย
ให้หนูคลิกเข้าไปตรงนั้น....แล้วจะเป็นหัวข้อที่พี่ส่งไป....คลิกตรงหัวข้อ...ข้อความก็จะปรากฎ
ถ้าจะตอบให้หนู....คลิกลงมาข้างล่างขวามีอ...ตรงคำว่า Reply....
เป็นห่วงค่ะ......ลองดูนะค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 23:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


น้องที่รัก ที่พี่ไม่เข้ามาเพราะรู้สึกว่าหนูดีขึ้นนะ จากที่หนูโพสต์ในกระทู้ของตัวเองและคนอื่นนะค่ะ ก็เลยค่อนข้างสบายใจ อยากให้ค่อยๆทำใจให้เข้มแข็งได้เอง เพราะอย่างที่พี่บอก หนูต้องทำเองพี่เห็นใจ เข้าใจ อยากช่วยยังไงก็ทำไม่ได้ เข้ามาวันนี้เลยรู้ว่าหนูแย่ลงกว่าครั้งสุดท้ายที่พี่อ่านกระทู้ แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คนเราก็เป็นอย่างนี้แหละ ต่อไปนี้จะพยายามมาหาบ่อยๆนะค่ะ สัญญา หนูก็ต้องสัญญาว่าจะมีความสุขให้ได้ด้วยนะ


รัก พี่กบ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 22:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีคร๊า
สงสารพี่แสงจังเข้าใจนะคะ จะบอกว่าไม่ให้พี่แสงคิดมากก็คงไม่ได้ มากน้อยเป็นใคร ๆ ก็ต้องคิด คิดเวียนไปซ้ำไปซ้ำมา รุ่มร้อนเป็นไฟอยู่อย่างนั้น เป็นธรรมดาของคนบนโลกใบนี้ รักมากก็ทุกข์มาก เข้าใจมาก ๆ ค่ะ

ดีแล้วนะคะที่จะไม่ยุ่งกับพื้นที่ส่วนตัวของแฟนพี่อีก ไม่เช็คโทร เป็นสิ่งที่พี่คิดได้ดีมาก ๆ แต่ไม่รู้พี่จะทำได้อย่างที่คิดหรือเปล่า เขากับพี่มันเป็นคนละคนกัน ไม่ใช่คน ๆ เดียวกัน ใคร ๆ ก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวกันทั้งนั้น นุชว่าแฟนพี่ก็ดีนะคะ ยังไงเขาก็ยังไม่ไปไหน ยังรักษาคำว่าครอบครัวอยู่ได้ นุชว่ามันโอเค ณ จุดนี้ เพราะพี่ก็ให้สิ่งที่เขาอยากได้ไม่ได้ดีเท่าที่ควร ณ วันนึงที่เขาต้องจากไป มันไม่ใช่เพราะใครนะ เพียงแต่เพราะกรรมมันจบลง แต่วันนี้เขายังอยู่ .. พี่น่าจะโอเค และพยายามปรับปรุงตัวในสิ่งต่าง ๆ ที่คิดว่ามันดีอยู่แล้วให้มันดีมากขึ้นกว่าเดิม นุชเคยรู้จักคน ๆ หนึ่ง หน้าตาและฐานะทางสังคมดีเยี่ยม แต่งงานกับภรรยามามากกว่า 20 ปี มีลูก 2 คน ผู้ชายมีผู้หญิงห้อมล้อม ด้วยสังคมก็ต้องเจอผู้หญิงมากมาย สาว ๆ สมัยนี้ก็สวยกันจังเลย สงสัยทำบุญมาดี แต่ก็ยังอยู่กับครอบครัวดูและครอบครัวเหมือนเดิม เขาเคยบอกนุชว่าคุณจะคิดอะไรให้มันมาก เพราะตอนที่คุณคิด คุณเศร้าผมไม่ได้รับรู้ด้วยหรอกนะ เพราะผมต้องมีหน้าที่ การงานอีกเยอะแยะ (น้ำตาที่จะไหลเพราะการคิดมาก หายเข้าไปเลยค่ะ สะอึกแทน) ดูอย่างคนที่บ้านผมซี เขาปิดหูปิดตา วัน ๆ ไม่อะไรมากอยู่บ้านเลี้ยงลูก หนูไม่ได้มองว่าภรรยาเขาโง่นะ ทางตรงกันข้ามกับคิดว่าภรรยาเขาฉลาดมาก ๆ ที่เอาสามีอยู่ ภรรยาเขาเลือกค่ะ เขาเลือกที่จะไม่รับรู้อะไรที่ส่งผลกระทบและบั่นทอนตัวเอง น่านับถือจริง ๆ ปัจจุบันนี้สามีก็อยู่กับภรรยาเขา ภรรยาเขามาเป็นที่ 1 ส่วนที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ไม่มี เพราะนอกนั้นเขาเรียกว่า ดอกไม้ริมทางงงงง ซึ่งไม่มีตำแหน่งใด ๆ เลย ถึงเรื่องบนเตียงจะเก่งมากตั้งแต่หัวจดเท้าสักเท่าไหร่ ก็ไม่มีค่าอะไรเลย เมื่อเทียบกับความสบายใจที่ภรรยามีให้กัน ...เปลี่ยนความคิดเลวร้ายของตัวเอง ณ นาทีนี้ เพื่อแลกกับนาที่ถัดไปที่สดใสกว่าเดิมนะคะ !!

ไปแระคร๊า พรุ่งนี้มีสอบแต่เช้า ตอนนี้นุชมีเรื่องเดียวที่คิด คือคิดว่าจะสอบเกือบได้ หรือเกือบตก เป็นไงหล่ะ นุชยังคิดเลย 5555+

คืนนี้ขอให้พี่แสงและสมาชิกลานธรรมหลับฝันดี เทวดาคุ้มครองเช่นเคยนะคร๊า

.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 23:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะพี่ทักทาย
ตอนนี้หนูดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากเลยคะ พยามทำใจยอมรับสภาพ และเรียนรู้ว่าจะอยู่ยังไงกับสถานการณ์ที่กำลังเป็นอยู่ หนูต้องปรับตัวเยอะเลยคะ ทำใจยากมากคะ แต่พอรู้สึกท้อก็จะนึกถึงคำพูดของพี่ทักทายมาคอยเตือนสติไว้คะ หนุต้องขอบคุณพี่ทักทายมากๆเลยนะคะที่สละเวลามาให้คำแนะนำเหมือนเป็นกำลังใจให้หนูคิดว่าต้องทำให้ได้เพื่อไม่ให้พี่ทักทายผิดหวัง สัญญานะคะว่าจะพยามทำให้ได้ตามคำบอกของพี่ทักทายทุกประการ ขอบพระคุณพี่ทักทายมากๆเลยคะ รักพี่ทักทายจ๊ะ

สวัสดีคะพี่กบ
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ จะมีความสุขเช่นวันนี้ให้ได้ทุกๆ วันคะ

หวัดดีคะน้องนุช
ตอนนี้พี่ต้องทำตามคำแนะนำของน้องนุช เืพื่อรักษาครอบครัวให้คงอยู่คะ (แม้ว่าบางอย่างมันจะยากมาก ) ยังไงรบกวนคำแนะนำดีๆ จากน้องนุชด้วยนะคะ และขอให้บุญกุศลที่น้องนุชมีให้ชาวลานส่งผลให้น้องนุชโชคดีในการสอบครั้งนี้ด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกคำแนะนำ และกำลังใจที่ส่งให้กันนะคะ :b48:


แก้ไขล่าสุดโดย แสงอาทิตย์ เมื่อ 01 พ.ค. 2010, 23:49, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ค. 2010, 06:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


พี่ทักทายจะคอยดูอยู่ข้างๆนะค่ะ
ไม่มีอะไรจะยากไปกว่าความตั้งใจจริง
เข้มแข็ง...อดทน...มั่นคง...จริงใจ...จำไว้ค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ค. 2010, 06:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ทักทายมากๆ คะ วันนี้จะเป็นวันที่หนูต้องพยามต่อไปคะสัญญาคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ค. 2010, 20:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากบอกพี่ทักทายว่าวันนี้หนูทำตามที่พี่ทักทายแนะนำได้บ้างแล้วนะคะ (คุยหน่อยคะ) คือวันนี้พอมีโทรเข้ามาหนูรับรู้ได้ว่าเป็นผญ หนูก็รีบลุกออกจากตรงนั้นทันที แล้วก็นึกอะไรได้ก็เลยออกไปข้างนอกเลยคะไปนอนสระผม ทำสวย ทานข้าว คนเดียว(แบบว่าตั้งแต่แต่งงานมาไม่เคยไปเองต้องพึ่งเขาตลอดไปไม่เป็น) สักพักเขาโทรถามว่าอยู่ไหนทำไร หนูบอกว่าออกมาทานข้าวเดี๋ยวกลับ เขาก็งงๆ เพราะหนูไม่เคยไปไหนโดยไม่มีเขา พอกลับเขาชวนพาลูกไปหาหมอฟัน นั่งรถไปผญ ก็ยังโทรมาอีกคะ หนูก็ทำไม่สนใจ เขารับพูดนิดหน่อยก็วางสาย สักพักโทรมาอีกแล้ว เขาถึงกลับบ่นรำคาญ และไม่ยอมรับสาย ปล่อยให้ดัง หนูมองและคิดว่านี่แหละผลของการอยากมี ดิ้นรนไม่ใช่เหรอ มองแล้วตลกคะ ว่าคนเรานะวิ่งไปหาเรื่องด้วยความมักมากพอผญ โทรจิกก็เริ่มรำคาญ (รึจะเป็นเพราะอยู่ต่อหน้าเราก็ไม่รู้นะคะ) เสียงโทรก็ยังดังเรื่อยๆ หนูเลยบอกเขาว่ารับเถิด เขาก็รับแล้วบอกว่าขับรถอยู่ พอถึงคลีนิคหมอฟัน ก็ยังคงโทรมาอีกคะ เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออกไปรับโทรศัพท์ให้วุ่น หนูมองแล้วทำเฉยๆ แต่ในใจคิดคะว่าหาเรื่องเองแท้ๆ แต่เขาอาจจะมีความสุขกับการได้บริหารเสน่ห์ของเขาก็ได้ใครจะไปรู้ แต่ที่ทำให้เราเห็นก็ดูแล้วปวดหัวคะ ไหนจะเกรงเราไหนจะเกรงใจทางนู้น คงลำบากใจน่าดูเลยคะ พอหนูทำไม่สนใจเขาก็เหมือนจะแปลกใจกับปฏิกิริยาของเราคะ เพราะจากที่ห่างเหินก็ทำเป็นสนใจ ถึงเนื้อถึงตัว แบบว่าปกติเดินห้างหรือว่านั่งทำอะไรก็ไม่เคยมาเกาะแกะหรือเดินกอดคอ จับมือ แต่วันนี้เขาทำทุกอย่างคะ ดูใส่ใจผิดปกติ แต่ก็รู้สึกดีคะ (แปลกๆ) เข้าบ้านก็มาวนเวียนอยู่ข้างๆ พอมีโทร.เข้ามาหาหนูก็คอยเดินไปมา เหมือนแอบฟัง ดูแล้วตลกคะ คงคิดว่าเราจะเหมือนเขามั๊งที่เที่ยวมีไปทั่ว คุยกับใครไปทั่ว หนูพอจะทำใจเรื่องมือถือเขาได้ระดับหนึ่งแล้วคะ พอได้ยินก็ไม่สนใจ คิดว่าเขาคุยกับเพื่อนเขา คุยเรื่องงานหรืออะไรก็แล้วแต่ ไม่สนคะ และก็ไม่ถามแล้วคะ แต่ไม่รู้่ว่าพรุ่งนี้จะทำได้แบบวันนี้หรือเปล่านะคะ หนูไม่ค่อยมั่นใจตัวเองเลยคะ ต้องขอกำลังใจจากพี่ด้วยนะคะ อยากเข้มแข็งและอดทนมากกว่านี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 04:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 ม.ค. 2010, 02:43
โพสต์: 4467

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จับได้ว่าแฟนมีกิ๊กทำอย่างไรดี ?
( ๑) ถามตัวเองว่าเราดีกับเขาพอหรือยัง
( ๒) ระหว่างเรากับกิ๊กมีข้อดีข้อด้อยต่างกันตรงไหน
( ๓) ถามแฟนว่าจะเลือกใครก็รีบทำ ไม่รักฉัน อย่าทำให้ฉันเสียเวลา

.....................................................
แบ่งปันกันกิน,รักษาศีล คือ กาย วาจา
เจริญสมาธิภาวนา, กาย- วาจา-ใจอ่อนน้อม
ยอมตนรับใช้, แบ่งให้ความดี
มีใจอนุโมทนา, ใฝ่หาฟังธรรม
นำแสดงออกไม่ได้เว้น, ทำความเห็นให้ถูกต้อง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 08:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณแสง ไม่ได้แวะมาเยี่ยมเลยเกิดเรื่องราวกับคุณแสงขึ้นมากมาย แต่เห็นคุณแสงดีขึ้นเรื่อย ๆ ก็ดีใจค่ะ ภาว่าถ้าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นคุณแสง น่าจะเป็นคนสดใส ร่าเริง อารมณ์ดีนะคะ อย่าทำให้สิ่งนี้หายไปละ เวลาอยู่กับสามี และลูกควรจะใช้สิ่งนี้เยอะๆ นะคะ มันน่าจะทำให้อะไร ๆ ดีขึ้นอีกเยอะเลย อย่าให้ผญ. ที่ไม่ดีพวกนั้น มาทำให้ตัวตนคุณแสง หายไปนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 08:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


วันนี้ทำได้...พรุ่งนี้ก็จะไม่มีอะไรที่ยากแล้วค่ะ
ที่หนูเห็นอากัปกิริยาของสามีนั้น....อย่าคิดเป็นอื่น...นั่นคือเรื่องจริงทั้งหมด
แต่จะเป็นความจริงหรือไม่?....ไม่ต้องไปสงสัย.....เราไม่รับอะไรเข้ามา
จิตก็ไม่ปรุงต่อ...แล้วใครที่เป็นสุข...ไม่ร้อน...ไม่ว้าวุ่น...ก็เราเองทั้งนั้น
มีเวลาอยู่กับเขา...ก็ใช้เวลาทีมีอยู่ให้คุ้มค่าทุกวินาที....เมื่อถึงเวลาที่เรา
ต้องจากกัน...จะได้ไม่เสียใจว่า...เราน่าจะทำแบบนั้นแบบนี้กับเขา....

เราวางตัวเองให้มีค่า มันก็มีค่า...ถ้าเราลดตัวเองลงไปเทียบกับ
"คนของเขา"...เราก็จะเหลือค่าแค่ "คนของเขา" อีกคนหนึ่งเท่านั้น :b7:

พี่เป็นกำลังใจค่ะ...พยายามต่อไป พรุ่งนี้ต้องทำได้และดีกว่าวันนี้นะค่ะ :b17:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 12:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ม.ค. 2010, 11:38
โพสต์: 300

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุญาตคุณแสงชื่นชมคุณทักทายค่ะ
คุณแสงดีขึ้นมาก ๆ หลังจากได้รับคำแนะนำของคุรทักทาย
เอ !!!! ไม่ทราบว่าคุณทักทายแนะนำ
คุณแสง(ในข้อความส่วนตัว)ว่าอย่างไรนะ
จึงทำให้คุณแสงเข็มแข็งได้เร็วไวเลย

ดีใจด้วยนะคะคุณแสง
ถ้าคุณทำได้แบบนี้ตลอดไป
รับรองเลยว่าคุณจะมีความสุขมาก ๆ
ร่วมเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ
:b17: :b17: :b17: :b17: :b17:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 17:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคุณธรรมบุตรคะ
ต้องขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ

สวัสดีคะคุณภา
ตอนนี้คุณภาเก่งขึ้นมากเลยนะคะ เข้มแข็งกว่าที่คิดไว้ตั้งเยอะ อยากให้คุณภารักษาระดับนี้ไว้และก็ขออวยพรให้ดีขึ้นเรื่อยๆ นะคะ ส่งกำลังใจให้คุณภาทุกวันนะจ๊ะ

สวัสดีคะคุณ pra_nee
คำแนะนำของพี่ทักทายทำให้เราดีขึ้นมากๆคะ อยากบอกพวกเราชาวลานว่าพี่ทักทายเป็นที่พึ่งทางใจที่มีแต่ให้และให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน น้ำใจเธอไม่มีวันหดหายไปจากลานธรรมแห่งนี้แน่นอน พวกเราคงจะมีแต่ความสุขสงบถ้าเรายังมีผู้รักษาลานแห่งนี้เป็นดังพี่ทักทาย

ขอบคุณทุกน้ำใจที่มีให้กันนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 พ.ค. 2010, 06:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


pra_nee เขียน:
เอ !!!! ไม่ทราบว่าคุณทักทายแนะนำ
คุณแสง(ในข้อความส่วนตัว)ว่าอย่างไรนะ
จึงทำให้คุณแสงเข็มแข็งได้เร็วไวเลย



คุณนี...เป็นอย่างไรบ้างค่ะ?
แจกกำลังใจให้น้องๆแบบไม่เหนื่อย
แสดงว่าคุณนี...ข้ามพ้นบ้างแล้วใช่ไหมค่ะ?

ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ.... :b12:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 ... 92  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 64 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร