วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 00:05  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 92  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 19:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้าว คุณแสงฯ ใยจึงมานั่งเศร้าหน้าซีดอีกแล้ว เห็นวันก่อนยังส่องแสงจ้าอยู่เลย.. :b13: :b9:

ไม่ใช่สิ่งผิดหรือแปลกหรอกครับที่คุณจะตรวจเช็คอะไรๆที่จะหาข้อมูลความจริงเกี่ยวกับสามี ..แม้แต่การสอบถามคาดคั้นจะเอาความจริงจากเขา..การที่ใครๆต่างแนะให้คุณนิ่งเพราะทราบดีว่า ต่อให้สามีพูดเรื่องจริง คุณก็"ไม่เชื่อ" และหากเขา"โกหก"คุณอาจเชื่อเข้าไปก็ได้..เสร็จแล้วก็ยังไม่คลายความหวาดระแวง สร้างทุกข์ในใจตนเองน่ะแหละ พาลเอาทุกข์ระบาดไปโจมตีสามี จนวันหนึ่ง เขาจะรู้สึกว่า บ้านที่เคยสงบสุขก็กลายเป็นนรกที่ใครๆไม่ปรารถนาแม้เข้าใกล้ อย่าว่าต้องให้มาอาศัยอยู่เลย..

แล้วทีนี้จะโทษตนหรือคนนอกดีที่เป็นเหตุให้เป็นเช่นนี้..

อย่าได้ตกใจกับวัฒนธรรมเลวๆที่แพร่อยู่ในรูปของข้อความที่คุณอ่านแล้วอยากอาเจียรเลย นี้เป็นสิ่งปกติในปัจจุบันและเป็น trend ของอนาคต จะอย่างไรก็ตาม พึงทราบความจริงแท้เบื้องหลังที่มาของการเห็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ว่า แม้เหล่านี้ก็มาจาก"เหตุเลวๆ"ที่ตนเองนั้นเคยทำมาแล้วในอดีต..เมื่อเห็นแล้วแทนที่จะย้อนมาตำหนิตน ก็ปล่อยใจแล่นไปด่าคนอื่น นี้เท่ากับเอา"ผล"ชั่วมาเพื่อ ทำ"เหตุเสีย"ต่อไป แล้วจะหลุดจากวงจรนี้ได้อย่างไรครับ..?

ขอให้เข้าใจว่า ขณะนี้จิตกำลังเข้า Zone บาปอยู่ สิ่งที่คุณจะคาดหวังได้คือการได้รับรู้ได้ยินได้เห็นสิ่งที่ ไม่น่าปรารถนาไม่น่าพอใจ มากขึ้นๆและต่อเนื่อง หากยังไม่อาจรักษาใจให้อยู่ฝ่ายกุศลได้ เรานั่นแหละจะวิบัติ....นี่แหละ พระพุทธองค์จึงทรงเตือนว่า บาปแม้เล็กน้อยก็ไม่ควรประมาท เหมือนไม้ขีดก้านเดียว อย่านึกว่าจะไม่อาจเผาทำลายเมืองทั้งเมืองได้ ก็บาปทั้งมวลย่อมนำทุกข์อันเป็นของทนได้ยากมาสู่ตน..เมื่อทุกข์ก็ต้องดิ่นรนเพื่อพ้นทุกข์ ในเวลานั้น เรื่องศีลธรรมที่ตนเคยฝักใฝ่ก็หาได้มีความหมายใดๆไม่..จึงสามารถล่วงศีลทำทุจริตทางกายวาจาใจได้จนถึงขั้นหยาบสุด..อย่านึกว่าเราทำไม่ได้ อำนาจกิเลสตัณหานั้น ยากเหลือเกินที่จะควบคุมได้ ..

แล้วนี่คุณแสงฯจะทุกข์ลดลงบ้างใหมครับ?..เตรียมใจรับได้ทุกสถานการณ์ครับ รับให้ได้ ..การชนะตนเองเป็นสิ่งที่ดีที่สุด เพราะที่เราทุกข์นี้ ก็เพราะเเพ้กิเลสตัณหาของตัวนั่นแหละ..ไม่ใช่ใครทำให้เลย เขาก็มีทุกข์ของเขา เราทั้งนั้นยังไม่พ้นทุกข์กันเลย จึงพึงเมตตาสงสารกันไว้เถอะครับ..

เพราะสัตว์ทั้งหลายในสัารวัฏที่ไม่เคยเกิดมาเกี่ยวข้องกันในฐานะพ่อแม่พี่น้องฯลฯนั้น"ไม่มีเลย"..นี้เป็นคำตรัสของพระพุทธเจ้า..เมื่อเมตตาต่อกันอยู่ หากต้องเจอกันใหม่ในภพต่อๆไป อย่างน้อยก็จะมองกันด้วยสายตา"เอ็นดู"ต่อกันได้ คงดีกว่าเกิดเมื่อไร เจอที่ใหนก็จ้องประหารกัน จริงใหมครับ.....

:b54: :b55: :b54:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


แก้ไขล่าสุดโดย -dd- เมื่อ 08 เม.ย. 2010, 19:31, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 19:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ชอบคำแนะนำของคุณ nuchy มากๆคะ ตรงไปตรงมาดี ทำให้ความรู้ดีขึ้นเยอะเลย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 19:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอบท่าน-dd- คะ อยากทุกข์ให้น้อยลงทุกวันๆๆๆๆๆๆคะ แต่ทำไมมันถึงยิ่งทุกข์ๆๆๆๆๆ คาดหวัง ยึดติด เขาเป็นของเรา เราต้องอยู่กับเขาจนวันตาย ไม่ีมีเขาเราอยู่ไม่ได้ เหตุเพราะคิดอย่างนี้ จึงทำให้จมอยู่กับความรู้สึกนึกคิดเดิมๆ ลึกจนไ่ม่รู้จะแก้ไขอย่างไร ในใจคิดแต่ว่าเราไม่มีวันทำได้หรอก ยังไงก็ต้องทนเพื่อที่จะอยู่ และรักษาครอบครัวซึ่งต้องมีเขาและเรา มันยากมากที่จะทำให้รู้สึกปล่อยวางได้จริงๆ ปากบอกว่าต้องทำให้ได้ แต่ใจมันห่อเหี่ยวมากๆ หน้าชื่นอกตรม คือตัวเราในวันนี้จริงๆ อยากปลดทุกข์ อยากวางเฉยไม่แยแสกับอะไร อยากมีความสุขจริงๆ ที่ไม่เปื้อนทุกข์ อยากให้คุณ -dd- เข้ามาชี้แนะบ่อยๆ นะคะ
คำแนะนำดีๆ ทำให้มีความหวัง ว่าสักวันคงจะปลดปล่อยทุกข์ที่มีทั้งหมดได้ จริงๆ ซะที


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 22:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีค่ะ

นุชดีใจค่ะ ที่ข้อความของนุชทำให้พี่สบายใจขึ้นไม่มากก็น้อย .....รักมากก็ทุกข์มาก
แต่วันนึงก็ต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักที่พอใจอยู่ดี ... รู้และเข้าใจมาก ๆ ว่าวันนี้พี่
คงยังวางมันไม่ลง และจะปลงแบบกระทันหันคงไม่มีทางเป็นไปได้ .... กี่วันแล้วคะที่ทุกข์
กี่วันแล้วที่วุ่นวายใจ มันเพียงพอแล้วหรือยัง ... ถ้าพี่อยากจะทุกข์ต่อไป นั่นก็คือสิ่งที่พี่เลือกเอง
ถ้าอยากจะทำให้มันเป็นสุข ...พี่ก็ทำได้ แต่ยังไม่ทำ ... ทุก ๆ สิ่งที่ผ่านสายตาพี่ตรงนี้มันก็เป็นแค่ตัวหนังสือ ที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ส่งกำลังใจและข้อคิดดี ๆ มาให้ พี่จะอ่านแล้วเลยผ่านไป อ่านแล้วมีความสุขขึ้นมาบ้าง อ่านแล้วนำไปทำตาม หรืออ่านเพื่อความจรรโลงใจ ...
ต่อให้ล้านตัวหนังสือ ล้านข้อคิดเห็น ... มันจะน่าน้อยใจเป็นที่สุด ถ้ายังเห็นสมาชิกในลานธรรมยังไม่พ้นทุกข์ ทุกคนคงทำได้เพียงแค่เป็นห่วง .... และส่งกำลังใจดี ๆ .... สิ่งที่นุชจะสื่อคือ ทั้งหมดมันขึ้นอยู่กับตัวกับใจพี่เอง นุชขอให้จิตใจที่หว้าวุ่นของพี่สงบได้ในเร็ววันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


คืนนี้ขอให้ทุกคนฝันดี เทวดาคุ้มครอง




:b46: ............................... :b46:
:b48: Nuchy 2525 :b48:

.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


แก้ไขล่าสุดโดย nuchy เมื่อ 08 เม.ย. 2010, 22:06, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 22:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


รักน้องนุชมากๆจ้า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 23:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


แสงอาทิตย์:

อ้างคำพูด:
อยากทุกข์ให้น้อยลงทุกวันๆๆๆๆๆๆคะ แต่ทำไมมันถึงยิ่งทุกข์ๆๆๆๆๆ คาดหวัง ยึดติด เขาเป็นของเรา เราต้องอยู่กับเขาจนวันตาย ไม่ีมีเขาเราอยู่ไม่ได้ เหตุเพราะคิดอย่างนี้ จึงทำให้จมอยู่กับความรู้สึกนึกคิดเดิมๆ ลึกจนไ่ม่รู้จะแก้ไขอย่างไร ในใจคิดแต่ว่าเราไม่มีวันทำได้หรอก ยังไงก็ต้องทนเพื่อที่จะอยู่ และรักษาครอบครัวซึ่งต้องมีเขาและเรา มันยากมากที่จะทำให้รู้สึกปล่อยวางได้จริงๆ ปากบอกว่าต้องทำให้ได้ แต่ใจมันห่อเหี่ยวมากๆ หน้าชื่นอกตรม คือตัวเราในวันนี้จริงๆ อยากปลดทุกข์ อยากวางเฉยไม่แยแสกับอะไร อยากมีความสุขจริงๆ ที่ไม่เปื้อนทุกข์


จากข้างบนนี้ คุณแสงฯรู้แล้วว่าเหตุที่ทำให้ทุกข์นั้นมาจากความยึดติดในตัวสามี แถมยังตั้งเงื่อนไขไว้ปิดทางออกของตนว่า ไม่ีมีเขาเราอยู่ไม่ได้...นี่เป็นเจตนาที่ไม่ถูกต้องเลย ควรเร่งปรับเปลี่ยนเพื่อที่จะอยู่ได้โดยตัวเอง ไม่ใช่เอาชีวิตความเป็นความตายไปอิงไว้กับคนอื่น แม้กระทั่งพ่อแม่ เพราะคนเรามีความตายเป็นที่สุดทุกคน หากวันนั้นมาถึง แล้วต้องจากตาย จะอยู่ได้อย่างไรครับ..? ถ้าเราตายแล้วเขาอยู่ก็คงหมดปัญหา แต่ถ้าเขาตายก่อนล่ะ เราจะอยู่ได้อย่างไร....หากไม่เคยคิดถึงตรงนี้เลยก็ฝึกคิดไว้ครับ จะได้ใช้โอกาสที่มีอยู่ไปในเรื่องที่ไม่เบียดเบียนตน...และสร้างใจที่เข้มแข็งไว้เป็นเพื่อนที่ประเสริฐสำหรับตนดีกว่า....การคิดถึงความตายเป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญว่าเป็นสิ่งที่มีประโยชน์มากมายมหาศาล...เป็นสิ่งเตือนตนมิให้ประมาทในกุศลธรรมทั้งหลาย..

เปลี่ยนความคิดใหม่เดี๋ยวนี้เลย บอกตัวเองว่า เราอยู่ได้ด้วยตนเอง ชีวิตของเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครๆ

คุณแสงฯไม่ควรเดือดร้อนใจว่ายังทำไม่ได้ในทันที เพราะเป็นไปไม่ได้ จึงต้องให้เวลาตัวเองด้วย วันนี้ยังทำไม่ได้ก็เพียรฝึกไปในวันรุ่งขึ้น เมื่อทำแล้วล้มก็เริ่มใหม่ ทำไปเถิดตามคำแนะนำของกัลยาณมิตรทั้งหลาย.....ผลจะไม่เกิดเลยถ้าไม่เริ่มฝึกตนเสียตั้งแต่บัดนี้..ข้อสำคัญคือเราทำอะไรบ้างหรือยัง?

ใครอื่นก็ช่วยเราไม่ได้ หากเราไม่ช่วยตัวเองครับ

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


แก้ไขล่าสุดโดย -dd- เมื่อ 09 เม.ย. 2010, 00:08, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 02:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2010, 02:37
โพสต์: 32

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b46: ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...ความสุขไม่ยืนนาน...แต่...ความทุกข์ก็ไม่นิรันดร์.... :b46:
:b46: ...ขอให้คุณเป็นได้ดั่งแสงอาทิตย์ในเร็ววัน....เย็นลับขอบฟ้า..แต่...พอเช้าก็สว่างไสว.. :b46:


แก้ไขล่าสุดโดย ใจใฝ่ดี เมื่อ 09 เม.ย. 2010, 02:10, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 06:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณ-dd-และคุรใจใฝ่ดี มากๆนะคะ กำลังคะ กำลังพยายามทำใจให้สงบ ปล่อยวาง พอจะคิดก็ท่องอิติปิโส ก็รู้สึกดีขึ้นบ้าง พูดถึงเรื่องจากเป็นจากตาย หนูกำลังจะปรึกษาคะว่า หนูถามใจตัวเองนะคะว่าถ้าเขาต้องตายหรือเป็นอะไรไปจะทำไง ใจบอกไม่เป็นไรทำใจรับได้คะ แต่ถ้าเขาจากไปแบบไปเป็นของคนอื่น หนูทำใจไม่ได้เลย อย่างนี้เรียกว่าหนูรักเขารึแค่ต้องการยึดเขาไว้เท่านั้นคะ ไม่แน่ใจตนเอง หนูเห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ตัวเองใช่ไม๊คะ หนูอยากเป็นคนให้บ้าง ให้เขารู้สึกมีความเป็นส่วนตัว ให้เขารู้สึกสบายใจ อยากปล่อยเขาบาง บางที แต่ก็ทำใจไม่ได้ ความรู้สึกเป็นเจ้าเข้าเจ้าของมันครอบงำจิตใต้สำนึกตลอดเวลา ว่าถ้าปล่อยให้เขาทำตามใจตัวเอง เดี๋ยวก็จะกลายเป็นเรื่องปกติ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา 12 ปี หนูไม่เคยห่างเขา และเขาก็ำไม่เคยห่างจากหนู (แต่ใจเขาคงอึดอัด เพราะบางทีทะเลาะกันก็มีหลุดจากปากเขาว่า อยากอิสระ อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง แต่หนูไม่เคยให้เขาเพราะพอหายจากทะเลาะกัน เขาก็ไม่เคยเรียกร้องว่าจะขออิสระขอเวลาส่วนตัว รึอย่างไร ชีวิตของเราก็ดำเนินเป็นแบบนี้ เรื่อยๆๆๆ จริงๆแล้วเขาเป็นคนใจดี บางครั้งเพื่อนฝูงเขาก็พูดให้ได้ยินเหมือนกันว่า ติดกันจัง เขาไปไหนหนูไปด้วยเสมอ เพราะเขาไม่เคยห้าม จนมันเป็นเรื่องปกติที่ไม่ว่าเขาจะแค่ไปห้างหรือแค่ไปซื้อของหน้าปากซอยหนูก็ไปพร้อมกัน บางทีก็รู้สึกนะว่ามากไปไม๊ แต่เขาไม่เคยบ่นรำคาญ หรืออะไร หนูก็ไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องใครจะว่าติดสามี ก็ไม่เห็นจะสนใจ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจว่าสามีจะคิดบ้างรึเปล่า) อยากปรับปรุงตนเองต้องทำอย่างไรคะ แล้วถ้าหนูปล่อยเขาบ้าง เขาจะเคยตัว และต่อไปจะเห็นเป็นเรื่องปกติ จนกลายเป็นความเคยชินไม๊คะ หนูรักเขาแบบไหนคะนี่ รึไม่ได้รักเลย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 11:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ก.ย. 2009, 09:31
โพสต์: 292

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณแสงอาทิตย์...ช่วงนี้รู้สึกว่าจะว้าวุ่นในใจตัวเองพอดูนะคะ ลองพยายามบังคับตัวเองให้นิ่งๆเข้าไว้ค่ะ อะไรที่คุณถามมานั้น ท่านอื่นๆคงให้คำตอบที่คุณแสงอาทิตย์อยากทราบไม่ได้หมดหรอกค่ะ ทำไมคุณแสงอาทิตย์ไม่ลองทำดูบ้างละคะ อย่างเรื่องการติดสามี ไปไหนต้องไปด้วยกัน ก็ลองให้สามีไปไหนมาไหนคนเดียวบ้างสิคะ แต่คิดว่าคุณแสงอาทิตย์คงจะกลัวว่าเขาจะออกนอกลู่นอกทางอีกแน่ๆใช่มั้ยคะ ของบางอย่าง(ที่ดีๆนะคะ)เราไม่ลองก็ไม่รู้หรอกค่ะ ว่ามันจะเป็นอย่างไร อย่างบางคนชอบบอกว่า ในชีวิตนี้คงอยู่คนเดียวไม่ได้ ซึ่งในความจริงแล้ว เราคงไม่ต้องการมีคนอื่นอยู่ด้วยตลอดเวลาหรอกค่ะ มันต้องมีเวลาที่เราอยากทำอะไรคนเดียวบ้าง อีกอย่างคงไม่มีใครอยู่กับเราได้ค้ำฟ้าหรอกมั้ง ไม่จากเป็นก็ต้องจากตายแหละค่ะ สุดท้ายแล้วเราก็ต้องอยู่คนเดียวได้อยู่ดี คุณแสงอาทิตย์ลองปล่อยสามีบ้าง ให้ิอิสระนิดๆหน่อย ถือว่าวัดใจกันไงคะ อาจเป็นคำแนะนำที่ไม่ได้เรื่องเท่าไหร่นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 13:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


แสงอาทิตย์:

อ้างคำพูด:
แต่ถ้าเขาจากไปแบบไปเป็นของคนอื่น หนูทำใจไม่ได้เลย อย่างนี้เรียกว่าหนูรักเขารึแค่ต้องการยึดเขาไว้เท่านั้นคะ ไม่แน่ใจตนเอง หนูเห็นแก่ตัว นึกถึงแต่ตัวเองใช่ไม๊คะ


ดูจากข้อความข้างบนแล้ว ก็เป็นห่วงนะครับ เพราะว่าหากเกิดเขาเปลี่ยนไปจนถึงที่สุด และวันหนึ่ง เขามาบอกว่า "ฉันไม่อาจอยู่กับเธอได้อีกแล้ว ฉันพอแล้วกับความอึดอัด ฉันจะไปมีความสุขและอิสระอย่างที่ต้องการบ้าง พอกันเสียทีกับการเป็นคนดีที่น่าลำบากนี้" ว่าแล้วก็หิ้วกระเป๋าออกจากบ้านไป.......!

เคยคิดบ้างหรือไม่ว่าคุณแสงฯจะทำอย่างไร? จะเข้าไปกอดขา กราบกรานให้เขาอยู่ต่อหรือ? ก็ถ้าเขาไม่ปราณี ไม่ฟังล่ะ จะทำอย่างไร?...เรื่องเช่นนี้อย่านึกว่าเกิดไม่ได้ เพราะใจใครจะบังคับใครกันได้ เมื่อถึงความคับข้องที่สุด เมื่อเขาทุกข์ถึงขีดจำกัดของเขา เขาก็ต้องหาทางออก คนเรารักตัวเองที่สุด นี่คือความจริง...

ดังนั้น จึงได้แนะให้คุณแสงฯยุติความคิดที่ว่า"อยู่คนเดียวไม่ได้"เสีย ก็เพราะเหตุที่เราไม่อาจบังคับบัญชาปัจจัยทั้งหลายภายนอกได้จริง จึงไม่พึงยึดสามีเป็น"สรณะ"หรือที่พึ่งของชีวิต..

ที่พึ่งที่ควรมี เป็นที่พึ่งอันเกษมปลอดภัยอย่างยิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรดีเกินกว่าการพึ่งพระรัตนตรัยอีกแล้ว ก็ขนาดพ่อแม่ยังไม่ใช่ที่พึ่งที่ปลอดภัย แล้วคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่ จะเป็นที่พึ่งแก่เราได้อย่างไร..

ขอให้ตื่นจากความลุ่มหลงที่มีมานานตลอดเวลานี้เสีย รู้สึกตัวเถิดว่า อะไรๆในโลกนี้ ล้วนเป็นสิ่ง"ชั่วคราว" เป็นเพียงละครฉากเล็กๆในสังสารวัฏอันยาวไกล ที่มีกรรมเป็นผู้เขียนบทให้...อย่าได้ถือเอาจริงจังจนเกินไปเลย เพราะจะพาตนเองนั่นแหละไปสู่ละครฉากใหม่อีก ที่มีแต่ความทุกข์แสนสาหัส ไม่หยุดหย่อน...ดูเถิด คุณความดีของสามีนานัปการที่มีให้ ใยไม่เอื้ออาทรตอบแทนเขาบ้าง เขายังไม่เอาตัวเอากายออกห่าง จนถึงกับละเลยภาระครอบครัว เหมือนเหล่าพาลบุรุษส่วนมากที่ปรากฏในเรื่องของภรรยาทั้งหลาย ในนี้ก็ควรแก่การสรรเสริญแล้ว ที่จะคาดหมายว่าเขาต้องเหมือนเรา มีความคิดอย่างเรา ทำตัวอย่างเรามีนิสัยและทุกอย่าง"เหมือนเรา"หมด จะเป็นไปได้ละหรือ ในเมื่อต่างคนต่างก็มาด้วย"กรรม"ของตน??...


อ้างคำพูด:
ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา 12 ปี หนูไม่เคยห่างเขา และเขาก็ำไม่เคยห่างจากหนู (แต่ใจเขาคงอึดอัด เพราะบางทีทะเลาะกันก็มีหลุดจากปากเขาว่า อยากอิสระ อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง


นี่แหละคือการที่เราสร้างโซ่ตรวนผูกมัดตนเอง เหมือนทาสที่ไม่มีอิสระ เห็นความจริงที่น่ายอกแสยงใจเถิดว่า..ที่แท้ เราต่างหากที่สร้างพันธนาการขึ้นเอง ส่วนเขา ไม่ได้มีความปรารถนาในพันธนาการนั้นเลย จนถึง กับกล่าวออกมาว่าต้องการอิสระบ้าง...เหตุใดหนอ เราจึงไม่ยินยอมให้คนที่เรารักได้มีความสุขอย่างที่เขาอยากมี..?เพราะเราเห็นแก่ตัวหรือเปล่า...ถ้าไม่ใช่ เพราะเรารักเขาหรือ คนรักกันย่อมอยากเห็นเขามีความสุข..แล้วเราเห็นเขามีความสุขดีอยู่หรือ เรายินดีใหม ที่เขาจะมีความสุขในแบบที่เขาต้องการ ...เราบอกว่าเรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด ... ก็ลองดูครับว่า ใครจะสมปรารถนาในสิ่งอันตนประสงค์..

เวลานี้ ขอให้คุณแสงฯไม่ละเลยบุญทั้งปวง แล้วอธิษฐานขอบุญช่วยอุดหนุนให้พ้นปัญหานี้โดยราบรื่นด้วยกันทุกฝ่าย..นี่เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่อาจเหลืออยู่ ..

อย่างไรก็คอยเชียร์คุณแสงฯให้สู้ด้วยธรรมครับ
:b46: :b47: :b48: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 13:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ซาบซึ้งในความกรุณาที่ชี้แนะคนที่ไม่เอาไหนกับทุกเืรื่อง ขอบคุณจริงๆคะคุณ-dd- จะนำปรับมาใช้ให้จงได้คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 14:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ความเห็น และบทวิเคราะห์ของท่าน -DD- นั้นมีค่ายิ่งจริง ๆ ทุกข์ใดไม่เท่าพันธนาการที่เราสร้างขึ้นมาเอง ดังนั้นการนิ่ง สงบใจ มีสติ วิเคราะห์เหตุแบบวิทยาศาสตร์ เป็นขั้นเป็นตอน จะทำให้เราหลุดพ้นจากทุกข์ได้ (ขณะนี้ผมก็พยายามทำอยู่ พยายามหลุดจากภาพการทำไม่ดีกับภรรยาในอดีต) สู้นะครับ สู้กับความคิดตัวเอง (พวกฝรั่งมันเรียกว่า "Mind Talk") เป็นกำลังใจให้ครับ สู้เว้ย..........(ขอยืมคำอุทานของน้องอร นักยกน้ำหนักทีมชาติมาใช้นะ)

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 14:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 13:40
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


cool
แวะมาทักทายคะ
สู้ ๆ ๆ นะคะ พี่สาว
เป็นกำลังใจให้นะคะ

เข้าใจหัวอกเดียวกันคะ
มีเรื่องไรไม่สบายใจ
น้องรักยินดีรับฟังทุกเรื่อง ทุกเวลาคะ

เวลาท้อแท้ หรือว่า หมดกำลังใจ
นึกถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในลานธรรมนี้ซิคะ
แล้วจะรู้ว่า

เราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 14:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณกำลังที่เปี่ยมไปด้วยพลังของทุกๆ ท่านคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 16:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2010, 02:37
โพสต์: 32

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b45: ส่งกำลังใจให้กันต่อไปค่ะ.....จนกว่าแสงอาทิตย์จะทำสำเร็จนะค่ะ :b45:
:b45: ขอให้เข็มแข็งได้เร็วๆนะค่ะ :b48: :b48:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ... 92  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 14 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร