วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 06:16  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 92  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 23:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้ไม่ใช่เราจะกลัวสามีไปจากเราอย่างเดียวนะ แต่สิ่งที่กลัวมากกว่านั้นและมันทำให้ทุกข์มากๆ คือกลัวใจ ผญ คนนั้นมาก กลัวว่าเขาจะต้องให้สามีเลือก สามีต้องทำใจลำบาก และต้องได้คิดและชั่้งน้ำหนักว่าควรจะอยู่กับใคร เรากลัวสามีเอาเรื่องอย่างว่ามาคิด และเห็นความไม่เอาไหนของเราในเรื่องนั้นมาเป็นข้อคิด เพราะเราคิดว่าคงจะต้องสำคัญกับเขาแล้วล่ะ ไม่งั้นคงไม่กระเสือกกระสนที่จะมี ขนาดผญ อยู่ตั้งไกลนะยังดิ้นรนไปหากันได้เลยค่ะ อีกอย่างที่กลัวคือกลัวเขาผูกพันกัน คนเราได้พูดคุยกันทุกวันมันก็สะสมกลายเป็นความถูกใจ มันกระชุ่มกระชวย มีความสุขเล็กๆน้อยๆ แล้วผญ อายุเพิ่งจะยี่สิบกว่าๆ เอง กำลังน่ารักเลย กลัวเขาจะหลง และกลายเป้นความรักในที่สุดคะ อันนี่แหละที่น่ากลัวมากกกก ถึงวันนั้นเราคงไม่มีความหมายกับเขาอีกแล้ว เพื่อนๆ คิดอย่างงั้นไม๊คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 02:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อย่าคิดอะไรไกลเกินกว่าเหตุ
อย่าพยายามปรุงแต่ง ว่าเขาหายไป เขาคงอยู่ด้วยกัน
เขาจะรักคนนั้นมากกาว่าเรา เขาจะต้องเลิกเรา ฯลฯ :b48:

พิจารณาให้ดีซิค่ะ เขาก็บอกแล้วว่าถ้าคุณอยู่เฉยๆ
เขาก็ไม่ไปไหน? เขาจะอยู่กับครอบครัว เขารักและผูกพัน
กับคุณและครอบครัว นี่ก็คือคำสัญญากลายๆ :b48:

คุณไม่ชอบกินแกงเผ็ด...ทั้งเกลียดทั้งกลัว นอกจากคุณจะไม่เคย
ปรุงแกงเผ็ดให้สามีคุณกินแล้ว ยังห้ามไม่ให้เขากิน เขาก็อุตส่าห์
ไปหาซี้อกินนอกบ้าน....คุณก็ยังไปรับรู้ แล้วก็ห้ามเขา แถมยังบอก
เขาว่า ตั้งแต่นี้ไป ฉันจะแกงเผ็ดให้คุณกิน นี่คือสิ่งที่คุณบอกว่า
คุณรักเขา สงสารเขา หรือค่ะ? ไม่น่าจะใช่เลยนะ
ถ้ารัก สงสารเขาจริง คุณต้องให้เขาได้ อะไรก็ตามที่
เป็นความสุขของคนที่เรารัก เราก็น่าจะมีความสุขด้วย
ถ้าเราเปิดใจให้กว้าง คิดตามหลักของธรรมชาติ ที่ไม่
เห็นแก่ตัวเองจนเกินไป :b48:

อย่าคิดวาเขามีคนอื่น อย่าคิดว่าเขาจะรักคนอื่นมากกว่าเรา
และลูก อย่าเอาครอบครัวของเราไปเปรียบเทียบกับข้าวแกง
จานที่สามีเรากำลังกินอยุ่เพราะความหิว ต้องคิดว่าขนาดในบ้าน
ไม่มีอาหารที่เขาชอบ เขาก็แค่ออกไปหากินนอกบ้าน อิ่มแล้วก็กลับมา
เขาก็ยังไม่ไปไหน? นั่นแสดงว่าเราสำคัญสำหรับชีวิตเขามากกว่าสิ่งอื่นใด :b48:

มีมากมายที่เขาอยู่กันแบบเพื่อน อยู่กันแบบต่างคนต่างทำหน้าที่
ไม่ยุ่งเกี่ยวเรืองส่วนตัวกัน ขอเพียงอย่านำเรื่องร้อนใจเข้ามาในบ้าน
ยิ่งคุณรัก และสงสารเขามากเท่าไหร่? คุณต้องยิ่งทำเป็นหูหนวก
ตาบอดให้มากเท่านั้น....ปล่อยให้เขาใช้ชีวิตตามที่เขาต้องการ
ให้เวลาเขาเป็นอิสระที่จะทำอะไรๆตามทางของเขา ไม่ควรรับรู้
เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเขา โทรศัพท์ของเขาจะดัง หรือไม่ดัง
หรือจะวางไว้ก็ไม่ต้องสนใจ ให้ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา
ลองสร้างกติกาให้กับตัวคุณเองและพยายามอยู่ในกติกา
เวลาที่เขากลับมาบ้าน อยู่กับเราและลูก ให้ทำบ้านให้เป็น
สวรรค์ อะไรที่ทำให้เขามีความสุข ให้ทำสิ่งนั้น อะไรที่จะทำ
ให้บรรยากาศเสีย ไม่ควรทำ ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น นอกจาก
เรื่องของลูกของครอบครัวเรา ลองทำดูนะค่ะ :b12:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 09:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ย. 2009, 17:20
โพสต์: 532

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แสงอาทิตย์ เขียน:
เราจะประคับประคองครอบครัวให้อยู่ได้ตลอดรอดฝัง


ฝังคืออย่างไร
ที่เห็นบ่อย ฝัง+ฝัน คือ "ฝังฝัน" คือไม่มีในโลกแห่งความเป็นจริง เป็นสิ่งที่เลื่อนลอย โลกของจินตนาการ จะอยากให้อยู่กันจนแก่จนเฒ่าถือไม้เท้ายอดกระบองยอดเพชรในความเป็นจริงมันมีสักกี่คน กี่คู่ และล้วนแล้วก็แก่ ก็เฒ่า ล้มหาย ตายจากกัน พลัดพราก อยู่เบื้องหน้ากันทั้งหมดทั้งสิ้น จึงไม่อาจจะเรียกว่าฝังที่แท้จริงได้เลย มีแต่สมมุติกันขึ้นตามกัน และหลงตามสมมุตินั้น ตามกระแสกันเท่านั้น ถ้าอิน ไปจริงจังกับสมมุติ ก็เท่ากับว่าไปตีกรอบ ให้ตัวเองและคนอื่น พยายามจะให้ดำรงคงอยู่ พยายามอยากให้เป็นอย่างนั้น พยายามจะทำสิ่งที่เป็นอนิจจัง ทำให้มันเที่ยง จึงเป็นที่มาให้เราคับแคบอึดอัดเสียเอง และเป็นทุกข์ตามมาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
เมื่อรู้อย่างนี้ ก็ควรเลิกกรอบ คาดหวังเสียเอง ลดความกดดันให้จิตใจเราเอง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 09:14 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณทักทายที่ชี้แนะนะคะ ทุกคำแนะนำจะพยายามมาปรับใช้ในชีวิตให้ได้คะ เราก็รู้นะว่าที่เราเป็นอยู่คือการเห็นแก่ตัว คิดว่าเขาเป็นของๆเรา ยึดติด แต่อย่างที่บอกไม่เคยคิดและไม่เคยคิดว่าจะเกิดกับครอบครัวเรา ผิดหวัง เสียใจ ไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติตัวอย่างไร ตั้งแต่เกิดเรื่องประมาณก.พ. เขาก็ไม่ได้หายไปไหนเลยนะ คงคุยกันทางโทร.อย่างเดียว เราก็ว่าสามีคงลำบากใจอยู่เหมือนกัน ไม่รู้นะว่าจะประคับประคองครอบครัวไปได้นานแค่ไหน แต่สำหรับเราความรักที่มีให้เขามันไม่ได้น้อยลงเลย กลัวก็แต่ใจเขาเท่านั้น จะพยายามคิดว่าเป็นเรื่องปกติทีผช. ก็ต้องมีเจ้าชู้บ้าง ก็สบายใจขึ้นมานิ๊ด แต่ถ้าวันไหนที่หายไปเราไม่รู้ว่าตัวเองจะเป็นอย่างไรเหมือนกัน อดคิดไม่ได้คะ อีกอย่างผญ สมัยนี้ไม่ค่อยถือเรื่องผช. มีภรรยาแล้วสักเท่าไร เพราะเท่าที่ได้พูดกับ ผญ ของเขา รู้สึกว่าเขาจะรับได้ และไม่ค่อยเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็ยังคุยกันได้ เพราะครั้งที่สองที่จับได้ ผญ บอกคุยกันแบบพี่น้อง ไม่มีไร (อย่างนี้เราควรจะเชื่อเขาไม๊คะ) เขาคงไม่ได้นึกถึงใจผญ. ด้วยกันเหมือนปากว่าหรอก เพราะเขาก็บอกว่าจะเลิกกับสามีแต่ก็ยังคุยกันอยู่ เราไม่รู้ว่าเขาตกลงกันยังไง คิดมากจัง กลัวเขาสองคนจะหลอกเรา เราคิดมากไปไม๊คะ ช่วยแชร์ความรู้สึกด้วยคะ ขอบคุณคุณทักทายมากๆ เลย อ่านแล้วความรู้สึกดีขึ้นเยอะเลยคะ้ เพื่อนๆในลานคนอื่นด้วยนะคะ รู้สึกว่าไม่ได้ทุกข์อยู่คนเดียวยังมีเพื่อนๆ ที่ให้กำลังใจและข้อคิดดีๆ อีกมากขอบคุณคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 20:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่นิตามาเป็นกำลังใจให้นะคะ
ทุกคำแนะนำเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ค่อยคิดค่อยทำ
พี่ว่าน้องยังสับสนอยู่ค่อย ๆ ตั้งหลัก ต้องใช้เวลาค่ะ
ไม่ทราบว่าน้องต้องพึ่งพาสามีขนาดไหน หรือเลี้ยงดูแลตัวเองได้
เพิ่มข้อมูลสักหน่อยพี่ ๆ ในลานนี้จะให้คำแนะนำได้อีกมากมาย
พี่นิตาดีขึ้นมากก็เพราะปฏิบัติตามคำแนะนำของเพื่อน ๆ ในลานนี้
สักวันน้องจะดีขึ้นค่ะ พี่เอาใจช่วย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 21:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตอบพี่นิตานะคะ คือครอบครัวหนูพอจะมีฐานะ ตัวหนูเองทำงานราชการ แล้วตอนแต่งงานกัน สามีเป็นคนมีความคิดที่ดีมากๆ หาเงินเก่ง ทำทุกอย่างจนเรามีเงินพอสมควร สามีคิดว่าเราต้องสร้างครอบครัวโดยการซื้อบ้านเก็บ (โดยการประมูล ที่ซื้อบ้านเพราะเสี่ยงน้อยกว่าอาชีพอื่น) บางทีก็ซื้อแล้วปรับปรุงขาย พอได้กำไรจากขายบ้าน เราก็ซื้อเก็บ ขายมั่งเก็บมั่งจนมีอยู่หลายหลังก็ปล่อยให้เช่า ตอนนี้สามีทำงานบริษัท เงินเดือนของเขาจะให้หนูเป็นคนเก็บ ส่วนตัวเขาจะใช้แต่โอที พิเศษต่างๆ หนูก็ไม่ยุ่ง (สามีเป็นหัวหน้างาน) เพราะสามีให้เงินเดือนประจำอยู่แล้ว ส่วนหนูเงินเดือนเก็บหมด แล้วก็มีค่าเช่าบ้านรายได้อื่นๆ หนูเก็บหมด แต่ค่าใช้จ่ายต่างๆ อยู่ที่เราหมดคะ หนูรับผิดชอบ จัดสรรเองทุกอย่าง แต่หนี้สินที่มีเราก็เป็นคนจัดการ เพราะบ้านบางหลังก็ยังต้องผ่อนอยู่ แต่สามีพักหลังเขาจะชอบเล่น ไม่ว่าจะบอล หวย เขาเอาหมด จนบางทีก็มาเดือนร้อนหนูเหมือนกัน แต่หนูก็คิดว่าที่ผ่านมาเขาหาให้เรา ยามเขาเดือนร้อนเราก็ต้องจ่าย ต้องรับผิดชอบ แต่ถ้าถามว่าถ้าไม่มีเขาเรื่องเงินหนูก็ไม่เดือนร้อน เพราะทางบ้านก็มีสมบัติรอจะให้หนูอยู่ แต่ว่าตอนนี้พ่อกับแม่ยังไม่ได้แบ่งให้ (ที่บ้านมีบ้านเช่า และอพาร์ทเม้นท์) แล้วพ่อกับแม่ก็มีลูกแค่สามคน คือหนู พี่สาว น้องชาย แล้วพี่สาวก้ไม่มีลูก น้องชายก็ยังไม่แต่งงาน ลูกสาวหนูเลยเป็นหลานคนเดียวของตากับยาย ด้านทางสามีพ่อกับแม่เขาเสียหมดแล้วคะมีเพียงอาสาวของสามีเท่านั้น บ้านของสามีที่เคยอยู่เราก็ให้เขาเช่า เพราะทางพ่อแม่หนูไ่ม่อยากให้ไปอยู่ที่ไหน สามีเลยต้องมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่หนูคะ ตอนนี้เรื่องที่สามีนอกใจแม่หนูก็พอจะรู้แล้วคะ เพราะบางครั้งเราคุยกัน ลูกสาวอยู่ด้วย เราไม่รู้ว่าเด็กจะรับรู้เรื่องที่เราพูดกัน เพราะลูกทำเฉยๆ (6 ขวบ) แต่เราไม่รู้ว่าลูกไปบอกกับยาย จนแม่ถาม เราพูดไ่ม่ออก ร้องไห้ แ่ม่ก็ร้องไปกับเราด้วย เรารู้แม่สงสารเรามาก เพราะขนาดแม่ยังไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย ก่อนแต่งงานแม่เลี้ยงเราเหมือนไข่ในหินไม่เคยต้องทำไร แต่แปลกมากแม่ไม่ว่าสามีเราเลย แม่คงเข้าใจว่าผช. ไม่มีอะไรกับภรรยาคงต้องไม่หาข้างนอก ก่อนหน้านั้นแม่ไม่เคยรับรู้ว่าเรากับสามีอยู่กันอย่างไร เพราะเราไม่ได้ให้เขาเหมือนภรรยาทั่วไป แต่ที่อยู่ด้วยกันได้่เราคิดว่าสามีเป็นคนดี ถึงทน เพราะเขาไม่เคยเรียกร้อง ไม่เคยต่อว่า พอแ่ม่รู้ปัญหาเราแม่ก็เข้าใจ แต่เรารู้ความรู้สึกดีๆ ที่แม่มีให้สามีเราคงต้องไม่เหมือนเดิมหรอก จริงๆเราไม่อยากให้แม่มารับรู้เรื่องไม่สบายใจระหว่างเราหรอก แม่ยังบอกนะว่าให้บอกสามีเราว่าทำอะไรให้ป้องกันนะ กลัวติดโรค เราซื้งกับความเป็นแม่ของเรามากกกกก ตอนนี้ครอบครัวเราอึมครึม ไม่่รู้ว่าใครคิดอะไรบ้าง เราเป็นห่วงความรู้สึกแม่มากนะ แต่ก็ต้องทำเป็นเข็มแข็ง แต่ในใจอ่อนแอมาก ได้แต่บอกแม่ว่าเราไม่เป็นไร


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 เม.ย. 2010, 23:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คุณก็ยอมรับว่าสามีคุณเป็นคนดี
ควรจะเชื่อใจเขา...เรื่องจะสามารถประคับประครองกันได้
แค่ไหน? นั้น...ไม่ต้องไปนึกถึง...เป็นเรื่องของอนาคต
ไม่มีอะไรที่แน่นอน...ที่แน่นอนที่สุดก็คือ สุดท้ายแล้ว
ไม่มีใครได้ครอบครองใคร ไม่มีใครจะได้อยู่ด้วยกัน
ชัวนิรันดร์....ทำทุกวันนี้ให้ดีที่สุด...เจอหน้ากันก็คุย
แต่เรื่องของครอบครัวเรา...ไม่ต้องพูดถึง "คนอื่น"
ให้เสียบรรยากาศ :b16:

ผู้หญิงเขาบอกว่าคุยกันเหมือนพี่น้อง จะจริงหรืไม่จริง
ก็ควรเชื่อเขา เพราะถ้าเป็นเรื่องจริง แต่คุณไม่เชื่อ
คุณก็ทุกข์มาก...ถ้าเป็นเรื่องไม่จริง...แต่คุณเชื่อเขา
คุณก็ทุกข์น้อย....ห้ามไม่ให้คิดมันยาก เพราะใจมีหน้าที่คิด
แต่เลือกคิดในสิ่งที่ทำให้เราทุกข์น้อยที่สุดได้ ไม่ต้องกลัวว่า
จะถูกหลอก....บางทีความจริงมันโหดร้ายกว่า
การถูกหลอกมากมายนัก...ถ้าโดนหลอกแล้วทุกข์น้อยกว่า
ได้รับรุ้ความจริง....สู้ยอมถูกหลอกดีกว่า.... :b20:

ปิดหู ปิดตา ไม่ต้องอยากรู้เรื่องของเขาทั้งสองคน
ไม่ใช่เพื่อใคร? แต่เพื่อใจของคุณเอง...รู้แล้วได้อะไร?
ไม่รู้แล้วได้อะไร? คุยกับผู้หญิงคนนั้นแล้วได้อะไร?
ไม่คุยกับเขาแล้วได้อะไร? ลองคิดเล่นๆดู...แล้วยังอยาก
จะรู้ อยากจะคุยกับเขาอยู่อีกไหม? ตัดเรื่องของผู้หญิง
คนนี้ออกจากสาระบบไปเลย...ปล่อยให้สามีเขามีเวลา
เป็นส่วนตัว...ได้ทำอะไรที่เป็นส่วนตัว...เคารพในสิทธิ
ส่วนตัวของเขา...อาจทำให้เรารู้สึกดีขึ้นนะค่ะ :b1:

ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ พี่ไม่เห็นเรื่องของการนอกใจเป็นเรื่องสำคัญ
ในกรณีของคุณ...เพราะดูเหมือนสามีคุณเขารู้ตัวดีว่า เขากำลัง
ทำอะไรอยู่? และทำเพื่อใคร?...แต่พี่กลับกลัวในสิ่งที่บอกว่า
เขาเริ่มติดการพนัน....คิดว่าคุณน่าจะหันความสนใจมาป้องกันปัญหา
เรื่องนี้จะดีกว่าไหมค่ะ?....คนที่เล่นการพนัน...ส่วนมากเริ่มจาก
เล่นแบบคลายเครียด...เล่นแบบไม่ตั้งใจ...แต่ไปๆมาๆ กลับถอนตัว
ไม่ขึ้น...มีนักต่อนักแล้ว...สุดท้ายทุกอย่างที่มีอยู่ก็จะหายไปในพริบตา
ไม่ได้เดือดร้อนเฉพาะตัวเอง...แต่ครอบครัวพังพินาศ..น่ากลัวกว่า
การติดผู้หญิงเสียอีก..... :b7:

นอกจากจะบอกให้เขาป้องกันตัวเองจากเชื้อโรคแล้ว ควรพูดเรื่อง
การพนันกับเขาให้รู้เรื่อง และเด็ดขาดด้วย อย่าคิดว่าเป็นเรื่อง
เล็กน้อยนะค่ะ....ปัญหานี้น่าหวั่นใจกว่ามาก :b5:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 10:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ทักทายมากคะ เรื่องการพนันไม่สามารถห้ามเขาได้ เพราะเขาบอกเขารู้ เล่นพอประมาณ แต่บางครั้งมากไป กำลังปรับปรุงตัวอยู่ หนูก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร กลัวอยู่เหมือนกัน แต่พูดมากไม่ได้ ก็คอยเตือนเขาอยู่คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 11:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แสงอาทิตย์ เขียน:
ขอบคุณพี่ทักทายมากคะ เรื่องการพนันไม่สามารถห้ามเขาได้
เพราะเขาบอกเขารู้ เล่นพอประมาณ แต่บางครั้งมากไป กำลังปรับปรุงตัวอยู่
หนูก็ไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไร กลัวอยู่เหมือนกัน แต่พูดมากไม่ได้ ก็คอยเตือนเขาอยู่คะ


แล้ววันนี้หนูรู้สึกดีกว่าเมื่อวานไหมค่ะ?
ไม่ต้องคิดมากแล้วนะค่ะ...ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด
การใช้ชีวิตครอบครัว ไม่มีใครสุขสมบูรณ์ 100%
ขอแค่ 50% ก็ถือว่าสอบไม่ตกแล้ว :b1:

ควรเพิ่มความเอาใจใส่เรื่องการพนันให้มากกว่าเดิม
ไม่ต้องห้าม แต่ควรเตือนและปรามๆบ้าง
ขอให้หนูมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ผ่านพ้นอุปสรรค
เหล่านี้ไปได้ด้วยดีนะค่ะ พี่ทักทายเป็นกำลัง
ใจให้เสมอค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 12:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2009, 09:31
โพสต์: 639

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จุฬาภินันท์อ่านภาพรวมนะคะ และในฐานะคนเข้าถึงธรรม บอกได้เลยว่าร้อยเปอร์เซ็นต์เป็นเพราะกรรม การที่คุณกลัวเรื่องนั้นมันมีสาเหตุแน่นอนและมาจากอดีตชาติ

กรรมกำหนดทุกอย่างไว้แล้วกำหนดได้แม้ใจคน ปัจจุบันคือสิ่งที่เราต้องอยู่กับมัน พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนหลักธรรมและธรรมะค่ะ เราๆอยู่ในเพศฆราวาสก็ยึดเอาหลักธรรม อยู่อย่างไรจึงจะไม่ทุกข์ ความสุขที่แท้ไม่มีนะคะนอกจากพระนิพพาน

มาเรื่องครอบครัวของคุณ คุณต้องเข้าใจให้ได้ก่อนว่าผู้ชายมักมากในกาม มันเป็นธรรมชาติที่ถูกสรรค์สร้างมาให้กับผู้ชาย เขาถูกสร้างมาให้เป็นแบบนั้นยังไงมันก็เลี่ยงไม่พ้น

หน้าที่ของภรรยาคือปรนนิบัติสามีให้ได้ครบทุกเรื่อง ถ้าทำได้สามีก็ไม่นอกใจหรอกค่ะ เขาเลือกคุณเป็นภรรยานั่นคือใจเขาอยู่กับคุณไปหมดแล้ว แต่เขาอยากได้น้ำหวานในขณะที่คุณให้น้ำเปล่า แบบนี้ก็คนทั่วไปเข้าใจได้ตรงกันว่าเขาต้องไปหาน้ำหวานกินที่อื่น อีกอย่าง การได้รสชาติของความกุ๊กกิ๊กมันก็นำความสนุกและท้าทายมาให้ฝ่ายชาย

ทางโลกแก้ได้ก็ที่คุณแสงอาทิตย์เอง คุณต้องเป็นฝ่ายเริ่มค่ะไม่ใช่ให้เขาเริ่ม ทำให้เขาแปลกใจในตัวคุณว่าคุณทำได้ ความสนุกจะกลับมาเป็นของเขาและคุณ มันยากสำหรับคุณแน่นอนเพราะคุณกลัว แต่มันไม่ยากเกินทำใจให้ชนะจิตใต้สำนึกส่วนนี้หรอกค่ะ จินตนาการจะเป็นตัวช่วยได้มาก

ทางธรรมก็ต้องวางเฉยให้ได้ เข้าใจอีกเหมือนกันเลยธรรมชาติของชายและการครองคู่ แต่คุณเลือกจะวางเฉยกับความรู้สึกหึงหวงให้ได้ ทำได้ด้วยการแยกอารมณ์ออกมาเป็นความรู้สึกและความคิด ความคิดนั่นแหละที่ทำร้ายคุณ คุณทำร้ายตัวคุณเองไม่ใช่สามีทำร้าย เขาแค่ทำตามสัญชาตญาณดิบของเขาเรียกร้อง คุณจะไม่ทำร้ายตัวคุณคุณก็ต้องไม่คิดให้มันไม่เป็นไปน่ะค่ะ

ส่วนทางผู้หญิงคนนั้น จุฬาภินันท์บอกได้คำเดียวคือกรรมค่ะ เธอจะอยู่คงทนหรือไม่อย่างไรแล้วแต่กรรม อย่าไปสนเลยค่ะเพราะไม่มีทางรู้ แต่เชื่อเถอะค่ะสามีคุณรักคุณ

อ้อ ย้ำนะคะ พยายามเอาชนะจิตใต้สำนึกด้วยการย้ำทำในสิ่งที่กลัว มันไม่จำเป็นต้องมีความอายระหว่างสามีภรรยาแล้วล่ะค่ะ จินตนาการ จำคำนี้ไว้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 13:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ัทักทายและคุณจุฬาฯ มากนะคะ กำลังใจจากพวกพี่และเพื่อนในลานหนูจะนำมาเป็นแนวทางในชีวิตและเริ่มต้นใหม่กับความคิดใหม่ๆ จะไม่คิดก่อนเหตุ จะพยายามทำตามทุกๆ คำแนะนำคะ แต่ตอนนี้รู้สึกดีกว่าที่ผ่านมามากๆ เลยคะเหมือนมีพี่มีเพื่อนคอยให้คำปรึกษาที่ไม่อาจพูดกับใครได้ ผ่อนคลายขึ้นเยอะเลย ความรู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว รักพี่และเพื่อนในลานทุกคนคะ แล้วเข้ามาทักทายกันใหม่นะคะ จะรอฟังคำแนะนะดีๆ และกำลังใจดีๆ จะเก็บไว้ในใจคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 13:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


หน้าที่ภรรยาในเรื่องนั้น ถ้าเราทำไม่ได้ เราต้องเสียเขาไปไม๊คะ เพราะแค่คิดจะลองทำและปรับปรุงตัว ก็ไม่แน่ใจตัวเองว่าจะทำได้ จินตนาการไม่ช่วยอะไรเราเลย (เราแย่มาก) ไม่รู้ว่าความดีจะช่วยให้เขาอยู่กับเราโดยไม่มีเรื่องอย่างว่าต่อไปได้ไม๊


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 16:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ต.ค. 2009, 17:14
โพสต์: 84

แนวปฏิบัติ: ตามดูจิต
งานอดิเรก: เลี้ยงแมว/ดูหนัง/เล่นเนต
สิ่งที่ชื่นชอบ: ธรรมะ
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


เคสนี้ ดิฉันแนะนำได้แต่เพียง ให้ไปหาหนังสทอ คู่สร้าง คู่สม อ่านนะคะ
อาจจะช่วยปรับมุมมองของคุณมากขึ้น
บางครั้งการอ่านหนังสือให้มันหลากหลายก็ มีรสชาติดีไปอีกแบบ
ดิฉันเองก็ยังสาว เวลาถือหนังสือประเภทนี้มีแต่เพื่อนแซว
แต่ก็คนมันชอบอ่านอ่ะนะ
ยิ่งฉบับล่าสุดหน้าปก เจนนี่ กะ น้องเกรซ วริทร ในเรื่อง จงกลกลิ่นเทียน
มี คอลัมหนึ่งน่าสนใจมาก เรื่อง การสื่อสารในชีวิตคู่ เขาพูดว่า
ชีวิตคู่ เหมือนกระดานกราฟ
แนวนอน คือ หลักการดูแลชีวิตคู่แบบทั่วๆไป ประมาณว่า อุปนิสัย การกิน การใช้ชีวิต
ส่วนแนวตั้ง คือ เรื่องของบนเตียง

นี่ดิฉันไม่ได้ทะลึ่งนะคะ แต่มันเป็น Fact
ชีวิตคู่ มันมีองค์ประกอบหลายอย่างมาก ที่ละเอียดอ่อน
บางครั้ง ถ้าเราลองเปิดใจ เปิดชีวิต รับโอกาสในแบบอื่นๆเข้ามาบ้าง
ก็น่าจะดี ดีกว่าใช้ชีวิตไปใน สเตปเดิมๆ จนเคยชิน จนบางครั้งเราหลงลืมไป
ว่า นี่มันชีวิตคู่นะ ไม่ใช่ ชีวิตข้า คนเดียว

โชคดีค่ะ

.....................................................
จงขอบคุณเมื่อความทุกข์เกิด เพราะมันคือบทเรียนให้เราก้าวหน้า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 เม.ย. 2010, 18:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ
*พี่นิตาเป็นกำลังใจให้นะคะขอให้เป็นคนใหม่ในเร็ววัน


แก้ไขล่าสุดโดย มานิตา เมื่อ 04 เม.ย. 2010, 11:14, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 16:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 13:40
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เราอยากคุยด้วยจังเลย สามีนอกใจเหมือนกัน
แต่เค้าบอกว่าจะเลิกแล้ว เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รุ
ทำไงดี ชี้แนะหน่อยจ้า


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 92  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 21 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร