พี่ทักทายคะ..เค้าจองดูดวงกันค่ะคุณแสงวันที่ 28 ส่วนโยวันที่29 แล้วจะมาเล่าสู่กันฟัง..แหมๆๆๆคิดถึงพี่สาวคนนี้จังเลยค่ะ..อิอิ

คุณแสงอาทิตย์คะ

หนูว่าคุณแสงอาทิตย์ทำใจให้สบายนะคะ ไม่ตัองคิดอะไรมาก ไม่ต้องสังเกตพฤติกรรมเขาว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากหรือน้อย คุณลองทำเหมือนว่าเขาไม่อยู่กับคุณ คุณก็ทำหน้าที่ดูแลลูก ทำหน้าที่แม่บ้านไปคะ ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ทำใจเย็น ๆคะ จนเป็นความเคยชินจนเป็นชีวิตประจำวัน ก็ยิ้มทักทายเขาเป็นธรรมดา ถ้ายังเจ็บปวดหรือยังอดไม่ได้ที่จะสังเกตว่าเขาจะเป็นไปอย่างที่เขาพูดหรือเปล่า หนูว่าจะเป็นการกดดันเขาและกดดันคุณแสงอาทิตย์นะคะ ลองทำใจพยายามวางลง ค่อย ๆ ทำไปจนเกิดความเคยชินคะ แล้วถ้าถึงวันนั้นแล้วคุณจะคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องยากเลยคะ สามีก็จะได้สบายใจ คุณก็จะได้สบายขึ้นเพราะไม่ถือว่าเป็นการฝืนใจเพราะจิตใจเราเป็นอย่างนี้ไม่มีอะไรที่จะต้องฝืนใจให้เราเป็นอย่างนี้แต่เป็นเพราะการฝึกฝนจนเกิดเป็นความเคยชิน คุณจะรู้ว่าเราไม่ต้องแบกไว้ให้หนักเลยคะ

บางอย่างบางตอนที่หนูแสดงความคิดเห็นไป คุณอาจพิจารณาได้นะคะ เพราะคนที่รับรู้ได้มากที่สุดก็คือคุณแสงอาทิตย์เอง แต่ก็นำไปพิจารณาได้คะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดีคะคุณ Tungjaijeeng ตอนนี้กำลังพยามทำใจสบายๆ อยู่คะ พยามไม่คิดอะไรไปก่อน ไม่อยากสร้างทุกข์เพิ่มคะ แต่ก็ขอนิดหนึ่งนะคะเรื่องขออยู่แบบไม่ประมาทอ่ะคะ ยังรู้สึกกลัวเหตุเดิมๆ อยู่ ยังไม่เต็มร้อยคะ ก็จะทำใจยอมรับการกลับมาของเขาในเมื่อเขาบอกว่าตัดได้แล้ว ก็ตามนั้นคะ คงยังไม่หมดกรรมต่อกันนะคะ ก็ต้องอยู่กันต่อไป แต่ก็บอกเขาว่าต่อไปขอเป็นคนที่ถูกรักนะ จะไม่เป็นคนที่ให้รักเขาแล้ว เขาก็บอกว่าเขาจะทำให้ทุกอย่างเหมือนเดิม และเรียกความรักที่เราเคยมีให้เขากลับมาให้ได้ ก็รอดูกันต่อไปคะ ไม่คาดหวังและไม่เอาใจไปฝากเขาแล้วล่ะคะ กลัวใจ

ขอบคุณคุณอ้อ คุณแสง และคุณทักทาย
ขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่านนะคะ

เค้าเป็นแฟนค่ะ 12 ปี ยังไม่เปลี่ยนสถานะ เพราะเค้าบอกว่าไม่อยากแต่งงาน
ไม่อยากมีปัญหาเหมือนรุ่นคุณพ่อคุณแม่ พอดีกับเราก็ไม่อยากแต่งงานเหมือนกัน อยู่เป็นแฟนไปเรื่อยๆเป็นที่พึ่งทางใจ เค้าสัญญาว่าถ้าไม่มีพ่อแม่ของแต่ละคนแล้วเราจะมาอยู่ด้วยกัน ดูแลกันจนแก่ก็ดีพออยู่แล้ว และเค้าก็บอกกับเพื่อนๆเค้าว่า ไม่ได้คบใคร บอกว่าไม่อยากตอบคำถามยุ่งยาก
จนกระทั่งไปมีอะไรกับผู้หญิงอีกคนที่ต่างประเทศ ผู้หญิงบินไปอยู่ด้วยเป็นพักๆ
เค้าถึงต้องเฉลยว่า มีแฟนมานานแล้ว แต่ผู้หญิงคนนั้นเค้าก็ไม่ปล่อยนะคะ เค้าบอกให้เราปล่อยผู้ชายไป เพราะเค้าคบกันมานานแล้ว (หมายถึงรู้จักกันมาประมาณ 7 ปี) และเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้มาตั้งแต่ปี 2551 แล้ว และตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ บอกอีกว่าผู้ชายบอกว่าไม่รักเราแบบแฟน แค่เป็นห่วงเฉยๆ แต่ตัวผู้ชายบอกว่ารักเราไม่เคยเปลี่ยนและเพิ่มขึ้นตามเวลา และไม่เคยบอกผู้หญิงคนนั้นแบบนี้ ไม่รู้ใครโกหกกันแน่ ผู้ชายก็ใช้เทคนิคพื้นๆ ตามแบบฉบับผู้ชายเจ้าชู้ทั่วไป คือไม่เลือก และไม่เลิกกับทั้งคู่ เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้เจ้าชู้ แต่บางเรื่องเกิดขึ้นโดยไร้เหตุผล ไม่มีรูปแบบ และเป็นกรรมของแต่ละคนที่ต้องมาเจอสภาพแบบนี้ เค้าบอกว่าเค้าก็รับไม่ได้กับสภาพเราสามคนและไม่มีใครรับได้ แต่ตัวผู้ชายเองก็เป็นคนเริ่มและทำมาเกือบ 3 ปีแล้ว เรื่องของโมกุลก็คล้ายๆ กับเรื่องของท่านอื่นๆ แต่เบากว่าเยอะเพราะไม่ได้แต่งงาน และไม่มีลูก ประโยคที่ผู้ชายพูดและเทคนิคต่างๆ เหมือนกับของท่านอื่นๆ จนบางทีอ่านกระทู้แล้วก็ขำ เหมือนจบมาจากโรงเรียนเดียวกันเลย

อ่านเรื่องราวของคุณโมกุล ยังคิดว่ามีสิ่งหนึ่งที่ยังดีก็คือไม่ได้แต่งงานกัน ไม่มีลูกด้วยกัน อ่านไปอ่านมาเวียนหัว มันดูสับสนวุ่นวายจังคะ ที่รู้สึกคือแฟนคุณโมกุลไม่มีความแน่นอนและเด็ดขาดในชีวิต เอาเรื่องกรรมมาอ้าง เพื่อเบี่ยงเบนความผิดของตัวเอง (เอาแต่ได้กับได้) ไม่โกธรนะคะ แบบว่าพูดทางโน้นทีทางนี้ที แต่ที่แน่ๆ คุณโมกุลต้องรู้จักเขามากกว่าใคร ลองคิดเล่นๆดูนะคะว่าคำพูดไหนที่เขาพูดเป็นคำพูดที่มาจากใจเขามากที่สุด แต่สำหรับความคิดส่วนตัวเรา เราคิดว่าผู้ชายคนนี้หาความจริงแทบไม่ได้คะ

คุณแสง คือว่าโมกุลก็ใช้ระบบเชื่อใจตั้งแต่แรก พอเกิดเรื่องขึ้นระบบนี้ก็ใช้ไม่ได้ทันทีเลยค่ะ
เพราะระแวงไปหมด นึกย้อนกลับไปเจอเรื่องที่เค้าโกหกมากมาย ธรรมดาเราจะเจอกันทุกวันหยุดเสาร์หรืออาทิตย์ เพราะบ้านก็ใกล้กัน เค้าก็บอกว่าให้เลือกวันใดวันหนึ่งได้มั๊ย เราแค่อยากชวนเค้ามาทานก๋วยเตี๋ยวใกล้บ้านด้วยกันแค่นั้นไม่เสียเวลาเท่าไหร่ตอนแรกก็คิดว่ายุ่งอย่างที่เค้าบอก แต่ความจริงแล้วเราได้ 1 วัน ผู้หญิงอีกคนได้ 1 วันแน่ๆ เลย เค้าทำงานที่เดียวกันมา 7 ปี การศึกษาสูงมากจบต่างประเทศทุกคน ตำแหน่งหน้าที่การงานสูง เงินเดือนสูง พอผู้ชายลาออกไปเรียนต่อ ผู้หญิงก็ลาออกตามไปอยู่ด้วยเป็นพักๆ กลับมาผู้หญิงก็มาบอกให้ที่ทำงานรู้ว่าไปหากันมาที่ New York ตอนผู้ชายจะกลับก็โกหกเรายอมให้ไปรับในคืนวันอังคาร แต่กลับมาตั้งแต่คืนวันจันทร์แล้ว บอกว่ากลับแท็กซี่เพราะทั้ง 2 คนจะไปรับ กล้าสาบานว่ากลับแท็กซี่ แต่ความจริงแล้วให้ผู้หญิงคนนั้นไปรับเหตุผลเพราะว่าผู้หญิงเห็นรูปคู่ที่เราไปส่งที่สนามบินในเฟซบุค ผู้หญิงคนนั้นเลยได้รับสิทธิไปรับ (เราโทรไปถามความจริงกับผู้หญิงคนนั้น และเราก็บอกเค้าด้วยว่าผู้ชายบอกว่าเค้ารักเธอ แต่ไม่ได้บอกว่าผู้ชายก็บอกว่ารักเราด้วย ไม่อยากพูดไม่ดีกับเค้า เราพูดดีกับเค้าทุกคำ แต่เค้ากลับบอกให้เราไปจากผู้ชายคนนี้ เพราะเค้าทั้งสองเป็นแฟนกัน) เค้าเคยบินกลับมาด้วยกันตอนปิดเทอมแถมยังกล้าซื้อของมาฝากเราอีก ผู้หญิงไปอยู่ด้วยแล้วก็กลับมาด้วยกัน เรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เราก็เจอโทรศัพท์โรคจิตตอนตี 2 ด้วย ผู้หญิงโทรมาบอกว่าอย่ามาแย่งผัวชั้น เราก็พยายามบอกเค้าว่าจะโทรหาใคร คงโทรผิด แต่เค้ายืนยันและไม่ยอมพูดชื่อ พอด่าจนพอใจแล้วก็เรียกชื่อเราเป็นเจน ใครก็ไม่รู้ ตอนแรกก็นึกว่าโทรผิด ซึ่งไม่เคยมีใครโทรผิดมาเบอร์นี้เลย พี่ชายและเพื่อนก็บอกว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ เรื่องนี้คงอีกยาว เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย ไม่เคยคิดว่าจะเจอสภาพแบบนี้ คิดว่าชดใช้กรรมแล้วกัน จะได้ไม่ต้องเจอแบบนี้อีก
สวดมนต์ทุกวัน ยกเว้นวันที่เหนื่อยมากจนหลับไป จริงๆ แล้วสวดมนต์ทุกวันมาตั้งแต่มัธยมต้น เข้าวัดบ้าง แต่คงไม่ถึงวัด เพราะเจอเรื่องนี้เข้าจริงๆ ก็กลับทุกข์หนัก แย่จัง

อยากบอกคุณโมกุลว่า ถอยออกมาดีกว่าไม๊คะ ถ้าคุณไม่ต้องพึ่งพาหรือต้องรับความช่วยเหลือจากเขาก็ไม่เห็นต้องเอาตัวและใจไปยึดติดกับเขาเลย มีแต่ทุกข์กับทุกข์ ไม่เห็นทางออกที่ดีเลยคะ เพราะตัวเขาไม่แ่น่วแน่กับทั้งสองคน อยู่กับคนโน้นพูดอย่างไรก็ไม่รู้ อยู่กับเราก็พูดแบบหนึ่ง เหมือนคนไม่มีศีลธรรมในใจเลยคะ นี่ขนาดไม่ได้แต่งงานอยู่ด้วยกัน เรื่องยังเยอะขนาดนี้ คุณโมกุลคิดดูแล้วกันว่าถ้าคิดจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเมื่อไร เขาจะเปลี่ยนนิสัยนี้ได้หรือ เปิดเผยกับคนอื่นเขายังไม่เปิดเผยเลยว่ามีแฟน ดูเหมือนเป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงมาก (เห็นแก่ตัวสุดๆ) ไม่ให้เกียรติคุณโมกุลเลยนะคะ แล้วที่เขาเล่าเรื่องต่างๆนาๆ คุณโมกุลแน่ใจได้อย่างไรว่าเขาพูดจริง เพราะดูจากที่เขาพูดกับผญ ก็อีกเรื่อง (หาความจริงไม่ได้เลยคะ เหมือนคนพูดเอาตัวรอดไปวันๆ) คุณโมกุลลองชั่งน้ำหนักดูนะคะ ว่าผู้ชายคนนี้มีความดีกับความเลวต่างกันอย่างไร ถ้าคิดได้โดยที่ไม่หลอกตัวเองนะคะ ก็แวะเข้ามาคุยกันอีกครั้งนะคะ แต่ถ้าเป็นเรา เราคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ไม่ยากเลยคะ 12 ปี ที่คบกันมันไม่ได้นานเสียจนต้องยอมเป็นทุกข์ขนาดนี้ และที่สำคัญก็ไม่ได้มีพิธีแต่งงานหรือมีลูกด้วยกันยิ่งตัดใจได้ง่ายมากๆ คะ ลองดูนะคะ ถ้าเรายอมตัดใจคุณจะรับรู้ถึงความสุขที่รอคุณอยู่ข้างหน้าอย่างแน่นอนคะ เป็นอีกทางเลือกให้คุณโมกุลลองกลับไปคิดดูนะคะ แต่ถ้าคุณโมกุลตัดใจไม่ได้จริงๆ คุณโมกุลก็ตั้งหน้าตั้งตารับกรรมตามที่คุณผู้ชายบอกไว้ได้เลยคะ สู้ๆนะคะ แล้วจะรอการตัดสินใจของคุณนะคะ

สวัสดีคะคุณแสงอาทิตย์ดิฉันก็เคยเจอปัญหาอย่างคุณรู้ว่ามันเจ็บปวดมากแต่เวลาเท่านั้นจะช่วยเราได้
ตอนนี้ทำใจได้แล้วค่ะ

สวัสดีคะคุณจินตนา แล้วตอนนี้คุณกับสามีอยู่กันโดยปกติสุขแล้วใช่ไม๊คะ ตอนนั้นคุณต้องทำใจอย่างไรกับการกลับมาของเขาคะ ต้องเรียกความรู้สึกดีๆกับมามันยากมากเลยคะ มันกลายเป็นแหย่งเขาไปเลยล่ะคะ ตอนนี้พยามทำใจให้ยอมรับเขา และทำตัวให้เป็นปกติอยู่คะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายนะคะ

คุณแสงอาทิตย์คะ เข้าใจค่ะว่าตอนนี้คุณคงรู้สึกสับสน ไม่แน่ใจว่าที่ตัดสินใจยอมรับเค้ากลับมานี้จะดีมั๊ย ถ้าเค้าจะกลับตัว แล้วเราตัดสินใจแล้วก็เชื่อที่เค้าสัญญาเถอะค่ะ เพื่อครอบครัวของเรา อยู่แบบไม่ประมาทเป็นสิ่งดีค่ะ แต่อย่าให้ถึงกับกลายเป็นหวาดระแวงนะคะ เพราะมันจะทำให้เราไม่มีความสุข แต่ถ้าเค้าไม่ทำตามสัญญา ถึงตอนนั้นมาจัดการกันอีกทีก็ยังไม่สายนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ สู้ค่ะ

สวัสดีคะคุณใบว่าน จะพยามไม่หวาดระแวงคะ แต่ขออยู่แบบไม่ประมาทนะคะ บอกตัวเองว่ายังไงก็จะไม่รักเขาเหมือนเืมื่อก่อนแล้วคะ เมื่อก่อนทุกลมหายใจเข้าออกเป็นเขาหมดคะ จะทำอย่างไรกับเราก็ได้ เรายอมทุกอย่าง แต่ ณ วันนี้ไม่ใช่แล้วคะ อยากเป็นคนที่ถูกรักบ้างคะ ก็ต้องให้โอกาสเขาพิสูจน์ว่าเขาจะทำให้เรากลับมามีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขาอีกได้หรือเปล่า ทุกวันนี้ก็พยามที่สุดแล้วคะ ขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ ยินดีเสมอคะ

สวัสดีคะ

หนูเข้าใจเป็นอย่างมากเลยคะว่ามันทำยากมากคะ แต่ก็น่าจะเป็นอีกวิธีนะคะที่จะให้พ้นทุกข์ได้ นั่นคือการปล่อยวางคะ

ไม่แปลกคะ จากสิ่งร้าย ๆ ที่ผ่านมาทำให้เราเจ็บปวดและเข็ดขยาดจนไม่อยากที่จะรักเขาอีก เพราะเขามองไม่เห็นคุณค่าสำหรับความรักของเรา แต่เขากลับทำลายจนแหลกคามือ แต่ถ้าเราให้ความรักเขาไปโดยไม่คาดหวังว่าเขาต้องเห็นคุณค่าในความรักของเรา ความทุกข์ก็จะไม่เกิดนะคะ ถ้าต้องการที่จะให้ก็ให้ไปเถอะคะ แต่อย่าคาดหวังกับสิ่งที่จะได้รับจากเขาคะ เพราะการคาดหวังจากสิ่งที่จะได้รับมันอาจจะเจ็บปวดไม่แพ้กันเช่นกันนะคะ

มาเป็นกำลังใจให้เช่นเคยคะ

คุณแสงคะ เข้าใจที่คุณแสงบอกทุกอย่าง พยายามเดินออกมาในตอนแรกที่รู้เรื่องแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้
พยายามหลายวิธีแล้ว ตัวคุณผู้ชายก็บวชแล้วและสนใจศึกษาธรรมะ เราเลยไว้ใจและรู้สึกว่าเดินไปด้วยจุดหมายเดียวกัน ถ้าตัดเรื่องผู้หญิงและโกหกออกไป ก็จะดีทีเดียว