วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 16:14  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ค. 2010, 20:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณรักลูก คิดว่าถ้าคุณไม่ไปสานต่อ ผญ คงจะแพ้ภัยไปเองคะ ปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ค. 2010, 20:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 14:40
โพสต์: 46

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณครับ คุณแสงอาทิตย์ ผมเองพยายามห่างกับเธอให้มากที่สุด
ยังโทรคุยกันบ้าง(เพราะกลัวเธอระรานภรรยาผมน่ะครับ)
แต่พยายามไม่พบกันน่ะครับ เธอเองก็พอรู้นะครับ ผมหวังลึกๆ
ว่าอะไรจะดีขึ้น แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก คงต้องสู้ต่อไปครับ
คุณแสงอาทิตย์เองก็ดูเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว ขอให้สู้ต่อไปนะครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 พ.ค. 2010, 08:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณรักลูก

เป็นอย่างไรบ้างคะเสือสำนึกบาป (ล้อเล่นค่ะ) หางเสือยังอยู่นะคะ
แต่ แหมก็ถูกกระตุกอยู่ทุกวันหวาดเสียวค่ะ
มาเป็นกำลังใจค่ะ

ภรรยาคุณเป็นอย่างไรบ้าง รักครอบครัวให้มากนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 พ.ค. 2010, 21:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีคร๊า

ไม่ได้เข้ามาอ่านกระทู้ของคุณมานานแล้ว ยังเครียร์ไม่จบอีกหรือคะ เอาใจช่วยค่ะ ..
แต่มันก็ไม่น่าจะยากอะไรมากมายเลยค่ะ ถ้าคุณอยากตัดจริง ๆ แล้วก็ง่ายมาก ๆ เพราะว่าภรรยาคุณก็รู้เรื่องในระดับนึงแล้ว ถ้าจำไม่ผิดนะ เห็นคุณพิมพ์ไว้ว่าหล่อนเคยระรานภรรยาคุณ คุณก็บอกภรรยาให้ทราบเรื่องทั้งหมดไปเลย ว่าเนี่ยเลิกมานานแล้วแต่ฝั่งนู้นยังทำใจไม่ได้ ผมก็จะไม่ติดต่อแล้ว แต่ผมกลัวจะระรานคุณ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วคุณก็เลิกติดต่อกับทางนั้นไปเลย โทรศัพท์ก็ไม่ต้องคุย เพราะว่าเหมือนกับว่ายังให้ความหวังอยู่ แม้อยากจะเป็นเพื่อนกัน ก็รอเวลาให้มันผ่านไปนาน ๆ ก่อน

เพราะเมื่อถึงเวลานั้นที่คุณหายเงียบไป พอเขาจะมาระรานภรรยาคุณ มันก็ไร้บอยแล้วหล่ะ เพราะภรรยาคุณก็รู้เรื่องแล้ว เผลอ ๆ เขาก็คงไม่ตามงานแล้วหล่ะ เพราะผู้หญิงเราก็คงไม่หน้าด้านหน้าทนกับผู้ชายที่ยังไงก็ไม่เอาเราหรอก เชื่อได้ค่ะ ....

สู้ ๆ เน้อ ....


.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2010, 15:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณรักลูก เข้มแข็ง ยึดมั่นในความถูกต้อง
ศีลธรรมอันดีไว้นะค่ะ อ้อรู้สึกดีกับคุณมาก
ที่เป็นผู้ชายที่คิดได้ และพยายามแก้ไขให้
ทุกอย่างดีขึ้น แต่อาจติดอยู่ที่วิบากกรรม
ของคุณกับเธออาจยังไม่หมดกรรมต่อกันก็ได้
ทำความดี สร้างบุญสร้างกุศลต่อไปค่ะ
สักวันคุณคงได้ครอบครัวที่ดีกลับมา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 พ.ค. 2010, 09:03 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 09:38
โพสต์: 1


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ

อ่านเรื่องราวของคุณรักลูก เจ็บแปล๊บขึ้นมาในอกเลยค่ะ เหมือนเป็นแผลฝีหนองที่อักเสบ เวลาไปสัมผัสมันก็จะเจ็บ แต่ก็มักจะเผลอไปสัมผัสมันบ่อยๆ แล้วก็ยังอยากจะบีบจะเค้นให้หนองมันแตก จริงๆ แล้วนะถ้าเราใช้เวลาสักพักแผลก็คงจะหายไปเองและก็คงทิ้งรอยแผลเป็นฝากไว้เตือนใจเรา

วิสาข์และสามีรับราชการทั้งคู่เหมือนกันค่ะ มีบุตร 2 คน สามีกระทำคล้ายกับคุณรักลูกเลยค่ะ บุคคลที่ไม่พึงประสงค์สำหรับครอบครัววิสาข์ก็ทำเหมือนที่ภรรยาคุณรักลูกโดน เพิ่มเติมคือคลิปที่หญิงนั้นส่งมาให้ดู เผื่อเราจะขำ! มั๊ง เธอผิดสัญญากับเขาค่ะ ความซวยเลยมาตกที่เราแฮะ (แย่จริง ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย มันเรื่องของพวกคุณ ตอนแอบคบกันไม่ยักบอก แต่ตอนรู้สึกจะถูกทิ้งกลับมาแจ้งว่าเธอก็มีสิทธิ์เหมือนกัน) ทีนี้เราก็ช็อคสิคะ ไหงว่าจะเลิกกัน แล้วไงให้โอกาสแล้วฉันต้องโดนทรยศอีกเหรอ!! ตอนนั้นไม่มีสติเลยค่ะเอาอัตตาไปออกรับเต็มๆ ร้องไห้น้ำท่วมทุ่ง สามีก็ร้องไห้ แต่เราคิดอยู่อย่างเดียว ตายดีกว่า มันเจ็บปวด มันผิดหวัง ไม่ไหว ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว เหนื่อยกับเขามาเยอะแล้ว ห่วงใยดูแลสารพัด พ่อแม่ผู้มีพระคุณยังไม่เคยดูแลขนาดนี้เลย ยังไม่เห็นค่าเราอีก แต่แล้วเราก็รอด อันนี้ขอบอกว่าอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ เพราะอาจจะไม่โชคดีเหมือนวิสาข์ก็ได้ พอผ่านช่วงเวลานั้น มาก็คิดอะไรได้เยอะ ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วยกัน ช่วยกันดูแลลูก ทะเลาะกันมั้ง ดีกันมั้ง ความเป็นอยู่ ก็ดูแลตัวเองละกันมีกินก็กิน ถ้าไม่มีไว้ให้ก็หากินเอาเอง เพราะฉันจะเอาเวลาที่มีค่าของฉันไปดูแลคนที่รักฉันจริง นั้นก็คือพ่อแม่ และลูกๆ

ปัจจุบันนี้ ความรู้สึกของวิสาข์ที่มีต่อเขายอมรับว่าเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ก็พยายามมองเขาเหมือนเพื่อนร่วมเดินทางคนหนึ่ง ที่อาจจะขอลงกลางทางเพราะจุดหมายปลายทางคงไม่เหมือนกัน ไม่ว่ากันหากเขาจะทิ้งเราและเดินทางไปกับคนอื่น แม้จะเสียดายแต่คงไม่ฟูมฟายเหมือนอดีตที่เคยทำ ไม่ยึดก็จะไม่ทุกข์ สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์จริงๆ ตอนนี้ที่ทำอยู่ก็คือลดทิฐิให้น้อยลง เราก็จะรู้จักอภัยมากขึ้น มีความสุขมากขึ้น ชีวิตนี้ยังมีค่าอยู่จริงๆ นะ

คุณรักลูกคะ สถานการณ์นี้แน่ใจหรือคะว่าจะควบคุมไว้ได้ และเมื่อไหร่จึงจะถึงจุดจบ ทิ้งระยะห่างโดยถอยหลังกับหันหลังมันต่างกันนะคะ บางทีการสารภาพอาจจะดีกว่าการโกหกไปวันๆ นะ มันจะแสดงถึงความจริงใจได้ดีกว่า อาจเสียใจแต่เชื่อเถอะมันน้อยกว่าให้หญิงนั้นเป็นฝ่ายบอกแน่นอน และเมื่อเธอรับรู้เรื่องจริงปัญหาที่มีก็จะได้ช่วยกันแก้ไข ก็ขอให้ครอบครัวคุณรักลูกมีความสุขมากๆ นะคะ และขอให้ผ่านเรื่องราวไม่พึงประสงค์ทั้งหลายไปได้ด้วยดี โชคดีค่ะ :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 มิ.ย. 2010, 10:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แวะมาเยี่ยมค่ะ
คุณรักลูกเป็นอย่างไรบ้างค่ะ? :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 19:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 14:40
โพสต์: 46

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณครับทุกคำแนะนำ
ผมเองก็หวังว่าอะไรจะดีขึ้นนะครับ
คงต้องอดทนต่อไป และสู้ต่อไป
คงเพราะยังชดใช้กรรมไม่หมดน่ะครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มิ.ย. 2010, 20:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณรักลูก แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ ไม่เห็นแวะเข้ามาเล่าสู่กันฟังบ้างเลยคะ เห็นหายไปนาน ยังเป็นห่วงอยู่นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ส.ค. 2019, 10:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มิ.ย. 2009, 10:51
โพสต์: 2758


 ข้อมูลส่วนตัว


rolleyes :b4: เข้ามาให้กำลังใจค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 18 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร