ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=30483
หน้า 4 จากทั้งหมด 7

เจ้าของ:  พิมพลอย [ 01 เม.ย. 2010, 18:41 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอให้แก้ไขสถานการณ์ได้ในเร็ววันนะคะ ดีใจที่คุณคิดได้.....

เป็นกำลังใจให้นะคะ
พิมพลอย

เจ้าของ:  รักลูก [ 02 เม.ย. 2010, 08:14 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกคำแนะนำ เมื่อคืนผมได้คุยกับเธอแล้วครับ
ยังไม่คืบหน้าอะไรมาก แต่จากน้ำเสียงเธอมีท่าทีอ่อนลง ฟังผมมากขึ้น
เธอพูดเหมือนพูดเล่นๆว่า ลองดูซัก 1 เดือน ถ้ามันถึงที่สุด เราอาจเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้
แต่เธอก็สัญญาว่าจะไม่ไปยุ่งกับภรรยาผม ไม่โทรหา ไม่ส่ง SMS ไม่ส่ง MAIL
ผมมองว่าอย่างน้อยก็เป็นสัญญาณที่ดี แต่ยังไม่อยากพูดเยอะ รุกเธอเยอะ
คิดว่าค่อยเป็นค่อยไปคงดีกว่า ค่อยๆห่าง ทีละเล็กทีละน้อย เพราะปุ๊ปปัปเลย
เธอคงไม่ยอมแน่ๆ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 02 เม.ย. 2010, 09:57 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีนะค่ะ
เอาใจช่วยค่ะ :b1:

เจ้าของ:  yodchaw [ 02 เม.ย. 2010, 10:12 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

จะว่าไปแล้วโดยมากตามกระทู้ต่างๆที่ได้อ่านตอบในห้องนี้ โดยส่วนมาเป็นผู้ถูกกระทำ ถูกปล่อยปะละเลย ไม่เอาใจใส่ไปเสียมากกว่า ที่เขาเหล่านั้นหาที่เพิ่งทางใจ ที่ปลดล็อค ปลดสิ่งเปลื้องความทุกข์ทางใจทั้งหลาย และนี้ก็เป็นเครื่องบ่งบอก กระทู้ที่บ่งบอกว่า แท้จริงแล้วคนที่ไปก่อเหตุ(สามี) แท้จริงแล้วก็ทุกข์ไม่น้อยกว่ากันเลย จึงไม่ใช่ว่าจะไปมีสุขเสียอย่างเดียวตามที่ใครๆหลายท่านเข้าใจ เพียงแต่วาระ กรรมตีกลับ กรรมสนอง เคยทำคนอื่นทุกข์แล้วก็มาทุกข์ใช้กรรมคืนในเวลาที่แตกต่างกันแค่นี้เอง ไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะพยาบาทอาฆาต สามีเองหรือหญิงที่เกี่ยวข้องเลย จึงมีแต่อโหสิ อโหสิ อโหสิกรรมให้แก่ ไม่เป็นเวร จองกรรมจองเวรต่อกัน ทำอย่างไรมีผลอยู่แล้วในเรื่องกฏแห่งกรรม

เจ้าของ:  ทักทาย [ 02 เม.ย. 2010, 11:51 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

เวลาที่เราประสบพบกับความทุกข์
มักจะมองเห็นใครๆ มีความสุขไปเสียหมด
ซึ่งตามความเป็นจริงแล้ว ไม่ว่าฉัน เธอ
เขา เรา ทุกฝ่ายต่างก็มีทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น
ไม่ว่าจะอยู่ตำแหน่งไหน?...... :b41:

เปลี่ยนความแค้น ความอาฆาต
เป็นความเห็นใจ อภัย และอโหสิ สิ่งที่ได้รับคือ
ใจเรานั่นเอง ที่จะสงบ และเบิกบาน... :b12:

เจ้าของ:  chulapinan [ 02 เม.ย. 2010, 13:15 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

กรรมค่ะ คุณและภรรยากับเมียน้อยมีกรรมร่วมกันมาค่ะ

ทางโลก คุณทำความเข้าใจกับภรรยาและครอบครัวให้ดีนะคะ เข้มแข็งไว้ มารกวนน่ะค่ะ เมียน้อยคุณไม่มีสิทธิ์อะไรไปร้องเรียนเจ้านายคุณนี่คะ เรื่องส่วนตัวเอางานเข้าไปเกี่ยวไม่ถูก นั่นเท่ากับเธอประจานตัวเองค่ะ ผู้หญิงฉลาดไม่ทำกันค่ะ อีกอย่างคุณก็ต้องเด็ดขาดเวลาพูดกับเธอด้วยค่ะ บางครั้งอาจต้องมีหยาบคายข่มขู่เธอกลับไปบ้าง ไม่ผิดกติกาค่ะ อย่าให้เธอคิดว่าคุณหงอเธอ

ทางธรรม คุณวางเฉยแบบวางอุเบกขาน่ะค่ะ เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเป็นกรรมที่ทำกันมา จะหมดกรรมก็ต่อเมื่อวางเฉยได้ทั้งสองฝ่าย แต่ถ้าฝ่ายนึงวางได้อีกฝ่ายวางไม่ได้ กรรมจะค่อยๆถูกทอนให้น้อยลงค่ะ ฝ่ายที่วางอุเบกขาได้จะชนะในที่สุด

เจ้าของ:  panatson [ 02 เม.ย. 2010, 16:06 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้

เข้ามาก็เห็นว่ามีเพื่อนๆที่นี่มาช่วยกันตอบอย่างคึกคัก นั้นก็ย่อมแสดงว่าปัญหายังมีทางออกเสมอนะคะ
ส่วนตัวดิฉันว่า การแก้ปัญหาสำหรับเรื่องนี้มันง่ายมาก เหมือนเส้นผมบังภูเขา
ยิ่งถ้าคุณยืนยันว่าตัวเอง ได้เลือก ภรรยาและลูกอย่างชัดเจนแล้ว มันยิ่งน่าจะง่าย...
แต่ทว่า ทุกสิ่งก็ต้อง จัดการอย่างค่อยเป็น ค่อยไป เท่านั้น

ก่อนอื่นเลย คนแรกที่คุณจะต้องพูดกันอย่าง "เปิดใจ" คือ ภรรยา
ดิฉันเชื่อว่า เธอรับรู้มามากพอแล้ว อยู่ที่ว่าจะแสดงออกอย่างไร และเธอก็ยังรักคุณมาก ถึงยังไม่คิดตัดรอนคุณ คนเป็นแม่ และ เมีย ความคิดย่อมเหนือชั้น ความอดทนมันมีเพดานสูงมากกว่ามาก ดังนั้นคุณอย่าไปประเมินว่าเธอจะไม่ไหว ขอเพียงแค่ คุณ เปิดใจพูดกับเธอ ยอมรับผิดกับเธออย่างจริงใจ และบอกถึงสิ่งที่จะสามารถทำได้"ร่วมกัน"

ดิฉันเชื่อว่า ถ้าคุณให้ความมั่นใจกับเธอได้ (ภรรยาหลวงนะคะ) เธอก็คงจะพร้อมไปกับคุณ เพราะผู้หญิงทุกคน มักมีความหวั่นไหวอยู่ในใจลึกๆ เธออาจจะพอสู้กับศัตรูนอกบ้านได้ ถ้าคุณให้ดาบกับเธอ นั้นคือ
การแสดงออกว่า คุณได้รักเธอและลูกมากแค่ไหน และสิ่งที่เกิดขึ้นก็ยอมรับไปตรงๆว่า มันเกิดจากความผิดของคุณ ดิฉันว่ามันน่าจะดี ดีกว่าที่จะต้อง ปิดเล็ก ปิดน้อย ค่อยๆเปิด อะไรแบบนี้ สู้พูดกันไปให้หมดเลย
จับมือกัน ปรึกษากัน ดิฉันว่า เธออาจจะสะเทือนใจบ้างกับการกระทำของคุณ แต่อย่างน้อย เธอยังมองภาพของเส้นทางข้างหน้า ระหว่างคุณและเธอต่อไปได้ เพราะ อย่างน้อยคุณก็มี ลูก ที่เป็นโซ่ที่คล้องใจ
แต่สำคัญที่สุด คือ ความมั่นใจ และ สิ่งที่คุณแสดงออกมา

ส่วนเรื่อง ภรรยาน้อย ของคุณ ดิฉันก็จะไม่โทษเธอ เพราะดิฉันเลือกที่จะโทษความมักง่ายของผู้ชาย
ดิฉันคิดว่า ไม่มีวิธีการอะไรที่ดีที่สุด สำหรับเรื่องนี้คือการ ไม่ทำร้ายใจใครทั้งสิ้น ที่พูดแบบนี้ไม่ได้แปลว่า กลางวันให้คุณไปโอ๋เมียหลวง กลางคืนไปโอ๋เมียน้อยนะคะ

แต่อย่างที่บอก คือเรื่องของควมชัดเจน ไหนเมือคุณตัดสินใจเลือกแล้ว คุณจะต้อง "วางตัว"
ให้ถูกหลัก ถ้าจะเลือกเมียหลวง ก็ต้องอยู่กับเมีย ไม่มีการไปหยืดหยุ่นอะไรกับอีกคน ให้เมียแสลงใจทั้งสิ้น เต็มที่ก็คือ การพูดจา ถ้าต้องเจอกัน ก็ขอให้คุณ "ปรับใจ" มองเธอเป็นเหมือนเพื่อนไปเสีย
อย่าให้ความรู้สึกอื่นใดเข้ามาแทรกอีก ดิฉันเชื่อว่า ถ้าคุณ มีจุดยืนได้ชัดเจน ไม่เซไปทางไหนเสียก่อน
เวลา จะช่วยให้ ภรรยาน้อยของคุณ ได้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำค่าของลูกผู้หญิงอีกข้อหนึ่งนั้นคือ " อย่าไปรักผู้ชายมักง่าย และ ไม่จริงใจกับเรา"

ต้องขอโทษ จขกท. จริๆนะคะ ดิฉันแฟร์ทุกฝ่าย และโทษคุณเต็มๆ เลยต้องแนะกันตรงๆไปแบบนั้น...

ถ้าภรรยาน้อย จะมาหาเรื่องภรรยาคุณ คุณก็ลองดูว่าเธอจะมีวิธียังไง
มันขึ้นอยู่กับอุปนิสัยของภรรยาคุณเป็นหลัก ถ้าเธอ แรง เธอก็จะโต้ตอบกลับไปเอง
อันนี้คุณต้องคุยกับภรรยา

อีกเรื่องคือ ความอดทน คุณต้องใช้เวลามาก
และดิฉันคิดว่า คุณไม่จำเป็นต้องไปเจรจาอะไรกับภรรยาน้อยอีกแล้ว
เพราะดิฉันกลับมองว่า นี่เป็นจุดอ่อนที่คุณเผยให้เธอเห็นเสียแล้ว
เธอรู้ว่าว่าคุณกลัวเมียและลูกจะเจ็บ คุณเลยต้องรีบ สร้างคอก ก่อนวัวจะหาย
คุณถึงต้องรีบแจ้นไปเจรจากับเธอ จริงอยู่ที่เธออาจจะยอม แต่ใครจะรับประกัน ผู้หญิงที่เสียตัวไป แล้วยังมาเจอผู้ชายรักครอบครัวขนาดนี้ ของโปรดเธอทั้งงั้นแหละ แต่เชื่อเถอะ พิษรัก แรงหึงมันไม่เข้าใครออกใครหรอก นึกเหงาๆ อยากให้คุณมาหา แต่ไม่มาเมื่อไหร่ แม่จะโทรไปด่าเมียหลวงเสีย...แบบนี้ จะไหวหรอ ... เฮอๆๆ....
ดิฉันว่า คุณเลือกภรรยาน้อย ฉลาดเกินไป (คราวหลังอยากลองอีก ก็เลือกที่ฉลาดน้อยๆกว่านี้หน่อยก็ดีนะคะ)

สู้คุยกับภรรยา ตกลงกันไปว่าจะดำเนินชีวิตท่ามกลางสงครามความรักแบบนี้ได้ยังไง
ดิฉันอยากจะบอกว่า ขอเพียงแค่ คุณและภรรยา มั่นใจและมั่นคง ใครก็ไม่สามารถมาสั่นคลอนได้แน่นอน

และที่สำคัญ คุณต้องพยายามหา จุดอ่อน ของภรรยาน้อย ให้ได้ ว่าเธอกลัวอะไรเหมือนกัน
ไม่ใช่ว่าดิฉันให้ไปทำแสบ แต่ในเมื่อคนเรา เกิดการก้าวล้ำในสิทธิส่วนบุคคลทั้ง หน้าที่การงาน
มันจึงมีผลกระทบมาก ดังนั้น การจะออกรบ มันต้องมีทั้ง ดาบและโล่ ไว้ป้องกันและต่อสู้

ส่วนเรื่องที่เธอจะขู่ฟ้องเจ้านาย ดิฉันไม่รู้นะ ถ้าเป็นดิฉัน ดิฉันรีบชิ่ง ฟ้องเจ้านายก่อนเลยดีกว่า
เพราะเชื่อว่า คนใกล้กัน น่าจะรู้จักกันดี ดีกว่าให้เขามารู้กันทีหลัง อายชาวบ้านกันเปล่า แถมยังเสี่ยงให้ออกจากงาน

ดิฉันก็มีความเห็นแค่นี้นะคะ ยังไงก็ต้องรบกวนนำไปพิจารณาเพื่อความเหมาะสมเอง

โชคดีค่ะ

เจ้าของ:  รักลูก [ 02 เม.ย. 2010, 17:11 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

โอโห คุณ panatson ครับ เหมือนเข้ามานั่งในใจผม และ เห็นปัญหาจริงๆเลยครับ
เรื่องเป็นแบบที่คุณ panatson บอกเลยครับ ผมเองมีจุดอ่อนที่เธอรู้และเธอก็เคยพูด
ว่านี่คือจุดอ่อนของผม แถมเธอเองก็ฉลาดครับ แม้แต่ข้อมูลต่างๆ ทั้งของผม ภรรยา ลูกผม
เธอหาได้หมดครับ พอเธอพูดออกมาผมอึ้งเลย เธอรู้ความเคลื่อนไหวของผมหมด
ปัญหาคือผมต้องใจเย็นที่สุดและที่สุด จะสู้ต่อไปครับ "พิษรัก แรงหึงมันไม่เข้าใครออกใครหรอก นึกเหงาๆ อยากให้คุณมาหา แต่ไม่มาเมื่อไหร่ แม่จะโทรไปด่าเมียหลวงเสีย...แบบนี้ จะไหวหรอ ... เฮอๆๆ...." นี่ก็อีกประเด็นปัญหา เป็นแบบนี้เลยครับ เฮ้อ!!!!!กลุ้มครับ
วันนี้เลิกงานแล้วจะแวะไปทำบุญเหมือนทุกๆวันครับ ขอบคุณทุกคำชี้แนะและกำลังใจครับ
ขอบคุณมากๆครับ

เจ้าของ:  รักลูก [ 03 เม.ย. 2010, 09:11 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

เพิ่งกลับจากทำบุญมาครับ วันนี้สบายใจขึ้นบ้างครับ
ถึงปัญหาจะยังแก้ไม่ได้ แต่ก็จะพยายามอดทน
และ หาทางออกให้ได้ครับ วันนี้ดูลูกและภรรยามีความสุขดี
เจ้าตัวเล็กไม่รู้เรื่องอะไรก็เล่นไปตามประสาเด็ก
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ก็จะพยายามสู้และจะดูแลครอบครัว
ให้ดีที่สุดครับ
ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจครับ

เจ้าของ:  มานิตา [ 03 เม.ย. 2010, 09:35 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

มาให้กำลังใจค่ะตอนแรกก็โกรธคุณแทนภรรยาน่ะ ไม่ถือสากันนะคะ
ตอนนี้เห็นคุณยืนยันแบบนี้ก็ดีใจแทนภรรยาคุณอีก
อยากให้ผู้ชายหลาย ๆ คนคิดได้แบบคุณจังผิดก็รู้จักแก้ไข
รีบแก้ไขนะคะ เพราะถ้าลูกโตกว่านี้ รับรู้ได้ คนรอบข้างนั่นแหละ ผู้หวังดีทั้งหลาย
จะพูดกรอกหูเค๊า เช่น พ่อหาแม่ใหม่ให้ พ่อมีเมียน้อย พ่อไปหาเมียน้อย
อะไรทำนองนี้ ซึ่งนิตาเองก็เจอมาแล้วเล่นเอาลูกเปลี่ยนเป็นคนละคนเลย
แข็งกระด้าง ไม่พูดกับพ่อ ไม่กินข้าวด้วย ถูกเพื่อนล้อเลียนถึงกับชกกัน
เป็นกำลังใจให้นะคะ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 03 เม.ย. 2010, 09:39 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

รักษาศิลห้าอย่างเคร่งครัด
จะช่วยให้คุณพ้นทุกข์ได้
อย่าลืมกรวดน้ำ อุทิศส่วนกุศล
ให้เจ้ากรรมนายเวรทุกครั้งที่ทำบุญ
หรือแม้กระทั่งสวดมนต์ภาวนา
เอ่ยชื่อได้ยิ่งดี :b1:

อนุโมทนากับบุญกุศลที่คุณเพียรทำนะค่ะ :b8:

เจ้าของ:  รักลูก [ 03 เม.ย. 2010, 09:55 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอบคุณ คุณ taktay และ คุณมานิตา มากๆครับ
เข้ามาในเวปนี้แล้วรู้สึกสบายใจจังครับ มีแต่กัลยาณมิตร
มีแต่คนชี้แนะ ชี้นำ ไปในทางทีดี มีกำลังใจขึ้นเยอะครับ

เจ้าของ:  yodchaw [ 03 เม.ย. 2010, 13:25 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

yodchaw เขียน:
สร้างเหตุเอง ทำไมตอนสร้างเหตุไม่เห็นชวนใครไปช่วย พอมีผลไม่เพิ่งประสงค์ มาร้องให้คนอื่นช่วย จะบอกสมน้ำหน้าก็เป็นการตอกย้ำให้ดิ่งลึกในเรื่องที่ผ่านมา ไม่ได้ว่าให้นะ ถือว่าเป็นบทเรียนไม่ควรเอาแบบอย่าง เมื่อมาถึงเว็บนี้ก็มีแต่จะปรับเปลี่ยนในทางที่ดี จึงควรหันมาดูต้นขั้ว เหตุที่แท้จริงก็เรื่องราวทั้งหมดจะเกิดขึ้นคือการเลยขอบเขต บกพร่องเรื่องศีล ธรรมครรลองที่ดีนี้ ก็จะไปเคลียร์ปัญหา ก็ลองหาวัด หาที่เหมาะสมเคลียร์ ตั้งตนใหม่ ในศีลธรรมอันดี ลองไปดู แล้วเรื่องต่างๆจะมีทางออกเอง สร้างเหตุแล้วก็มีผลจึงไม่ควรประมาท บวชเลยเป็นงัยไหวปะ เรื่องอย่างอื่นไม่ต้องหาทางแก้ปล่อยไว้ก่อน แก้ที่ตัวเองก่อน จะกี่วันก็ตามเหตุตามปัจจัย ไม่ได้หนีปัญหาแต่ก็พักก่อน อิคิวซังตามมา :b4:


ต้องขอภัย จขกท. ณ ที่นี้ด้วย ที่ถ้อยคำนี้อาจทำให้ เคืองใจ ไม่เป็นที่พอใจ ต้องขออโหสิกรรม ด้วย

ชีวิตมีครรลอง เหมือนเรือมีหางเสือ คอยบังคับ ให้ได้สร้างบุญกุศล ผลบุญช่วยค้ำ
นั้นยังดีกว่าชีวิตที่บอกว่าอิสระแล้ว มีแต่ก่อกรรม นำผล ให้ชีวิตตกอับและอับจน ด้วยไม่มีกุศลค้ำแล

เจ้าของ:  -dd- [ 03 เม.ย. 2010, 13:28 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

เมื่อลูกและภรรยามีความสุข คุณก็ย่อมรู้สึกดีขึ้น มีกำลังใจขึ้น ขอให้พากันเดินเข้าหาธรรมเถิด ย่อมสามารถฝ่าภยันตรายในปัจจุบันได้ และเป็นการ"ทำเหตุดี"เพื่อผลดีที่จะตามมา .. :b44: :b49:

ขอ สนับสนุนความเห็นของคุณทักทายที่แนะให้คุณรักษาศีล นี่เป็นกุศลที่คุณทำได้ตลอดเวลาและมีอานิสงค์มากที่จะคุ้งครองคุณไม่ให้ตกไป สู่โลกที่ชั่ว การรักษาศีลจะป้องกันการเกิดในอบายทุคติเดรัจฉานภูมิ เป็นเบื้องต้นของการพ้นทุกข์ทั้งชั่วคราวและถาวร พยายามเถิดครับ ทีเรื่องไม่ดียังทำได้เลย..สิ่งวิเศษคือศีลนี้ไม่เกินความสามารถของ"คน"หรอก นะครับ .. ถ้าเกิดผิดภูมิไปสู่ภพต่ำกว่ามนุษย์แล้ว ก็ยากจะทำได้...นับว่าน่าเสียดายที่หมดโอกาสเสียแล้ว บัดนี้แหละเป็นกาลอันควรแล้ว ถ้าไม่เริ่มตอนนี้ อาจสายเกินไปครับ..เพราะมัจจุราชย่อมไม่รอใครๆเลยในที่ทุกสถานในกาลทุก เมื่อ... :b41: :b54: :b55: ..

ขออนุโมทนาในวิริยะกุศลด้วยครับ ขอให้พ้นปัญหาไวๆครับ .. :b4: :b4: :b4: :b54: :b55: :b54:

เจ้าของ:  รักลูก [ 03 เม.ย. 2010, 15:40 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ต้องขอภัย จขกท. ณ ที่นี้ด้วย ที่ถ้อยคำนี้อาจทำให้ เคืองใจ ไม่เป็นที่พอใจ ต้องขออโหสิกรรม ด้วย บอกตรงๆครับ คุณ yodchaw ไม่รู้สึกเคืองใจอะไรเลยครับ และผมเองยังน้อมรับคำแนะนำซึ่งก็ตรงใจผมเช่นกัน กลับขอบคุณในคำแนะนำมากกว่า เพียงแต่วันนี้โอกาสยังไม่อำนวยเท่านั้น และขอบคุณ คุณ -dd- ด้วยครับ สำหรับคำแนะนำและกำลังใจ ยังสัญญากับตัวเองครับ
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะสู้และอดทน เพื่อลูกและภรรยา จะหมั่นสร้างบุญกุศล ให้เจ้ากรรมนายเวร
อย่างน้อย ความรู้สึกและจิตใจก็ดีขึ้นครับ

หน้า 4 จากทั้งหมด 7 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/