วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 00:35  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 86 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ขอคุณครับคุณณัฐธิดา กำลังใจและคำแนะนำดี ๆ นี้คอยเตือนใจผมอยู่เสมอครับ ล่าสุดภรรยาผมบอกว่า หลังจากพบคุณหมอแล้ว เธอปกติ เพียงแต่ขาดสารอาหาร (เนื่องจากเธอไม่ค่อยทาน) ผมพยายามโทรหาเธอครับ แต่เธอจะไม่ค่อยรับสายผม เนื่องจากเธอบอกว่าไม่สะดวก แต่ผมคิดว่าผมมาถูกทางแล้วนะครับ ผมคงได้มีโอกาสดูแลเธอตลอดไป เพียงแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเท่านั้น (เพราะผมหย่ากับเธอเป็นเวลา 1 ปี กับอีก 6 วันมาแล้ว) แต่ไม่เป็นไรหรอกผมขอโอกาสสร้างสรรสิ่งดี ๆ สำหรับเธอผมก็เป็นสุขใจแล้ว

สำหรับท่านอื่น ๆ ที่มีปัญหาคล้าย ๆ กับลักษณะของผม ผมเชื่อว่ากำลังใจที่ได้จากลานธรรมแห่งนี้ จะชักจูงให้กลับเข้าสู่หนทางที่ควรจะเป็นและทำให้ใจสงบได้ครับ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านเช่นกันครับ

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 17:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากบอกว่า เห็นปัญหาคุณแล้วนึกถึงสามีมากๆๆๆๆ ไม่รู้ว่าจะมีสักวันไม๊ที่เขาจะสำนึกและกลับตัวกลับใจได้ ได้ยินคนพูดกันเยอะว่าคนเจ้าชู้เลิกไม่ได้หรอก จะลงโลงก็ยังคงสันดานเดิมๆ กรณีคุณขอละไว้นะคะ ไม่ค่อยเห็น แต่อยากเห็นและอยากให้สามีคิดได้เหมือนคุณจัง จะเป็นแค่หวังก็ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังได้หวังใช่ไม๊คะ (เข้าข้างตัวเองนิดนึง) คุณเห็นธรรมะได้เร็ว คิดได้ คงหมดกรรมแล้ว ไม่รู้พูดถูกหรือเปล่าแต่ก็คือไม่ต้องอยู่ในวังวนเดิมๆ ที่ไม่มีใครได้รับความสุขเลย มีแต่ทุกข์เท่านั้น (แต่ในตอนที่ยังสำนึกไม่ได้คุณก็คงต้องสุขใจสินะ) ขอโทษนะคะอยากทราบว่าคุณอายุเท่าไร (จะประเมินกับสามีถึงความเป็นไปได้ในการกลับใจ ที่จริงก็รู้นะคนเราไม่เหมือนกันแล้วแต่สันดานดิบ พูดตรงๆ ไปหน่อยคงไม่โกธรนะคะ) สามีอายุ 38 คะ ยังไม่เยอะก็เลยคิดว่าสงสัยเราต้องทนไปอีกนานแสนนานกว่าเขาจะสำนึกได้อย่างคุณ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 17:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


cool คุณแสงอาทิตย์ครับ ผมอายุ 46 ปีครับ แต่งงานอยู่กับภรรยามาแล้ว 20 ปี ผมทำผิดในลักษณะนี้ มา 2 ครั้ง ครั้งแรกเมื่อตอนอายุ 32 (ชีวิตก็ตกต่ำลงเรื่อย ๆ)ครั้งที่ 2 (หนักหนาสาหัสมาก) เริ่มต้นทำผิดเมื่อเดือนมกราคม ปีที่ผ่านมานี้เอง เพียงชั่วเวลา 3 เดือนกว่า ๆ ครอบครัวก็พังทลายเพราะตัวผมเอง และตลอดระหว่าง 1 ปีมานี้ก็ได้รับโอกาสจากภรรยาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ก็ยังลุ่มหลงทำผิดซ้ำอีก พอสำนึกได้ต้องทนทุกข์ทรมานใจคิดถึงแต่เหตุการณ์เดิมๆ อยู่ในวังวนเดิม ๆ(สำนึกเมื่อวันที่ 2 เมษายน ที่ผ่านมานี้เอง เพราะได้มีโอกาสเข้ามาในลานธรรมแห่งนี้) ทุกวันนี้ผมยังทุกข์ใจในการกระทำในอดีตอยู่เลย แต่ผมหาทางออกด้วยการสวดมนต์ (แต่ก่อนไม่สนใจเลย) และพยายามมีสติอยู่กับปัจจุบันขณะ ระมัดระวังศีล 5 ครับ พร้อมทั้งเข้ามารับกำลังใจจากกัลยาณมิตร ณ ลานธรรมแห่งนี้ครับ

กำลังใจที่ผมได้ทำให้ผมได้ทุ่มเทกับหน้าที่การงาน เพื่ออนาคตจะได้มีโอกาสสร้างสิ่งดี ๆ ให้กับภรรยาผมครับ

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 18:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


Wylsmith:

อ้างคำพูด:
เดี๋ยวนี้ก่อนนอนผมจะสวดมนต์(แต่ก่อนไม่เคยสนใจหรือสวดเลย) ในขณะที่สวดนั้นจะมีวูบหนึ่ง หรือ หลาย ๆ ครั้งที่คิดถึงสิ่งไม่ดีที่ได้ทำไว้กับภรรยา ทำให้ผมไม่มีสมาธิสามารถสวดต่อไปได้ ผมใคร่ขอคำแนะนำจากกัลยาณมิตรครับว่าควรทำอย่างไร ผมขอน้อมรับคำแนะนำครับ


ขออนุโมทนาในปนิธานและความพยายามที่คุณ Wylsmith กำลังปรารภเจริญอยู่ครับ.. :b35: :b35: :b35: smiley

สำหรับความเดือดร้อนใจที่เกิดขึ้นเนืองๆนั้น เป็นเรื่องปกติ เพราะคนที่ทำความผิดและบาปกรรมนั้นย่อมได้รับผลคือการเดือดร้อนเสมอ . .วิธีแก้ไขง่ายๆคือ เมื่อจิตตกไปกับความเดือดร้อนนั้นก็พึงนำมาเป็นเหตุ เพื่อเตือนตนและตั้งสัจจะใหม่ว่า เราจะไม่ทำผิดชั่วเช่นนี้อีก เราจะละเว้นการทำบาปเช่นนี้ จะไม่เบียดเบียนใครๆด้วยการทำชั่วเช่นนี้...ขอให้บุญที่เกิดจากเจตนานี้ จงเป็นปัจจัยแห่งการตั้งขึ้นของ"หิริและโอตตัปปะ"โดยฉับพลันทันทีที่มีอันต้องประสบปัจจัยหรือโอกาสที่จะทำชั่วโดยประการทั้งปวง นี่คือการเปลี่ยนสภาพจิตให้เข้าสู่ครรลองของกุศลครับ ...

ความเพียรใดๆในทางกุศล..ที่คุณกำลังทำอยู่...แม้อาจยังไม่เห็นผลในตอนนี้ก็ตาม ผลนั้นย่อมไม่สูญหายหรือกลายเป็นโมฆะ..เช่นเดียวกับความชั่ว ดังนั้นการเร่งเติมเหตุดีเพื่อผลดีที่มากกว่าความชั่วย่อมควรครับ..และไม่พึงเร่งเร้าให้"ผล" ดีเกิดขึ้น เพราะจะกลายเป็นสิ่งบั่นทอนกำลังใจให้ตกจากความดีเมื่อไม่ได้ดังใจ แต่พึงเร่ง"ทำเหตุ" ดีให้ยิ่งๆขึ้นไปเถิด เมื่อเขามีกำลังมากแล้วผลเขามาหาเอง...แม้ไม่คาดหวังก็ตาม..

ขอให้เจริญในธรรมครับ


:b54: :b54: :b51: :b54: :b54:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


แก้ไขล่าสุดโดย -dd- เมื่อ 08 เม.ย. 2010, 18:20, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 20:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ขอบพระคุณมากครับคุณ-DD- เป็นทางออกที่ผมจะปฏิบัติตามครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 20:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้นะคะ การที่คุณสำนึกผิดมันต้องส่งผลดีไม่ช้าก็เร็วคะ คิดว่าไม่นานภรรยาคุณต้องเห็นใจ ไม่รู้นะคะหนูมองมาตรฐานตัวเองเป็นที่ตั้งน่ะคะ เพราะในขณะที่สามีหนูเป็นแบบนี้ (ยังไม่รู้จักคำว่าสำนึกยังคงคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา)หนูก็ยังทำเป็นรับได้ คงเพราะหนูรัก และให้โอกาสเขาอยู่ตลอดเวลาถ้ามีวันใดที่เขาสำนึกได้เหมือนคุณ วันนั้นคงเป็นวันที่หนูสุขใจจนบรรยายไม่ถูก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 22:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 14:20
โพสต์: 9

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: สุดยอดของผู้ชายตัวจริงครับ กล้าทำกล้ารับ กลับตัวได้
ผมก็เคยมีอุทธาหรณ์คล้ายๆกับพี่ครับ เพราะภรรยาคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องและผู้หญิงคนที่เข้ามาในชีวิตยินดีพร้อมรับทุกอย่าง ถ้าเทียบกับภรรยาผมแล้ว แทบจะบอกได้เลยว่าทั้งหน้าตาหรือฐานะสู้กันไม่ได้เลย เค้าชอบเราที่เราเป็นคนเปิดเผยหน้าตาก็มีส่วน แต่ฐานะการเงินผมไม่เทาไหร่ครับ จนเรื่องเกือบจะเป็นเรื่อง ผมพยายามหยุดใจตัวเองไว้หลายครั้ง ทั้งๆที่ภรรยาผมก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจอะไรในตัวผมมากเช่นตอนรักกันใหม่ๆ ไม่ว่าคำพูดหรือการกระทำ และแกก็ยังไม่รู้ว่าเราเริ่มมีใจออกห่างเพราะแกมัวแต่ทำงานจนเรามีความคิดนอกใจ แต่พอมาเปิดอัลบั้มภาพตอนแต่งงานและนึกถึงตอนรักกันใหม่ๆ ก็ทำให้เรารู้สึกผิดมากทั้งๆที่ภรรยาผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด และเค้าเองก็ไม่ได้นอกใจเราเลยตลอดเวลาที่อยู่กินด้วยกัน วาเลนไทน์ที่ผ่านมาเลยเซอร์ไพรซ์หล่อนด้วยการซื้อทองให้ 2 บาท หมดเงินไปร่วม 4 หมื่น หล่อนทำท่างุนงงมาก เพราะเค้าก็รู้ว่าผมไม่ค่อยมีเงิน และช่วงนี้รายจ่ายเยอะ เค้าก็ถามด้วยความเป็นห่วงว่าผมจะไม่มีเงินใช้ ที่จริงผมก็ไม่มีเงินหรอกครับ แต่ก็คิดอีกอย่างว่าถ้าจวนเจียนจริงก็ยังยืมขายได้ไม่ขาดทุนดีกว่าซื้อดอกไม้แล้วทิ้ง และยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีใจและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นหล่อนยิ้มชอบใจ ก็เลยไม่ได้คิดเสียดายเงินเลย ทั้งๆที่ถ้าผมเลือกผู้หญิงอีกคนหล่อนจะเป็นคนซื้อทองให้ผม และการเอาใจไม่ต้องพูดถึงเลย ภรรยาผมสู้ไม่ได้เลย แต่มันคงไม่ยุติธรรมต่อภรรยาผม และคงไม่ยุติธรรมต่อผู้หญิงคนนั้นมากๆ เพราะความเห็นแก่ตัวของเรา และตอนนี้ผมก็ได้บอกความจริงกับภรรยาผมทุกอย่างแล้ว ผมสบายใจมาก ภรรยาผมอึ้ง แต่ไม่รู้ว่าหล่อนจะโกรธผมรึเปล่า แต่ผมจะไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ แต่เรารู้ขอบเขตว่าคุยกันได้แค่ไหน
ผมปรารถนาดีต่อเธอได้ในฐานะพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น ผมรู้ว่าตอนนี้ผมก็บาปอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นต้องบาปมากไปกว่านี้เหมือนกัน

ฝากกรณีตัวอย่างของผมอีกกรณีนะครับ
ในฐานะผู้ชายเราควรพอใจกับคู่ชีวิตเราเพราะได้ผูกใจสมัครร่วมชีวิตกันแล้ว ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงก็ควรคุยกันก่อน ถ้าปรับตัวหากันไม่ได้จริงๆก็เลิกรากันไปซะ อย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบผม ยังโชคดีที่ไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงปรารถนาใดๆเกิดขึ้นกับตัวผม กับภรรยาผม และกับผู้หญิงคนนั้น

และ(ขอโทษก่อนนะครับ) ฝากเตือนท่านผู้หญิงทุกท่านให้ระมัดระวังด้วยนะครับเรื่องแบบนี้เพราะบางคนอาจโกหกเรื่องลูกเมียก็ได้ ฝากเตือนด้วยความเป็นห่วงทุกท่านครับ

..........................................
ยินดีน้อมรับผลกรรม จะเงยหน้ารับบาปนั้น :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 เม.ย. 2010, 14:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 20:57
โพสต์: 38

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากเหตุคือ ผมผิดศีล 5 โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อ มุสาวาทาวาสฯ และ กาเมสุมิฉาฯ ความอยาก ความไม่รู้จักตนเอง ทั้งนั้น

ที่ผมเล่ามานี้เพราะผมคิดเอาเองว่าในสังคมลานธรรมจักรแห่งนี้จะเป็นที่พึ่งให้ผมได้ และก็ต้องการให้ชีวิตผมเป็นอุธาหรณ์ แก่บุคคลที่ได้รับหรือได้รู้เท่านั้น เพราะผมรู้ว่าผมจะต้องรับกรรมอีกนาน ถึงแม้จะทำบุญทำกุศลใด ก็ไม่สามารถทดแทนกันได้ บุญส่วนบุญ กรรมชั่วที่ได้ทำไปแล้วย่อมส่งผลชั่วให้กับตัวผมเอง (ติดจรวดเลยหละ)

มาถึงตรงนี้ถ้าท่านใดมีคำแนะนำใด ๆ ให้กับผม ผมขอขอบพระคุณมากครับ ทุกคำแนะนำผมยินดีครับ

Wylsmith

.....................................................
สุข.. ทุกข์.. ในใจเรา อย่าให้คนอื่นเขามากำหนด....
เราต้องเป็นเจ้าของ... ชีวิต.. จิตใจ.. ตัวเราเอง...


แก้ไขล่าสุดโดย rada เมื่อ 20 เม.ย. 2010, 09:49, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 เม.ย. 2010, 20:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2010, 20:57
โพสต์: 38

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ลูกพุทธธรรม เขียน:
:b8: สุดยอดของผู้ชายตัวจริงครับ กล้าทำกล้ารับ กลับตัวได้
ผมก็เคยมีอุทธาหรณ์คล้ายๆกับพี่ครับ เพราะภรรยาคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่องและผู้หญิงคนที่เข้ามาในชีวิตยินดีพร้อมรับทุกอย่าง ถ้าเทียบกับภรรยาผมแล้ว แทบจะบอกได้เลยว่าทั้งหน้าตาหรือฐานะสู้กันไม่ได้เลย เค้าชอบเราที่เราเป็นคนเปิดเผยหน้าตาก็มีส่วน แต่ฐานะการเงินผมไม่เทาไหร่ครับ จนเรื่องเกือบจะเป็นเรื่อง ผมพยายามหยุดใจตัวเองไว้หลายครั้ง ทั้งๆที่ภรรยาผมก็ไม่ค่อยได้ใส่ใจอะไรในตัวผมมากเช่นตอนรักกันใหม่ๆ ไม่ว่าคำพูดหรือการกระทำ และแกก็ยังไม่รู้ว่าเราเริ่มมีใจออกห่างเพราะแกมัวแต่ทำงานจนเรามีความคิดนอกใจ แต่พอมาเปิดอัลบั้มภาพตอนแต่งงานและนึกถึงตอนรักกันใหม่ๆ ก็ทำให้เรารู้สึกผิดมากทั้งๆที่ภรรยาผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด และเค้าเองก็ไม่ได้นอกใจเราเลยตลอดเวลาที่อยู่กินด้วยกัน วาเลนไทน์ที่ผ่านมาเลยเซอร์ไพรซ์หล่อนด้วยการซื้อทองให้ 2 บาท หมดเงินไปร่วม 4 หมื่น หล่อนทำท่างุนงงมาก เพราะเค้าก็รู้ว่าผมไม่ค่อยมีเงิน และช่วงนี้รายจ่ายเยอะ เค้าก็ถามด้วยความเป็นห่วงว่าผมจะไม่มีเงินใช้ ที่จริงผมก็ไม่มีเงินหรอกครับ แต่ก็คิดอีกอย่างว่าถ้าจวนเจียนจริงก็ยังยืมขายได้ไม่ขาดทุนดีกว่าซื้อดอกไม้แล้วทิ้ง และยิ่งทำให้ผมรู้สึกดีใจและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นหล่อนยิ้มชอบใจ ก็เลยไม่ได้คิดเสียดายเงินเลย ทั้งๆที่ถ้าผมเลือกผู้หญิงอีกคนหล่อนจะเป็นคนซื้อทองให้ผม และการเอาใจไม่ต้องพูดถึงเลย ภรรยาผมสู้ไม่ได้เลย แต่มันคงไม่ยุติธรรมต่อภรรยาผม และคงไม่ยุติธรรมต่อผู้หญิงคนนั้นมากๆ เพราะความเห็นแก่ตัวของเรา และตอนนี้ผมก็ได้บอกความจริงกับภรรยาผมทุกอย่างแล้ว ผมสบายใจมาก ภรรยาผมอึ้ง แต่ไม่รู้ว่าหล่อนจะโกรธผมรึเปล่า แต่ผมจะไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก ทุกวันนี้ผมก็ยังคุยกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ แต่เรารู้ขอบเขตว่าคุยกันได้แค่ไหน
ผมปรารถนาดีต่อเธอได้ในฐานะพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น ผมรู้ว่าตอนนี้ผมก็บาปอยู่แล้ว แต่ก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นต้องบาปมากไปกว่านี้เหมือนกัน

ฝากกรณีตัวอย่างของผมอีกกรณีนะครับ
ในฐานะผู้ชายเราควรพอใจกับคู่ชีวิตเราเพราะได้ผูกใจสมัครร่วมชีวิตกันแล้ว ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงก็ควรคุยกันก่อน ถ้าปรับตัวหากันไม่ได้จริงๆก็เลิกรากันไปซะ อย่าให้เกิดเหตุการณ์แบบผม ยังโชคดีที่ไม่มีเหตุการณ์ไม่พึงปรารถนาใดๆเกิดขึ้นกับตัวผม กับภรรยาผม และกับผู้หญิงคนนั้น

และ(ขอโทษก่อนนะครับ) ฝากเตือนท่านผู้หญิงทุกท่านให้ระมัดระวังด้วยนะครับเรื่องแบบนี้เพราะบางคนอาจโกหกเรื่องลูกเมียก็ได้ ฝากเตือนด้วยความเป็นห่วงทุกท่านครับ

..........................................
ยินดีน้อมรับผลกรรม จะเงยหน้ารับบาปนั้น :b8:

.....................................................
สุข.. ทุกข์.. ในใจเรา อย่าให้คนอื่นเขามากำหนด....
เราต้องเป็นเจ้าของ... ชีวิต.. จิตใจ.. ตัวเราเอง...


แก้ไขล่าสุดโดย เว็บมาสเตอร์ เมื่อ 12 เม.ย. 2010, 13:34, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


ได้อ่านเรื่องที่คุณเขียนแล้วปลื้มใจมากค่ะ เพราะเป็นอีกคนที่เจอสามีทำเช่นนี้มีคนอื่นตลอด เมื่อตอนแต่งงานแล้ว ๗ ปี ผ่านมาอีก ๑๐ ปีก็เจออีก บอกเราว่าไม่เคยรัก ไม่เคยมีความสุขกับเรา เราและลูกเป็นภาระ พูดให้เห็นว่าเค้าดี อดทน ถึงไม่มีความสุข แต่บังเอิญมาอ่านเรื่องของคุณ รู้สึกปลื้มใจจริงๆค่ะ เพราะคนเราไม่รู้ว่าจะไปขวนขวายทำเรื่องไม่ดีทำไม ทำเรื่องดีๆให้กับครอบครัว คนรอบข้างแล้วคุณก็จะมีความสุขแน่นอน เป็นกำลังใจนะค่ะ ขอให้คุณกับภรรยาได้เป็นครอบครัวที่ดี มีความสุข และมีธรรมรักษาตลอดไปค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 20:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับทุก ๆ ท่านที่แวะเข้ามาให้กำลังใจผม พร้อมทั้งส่งแรงใจให้ผมกลับตัวเป็นคนที่อยู่ในศีล 5 ผมขอกราบขอบพระคุณทุกคำชี้แนะอีกครั้งนะครับ

ถึงวันนี้ผมคิดได้แล้วว่า "ครอบครัวที่ผมอยากได้กลับคืนมานั้นคงไม่มีโอกาสแล้ว แต่ผมมีโอกาสที่จะทำความดี และมอบสิ่งดี ๆ ให้กับภรรยาผม โดยที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ ขอเพียงแต่เราทำดีต่อเขา ไม่คาดหวังอะไรจากเขา แล้วเราจะสบายใจ"

เพื่อน ๆ ที่กำลังทุกข์ใจอยู่ลองคิดแบบนี้ดูบ้างก็ได้นะครับ เผื่อว่าจะสบายใจขึ้น "ลดการคาดหวัง ตั้งหน้าทำดีกับครอบครัวในวันนี้ วันพรุ่งนี้ สบายใจแน่นอน"

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ
Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 23:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 13:22
โพสต์: 146

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Wylsmith เขียน:
สวัสดีครับทุก ๆ ท่านที่แวะเข้ามาให้กำลังใจผม พร้อมทั้งส่งแรงใจให้ผมกลับตัวเป็นคนที่อยู่ในศีล 5 ผมขอกราบขอบพระคุณทุกคำชี้แนะอีกครั้งนะครับ

ถึงวันนี้ผมคิดได้แล้วว่า "ครอบครัวที่ผมอยากได้กลับคืนมานั้นคงไม่มีโอกาสแล้ว แต่ผมมีโอกาสที่จะทำความดี และมอบสิ่งดี ๆ ให้กับภรรยาผม โดยที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ ขอเพียงแต่เราทำดีต่อเขา ไม่คาดหวังอะไรจากเขา แล้วเราจะสบายใจ"

เพื่อน ๆ ที่กำลังทุกข์ใจอยู่ลองคิดแบบนี้ดูบ้างก็ได้นะครับ เผื่อว่าจะสบายใจขึ้น "ลดการคาดหวัง ตั้งหน้าทำดีกับครอบครัวในวันนี้ วันพรุ่งนี้ สบายใจแน่นอน"

สุขสันต์วันสงกรานต์ครับ
Wylsmith


สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ :b45:
:b46: อนุโมทนาด้วยนะค่ะที่คิดดี ทำดี
:b46: ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
:b46: ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ

.....................................................
ทำไมต้องปล่อยว่าง
เพราะทุกอย่างมี ความว่าง มาแต่เดิม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2010, 17:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ทำดีต่อกันโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ชอบคะ รู้สึกดีคะอยากคิดได้แบบนี้จังคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 09:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1: ขอขอบคุณทุก ๆ ท่านและคุณ Rada มากที่แวะเข้ามาทักทาย และย้ำให้ผมมีความมุ่งมั่นในการแก้ไขปรับปรุงตัวให้เปลี่ยนแปลงในทางที่ดี อย่างที่บอกแหละครับกำลังใจที่ผมได้รับจากกัลยาณมิตรในลานธรรมแห่งนี้ทำให้ผมกล้าเผชิญกรรมที่ผมได้ทำไว้กับภรรยาและครอบครัว พร้อมทั้งทำความดีกับภรรยาโดยไม่หวังอะไรทั้งสิ้น ขอบคุณทุก ๆ ท่านนะครับ

บุญที่ทำ กรรมที่สร้าง ทุกสิ่งอย่าง ล้วนส่งผล
สุขดีเพราะธรรมดล ทุกข์กังวลเพราะกรรมเลว

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 12:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุโมทนากับคุณwylsmith ด้วยคะ
ดีใจที่คุณคิดได้คะ
สามีหวานก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน
เค้าเริ่มเป็นเมื่อปีที่แล้ว ตอนอายุ32เหมือนคุณเลยคะ
แล้วก็เค้าพูดจาทำร้ายศักดิ์ศรีหวาน โกหกคนรอบข้าง
เพื่อความชอบธรรมที่จะมีคนอื่น แล้วก็ยกคำพูดของเพื่อนๆเค้า
มาอ้างว่าหวานทำไม่ดีจริงๆทำเกินไปจริงๆ
หลายครั้งที่ทะเลาะกันเค้าบอกว่าไม่เคยอยากให้เป็น
อย่างนี้ ก็เพราะหวานคนเดียว เจ็บปวดมากคะ แต่ว่า
โกรธมากกว่า ทุกวันนี้หวานก็ปลงได้
เยอะคะ พยายามไม่พูดกับเค้าให้มากที่สุด
หวานเข้าใจภรรยาคุณคะ หวานเชื่อว่าถ้าเค้าเห็นว่าคุณกลับตัวจริงๆ
ก็ต้องมีโอกาสคะ พี่เค้าคงโดนมาเยอะคะ
แฟนหวานก็เหมือนกัน ตั้งแต่มีผญ.ก็กินเหล้า มุสา จนเป็น
เรื่องธรรมดาคะ ก็เป็นห่วงเค้ามาก แต่ไม่รู้จะทำไง
พี่wylsmith เนี่ยได้บุญมากคะ ยกเรื่องตัวเองเป็น
อุทาหรณ์ให้กับคนอื่น เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ :b35: :b35:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 86 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 14 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร