วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 22:09  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 8  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 18:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณต้องเอาลูกไว้เป็นหลักนะค่ะ ถ้าคุณแย่อ่อนแอ แล้วลูกจะทำอย่างไร จำเอาไว้อย่างหนึ่งว่าลูกรักคุณอย่างไม่มีเงื่อนไข แต่สามีเค้ารักใครแม้แต่ลูกก็ไม่มอง ค่อยๆทำใจนะค่ะ เอาลูกเป็นหลักต่างก็ให้กำลังใจกัน เราบอกได้เพราะตอนมีปัญหาลูกเล็กกว่าคุณมาก ถามลูกทุกวันว่าเรามีกันสองคนได้ไหม ลูกบอกเสมอว่าได้ แต่พอไป รร เค้าก็มีปัญหาจนครูเรียกไปพบ เศร้ามาก ถึงอยากให้คุณค่อยๆคิดประคองใจทั้งคุณทั้งลูกให้มันผ่านไป ใจเราก็จะค่อยๆรักษาใจ อาศัยธรรม จากประสบการณ์แล้วช่วยได้มากเลยนะค่ะ หมั่นทำดี คิดดี แล้วผลดีก็จะสนองตัวคุณและลูก เป็นกำลังใจนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 18:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 มี.ค. 2010, 21:22
โพสต์: 1

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณนิภา

ได้อ่านกระทู้แล้ว ขอบอกว่าเข้าใจคุณนิภามากๆค่ะ
เหตุการณ์แบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับคุณแม่หนู
คุณแม่ก็ใช้ธรรมะเตือนตัวเองเหมือนกัน เรื่องการไม่ยึดมั่นถือมั่น เรื่องตัวกูของกู
ถ้ามันหนักก็วาง ถ้ามันเหนื่อยก็ปล่อยไปคะ
ตอนนี้ครอบครัวของเราก็มีความสุขมากค่ะ อยู่กันสามคนแม่ลูก
อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องวุ่นวาย พวกเรากับแม่มีความเข้าใจกัน ใช้ชีวิตใหม่อย่างมีความสุข

อยากจะให้กำลังใจคุณนิภา ว่าซักวันจะต้องผ่านพ้นความทุกข์นี้ไปได้แน่นอนคะ
ไม่ต้องแข็งแกร่งมาก แต่ก็ไม่อ่อนแอคะ

สู้ๆนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 11:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีปีใหม่ไทยๆค่ะ และขอบคุณทุกกำลังใจจากทุก ๆ ท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องยอมรับว่ามันทำใจยากเหลือเกินที่จะผ่านมันไปให้ได้ ผ่านมา 3 วัน กับการยอมรับความจริงว่าครั้งนี้เค้าจากไปแล้วจริง ๆ ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงทุกวันนี้ก็ 5 เดือนค่ะ 5 เดือนที่ทุกข์ทรมานเหมือนคนไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว แต่พอสุดทางที่ต้องจบจริง ๆ ก็ทำใจยากเหมือนกันนะคะ อยู่เหงา ๆ กับลูก 2 คนในขณะที่ครอบครัวคนอื่นเค้าไปเล่นน้ำกันมีความสุข คงไม่ต้องนับว่าตัวเค้ากับผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ก็คงมีความสุขไม่น้อย แต่ก็ขออนุโมทนาสาธุด้วยคะ ขอให้เค้ามีความสุขกันมาก ๆ จริง ๆ วันนึงคงจะมีวันของเราบ้าง ในเมื่อวันนี้ยังไม่ใช่ ภาก็จะรอสักวันที่เป็นของภากับลูกคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 11:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีปีใหม่ไทยครับคุณนิภา ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ สู้ เดี๋ยวก็ผ่านวันนี้ไปได้ ถ้าวันนี้คุณเข็มแข็ง พรุ่งนี้คุณก็เข้มแข็ง เป็นแบบอย่างความเข้มแข็งให้ลูกเห็นว่าการต่อสู้กับความรู้สึกในใจนั้นสามารถทำได้ เล่นน้ำสงกรานต์กับลูกสนุกจะตายไป ได้หัวเราะ ได้แหย่ลูก ฯลฯ ดีกว่ามัวไปคิดอย่างอื่น เป็นกำลังใจให้นะครับ

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 12:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


Nipa:

อ้างคำพูด:
ทำใจยากเหมือนกันนะคะ อยู่เหงา ๆ กับลูก 2 คน


มีลูกเป็นเพื่อนตั้ง๒คน ก็ไม่เหงาแล้วครับ ความเหงาเกิดเพราะใจยังสร้างความ"ขาดแคลน"อยู่เป็นเงื่อนไขเก่าๆที่เราหลอกตัวเองกันมานานว่าการอยู่ด้วยการพึ่งพิงสิ่งภายนอกเป็น"เรื่องดี"..นี่เป็น"สัญญาเก่า"ที่เราต้องแก้ไข ปรับปรุงไปให้เกิดความยินดีในการอยู่ได้โดยไม่เอาใจไปผูกยึดกับอะไรๆนอกตัว..

บอกตัวเองทุกๆวันว่า "ดีแล้วที่ได้มีอิสระอีกครั้ง หมดภาระและข้อจำกัดมากมายที่เกิดจาก"ขันธ์"ที่ไม่จำเป็นไปอีก๑แล้ว.. หากเขายังอยู่ ชีวิตนี้จะเลวร้ายอีกสักเพียงไร เมื่อต้องเห็นกันและทนกับสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาเพราะพฤติกรรมของเขา!"..


อ้างคำพูด:
ในขณะที่ครอบครัวคนอื่นเค้าไปเล่นน้ำกันมีความสุข


คนที่มีทุกข์อยู่มักมองคนอื่นว่ามีสุขมากกว่าตน ..ที่จริงทุกคนมีทุกข์กันทั้งนั้น ใครจะรู้ว่า ภาพที่เห็นกับความจริงอาจเป็นคนละเรื่องกัน อย่าเปรียบเทียบอะไรๆเพื่อซ้ำเติมความบอบช้ำของตนเลย ถ้าจะเปรียบก็ให้เปรียบกับคนที่กำลังประสบเคราะห์กรรมสาหัส เช่นครอบครัวนี้ดูครับ...

อ่านแล้ว จะรู้ว่า "เราคือคนที่โชคดีจริง ๆ"
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=30482

[quote]คงไม่ต้องนับว่าตัวเค้ากับผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ก็คงมีความสุขไม่น้อย [/quote]

นี่คือการคาดเดาสร้างจินตนาการเพื่อตอกย้ำความเศร้าโศกของเราเอง..
พึงทราบว่าการทำบาปใดๆ ตลอดจนสิ่งที่โลกติเตียนนั้น มีผลทันทีคือความ"เดือดร้อนใจ"ของคนทำ..เสมอ แต่เพราะอำนาจตัณหาที่มากมายได้ปิดบังกดทับความรู้สึกภายในนั้นจนตัวเขาเองก็ไม่รู้...จึงคิดว่าตนเองมีความสุขเต็มประดา...ความรู้สึกเดือดร้อนใจนี้จะไปปรากฏตอนใกล้ตาย จะเป็นมิตรที่รักยิ่งพาเขาไปทัวร์นรก เพราะตอนนั้นตัณหาเรื่องเพศ จะไม่ปรากฏ มีแต่ความกลัวตาย ความรู้สึกเดือดร้อนใจที่ฝังลึกอยู่ ไม่ถูกตัณหากลบทับ ก็ย่อมโผล่มา เพราะเป็นกรรมที่เด่นมากอย่างหนึ่งเรียกว่าผลงานชิ้นโบว์แดงอันหนึ่งของพาลบุรุษนั่นเทียว..

จึงพึงเจริญกรุณาแก่เขาว่า ขอเขาอย่าได้มีทุกข์ทั้งในนรกและแบบเราบนโลกในบัดนี้เลย ..
เป็นกำลังใจให้ครับ..

:b47: :b48: :b46: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 13:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีอีกครั้งครับคุณ....นิภา
ด้วยความจริงใจจากเพื่อนๆ กัลยาณมิตรหลายๆท่านในที่นี้ ที่ปรารถนาอยากให้คุณพ้นจากความทุกข์
เข้าใจความรู้สึกของคุณถึงความทุกข์ที่คุณประสบอยู่เป็นอย่างดี..ขอเป็นกำลังใจ..อย่างน้อยก็ยังเป็นเพื่อนชี้แนะ..ให้สติ..ให้เห็นทาง...
อย่าไปกำหนด หรือตั้งค่า ระยะเวลา..จะผ่านมา 5 เดือน หรือปี หรือ 5 วัน..จิตใจคุณจดจ่อไปที่เขาแม้แผ่เมตตาให้เขาแล้ว ก็ ยังคิดปรุงแต่ง(สังขาร) ว่าเขากำลังทำอะไร..คงจะมีความสุขกับเขาคนนั้น ทำอย่างนั้น อย่างนี้..นี่แหละตัณหา อุปาทาน..ความยึดมั่นถือมั่นที่เกาะอยู่กับเราอย่างเหนียวแน่นว่ามันเป็นของ ของเรา ตัวเรา..สามีเรา..
อดีตเป็นเพียงความฝัน...อนาคต..เป็นเรื่องมายาที่ยังมาไม่ถึง..อย่าสาวเอาอดีตกลับมาคิด..อย่าดึงเอาอนาคตที่ยังมาไม่ถึงมาปรุงแต่ง..ความแน่นอนคือความไม่นอน..เขาไม่กลับมาแน่หรือกลับมา..ช่างมัน..ทำปัจจุบันนี้ให้ดีที่สุด..มีสติรู้ตัว ในปัจจุบัน..จิตส่งกลับมาดูที่เรา ตัวเรา อย่าส่งออกไป พระท่านว่าเมื่อมีเคราะให้สร้างพระเข้าตัว..คือการทำบุญ..รักษาศีล..ปฏิบัติกรรมฐานให้มากๆ
จงขอบคุณความทุกข์..เพราะทุกข์จึงถึงธรรม..ถ้าคุณไม่มีบุญสะสมมาแต่ปางก่อนคุณคงไม่เดินทางมาสู่สายธรรม ถ้าไม่มีทุกข์ไฉนเลยจะเกิดปัญญา..ถ้าไม่มีปัญหาไฉนเลยจะเกิดบารมี ความทุกข์และปัญหาจึงเป็นบทเรียนและข้อสอบ..เพราะฉะนั้นจงใช้สติปัญญาแก้ปัญหาทุกชนิด อย่าเอากิเลสแก้ปัญหา
ท้ายนี้..ขอให้คุณทำตัวให้เด่นขึ้น(เขาว่าคนอกหักต้องทำตัวให้เด่น) อย่าทำตัวหงอยเหงา หดหู่..หาธรรมะมาฟังไปเท่าที่มีเวลา และที่สำคัญก็คือต้องปฏิบัติธรรมอย่าให้ขาด..คุณจะดีขึ้นแน่นอน

หวังว่าคงจะได้ข้อคิดและปัญญา ขอจงเจริญในธรรม.. :b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 17:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ธรรมสวัสดีคะ คุณนิภา ขอเป็นกำลังด้วยคนคะ เราก็มีทุกข์ไม่ต่างกันคะ เพียงแต่ตอนนี้เรายังประคับประคองครอบครัวได้อยู่แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะลงเอยเหมือนคุณนิภา เป็นกำลังซึ่งกันและกันเราในลานนี้มีแต่กำลังใจที่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจที่หาจากที่ไหนไม่ได้คะ ไม่สบายใจเข้ามาระบายได้คะ สู้ๆ คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 เม.ย. 2010, 21:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2009, 09:31
โพสต์: 639

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จุฬาภินันท์ขอให้ความเห็นสไตล์จุฬาภินันท์นะคะ

ทุกอย่างมันเป็นไปตามกรรม คุณสามคนมีกรรมร่วมกันมาและคุณเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เพราะชาติที่แล้วคุณก็เป็นฝ่ายแยกเขาทั้งคู่ออกจากกันค่ะ ทางที่ดีที่สุดที่ทำได้ตอนนี้คงเป็นการตัดกรรม คุณถอยออกมาแบบอโหสิกรรมให้เขา ยอมรับเอาความเจ็บใจไว้แล้วพยายามวางอุเบกขาให้ได้ ถ้าคุณไม่ตัดกรรมชาติหน้าก็เกี่ยวกันไปอีก

ทางโลก คุณก็ตกลงกับสามีเรื่องลูกให้ลงตัว ให้สามีมีโอกาสทำหน้าที่พ่อและให้ลูกได้รู้ว่าพ่อมีความหมายกับเขา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 07:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


ที่จริงแล้วเป็นแฟนเวปนี้มานานแล้วนะค่ะ ไม่เคยโพสต์ข้อความเลย จนได้อ่านเรื่องของคุณ Wylsmith รู้สึกดีมากๆ เลยคิดว่าตัวเราน่าจะให้กำลังใจใครๆ ได้บ้างจากประสบการณ์ที่มีมาแล้ว ถึงในปัจจุบันเราก็ยังมีปัญหา แต่อยากบอกคุณภาเข้าใจคุณมากๆ รู้ว่ามันยากที่จะทำ แต่อยากให้คุณนิ่งให้มากที่สุด อย่าเพิ่งไปคิดว่าต้องทำอะไรกับเค้าดี ลองคิดว่าคุณทำอะไรแล้วพอจะมีความสุขได้บ้าง หรือพอจะทำให้ทุกข์น้อยลง อย่าอยู่คนเดียวนะค่ะ เดี๋ยวฟุ้งซ่าน หาเพื่อนอยู่และก็คุยด้วย ประคองใจเราไปก่อนให้มันผ่านไปวันๆ
ไปก่อนนะค่ะ แต่ที่สำคัญคือประคองความรู้สึกลูกไปด้วยนะค่ะ ที่ไม่ได้แนะนำเรื่องสวดมนตร์เพราะบ้างคนก็ทุกข์จนทำไม่ได้ แต่จะบอกว่าการทำบุญไหว้พระสวดมนตร์อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ช่วยได้มากจริงๆ อยากให้คุณพ้นช่วงเศร้าสุดๆแล้วไปก่อน มีกำลังใจมากขึ้นนะค่ะ ไม่รู้ว่าเราจะช่วยได้มากหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเราก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นกำลังใจให้นะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 12:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ศรีสมบัติ เขียน:
เป็นอีกคนหนึ่งในหลายๆ คน ในโลกนี้ ที่จะถูกพลัดพรากจากคนที่รัก...บางคนก็ทุกข์เร่าร้อนเหมือนมีไฟมาสุมทรวง เสียใจร้องไห้น้ำตาจะเป็นสายเลือด...คิดเคียดแค้นบ้าง..อาฆาตถึงทำร้ายกันถึงชีวิตก็มี....บางคนก็เพียงเฉยๆ เจ็บ วันสองวันก็ลืมก็มี
นั่นมันเป็นเพียงผลกรรมที่ได้รับ ซึ่งจะแตกต่างกันไปไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน อกุศลวิบากกำลังส่งผลมาถึงเราแล้ว จงน้อมรับ ยอมรับผลกรรมที่เราเคยกระทำไว้แต่ปางก่อน ยิ้มสู้ครับเห็นใจจริงๆ...สำหรับสตรีที่ครองเรือนมาถึง ๙ ปีและยังมีบุตรชายอีกหนึ่ง....พระพุทธเจ้าตรัสว่าอันน้ำตาของผู้คนที่สูญเสีย พลัดพรากจากคนที่รัก จากของรัก นำมารวมกันแล้วมากกว่าน้ำในมหาสมุทรในโลกเราหลายเท่า
แต่ถึงอย่างไรก็อย่าปล่อยให้ความรักมันมาฆ่าเรา....ข้อแนะนำที่ดีที่สุดของกระผมก็คือให้อภัยเขาครับ...อย่าไปทวงสิทธิ์ความเป็นอะไรในตอนนี้...ดูแลลูกชายของเราให้ดีที่สุด..อย่าให้เขาได้เห็น ได้ยิน พ่อแม่ทะเลาะกัน....อย่าเอ่ยคำขอหย่า..แต่ถ้าเขาเอ่ยขอหย่าก็จงให้เขา...น้ำกำลังเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง...ปล่อยเขาไปโดยดีคิดซะว่าเขาไปเที่ยว ไปทำงาน(สร้างวิบากกรรม) ถ้าลูกถาม"พ่อไปไหน"
ตอบลูกพ่อไปทำงานที่แดนไกล เดี๋ยวก็กลับ..แค่นั้นครับ อย่าฝืน..อย่าขืน..อย่าบังคับ..อย่าเพ่ง..มันเป็นสภาวะธรรมครับ...ถ้าไม่ทุกข์ก็จะไม่เห็นธรรม..ค่อยๆปล่อยวางออก...คลายออก..สลัดออกไป..สวดมนต์ ไหว้พระ ทำกรรมฐาน แล้วแผ่เมตตาให้เขา เขากำลังหลงในกาม ในรูป..แผ่เมตตาให้เขาถ้าเรารักสามีเรา อวยพรให้เขามีความสุข และบอกเขาว่าถ้ามีทุกข์..ภรรยาและลูกยังรอและให้อภัยเขาทุกอย่าง
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ขอให้คุณเดินทางสายธรรม คุณเดินมาถูกทางแล้วทางแห่งความพ้นทุกข์
ขอให้คุณมีความเพียร พยายามอย่างยิ่งยวดในการปฏิบัติ อย่างต่อเนื่อง มันมีผล มีอานิสงส์ อย่ามีกิเลส ความอยากให้สงบเร็วๆ อย่าเร่ง ค่อยๆไป ดำเนินไป ความสงบ สุข คุณจะรู้ได้โดยตัวคุณเอง ขอให้คุณศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอันจะเป็นกำลังใจในการปฏิบัติ..ธรรมจะคุ้มครองคุณ..

เขาจะกลับมาหรือไม่กลับ..คุณไม่มีได้ ไม่มีเสีย..มันเป็นเพียงละคร เป็นเพียงความฝัน..เป็นเพียงแค่สมมุติ...แล้วคุณจะไม่ยินดียินร้ายกับมัน..ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านมันไปได้โดยดีครับ.

ขอให้คุณเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไป. :b8: :b8: :b8:



ขออนุโมทนากับคุณศรีสมบัติคะ

เป็นความจริงแท้ที่ควรจะกระทำตามคะ

เป็นกำลังใจให้คุณภาด้วยคะ ไม่ใช่คุณคนเดียวที่ประสบ
กับเหตุการณ์แบบนี้

ขอให้คุณภาศรัทธาให้ธรรมะ ธรรมะช่วยเราได้จริงๆคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 08:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้คะ ไม่ได้เข้ามา 2 วัน เกิดเหตุการณ์มากระทบใจมากมาย สามีเอารถยนต์มาคืนหลังจากหายไปกับผู้หญิงคนนั้น 3 วัน 2 คืน พร้อมกับมาขอยืมรถจักรยานยนต์ไป สรุปก็ยังมาวน ๆ เวียน ๆ อยู่กับดิฉันกับลูกแต่ไม่ได้มาดีเลยคะ มาพูดให้ช้ำใจ พร้อมกับสายตาดูถูกยังไงไม่รู้คะ ยอมรับว่ามันสะกิดใจบ้างแต่ไม่มากเหมือนก่อน มาแบบนี้ไม่รู้จะมาทำไม ถ้าไม่เจอเลยยังจะดีกว่านะคะ ตอนนี้อยากลืมคะ อยากลืมเค้าให้ได้ไม่อยากเจอไม่อยากจำ แต่กับลูกชายดูจะดีใจมากกระโดดกระเต้นที่เห็นพ่อเค้ามา เฮ้อ... ไม่รู้จะหมดเวรหมดกรรมเมื่อไหร่จริง ๆนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 09:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


cool เป็นกำลังใจให้นะครับ คุณต้องผ่านจุดนี้ไปได้แน่นอนครับ ทำเพื่อลูก ทำเพื่อวันนี้ ทำให้มีความสุขกับปัจจุบันขณะ มุ่งความสนใจไปที่ลูก วิเคราะห์ปัจจัยของเหตุ แล้วจะพบทางออกที่ดี

เป็นกำลังใจให้นะ ทุกอย่างอยู่ที่คุณเป็นคนลิขิต
Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 10:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณภา
อยากให้คุณภาเข้มแข็งมากๆคะ เข้าใจว่าทำยากแต่ในเมื่อเหตุการณ์มันเป็นไปแบบนี้แล้ว ยากที่จะแก้ไข วันนี้ขอให้คุณภานึกถึงลูกและอนาคตของลูกมากๆ คะ ไม่ต้องคิดถึงใครอื่น เวลาเขามาก็ทำเหมือนปกติไม่ต้องทำเหมือนทุกข์ใจ ให้เขารู้สึกว่าเราอยู่ได้โดยไม่มีเขาคะ (แนะนำได้แต่เราก็ยังทำไม่ได้นะคะแต่อยากให้คุณภาทำให้ได้คะ เป็นกำลังใจให้จากใจจริงๆคะ) รู้้ว่าคุณภาทุกข์มากแต่ยังไงคุณภาต้องผ่านไปให้ได้คะ เพื่อนๆในลานส่งกำลังใจมาให้คุณเยอะแยะเลย เก็บไว้เป็นข้อคิดดีๆ อะไรที่พอจะทำได้ก็ทำนะคะ มีเวลาก็เข้ามาในลานธรรมนะคะ ธรรมมะช่วยเราได้จริงๆคะ มีอะไรก็ระบายมาให้เพื่อนในที่นี้ฟังได้นะคะ ในที่นี้มีกำลังใจมากมายมาแบ่งปันให้กัน เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะคะ คิดว่ายังไงเราก็ไม่โดดเดียว ไม่อ้า่งว้างแน่นอนคะ เข้มแข็งนะคะ สู้ๆ จ้า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 13:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


Nipa เขียน:
สวัสดีปีใหม่ไทยๆค่ะ และขอบคุณทุกกำลังใจจากทุก ๆ ท่าน วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องยอมรับว่ามันทำใจยากเหลือเกินที่จะผ่านมันไปให้ได้ ผ่านมา 3 วัน กับการยอมรับความจริงว่าครั้งนี้เค้าจากไปแล้วจริง ๆ ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงทุกวันนี้ก็ 5 เดือนค่ะ 5 เดือนที่ทุกข์ทรมานเหมือนคนไม่ได้อยู่ด้วยกันอยู่แล้ว แต่พอสุดทางที่ต้องจบจริง ๆ ก็ทำใจยากเหมือนกันนะคะ อยู่เหงา ๆ กับลูก 2 คนในขณะที่ครอบครัวคนอื่นเค้าไปเล่นน้ำกันมีความสุข คงไม่ต้องนับว่าตัวเค้ากับผู้หญิงคนนั้นตอนนี้ก็คงมีความสุขไม่น้อย แต่ก็ขออนุโมทนาสาธุด้วยคะ ขอให้เค้ามีความสุขกันมาก ๆ จริง ๆ วันนึงคงจะมีวันของเราบ้าง ในเมื่อวันนี้ยังไม่ใช่ ภาก็จะรอสักวันที่เป็นของภากับลูกคะ


จะสุขหรือทุกข์ ก็ไม่จีรังทั้งนั้น
วันนี้เขาอาจจะมีความสุขกับคนของเขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า
เขาจะสุขกันตลอดไป อย่าพยายามปรุงแต่่งเรืองให้ใจเราเป็นทุกข์
มากกว่าที่เป็นอยู่นี้ซิค่ะ :b5:

คุณภายังโชคดีที่วันสงกรานต์ถึงจะไม่มีเขา แต่ก็ยังมีลูก
บางคนไม่มีใครเลย อยากจะไปกราบไหว้ ขอขมาพ่อแม่
อยากพาลูกๆไปเที่ยว ไปกิน ในวันนี้ แต่ไม่มีโอกาสได้ทำ
ต้องอยู่คนเดียว อ้างว้างขนาดไหน?คงไม่ต้องบรรยาย
ไม่มีใครโชคดีทุกเรื่อง หรือโชคร้ายทุกเรื่อง แล้วแต่เรา
จะเลือกคิดในด้านไหน?ของชีวิต คิดให้เป็นเรื่องดีมันก็ดี
คิดให้เป็นเรื่องร้ายมันก็ร้าย อยู่ที่เราจะเลือก :b6:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 15:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ Nipa เข้าใจนะค่ะว่าคุณไม่มีความสุข แต่อย่างน้อยเมื่อเรายังไม่มีความสุข ลองทำให้ลูกมีความสุขบ้างสิค่ะ อาจพาลูกไปเที่ยวหรือทำอะไรที่เค้าชอบ เมื่อเค้ามีความสุขแล้ว ความสุขนั้นก็จะส่งมาถึงคุณบ้าง
อย่าเศร้าอยู่คนเดียวนะค่ะ อย่าเศร้าให้ลูกเห็น เวลารักษาใจคนได้ทั้งนั้น เพียงแต่คุณต้องมองไปข้างหน้านะค่ะ อย่ามองข้างหลัง เราต้องมีความหวังไว้เสมอ ทำดีคิดดี ย่อมได้ดี เค้ากำลังทำชั่ว ทำแล้ว ก็ต้องปล่อยเค้าไป แต่คุณรักษาใจให้เข้มแข็งมั่นคงนะค่ะ อย่าลืมรักลูกมากๆ เค้าเป็นคนที่รักคุณอย่าไม่มีเงื่อนไข คุณจะดุ จะตีเค้าก็รักคุณ เอาใจมาใส่เค้ามากๆนะค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5 ... 8  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 31 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร