วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 17:38  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 4, 5, 6, 7, 8  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 13:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณภา คุณภาเข้มแข็งและอดทนมากเลยคะ อยากเก่งและทำใจได้แบบคุณภาจัง เรื่องราวที่ผ่านทำให้คุณภาแกร่งและแข็งแรงขึ้นมากๆ เลยเนอะ เอาใจช่วยและมีกำลังใจมาฝากทุกวันนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 13:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


น้องภาทำดีที่สุดแล้วคะ พี่เชื่ออย่างนั้น :b35:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 16:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ม.ค. 2010, 11:38
โพสต์: 300

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณภา
เข้มแข็งนะคะคุณภา เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ตอนนี้คนที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณก็คือลูก
อย่าอ่อนแอให้ลูกเห็นนะคะ ยิ้มไว้ค่ะ
เวลาที่น้ำตาจะไหลก็เงยหน้า สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ
แล้วก็ยิ้มให้ลูก สู้ ๆ นะคะ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 19:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 เม.ย. 2010, 11:50
โพสต์: 283

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สบายใจขึ้นบ้างหรือยังคะ แวะมาให้กำลังใจเหมือนทุกๆวัน ยังอยู่เป็นกำลังใจให้ตลอดเวลานะคะ สู้ตาย :b9:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 พ.ค. 2010, 03:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


Nipa เขียน:
เมื่อก่อนภาหวังไว้สูงมากเลยค่ะกับคำว่าครอบครัว
ที่สมบูรณ์ คิดฝันไปสะไกล พอตกลงมามันเลยเจ็บแอ๊กอย่างที่เห็นค่ะ 55
แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้เข้าใจชีวิตขึ้นได้มาก ว่าไม่มีอะไรเป็นอย่างใจเราหวัง
ได้เสมอไป ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ รู้จักทุกข์มากขึ้น


เมื่อก่อนพี่ก็วาด หวัง กับคำว่า "ครอบครัว" ไว้สูงส่งเหมือนกัน
ทำทุกอย่างตามที่เราคิดว่า จะเป็นการดีต่อครอบครัว...
คงเป็นเพราะมุ่งมั่นเกินไป หรืออย่างไรไม่ทราบ...
จึงทำให้เราทำหน้าที่ ภรรยา ได้ไม่สมบุรณ์นัก...

มีคนใกล้ตัวบอกพี่ว่า "เพราะเราไปแย่งหน้าที่ ก้าวก่ายหน้าที่ของเขา"
ก็ไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอย่างไร?ก็ในเมื่อฉันทำทุกอย่างเพื่อทุกคนในครอบครัว....
มารู้มาเข้าใจในตอนหลังว่า..บางสิ่งบางอย่างที่เราเห็นว่าดีและถูกต้อง
แต่สิ่งเหล่านั้นเชาไม่ได้ยินดี...มีความสุขไปกับเราเลย..เราลืมหน้าที่ของภรรยาที่ดี..
คือการเดินตามสามีบ้าง...เดินเคียงข้างเขาบ้าง...กลับมัวแต่หลับหูหลับตาเดิน
จนแซงหน้าเขาไปแบบไม่รู้ตัว...จึงทำให้ทุกอย่างแทนที่จะดี...
กลับเลวร้ายสำหรับครอบครัว....

มาวันนี้ไม่มีใครเคียงข้าง...เพื่อจะช่วยสร้าง "ครอบครัว"...ตามแบบฉบับที่เราอยากเป็น
อยากมี..แต่ก็ไม่ได้ทำให้พี่ท้อถอย...ยังคงทำตามความฝันของตัวเองอยู่....
แม้ว่าฝันในวันนี้ของเรา จะไม่มีเขาร่วมอยู่ด้วยแล้วก็ตาม.....

ชีวิตต้องดำเนินต่อไปค่ะคุณภา..จะมีเขาหรือไม่มี เราก็ต้องอยู่....
เพราะฉะนั้นอยู่อย่างไร?...ให้มีความสุขแบบปราศจากคนข้างเคียงที่จะร่วมฝัน
นั่นแหละคือสิ่งที่เราต้องทำ....... :b11: :b11: :b11:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 พ.ค. 2010, 09:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณภา เป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีใช่ไม๊คะ ส่งข่าวด้วยจ้าเป็นห่วงเป็นใยซึ่งกันและกันคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2010, 10:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2010, 14:52
โพสต์: 15

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ่านข้อความของคุณทักทาย เมื่อวันที่ 8 แล้วได้กำลังใจเยอะค่ะ แต่ปัญหาของดิฉันยังไม่ถึงกับแยกทางกันไปเลย เขาเองก็ยังช่วยดูแลกิจการอยู่ และในเรื่องครอบครัวก็ยังไม่เปิดเผยว่าได้ตัดสินใจไปอยู่กับเมียน้อยอย่างจริงจัง ยังทำเป็นว่าครอบครัวเรายังไม่แตกร้าว
มันยิ่งทำให้ดิฉันทำใจลำบาก บางทีอยากเลิกให้จบ ๆ ไปเหมือนคุณ Nipa ยอมเจ็บครั้งเดียวดีกว่าทนอยู่ในสภาพหลอก ๆ แต่ก็ติดเรื่องที่ต้องทำงานร่วมกันค่ะ
ได้แต่หวังว่า ซักวันเราคงลืมเขาได้ ลืมว่าเขาคือสามี แต่เขาคือคนที่ต้องร่วมกันทำงานก็เท่านั้น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 09:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย พี่siyapat คุณpra_nee คุณแสง คุณต้นหญ้า คุณน้ำค้าง ทุกท่านสบายดีกันนะคะ
สวัสดีค่ะ คุณดาวตกคะ ภาอยากบอกว่าพอถึงวันนึงเราก็จะทำใจได้เองจริงๆค่ะ พอเราโดนเค้าทำให้ใส่เรามากๆ ใจเราก็จะเปลี่ยนสภาพไปเอง มันจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปโดยที่เราไม่รู้ตัวเลย เพราะขณะนั้นเรามัวแต่ทุกข์ทน เจ็บปวด เจ็บช้ำกับการกระทำของสามี วัน ๆ เราคิดถึงแต่เรื่องของเค้า 2 คน แต่พอวันนึงเรารู้สึกตัวเราเองขึ้นมา (ตาสว่าง) แล้วเราจะแปลกใจคะว่าเราเองเปลี่ยนแปลงไปได้มากขนาดนี้เลยเหรอ ความเจ็บปวดมันจะค่อย ๆ หายไป มันจะไม่เป็นอยู่ตลอดเวลาเหมือนที่เคย และเราก็จะจำไม่ได้ว่าเราลืมผู้ชายคนนั้นไปตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วก็ไม่รู้ ตอนนี้กับตัวภาเอง ความชินชามันเข้ามาแทนที่ สำหรับผู้ชายคนนั้นภาไม่เลือกที่อยากจะจดจำอะไรไว้เลย ไม่ว่าจะเคยทำดีต่อกันมาขนาดไหน จะอยู่ด้วยกันมาขนาดไหน จะเคยสร้างอะไรร่วมกันบ้าง เค้าไม่อยู่ในสาระบบที่ภาอยากจะจำเลย

ตอนนี้สามารถบอกได้เลยว่าสามีค่อย ๆ จางไปจากชีวิตของภากับลูกแล้ว คงต้องขอบคุณคำแนะนำของคุณ dd ที่ได้เปรียบเทียบสามีไว้ว่าเหมือนตุ๊กตาที่เสียแล้วสกปรกมอมแมมที่แม่ไม่เล่นแล้ว แต่ยังดูน่าสนใจสำหรับลูกอยู่ ขอบคุณจริง ๆ คะ ทำให้ภาได้ทบทวนสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวเองและสามี นี่อาจจะเป็นคำตอบที่ภาหามานาน และเลิกทุกข์ทน กับสิ่งที่เสียไปแล้วไม่มีค่าอะไรเลย ขอบคุณสำหรับคำแนะนำให้สวดอิติปิโสฯ ของคุณศรีสมบัติค่ะ สิ่งที่ภาได้มาในตอนนี้คือ ถ้าคนเรามีความพยายามไม่ว่าอะไรเราก็ทำได้แค่อย่าท้อ เพราะตอนแรกสารภาพเลยว่าท้อค่ะ และคิดว่าคงต้องสวดนานแน่เลย (อายุค่อนข้างเยอะแล้ว)เลยไม่อยากสวดในตอนแรก :b32: และคำแนะนำกำลังใจดี ๆ ให้ฮึดสู้ของพี่ทักทาย โดยเฉพาะวันที่ 8 เหมือนกันค่ะ ทุกอย่างในชีวิตภากระจ่างขึ้นมาก ภาได้มองเห็นลูกที่น่ารักอย่างเต็มตา และตอนนี้รักลูกได้ล้นหัวใจโดยที่ไม่มีใครสามารถแทนที่ได้เลย และด้วยคำแนะนำและกำลังใจที่อบอุ่นของทุกท่านในลานเลยที่แวะเวียนมาเยี่ยมและให้กำลังใจอยู่ตลอด คุณดาวตก ไม่ต้องเร่งวันเร่งคืนนะคะ วันเวลามันจะช่วยเราเองอย่างที่พี่ ๆ ทุกท่านแนะนำ และภาเองยังเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอค่ะ อยากจะบอกว่าวันที่เราเข้มแข็ง และสามารถลืมคนที่ไม่ได้รักเราจริง มันมีอยู่จริงๆค่ะ สู้ สู้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 10:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 16:21
โพสต์: 3

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณภาและทุกๆคน เข้ามาแอบอ่านกระทู้หลายครั้งแล้ว
แต่ไม่เคยแสดงความคิดเห็นเลย เราก็เป็นคนหนึ่งที่เพิ่งรู้ว่าสามีนอกใจ ประมาณเดือนมีนา 53 ค่ะ รู้เพราะว่ามีคนมาบอกเพราะแฟนเราไปต่างจังหวัด แล้วพาผู้หญิงคนนั้นไปด้วย ผู้หญิงทำงานที่เดียวกับเรารู้ด้วยว่าผู้ชายมีเมียมีลูกแล้ว แต่ก็ยังทำ ลูกชายเราอายุ 3 ขวบแล้วค่ะ
ตอนนั้นก็เครียดมาก แต่สามียอมรับผิดทุกอย่างและพร้อมจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เค้าบอกว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นแล้ว ตอนแรกเราก็ให้อภัยเขานะคะ แต่บางทีมันก็มีความรู้สึกแว่บๆ
และรู้สึกเกลียดสามีมาก ยิ่งรู้ว่าเขายังโทรคุยกันอยู่เรายิ่งเจ็บค่ะ...แต่ก็พอจะทำใจได้แล้ว
เพราะได้ข้อคิดจากเว็บนี้แหละค่ะ ทั้งข้อคิดดีๆจากทุกๆคน โดยเฉพาะของคุณทักทายเป็นกำลังใจชั้นดีเลยค่า เพราะตัวเขาเราจะไปเปลี่ยนแปลงให้เป็นแบบที่เราคิดไม่ได้ เราก็ได้แต่ทำตัวเป็นกัลยาณมิตรที่ดี ตักเตือนเขาว่าการทำผิดศีลข้อ 3 มันบาป นี่คือสิ่งที่เราพอจะทำได้ค่ะ และเราก็คิดว่าเขาคงจะสำนึกได้บ้าง
แต่ตอนนี้มีปัญหาหนักอกขึ้นมาอีกอย่างค่ะ คือประจำเดือนที่เคยมามันดันไม่มา กลัวว่าจะท้องค่ะ แต่เรารู้สึกว่าไม่พร้อมเลย ยิ่งเค้าเคยนอกใจเราตอนที่เราท้องนี่แหละค่ะ เรารู้เพราะอ่านอีเมล์เขา เขาไปมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นตอนเราท้องได้ 8 เดือน เราก็ยิ่งกลุ้ม เพราะกลัวจะซ้ำรอยเดิม แต่ถ้าทำแท้งก็รู้ว่ามันบาปมาก ไม่อยากทำเลย เราก็บอกสามีนะคะแต่เขาก็บอกว่า ถ้าท้องก็ไม่เป็นไร (แต่เคยคุยกันเขาบอกว่ารออีกสองปีค่อยมีลูกอีกคน) เลยคิดไปเองว่าเค้าคงไม่อยากมี ตอนนี้เลยเครียดมาก...ถ้าเค้าทิ้งเราไปภาระค่าใช้จ่ายต้องเพิ่มขึ้น มันลำบากจริงๆ เราก็มีเงินเดือนนะคะ แต่ก็พอเลี้ยงลูกได้คนเดียวเท่านั้น...อยากได้ข้อคิดดีๆค่ะ ว่าเราควรทำยังไงดี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 11:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2010, 14:52
โพสต์: 15

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณภาค่ะ จะทำให้ได้อย่างคุณภาทำค่ะ ติดอยู่อย่างเดียวที่ทำลำบาก ก็คือต้องเห็นหน้ากันทุกวันทำงานนี่ล่ะค่ะ
เห็นใจคุณอัญญามากค่ะ แต่คิดว่า บางทีเราอาจเครียดหรือปล่าวคะ ที่ทำให้ ปจด.ขาดไป อย่าเพิ่งตกใจนะคะ หรือถึงจะมีจริง เค้าก็มีค่าสำหรับเราค่ะ ทุกวันนี้ดิฉันก็ได้กำลังจากลูกค่ะ เข้มแข็งกว่าแม่เยอะ
และอีกอย่างดิฉันไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทอง ก็เลยเบาไปเรื่อง ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ สู้ สู้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 11:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับคุณ ภา...ไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานแต่ก็ติดตามอ่านเรื่องราวของคุณตลอดครับ บางทีก็อาจเป็นเพราะเราผู้ชาย..เห็นมีแต่กลุ่มสุภาพสตรี ถามตอบช่วยให้กำลังใจกัน แนะนำกัน แก้ปัญหากันก็เลยไม่อยากรบกวนโพสเข้ามา..ปล่อยให้เป็นเรื่องของผู้หญิงเม้าท์จะสนุก(แบบทุกข์ใจ)กว่า!
ขอขอบพระคุณครับที่ยังไม่ลืมบทสวด"อิ ติ ปิ โส" และจงขอบพระคุณตัวเองด้วยที่ใช้ความเพียร ปฏิบัติได้ มันมีผลและอานิสงส์ มากแน่นอนครับแต่ต้องใช้เวลา และปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง อันที่จริงมันก็คือการเจริญกรรมฐานแบบ สมถะ(ทำสมาธิแบบหนึ่ง) คิดดูในขณะที่เราสวดนั้นเราต้องใช้ สมาธิ เพียงไรถึงจะครบจำนวนอายุเรา จิตเราตั้งมั่นต่อคำสวดนั้น เดี๋ยวเราก็จะสวดได้คล่องและเร็วขึ้น แต่ต้องไม่ตั้งอยู่ในกิเลส(คือความอยากที่จะสงบเร็วๆเมื่อได้สวดแล้วเพราะเมื่อสวดแล้วมันไม่ทำให้เราสงบลงเราอาจจะหมดศรัทธาและเลิกสวดไปเลยก็ได้)แต่ถึงวันนี้ทุกข์ หรือ ไม่ทุกข์ ก็ต้องปฏิบัติ ไม่อ้อนวอนขอต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ปฏิบัติไปด้วยใจเป็นกลางๆ แบบปล่อยวาง เอาตัวทุกข์นี้มาดับในทุกข์ และอย่าลืม วิปัสนา โดยเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง โดยการพิจารณาทุกข์นี้ นั่นแหละครับ ปัญญาคุณจะเกิด..เกิดจาก วิปัสสนา สมาธิจะได้ความสงบ เย็น วิปัสสนา จะได้ปัญญา ปัญญาแห่งการดับทุกข์ แล้วคุณจะเห็นและรู้ด้วยตัวคุณเอง และวันนั้นคุณก็จะตอบปัญหาทุกข์นี้กับเพื่อนกัลยาณมิตร ได้อย่างไม่มีปัญหา
ขอให้พึ่งตัวเอง รักตัวเอง มากที่สุด...สมาธิ อานิสงส์ บุญมากกว่า รักษาศีล..รักษาศีลก็มีบุญอานิสงส์มาก กว่าให้ทาน..ตอนนี้ต้องคิดแต่สร้างบุญ(ธรรมะ)เข้าตัวเอง..เพราะต้องคิดแต่เรื่องทุกข์อันไม่เป็นสาระมานานแล้ว.. หวังว่าคงจะอ่านจบนะครับเพราะยาวพอสมควร :b32: คงจะได้สาระบ้างนะครับ
แล้วจะกลับมาเยี่ยมใหม่เมื่อฟ้าสดใส.
ขอเจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 11:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อัญญา เขียน:
แต่ถ้าทำแท้งก็รู้ว่ามันบาปมาก ไม่อยากทำเลย


สวัสดีค่ะคุณอัญญา....ขออนุญาติแสดงความคิดเห็นนะค่ะ....
ตรวจให้แน่ใจเสียก่อน....อาจจะไม่ได้ท้องก็ได้...ความเครียดก็ทำให้สิ่งที่เคยมา
คลาดเคลี่อนไปได้เหมือนกัน...แต่ถึงจะท้อง...ก็ไม่เห็นจะต้องกลุ้มอะไรเลย...พี่อายุสามขวบ
มีน้องอีกคนก็เป็นวัยที่ใกล้เคียงกัน พูดกันได้ เป็นเพื่อนกันได้....ส่วนเรื่องที่จะเลี้ยงไม่ได้
หากเลิกกัน...คุณอัญญาคิดไกลเกินกว่าเหตุไปหรือเปล่าค่ะ?....อะไรๆที่เราคิดไว้ว่าจะเป็น
อาจจะไม่เป็น....อะไรที่คิดว่าจะมี...อาจจะไม่มีก็ได้....เหตุการณ์ยังไม่มีอะไรที่ต้องกลุ้ม
ไม่แน่นะค่ะ....ลูกคนนี้อาจจะทำให้สถานะของครอบครัวแน่นแฟ้นขึ้นก็ได้...คิดในทางที่ดีซิค่ะ
mellow mellow mellow

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 12:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ดาวตก เขียน:
แต่ปัญหาของดิฉันยังไม่ถึงกับแยกทางกันไปเลย เขาเองก็ยังช่วยดูแลกิจการอยู่
และในเรื่องครอบครัวก็ยังไม่เปิดเผยว่าได้ตัดสินใจไปอยู่กับเมียน้อยอย่างจริงจัง
ยังทำเป็นว่าครอบครัวเรายังไม่แตกร้าว


เรื่องบางเรื่อง...ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้บ้างก็ดีนะค่ะคุณดาวตก
ลองคิดเล่นๆดูซิว่า...หากเราไม่รู้ว่าเขานอกใจ....เราจะมีความรู้สึกอย่างไร?...
ก็ทำแบบนั้น...เพียงแต่เตรียมตัว...เตรียมใจตั้งรับความเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นได้
ทุกขณะ.....อย่างไม่ประมาท.....

อนาคตยังมาไม่ถึงก็อย่างไปคิดถึงเลย.....ทำวันนี้...อยู่กับวันนี้ให้ดีมีความสุขที่สุดดีกว่า
บางอย่างที่เราคิดว่าน่าจะเป็นในอนาคต....พอถึงเวลานั้น...มีตัวแปรอีกเยอะแยะที่จะทำให้
เหตุการณ์มันเปลี่ยนไป...ไม่ตรงตามที่เราคำนวนไว้ในใจ....

ลองพิจารณาดูรอบๆตัวซิค่ะว่า....ใครบ้างที่ไม่มีเรื่องทุกข์ใจเลย....มีกันทุกคน ทุกครอบครัว
แล้วแต่ว่า "ใจ" ใครจะรับได้มากน้อยแค่ไหน?....ถ้ารู้เท่าทัน...คิดว่าสิ่งเหล่านี้คือ "สัจจธรรม"
ของโลก...มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นธรรมดา...ก็ทุกข์กันน้อยหน่อย.....

อย่าเร่งวันเวลาเลยค่ะ....ปล่อยให้มันดำเนินเรื่องไปตามทางของมัน....จะเลิกก็ไม่เศร้า
จะไม่เลิกก็อยู่ได้....เอาใจของเราอยุ่กับตัวของเรา...อย่าเอาใจเราไปอยู่ที่ "เขา" ซิค่ะ
สู้ต่อไปนะค่ะ..... :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 12:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อัญญา เขียน:
เราก็มีเงินเดือนนะคะ แต่ก็พอเลี้ยงลูกได้คนเดียวเท่านั้น...อยากได้ข้อคิดดีๆค่ะ

สวัสดีครับคุณ อัญญา..แสดงความเห็นครับ
อย่าเพิ่งไปวิตก กังวลใดๆ กับอนาคตที่ยังไม่มาถึง มันจะทำให้เราเสียสุขภาพทางจิต อันมีผลกระทบกับเด็กในท้อง(ถ้าหากมี) ควรทำจิตใจให้สบายๆ มันจะยังไม่เลวร้ายดังที่เราคิด อย่าจับเอาอนาคตมาปรุงแต่งให้เลยเถิดไปเลย..บางทีเราจะอาจจะอ่านกระทู้เพื่อนๆพี่ๆ แล้วเก็บมาคิดมากไป กลัวจะเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง..ประวัติศาสตร์ไม่ซ้ำรอยหรอก..ถ้าเขาจะไป คงไปตั้งแต่ตอนแรกแล้วล่ะ
ตอนนี้คุณควรอยู่กับปัจจุบันมากกว่า เรื่องอดีตและอนาคตอย่าไปคิดถึงมัน..หาหนังสือธรรมะอ่านหรือฟังธรรมบรรยาย..และทำบุญ ทำทาน สวดมนต์ ทำจิตใจให้สบายๆ เราจะต้องไม่ประมาทกับชีวิต เราต้องปฏิบัติตั้งแต่ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ เพื่อตัวเรา ลูก และชีวิตใหม่ที่กำลังจะเกิดมา...เรื่องจะเกิด หรือไม่เกิด ถึงวันนั้นธรรมจะคุ้มครองคุณ ไม่ให้หวั่นไหวต่อสิ่งอันเป็นมายานี้
ขอเจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 14:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 16:21
โพสต์: 3

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณนะคะ คุณทักทาย คุณศรีสมบัติ และคุณดาวตก สำหรับความคิดเห็นดีๆ และทุกๆกำลังใจ
เราว่าเราคงจิตตกไปเองแหละค่ะ ถ้าเราปล่อยวางซะ จริงๆมันไม่อาจเป็นแบบนั้นก็ได้นะคะ
หรือถ้าเขาจะไปจริงๆ แล้วเราต้องท้องลูกคนที่ 2 ก็ดีนะลูกจะได้มีเพื่อน..
ปัญหาคือการที่เราคิดไปเองนี่แหละค่ะ ว่ามันจะเกิดขึ้นอีก
ขอบคุณนะคะ...จะตั้งสติให้มากขึ้น และหมั่นทำกรรมดีต่อไปดีกว่า

เว็บนี้ดีมากเลยค่ะ เป็นที่พึ่งสำหรับดิฉัน คนที่ไม่มีโอกาสได้ไปฟังธรรม หรือปฏิบัติธรรมที่วัด
แต่ก็อ่านหนังสือ ฟังธรรมะตลอด โดยเฉพาะตอนที่มีปัญหากับสามีที่รู้ว่าเขานอกใจ แต่เราใจเย็นมาก
ไม่เอะอะโวยวาย และฟังเขาพูด สามีบอกว่านับถือและเกรงใจเราไม่คิดว่าเราจะใจเย็นได้ขนาดนี้
และสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกเด็ดขาด จริงๆเค้าไม่รู้ว่าเรามีที่พึ่งที่สุดยอดจริงๆ คือ ธรรมะ นี่แหละค่ะ
แล้วจะแวะเข้ามาพูดคุยด้วยบ่อยๆนะคะ


แก้ไขล่าสุดโดย อัญญา เมื่อ 12 พ.ค. 2010, 14:15, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 4, 5, 6, 7, 8  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: Google [Bot] และ บุคคลทั่วไป 16 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron