ปฏิบัติได้เช่นนี้ ขออนุโมทนาสาธุด้วย...ครับคุณภา
สถานการณ์เช่นนี้ไม่คำว่า"โง่ หรือ ฉลาด" อย่าไปสนใจคนรอบข้าง..วัตถุของนอกกายทรัพย์เหล่านี้เราหาใหม่ได้(เห็นไหมว่าเขาเองจะไปยังต้องกลับมาพึ่งบุญบารมีของเรา ขอให้เขาไปได้ตลอดรอดฝั่งเถอะ)
ต้องจำไว้ว่าช่วยเขาได้แต่เราต้องไม่เดือดร้อน..เรื่องบางอย่างที่เหลือกำลังเราช่วยไม่ได้ก็จงวางอุเบกขา....ถ้าในใจของเราไม่โกรธ เคืองใดๆแล้ว ก็เป็นบุญครับเป็นกุศลอย่างยิ่ง..
ส่วนเรื่องการสวด อิติปิโสฯ นั้นไม่ง่ายครับ ต้องใช้สติตั้งมั่น อย่าหลงลืมนะครับ แต่ก็ขอให้พยายามใช้ความเพียร พยายามที่จะกำหนด ปรารภขันติความอดทนไว้ ฝืนใจให้ได้จนกว่าจะเคยชิน จนเข้าสู่สภาวะแห่งความสงบ มีผู้คนมากมายที่สวดบทนี้เท่าอายุแล้วได้ชีวิตที่ดีขึ้น พ้นเคราะห์ พ้นภัย ปรากฏหลักฐานตามหนังสือ ของท่านอาจารย์ที่เผยแผ่ทั่วไป(มีเวลาหาหนังสือเรื่องกรรมของท่านมาอ่านจะเข้าใจดียิ่งขึ้น)
อย่าเพิ่งหวังอะไรมากครับ...คุณเดินมาถูกต้องแล้ว ค่อยๆ ไป ทีละขั้น ที่ทำมาก็ดีอยู่แล้ว แต่มันจะต้องดีขึ้นไปอีก คุณควรภูมิใจและขอบคุณกับความทุกข์ครั้งนี้ ที่นำเรามาสู่ธรรม อันคุณจะได้รับผลความสงบ เย็น ในวันข้างหน้านี้แน่นอน แล้วจะกลับมาใหม่ครับ
ขอจงเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไป
