วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 03:46  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 9 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 เม.ย. 2010, 14:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


รูปภาพ

โทษของการเป็นชู้


:b48: ๑) ทุกข์ทางใจ

จิตที่เป็นปกติสุขไม่อาจคิดลงมือคบชู้
การจะคบชู้ได้ต้องใช้จิตที่เป็นทุกข์เท่านั้น
เพราะรู้ ๆ กันทั้งโลก ทุก ชาติทุกภาษา
ว่าเพศสัมพันธ์เป็นเรื่องบาดใจ
แม้แต่การแตะเนื้อต้องตัวคนมีเจ้าของด้วยความกำหนัด
ก็นับว่าสมควรอดสูใจได้แล้ว
เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าจะมากหรือน้อย
ก็เป็นการล่วงละเมิดสมบัติต้องห้ามของผู้อื่นอยู่ดี



ฝ่ายหญิงมีรูปเป็นทรัพย์ เมื่อยังเลี้ยงตัวเองไม่ได้
ก็ต้องถือว่าทรัพย์นั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ปกครองเลี้ยงดู
แต่เมื่อเติบใหญ่ขึ้นในสังคมประชาธิปไตยที่ชายหญิงต่างเลี้ยงดูตนเองได้
อันนำไปสู่การมีสิทธิเท่าเทียมกัน ชายหญิงต้องถือกรรมสิทธิ์ร่วม
กล่าวคือ นับแต่การหมั้นหมายประกาศจองตัวกันและกันอย่างเป็นทางการ
ให้นับว่า ทั้งสองมีกรรมสิทธิ์ในร่างกายของอีกฝ่ายเสมอกัน
ห้ามฝ่ายใดละเมิดสัญญาด้วยการมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น

ขณะเดียวกันถ้าคนอื่นมามีเพศสัมพันธ์ทั้งรู้ว่าหมั้นหมายแล้ว ก็นับว่าผิดศีลเช่นกัน


เนื้อหนังคนเราเปรียบเสมือนอาหารอันโอชะที่น่าแหนหวงสำหรับเจ้าของ
ถ้าต้องลักกินขโมยกินเพียงเพื่อให้หายอยาก ใจเราจะเป็นสุขไปได้อย่างไร
แม้เหมือนอิ่มหมีพีมัน ใจก็อดคิดไม่ได้ว่า เรากำลังใช้มือที่สกปรกหยิบอาหารใส่ปาก
ทุกคำย่อมเจืออยู่ด้วยพิษหรือเชื้อโรคอันเป็นโทษ ให้ผลเป็นทุกข์
การสังเกตเข้ามาในตนเองจะทำให้เห็นทุกข์เป็นขณะ ๆ อย่างชัดเจน


ทุกข์เริ่มต้นตั้งแต่เมื่ออยากมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของ
สังเกตเข้ามาในตนเอง จะเห็นขัดแย้งกับส่วนลึกที่ยังมีมโนธรรม
และมโนธรรมจะส่งแรงต้านความอยากได้ในสิ่งที่ไม่ควรได้เสมอ


ทุกข์จะทวีตัวขึ้นเมื่อตัดสินใจมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของ
สังเกตเข้ามาในตนเอง จะเห็นเหมือนใจเริ่มก้าวพ้นเขตสว่างเข้าสู่แนวสนธยา
ถึงแม้รู้สึกว่ามืดลงทุกที แต่ความตื่นเพริดไปกับจินตนาการที่เร้าใจ
ก็รุนหลังเราให้มุ่งหน้าไปเรื่อย เยี่ยงคนไม่กลัวความมืดในป่ารกชัฏ
เพียงเพราะได้กลิ่นยวนใจของเหยื่อล่อจากที่นั่น


ทุกข์จะทวีตัวขึ้นอีก เมื่อพยายามมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของ
สังเกตเข้ามาในตนเอง จะเห็นเป็นการฝืนใจ
เค้นราคะขึ้นมาเอาชนะความกลัวถูกปฏิเสธ หรือกลัวถูกด่าทอ หรือกลัวถูกจับได้


ทุกข์จะทวีตัวขึ้นถึงขีดสุด เมื่อลงมือมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของสังเกตเข้ามาในตนเอง
จะเห็นความหน้ามืด ดับสำนึกผิดชอบชั่วดีลง
ราวกับทั้งชีวิตเหลือแต่การเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาณไม่ต่างจากสัตว์โลกทั่วไป


ทุกข์จะไม่จบโดยง่ายแม้เมื่อมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของสำเร็จ
สังเกตเข้ามาในตนเอง จะเห็นเป็นความรู้สึก ไม่ดี น่าดูถูก ผิดที่ผิดทาง
หรือกระทั่งชวนให้ขยะแขยง และที่ สำคัญคือรู้สึกว่าต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ
จะให้ใครรู้ไม่ได้ โดยเฉพาะผู้เป็นเจ้าของ


ถ้าคนมีเจ้าของไม่ค่อยมีเสน่ห์ทางเพศนัก สำนึกผิดชอบชั่วดีของเรามักจะกลับมาเร็ว
และ รู้สึกแย่กับพฤติกรรมของตนเต็มที่ แต่ถ้าคนมีเจ้าของเป็นพวกมีเสน่ห์ทางเพศสูง
สำนึกผิดชอบชั่วดีของเรา มักจะถูกกดไว้
ใจจะทะยานต่อตามแรงฉุดจากเสน่ห์ทางเพศของฝ่ายนั้น
กระทั่งพุ่งลิ่วไปบนเส้นทางเห็นผิดเป็นชอบ สำคัญว่ากงจักรเป็นดอกบัวกว่า
จะรู้สึกตัวว่าหลงเดินบนเส้นทางอันเน่าเหม็นและระทมทุกข์
ก็ตกอยู่ในเงามืดจนยากจะคลำหาเส้นทางใหม่เสียแล้ว


:b48: ๒) การสั่งสมบาป

เมื่อทราบแล้วว่าความมืดเป็นเครื่องหมายของบาป
เราก็สามารถสำรวจใจตนเองแล้วทราบได้ว่าการผิดประเวณีเป็นบาป
เพราะไม่มีการผิดประเวณีครั้งใดที่ทำให้จิตของเราสว่างขึ้น มีแต่จะหม่นหมองลง
กับทั้งไม่มีแก่ใจคิดอะไรในทางดี ในทางที่เจริญเอาเลย



แรงผลักดันให้ผิดประเวณีได้คือราคะ ราคะต้องชนะความยับยั้งชั่งใจทางเพศ
จึงขับให้เราก่อบาปด้วยการผิดประเวณี
ความยับยั้งชั่งใจ ทางเพศเป็นสิ่งที่มนุษย์มีกันโดยธรรมชาติ
แม้แต่เด็ก เพิ่งรู้ความก็ทราบว่าไม่ควรให้คนแปลกหน้ามาจับต้องอวัยวะเพศของตน
และตนก็ไม่ควรถือวิสาสะไปลูบคลำอวัยวะ เพศของใคร
การกล้าทำถือเป็นความทะลึ่งผิดธรรมดา


ที่น่ากลัวก็คือบาปสามารถ สั่งสม ตัวได้ นั่นหมายความว่า ยิ่งผิดประเวณีมากขึ้นเท่าไร
ใจก็ยิ่งยับยั้งชั่งใจน้อยลงเท่านั้น มองไปทางไหนใครต่อใครกลายเป็นวัตถุทางเพศ
ที่น่าลิ้มลองไปหมด ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่ามีเจ้าของแล้วก็ไม่สน
ไม่รู้สึกว่าเป็นกำแพงกีดขวางที่มีสาระสำคัญอันใดเลย


แม้แกล้งเอาไหล่ไปเฉียดแขนคนที่เรา เห็น ๆ อยู่ว่าเดินมากับคู่ครอง
ไหล่ของเราก็ได้ชื่อว่าเป็นเครื่องรับเชื้อโรค ทางวิญญาณแล้ว
เมื่อเพาะเชื้อโรคแล้วลุกลามใหญ่โตจนครอบใจได้ทั้งดวง
เราจะรู้สึกว่าตัวเราสกปรก แม้อาบน้ำชำระสะสางกายได้สะอาดสะอ้าน
ก็เหมือนทั้งตัวเต็มไปด้วยยางเหนียวเหนอะหนะที่แกะไม่ออก
บางคนถึงขั้นที่กลิ่นตัวเหม็นแปลก ๆ ฟอกถูด้วยสบู่หอม กลิ่นเหม็นก็ไม่หายเลยทีเดียว


ความคิดในทางผิดประเวณีจะลดความฉลาดในการหาคู่แท้ให้ตัวเอง
หรือแม้เจอคู่แท้แล้วก็จะไม่ฉลาดในการรักษาไว้
บาปที่พอกพูนขึ้นจะทำให้เราสำคัญไปว่า
ชีวิตจะมีสีสันต่อเมื่อได้ลิ้มรสเพศสัมพันธ์แปลกใหม่ไม่รู้จบ


ฉะนั้น เพียงไม่ตั้งใจไว้ก่อนว่าจะเว้นขาด จากการผิดประเวณี ก็นับว่ามีโทษแล้ว
เพราะเมื่อถูกเร้าใจให้เกิดราคะอย่างแรงกล้า
ความยับยั้งชั่งใจทางเพศย่อมลดระดับแทบไม่เหลือ ยังผลให้สติพร่าเลือนลง
เปิดช่องให้ราคะ เข้าครอบงำจนโง่เขลา หลงนึกว่าบาปแห่งการผิดประเวณี
เป็นสิ่งสมควรทำยิ่งกว่าบุญแห่งการระงับราคะ ผิด ๆ
ขอเพียงสบโอกาสเหมาะ แม้แต่ก่อคดีข่มขืนชำเราก็ยังเป็นไปได้


:b48: ๓) ความเป็นอยู่ที่เลวร้าย

ไม่มีความรู้สึกอ่อนแออันใด
ย่ำแย่ไปกว่าความรู้สึกอ่อนแออันเกิดจากการเป็นชู้
เพราะบาปข้ออื่นยังทำลงไปด้วยจิตใจแกร่งกล้ากันได้

เช่น เราอาจฆ่าสัตว์ตัดชีวิตด้วยพละกำลังเหนือกว่าคู่ต่อสู้
เราอาจขโมยของด้วยความมุ่งมั่นที่แรงกล้า
เราอาจโกหกแบบคนดื้อด้านไม่ยอมแพ้
เราอาจกินเหล้าเพื่อกระตุ้นความฮึกเหิม
แต่ถ้ายอมถอดเสื้อผ้าทิ้งความละอายบาปทางกามลงพื้น
เราจะพบว่าความเปลี้ยเพลียหลังผิดประเวณี
จะเกิดขึ้นพร้อมกับความหย่อนสำนึกยับยั้งใจ

ไม่ให้ไหลลงสู่ที่ต่ำ มีอาการมึนงง ปวกเปียก และเฉื่อยแฉะไร้แรง
คล้ายกำลังใจจะทำอะไรดี ๆ หรือกำลังใจจะต่อต้านความคิดที่ชั่วร้าย
เหือดหายไปจากเราเสียเกือบหมด


เมื่อบาปจากการผิดประเวณีถูกสั่งสมมากแล้ว
ผู้ผิดประเวณีย่อมเลื่อนฐานะเป็นหญิงร้ายหรือชายโฉด ดูเผิน ๆ เหมือน กร้านโลก
ไม่หยี่หระกับความประพฤติผิดใด ๆ แต่ที่แท้บาปหนาจนความรู้สึกด้านชากว่าใคร ๆ ต่างหาก
ความด้านชาของหญิงร้ายและชายโฉดเกิดจากการหมักหมมคราบสกปรก
ทั้งทางกายและ วิญญาณ จึงย่อมก่อให้ เกิดกระแสในตัวที่น่ารังเกียจ ชวนให้รู้สึกคลื่นเหียน
กับความสกปรกเน่าเหม็น เฉกเช่นหมูในเล้าที่จำ ต้องกินอยู่อย่างสกปรกเกือบตลอดเวลา


การผิดประเวณีแต่ละครั้งคือการไม่ให้เกียรติผู้อื่น ซึ่งก็มีผลสะท้อนให้นับถือตนเองน้อยลง
พูดง่าย ๆ ว่าได้สมบัติทางเพศของ คนอื่นมา เพื่อเสียความนับถือตัวเองไป


จิตของหญิงร้ายและชายโฉดเปรียบเหมือนคนที่จุ่มศีรษะลงไปในเมือกลื่นจนชุ่มโชก
ย่อมไม่ได้รู้สึกถึงความแห้งสบาย แม้จมูกได้กลิ่นหอมของสวนดอกไม้
แต่ใจลึก ๆ ก็เหมือนได้กลิ่นเหม็นของกามผิด ๆ อยู่เกือบตลอดเวลา


จิตที่ชุ่มด้วยเมือกสกปรกย่อมเหมาะกับภพใหม่ที่สกปรก ต่ำชั้น เต็มไปด้วยความน่ารังเกียจ
น่าอึดอัดระอา และอาจถึงขั้นเน่าเฟะ ถ้ายังมีวาสนาพอจะเกิดใหม่ในโลกมนุษย์
ก็ย่อมเป็นที่ชิงชังของผู้พบเห็น เหมือนใครเห็นก็พากันอยากเขี่ยทิ้งด้วยเท้า
สภาพเช่นนั้นย่อม ยากที่จะผูกมิตร แต่ง่ายที่จะผูกเวร
ดึงดูดคนและสัตว์ให้อยากเข้ามาด่า เข้ามา ว่า เข้ามาทำร้ายเป็นขบวน


ความผิดทางเพศย่อมนำไปสู่ความผิดปกติทางเพศ
ถ้ามีวาสนาได้เป็นมนุษย์ก็อาจรังเกียจเพศของตน
และอยากเป็นอีกเพศหนึ่งแทน
หรือโตขึ้นอาจถูกดึงดูดเข้าสู่วิถีทางของการเบี่ยงเบนทางเพศได้
เป็นที่ทรมานใจของตนเองเนิ่นนาน


หากตายเยี่ยงชู้ผู้ยังไม่อิ่มไม่พอกับการผิดประเวณี
แต่ยังพอมีบุญพยุงไม่ให้ร่วงหล่นถึงนรก
ก็อาจไปเสวยภพของพวกรักความสกปรก
ระดับเดรัจฉานภูมิ เช่น หนอนในส้วม เป็นต้น


แต่หากตายเยี่ยงหญิงร้ายและชายโฉด
ผู้ล่อลวงใครต่อใครเข้ามาร่วมบาปแห่งการผิดประเวณี
ไม่เห็นแก่หัวอกหัวใจเจ้าของบ้างเลย
ก็จัดว่ามีความเหมาะกับสภาพความเป็นอยู่
อันเสียดแทงเจ็บแสบ ดังเช่นนรกภูมิสถานเดียว!



คัดลอกบางส่วนจาก...ผิดที่ไม่รู้ ดังตฤณ
dungtrin.com


:b48: :b8: :b48:


แก้ไขล่าสุดโดย ลูกโป่ง เมื่อ 29 พ.ค. 2010, 14:23, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 เม.ย. 2010, 15:46 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อนุโมทนาค่ะ คุณลูกโป่ง

เฮ้อ.... แต่คนคบชู้ กับคนเป็นชู้เขาไม่เข้ามาอ่านนะสิคะ .... เฮ้อ ....เฮ้อ.....เฮ้อ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 เม.ย. 2010, 20:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

ลูกโป่ง เขียน:
แต่หากตายเยี่ยงหญิงร้ายและชายโฉดผู้ล่อลวงใครต่อใครเข้ามาร่วมบาปแห่งการผิดประเวณี
ไม่เห็นแก่หัวอกหัวใจเจ้าของบ้างเลย ก็จัดว่ามีความเหมาะกับสภาพความเป็นอยู่
อันเสียดแทงเจ็บแสบ ดังเช่นนรกภูมิสถานเดียว!


อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 เม.ย. 2010, 21:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากให้สามีกับบรรดากิ๊กกั๊กทั้งหลายหลงเข้ามาอ่านจังคะ ดวงตาจะได้สว่างเสียที เราพูดไปก็ไม่เท่าได้มานั่งอ่านเองใช่ไม๊คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ก.ค. 2012, 13:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


อ่านแล้วน่ากลัวนะค๊า ว่ามั้ย คนที่เป็นผู้หญิงร้าย ชายเลว เขาไม่เข้ามาอ่านกันหรอกค่ะ เพราะเขากำลังลุ่มหลงอยู่กับตัณหา แต่เชื่อว่า คนเรามีจิตใต้สำนึกที่ดี ไม่ว่าเขาจะมีความสุขด้วยกันสักเพียงใด เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจว่าผิด และความทุกข์ เวรกรรมจะต้องติดตัวเขาไปไม่ว่าชาตินี้ หรือชาติหน้า เป็นที่น่าสักเวชใจ เพราะไม่ต่างกับสัตว์ หรือยิ่งกว่าสัตว์ซะอีก สัตว์มันยังมีฤดูผสมพันธุ์กัน แต่คนถ้าทำแบบนี้ ยิ่งกว่าสัตว์อีก แล้วเขาจะมีความสุขได้อย่างไรละค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.ค. 2012, 07:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ทุกข์จะทวีตัวขึ้นเมื่อตัดสินใจมีเพศสัมพันธ์กับคนมีเจ้าของ
ที่น่ากลัวก็คือบาปสามารถ สั่งสม ตัวได้ นั่นหมายความว่า ยิ่งผิดประเวณีมากขึ้นเท่าไร
ใจก็ยิ่งยับยั้งชั่งใจน้อยลงเท่านั้น มองไปทางไหนใครต่อใครกลายเป็นวัตถุทางเพศ
ที่น่าลิ้มลองไปหมด ต่อให้รู้ทั้งรู้ว่ามีเจ้าของแล้วก็ไม่สน
ไม่รู้สึกว่าเป็นกำแพงกีดขวางที่มีสาระสำคัญอันใดเลย

ความคิดในทางผิดประเวณีจะลดความฉลาดในการหาคู่แท้ให้ตัวเอง
หรือแม้เจอคู่แท้แล้วก็จะไม่ฉลาดในการรักษาไว้
บาปที่พอกพูนขึ้นจะทำให้เราสำคัญไปว่า
ชีวิตจะมีสีสันต่อเมื่อได้ลิ้มรสเพศสัมพันธ์แปลกใหม่ไม่รู้จบ


ไม่มีความรู้สึกอ่อนแออันใด ย่ำแย่ไปกว่าความรู้สึกอ่อนแออันเกิดจากการเป็นชู้
เพราะบาปข้ออื่นยังทำลงไปด้วยจิตใจแกร่งกล้ากันได้
แต่ถ้ายอมถอดเสื้อผ้าทิ้งความละอายบาปทางกามลงพื้น
เราจะพบว่าความเปลี้ยเพลียหลังผิดประเวณี จะเกิดขึ้นพร้อมกับความหย่อนสำนึกยับยั้งใจ
ไม่ให้ไหลลงสู่ที่ต่ำ มีอาการมึนงง ปวกเปียก และเฉื่อยแฉะไร้แรง
คล้ายกำลังใจจะทำอะไรดี ๆ หรือกำลังใจจะต่อต้านความคิดที่ชั่วร้าย
เหือดหายไปจากเราเสียเกือบหมด

เมื่อบาปจากการผิดประเวณีถูกสั่งสมมากแล้ว
ผู้ผิดประเวณีย่อมเลื่อนฐานะเป็นหญิงร้ายหรือชายโฉด ดูเผิน ๆ เหมือน กร้านโลก
ไม่หยี่หระกับความประพฤติผิดใด ๆ แต่ที่แท้บาปหนาจนความรู้สึกด้านชากว่าใคร ๆ ต่างหาก
ความด้านชาของหญิงร้ายและชายโฉดเกิดจากการหมักหมมคราบสกปรก
ทั้งทางกายและ วิญญาณ จึงย่อมก่อให้ เกิดกระแสในตัวที่น่ารังเกียจ ชวนให้รู้สึกคลื่นเหียน
กับความสกปรกเน่าเหม็น เฉกเช่นหมูในเล้าที่จำ ต้องกินอยู่อย่างสกปรกเกือบตลอดเวลา


การผิดประเวณีแต่ละครั้งคือการไม่ให้เกียรติผู้อื่น ซึ่งก็มีผลสะท้อนให้นับถือตนเองน้อยลง
พูดง่าย ๆ ว่าได้สมบัติทางเพศของ คนอื่นมา เพื่อเสียความนับถือตัวเองไป



(ขออนุญาตโค้ดบางข้อความนะคะ) คำสอนของคุณดังตฤณ ชัดเจนแจ่มแจ้งมากๆค่ะ โดนใจเข้าอย่างแรง ไม่ทราบบรรดาคนที่เป็นชู้กับสามีหรือภรรยาชาวบ้าน ได้เข้ามาอ่านแล้วจะรู้สึกละอายต่อบาปที่ได้ทำลงไปกันบ้างไหม ถ้าหากคำสอนเหล่านี้จะสามารถเปลี่ยนแปลงคนที่กำลังผิดศีล ให้กลับกลายเป็นคนดีได้ก็คงจะดีไม่น้อยนะคะ ปัญหามือที่สามที่ทำให้ครอบครัวแตกแยก พ่อแม่แยกทางกัน ลูกกลายเป็นเด็กไม่มีพ่อ ก็คงจะลดน้อยลงไปมากกว่านี้

สังคมไทยเราทุกวันนี้เหมือนคนกำลังป่วยไข้ นับวันมีแต่คนป่วยมากขึ้น ไม่ใช่ว่ายาไม่ดี แต่เพราะคนป่วยเหล่านี้รู้ทั้งรู้ แต่ไม่ยอมกินยา ไม่ยอมรักษาต่างหาก นั่นจึงทำให้สังคมนับวันจะมีแต่คนพิการ(ทางจิตใจ)กันมากขึ้น เราจึงต้องเริ่มต้นปลูกฝังวัคซีนแห่งความคิดดีๆให้แก่เด็กๆ เพื่อที่เขาจะได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีศีล+ธรรมในอนาคต

ในเมื่อพ่อแม่เป็นตัวอย่างที่เลวให้ลูกได้เห็นแล้ว จะสั่งสอนให้ลูกเป็นคนดีได้อย่างไรกันเล่า ทุกอย่างต้องแก้ไขที่ตัวเราเองก่อนทั้งนั้น อยู่ที่จิตใต้สำนึกของแต่ละคน คิดได้ช้าหรือคิดได้เร็ว ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว จริงๆค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 มิ.ย. 2013, 09:53 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 พ.ค. 2013, 12:15
โพสต์: 2

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ouie เขียน:
อ่านแล้วน่ากลัวนะค๊า ว่ามั้ย คนที่เป็นผู้หญิงร้าย ชายเลว เขาไม่เข้ามาอ่านกันหรอกค่ะ เพราะเขากำลังลุ่มหลงอยู่กับตัณหา แต่เชื่อว่า คนเรามีจิตใต้สำนึกที่ดี ไม่ว่าเขาจะมีความสุขด้วยกันสักเพียงใด เขาย่อมรู้อยู่แก่ใจว่าผิด และความทุกข์ เวรกรรมจะต้องติดตัวเขาไปไม่ว่าชาตินี้ หรือชาติหน้า เป็นที่น่าสักเวชใจ เพราะไม่ต่างกับสัตว์ หรือยิ่งกว่าสัตว์ซะอีก สัตว์มันยังมีฤดูผสมพันธุ์กัน แต่คนถ้าทำแบบนี้ ยิ่งกว่าสัตว์อีก แล้วเขาจะมีความสุขได้อย่างไรละค่ะ


มันเป็นวิบากกรรมของพวกเขา เราไม่ต้องไปกังวลกับเขาหรอก เดี๋ยวถ้าเขามีปัญญาเมื่อไหร่ เขาจะรู้แจ้งเองแหละ ถ้าเราคิดว่าเราประเสริฐกว่าเขา เราควรอโหสิกรรมให้เขาจะดีกว่า จะได้ไม่ต้องมีเวรต่อกันอีก สาธุ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 มิ.ย. 2013, 09:54 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2013, 15:12
โพสต์: 152

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โดนใจคะ และก็มีความเห็นเหมือนกับหลายๆ ท่าน ที่คนพวกนี้ไม่มีโอกาสเข้ามาอ่านหรอกคะ เพราะเขามัวแต่หลงมัวเมาอยุ่กับสิ่งที่เขาทำ อะไรก็ไม่สำคัญเท่ากับสิ่งที่พวกเขาทำอยู่ เวรกรรมพวกเขาไม่รับรู้หรอกคะ ตอนนี้ขอแค่ตัวเองสุขเป็นพอ คนอื่นหรือเวรกรรมที่ยังไม่เกิดไม่สน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 มิ.ย. 2013, 09:40 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 เม.ย. 2013, 11:12
โพสต์: 421

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นบทความที่ดีมากค่ะ...
สำหรับการตักเตือนตนเอง...เฝ้าระวัง ศีล..ควบคุมศีลของเราเอง.....ให้บริสุทธิ์ ทั้ง กาย วาจา ใจ

ของคนอื่น ๆ ๆ ก็ช่างเขา ไม่ต้องคิดแทน...

ใครทำ..ใครได้...ตามที่ทำ....ธรรมะจัดสรร..เสมอภาคกันค่ะ

อนุโมทนา...สาธุ.. :b8: :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 9 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 23 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron