วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 23:25  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 14 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ม.ค. 2011, 16:37 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ม.ค. 2011, 07:46
โพสต์: 5

โฮมเพจ: PhuPu-PhentoN@hotmail.com
แนวปฏิบัติ: พุทโธ
งานอดิเรก: เลี้ยงลูก
สิ่งที่ชื่นชอบ: สัตว์โลกย่อมเป็ยไปตามกรรม
ชื่อเล่น: Phu
อายุ: 27
ที่อยู่: ชลบุรี

 ข้อมูลส่วนตัว


:b30: ร้องไห้ทุกคืน ตื่นมาทุกวันก็ยังปวดใจ หายใจเข้าออกยิ่งทรมานทุกลมหายใจ มีใครที่เป็นเหมือนกันไหมค่ะ จากกระทู้ที่แล้วว่าเศร้าแล้วตอนนี้เศร้ากว่าอีกค่ะ เพราะตอนนี้ไม่อยากตื่นมารับรู้เรื่องอะไรที่ทำให้เราเสียใจอีกเลยอยากหลับแล้วไม่ตื่นอีกเลย แต่ก็พยายามจะไม่ทำเพราะเป็นห่วงลูกชายเขากำลังจะกำพร้าพ่อแล้วไม่อยากให้เขากำพร้าแม่อีกค่ะ ที่เศร้าเพราะ ผู้หญิงคนใหม่ของสามีพยายามรังควาญเราทุกอย่างตอนดึกๆประมาณ 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืนก็ใช่เบอร์โทรของสามีโทรมาส่งข้อความมาด่าเราเหมือนจะพยายามทำให้เรารู้ว่าสามีเรานอนอยู่กับเขาทุกคืนแต่ตอนที่โทรมาเราปิดเครื่องไปแล้วพอเช้าเปิดเครื่องมาข้อความก็เด้งขึ้นมาเลย อ่านแล้วจี้ดเลยค่ะ พอโทรไปถามสามีเขาก็บอกว่าดึกขนาดนั้นเขาหลับแล้วไม่รู้ว่าผู้หญิงเอาโทรศัพท์ไปตอนไหน เขาก็บอกว่าเขาด่าผู้หญิงคนนั้นให้แล้ว บอกแต่ว่าที่ผู้หญิงทำก็เพราะรู้ว่าเขาจะกลับมาก็เลยพยายามทำให้เรากับสามีผิดใจกันทะเลาะกันไม่ต้องคิดมากเพราะถ้าเขาเคลียร์จบเมื่อไหร่เขาก็จะกลับมา เขาพูดโดยที่ไม่คิดเลยว่าเราจะทุกข์ใจแค่ไหนเพราะเราก็รู้แล้วว่าเขานอนด้วยกันทุกคืนอยู่ด้วยกันทุกวัน ตอนนี้เลยทำให้ไม่อยากตื่นมารับรู้เรื่องอะไรแล้วไม่ว่าจะตอนไหนที่เสียงโทรศัพท์ดัง หรือข้อความเข้าก็ทำให้จิตตกไม่อยากรับไม่อยากอ่านไม่อยากรับรู้ไม่อยากอยู่อีกแล้ว (แต่ไม่คิดสั้นแน่นอนค่ะ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ม.ค. 2011, 10:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณPhuPu อยากบอกว่าอาการที่คุณเป็นเราผ่านมาหมดแล้ว และก็ผ่านมาแบบแทบเอาตัวไม่รอด(ความคิดในตอนนั้น) เหมือนมันจะตายเสียให้ได้ แต่ก็ไม่เห็นตาย ไม่เห็นเป็นไร เวลาคะ เวลาจะช่วยให้อะไรๆที่เรารู้สึกว่าแย่จะดีขึ้นตามลำดับด้วยตัวของมันเองคะ อย่าไปใส่ใจมาก อย่ากอดความทุกข์ไว้ ปล่อยให้ชีวิตเราได้อิสระ มีลมหายใจที่เข้มแข็งพอถึงวันที่คุณผ่านมันมาได้ คุณจะรู้เองว่า เรื่องราวต่างๆมันไม่ได้แย่จนหาทางออกไม่ได้ ทุกอย่างมันมีทางออกของมันอยู่แล้วคะ อดทนและเข้มแข็ง เดี๋ยวก็ผ่านคะ เชื่อสิ.. แล้วเรื่องที่คุณผู้หญิงกำลังกระทำอยู่ ก็ขอให้คุณคิดซะว่าเดี๋ยวเธอก็เหนื่อยไปเอง เราอย่าเอาใจไปติดบ่วงที่เธอตั้งใจดักให้เราเป็นไปก็เท่านั้นเอง ทำใจสบายๆ ถึงจุดหนึ่ง ต้องไม่คิดแบกหามยึดมั่นมาก เพราะไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ บางที คนที่เขาโกธรเรา หากเราโกธรตอบ ก็จะเป็นการตอบรับกระแสกัน เหมือนเราโทรศัพท์ถึงกัน ถ้าอีกฝ่ายไม่เปิดโทรศัพท์รับ ฝ่ายที่โทรถึงก็หมดสิทธิ์จะคุยกับเราเพราะกระแสไม่ถึงกัน เพราะฉนั้น ปล่อยเธอไป เธอจะทำอะไรเราไม่เต้นตามก็ไม่มีผลอะไร ท้ายสุดก็มีแต่เธอที่จะเต้นจนอ่อนแรงไปเอง ******เป็นกำลังใจให้นะคะ

"การยอมให้คนอื่นมีกำไรชีวิตบ้าง บางครั้งก็เป็นอุบายสำคัญในการประคองให้สมดุล"
จากหนังสืออภัยทาน-รักบริสุทธิ์....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ม.ค. 2011, 10:48 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ม.ค. 2011, 21:41
โพสต์: 4


 ข้อมูลส่วนตัว


ผมก็เป็น หนึ่งคนที่เป็นอย่างที่ เจ้าของกระทู้ตั้งแหละครับ


บางครั้งอยากนอนไม่อยากตื่นมาเจอเรื่องที่มันทำให้เราทุกข์ แต่อย่างไร เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้



รูปภาพ
Thanks : รับทำ seoราคาที่ถูกที่สุด ,ทีเด็ดฟุตบอล ทีเด็ดฟุตบอล


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ม.ค. 2011, 15:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณ Phupu :b8: ,

ไม่มีอะไรที่เป็นของเราอย่างแท้จริงหรอกค่ะ คิดซะว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ใครผิดศีลคนนั้นก็รับกรรมไป อย่าเอาความผิดของคนอื่นมาทำให้เราทุกข์ใจเลย อยู่กับปัจจุบันขณะ และปฏิบัติธรรม สวดมนต์ นั่งสมาธิเถอะค่ะ ไม่นานทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น :b4: :b4: :b4: สู้ๆน่ะค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ม.ค. 2011, 15:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
ดอกบัว เป็นสัญญลักษณ์ ของพุทโธ

หมายถึง ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม



คนเราทุกคน เกิดมาจาก โคลนตมแห่ง ตัณหา ราคะ อวิชชา

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


แก้ไขล่าสุดโดย Bwitch เมื่อ 01 ก.พ. 2011, 16:45, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ม.ค. 2011, 15:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

แต่ต่อมา เมื่อได้สดับรับฟังธรรม ของพระพุทธองค์ แล้วสามารถพัฒนาตนเอง ให้อยู่เหนือกามทั้งหลาย

กามารมณ์ทั้งหลาย นั้นคือ น้ำ เราต้องพัฒนาตนเอง ให้โผล่ขึ้นอยู่เหนือ กามารมณ์ทั้งหลาย

และต้องเบิกบาน เมื่อถูกแสงอาทิตย์ หรือเสพแห่งธรรม

ดังนั้น ดอกบัว จึงเป็นสัญญลักษณ์ แห่งพุทธศาสนา

จาก พุทธยานันทภิกขุ
เขียนโดย :พุทธะพุทโธ

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ม.ค. 2011, 15:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


:b30: จขกท."ตื่น" รึยังล่ะ??

:b39: ถึงร้อนแดด แผดเผา เพียงเข้าร่ม

ใช้พัดวี มีลม ร้อนก็หาย

ถึงร้อนลม พรมน้ำ ชื่นฉ่ำกาย

ร้อนก็คลาย กลับระรื่น ชื่นอุรา

แต่ร้อนแรง กิเลส เหตุแห่งทุกข์

ร้อนทุกยุค ยิ่งกว่าไฟ ไหม้เคหา

อยากจะให้ คลายร้อน ผ่อนเมตตา

ยึดพระธรรม ธารา มาประพรม :b42:

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.พ. 2011, 16:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณphupu คุณไม่ใช่คนแรกและคนสุดท้ายนะคะที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้
ขอเพียงคุณเชื่อว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้
ทุกวิกฤตก็จะมีโอกาสเสมอ เวลาจะช่วยทุกอย่างเองคะ
ตั้งสติดีๆ ให้เมตตาทุกคนเพราะเขาก็กำลังทุกข์ไม่ต่างจากคุณเหมือนกัน
เอาใจช่วยให้คุณผ่านความรู้สึกแบบนี้ไปให้ได้คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.พ. 2011, 23:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว



.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.พ. 2011, 13:45 
 
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ม.ค. 2011, 07:46
โพสต์: 5

โฮมเพจ: PhuPu-PhentoN@hotmail.com
แนวปฏิบัติ: พุทโธ
งานอดิเรก: เลี้ยงลูก
สิ่งที่ชื่นชอบ: สัตว์โลกย่อมเป็ยไปตามกรรม
ชื่อเล่น: Phu
อายุ: 27
ที่อยู่: ชลบุรี

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ขอบคุณนะค่ะสำหรับทุกกำลังใจจะพยายามเข้มแข็งให้ได้ไว้ๆ ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.พ. 2011, 15:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 ก.ย. 2009, 16:49
โพสต์: 21

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ PhuPu คะ เหมือนที่หลายๆ คนพูดไว้เวลาจะช่วยคุณได้ทุกอย่างค่ะ ตอนนี้คุณยังมีความยึดมั่นถือมั่นในตัวเขาอยู่ว่าเขาเป็นสามีของเรา เป็นพ่อของลูกเรา มันมีคำว่าของเราตลอดเวลา ยังยึดมั่นยึดติดอยู่ในตัวเขาตลอดเวลา ดังนั้นคุณก็จะทุกข์มาก เพราะคุณจะอยากรู้ตลอดเวลาว่าเขาทำอะไร กับใคร และที่ไหน อย่างไร เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะรู้ได้เองว่าทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา ตัวเราเองยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้เราจะเป็นอย่างไร จะมีอุบัติเหตุไหม จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง อย่าไปยึดติดเลยค่ะ มันทำยากแต่เวลาจะช่วยให้คุณเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างได้เอง เพียงแต่ตอนนี้เข้มแข็งเข้าไว้และพยายามใช้ชีวิตแบบไม่มีเขาดู มีแต่คุณกับลูกเท่านั้น ลองดูค่ะ ถ้ายังต้องการเขามากก็ให้คิดเสียว่าถ้าเรามีวาสนาก็อาจได้มาใช้ชีวิตร่วมกันอีก ตอนนี้อยู่กับตัวเองให้ได้ก่อนให้เห็นถึงคุณค่าของตัวเองก่อน อย่าไปตีราคาให้เขาสูงเกินกว่าราคาตัวเองค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.พ. 2011, 17:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ก.ย. 2010, 09:07
โพสต์: 761

แนวปฏิบัติ: อานาปาฯ
งานอดิเรก: ศึกษาพุทธธรรม
สิ่งที่ชื่นชอบ: ปฏิบัติธรรม
ชื่อเล่น: ปลีกวิเวก
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue สวัสดีค่ะ คุณจขกท

...เมื่ออกุศลวิบาก ส่งผล ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ
ย่อมรับผลเป็นความทุกข์กับผู้นั้น...ไม่อาจหลีกหนีได้...ต้องทำใจยอมรับผลที่เกิดขึ้นให้ได้
และอย่ากลัวความทุกข์ ...ความทุกข์ก็เป็นเพียงสภาวะที่เกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปในที่สุด
เช่นเดียวกันกับความสุขนั่นเอง...เราชอบ "ความสุข" แต่เรากลับเกลียดกลัว "ความทุกข์"
นั่นเป็นเพราะความไม่รู้จริงของเรานั่นเอง...
...เวลาที่ความทุกข์เกิดขึ้นในใจ ให้มองเข้าไปที่ใจ ..ว่าความทุกข์เกิดจากอะไร..
มันเกิดขึ้นได้อย่างไร...และมันดับไปเมื่อไร..ถ้าเรารู้จักทุกข์ เราก็จะวางทุกข์ได้ในที่สุด
ซึ่งสิ่งเหล่านี้คุณต้องปฏิบัติด้วยตัวคุณเอง ...ปัญญาเท่านั้นที่จะทำให้มองเห็นทุกข์และวางทุกข์ได้
...คุณลองตั้งคำถามกับตัวเองนะว่า...คุณทุกข์ไปทำไม...ทุกข์ไปเพื่อใคร
...เมื่อทุกข์แล้วคุณได้อะไรจากความทุกข์นั้น...

...มนุษย์ทุกคนย่อมรักตัวเองมากกว่าคนอื่นเสมอ...ดังคำที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า
"ความรักเสมอด้วยตนเองนั้นไม่มี" แล้วคุณไม่รักตัวคุณเองหรือ? ทั้ง ๆ ที่เวลาก็พิสูจน์ให้
คุณได้เห็น "สัจจธรรม" นั้นแล้ว ...แต่คุณกลับมองไม่เห็นความจริง...
...ถ้าคุณเอาแต่คิดว่า "ฉันขาดเขาไม่ได้ ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา" คุณก็จะจมอยู่ในทะเลแห่งความทุกข์
นั้นและจะไม่มีใครช่วยคุณได้..นอกจากตัวคุณเอง...
...แต่ถ้าคุณคิดว่า "ฉันอยู่ได้ถึงแม้จะไม่มีเขา ฉันจะเข้มแข็งเพื่อตัวฉันและลูกของฉัน" คุณก็จะก้าวผ่าน
ช่วงเวลาที่เลวร้ายนั้นไปได้อย่างมั่นคง...
...มันอยู่ที่ว่าคุณจะป้อนโปรแกรมอะไรเข้าไปใน "จิต" ของคุณ...เพราะทุกสิ่งสำเร็จได้ด้วยจิต

ธรรมย่อมรักษาผู้ปฏิบัติธรรม :b8:

.....................................................
วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน โส เสฏฺโฐ เทวมานุสเส
ผู้ถึงพร้อมด้วยความรู้คู่ความดี คือผู้ที่ประเสริฐสุดในหมู่มนุษย์และเทวดา
วรรคทอง วรรคธรรม โดยท่าน ว.วชิรเมธี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.พ. 2011, 17:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 ธ.ค. 2010, 18:11
โพสต์: 16


 ข้อมูลส่วนตัว


เราก็เป็นอีกคนที่ไม่อยากตื่นมารับรู้เรื่องที่ทำให้เสียใจอีกเล้วเช่นกัน แต่ ความจริงก็คือความจริง

ต้องอยู่กับความเป็นจริงและความเป็นไปให้ได้ ชิวิต ณ.ตอนนี้คือปัจจุบัน ไม่มีอดีตหรืออนาคต

เพราะมันผ่านมาแล้วและยังมาไม่ถึง

บางครั้งเรามองเห็นคู่รักตามท้องถนน บางคู่ อาจจะอยู่ด้วยกันอย่างไม่มีความสุขก็เป็นได้

บางทีเขาอาจจะมีปัญหาหลายๆอย่างที่ไม่อยากให้ใครได้รับรู้

ให้คิดเสมอว่า "อย่างน้อยเราก็มี....." อะไรซักอย่าง

หรือถ้ามันเลวร้ายมาก จนจิตใจทนใม่ไหวให้บอกกับตนเองว่า "อย่างน้อยเราก็มีลมหายใจและสมองยังสั่งการอยู่"

คนคนเดียวอย่าให้เขามาทำลาย ความเป็นตัวเรานะ..ชิวิตยังเจออะไรอีกมากมาย

อย่าคิดว่าเราโชคร้าย ลองหาอะไรบางอย่างให้ตนเองบ้าง

ดูคนพิการซิ เขายังไม่ท้อเลยคะ

รูปภาพ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ก.พ. 2011, 14:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 พ.ค. 2010, 08:48
โพสต์: 97

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาให้กำลังใจนะครับ
ช่วงนึงผมก็เป็นอย่างนี้หนักๆเหมือนกัน พอตอนหลังก็คิดได้ว่ามันมาจากอารมณ์ประมาณ
ตัวกูของกู พอไม่เป็นไปอย่างที่คิดก็มีความทุกข์กระวนกระวายจนจิตตก
เดี๋ยวนี้ดีขึ้นบ้างแล้ว เวลามันคงช่วยได้อย่างหลายๆคนว่าแหละครับ
เอาใจช่วยนะครับ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 14 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 11 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร