ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

ทางที่ไม่อยากเลือก
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=31388
หน้า 22 จากทั้งหมด 22

เจ้าของ:  ทักทาย [ 06 ต.ค. 2010, 22:29 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

หนูวิ เขียน:
มิลานเค้ารู้อะไรเยอะแยะเลยบางทีก็มีหลุดพูดออกมาบ้างฟังแล้วงง
เค้าอยากให้วิรู้สึกดีๆๆกะพ่อของเค้า แต่เค้าไม่เคยไปพูดกะพ่อเค้าพูดแต่กะวิ


อย่างหนึ่งที่ควรจะเชื่อก็คือ...สัญชาติญาณของเด็ก
เขารู้ค่ะว่าเขาควรจะ พูด ขอร้อง งอแง หรือเรียกร้องอะไรจากใคร?
คงไม่ใช่เพราะเขาเข้าข้างพ่อของเขา แต่พี่ว่าเขาคงเห็นอะไรบางอย่าง
ที่เราไม่เห็น และนึกไม่ถึง....

ทุกครั้งที่พี่ทะเลาะกับพ่อของลูก....ลูกพี่จะหลบไปร้องไห้กันคนละมุม
ลูกชายจะเอาหน้าซุกหมอน..นอนเงียบ แต่รู้ว่ากำลังร้องไห้อยู่
ส่วนลูกสาวจะแอบดูและร้องไห้อยู่ห่างๆ...จนศึกสงบ...ลูกชายจะ
มองอยู่ห่างๆ แบบละล้าละลัง ไม่กล้าเข้าใกล้....ส่วนลูกสาวจะเข้ามาหา
แล้วกอดพี่....แล้วพูดว่า "ม่ามี๊ขา...อย่าโกรธปะป๊าเลยนะค่ะ หนูขอโทษ
แทนปะป๊าด้วย" แล้วยกมือไหว้ แทบทุกครั้งที่ทะเลาะกันแล้วพี่อาละวาด

เมื่อก่อนก็คิดนะว่าเขารักพ่อเขามากกว่าเราหรือ? ถึงได้มาขอโทษแทน
ทำไม่ไม่ไปพูดกับพ่อเขาว่า สิ่งที่พ่อเขาทำมันไม่ถูก....เดี๋ยวนี้ถึงเข้าใจว่า
ลูกรู้ว่าพูดกับแม่ขอร้องแม่จะได้ผลกว่า เพราะอย่างน้อยๆเราก็รับฟังเขา
และที่สำคัญเขาคง "เห็น" ว่าเหตุที่ทะเลาะกันมาจาก "แม่" ทุกครั้งที่
มีเรื่อง ลองสังเกตุที่ตัวเองก่อนซิค่ะว่า มาจากเราจริงๆหรือเปล่า?...ณ.ขณะน้้นนะ
อย่าเอาเรื่องอื่นๆเข้ามาปน....แล้วเราจะเห็นว่าที่ลูกคิดค่อนข้างจะถูกต้อง :b16:

เจ้าของ:  Put up [ 07 ต.ค. 2010, 10:08 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

พ่ีทักทาย ขอบคุณมากๆๆเลยค่ะ. วิมีท่ีเบอร์นี้แหละค่ะช่วยเพ่ิมกำลังใจให้วิ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 08 ต.ค. 2010, 08:40 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

มีปัญหาทำให้ทุกข์ใจคราวใด
ให้มองหาเหตุที่ตัวเราเองก่อน แล้วจะทำให้เห็นทุกข์
เหตุแห่งทุกข์ และทางดับทุกข์ได้

แต่ถ้ามองที่คนอื่นก่อน เราจะไม่มีวันเห็นทุกข์
มีแต่เพิ่มทุกข์ให้กับตัวเอง...

ด้วยความยินดีค่ะหนูวิ

อนุโมทนา :b8:

เจ้าของ:  Put up [ 18 ธ.ค. 2010, 14:27 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

แวะมาแล้วค่ะ คิดถึงทุกๆคนที่นี่ค่ะ

ตอนนี้ถึงแม้ยังไม่พูดกันเหมือนเคย พูดกะเค้าเท่าที่จำเป็นถึงแม้จะอยู่บ้านเดียวกันก็เถอะ แต่ทุกทีถ้าได้เข้าแฟชบุ๊คก็ได้เจอดีถึงแม้เค้าไม่ได้แอดวิแต่เราก็ไปดูได้ ไม่เคยมีรูปลูกในนั้น มคแต่เรื่องแปลกๆ รู้นะคะว่าไม่ดีดูแล้วทุกข์เพิ่ม แย่เอาการความรู้สึกแย่ ถึงแม้ไม่ได้พูดกันเลยหน้าที่ๆเคยดูแลก็ไม่เคยบกพร่องค่ะเพียงแต่ไม่โทร ไม่ถาม ไม่ยุ่งกัน แต่ยังคงนอนห้องเดียวกันโดยมีลูกกั้นกลาง บางทีถ้ามีทางเลือกที่ดีกว่านี้คงไม่ต้องมาอยู่ตรงนี้ค่ะ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 20 ธ.ค. 2010, 03:48 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะ :b1:

เจ้าของ:  ดั่งกัน [ 21 ธ.ค. 2010, 00:00 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ขอมาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณนะค่ะ

คนเราทุกคนหนีไม่พ้นความทุกข์ค่ะ
สู้สู้ ค่ะ

บุญรักษานะค่ะ

เจ้าของ:  ปริตา [ 23 ธ.ค. 2010, 09:50 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

สวัสดีค่ะพี่วิ...วันนี้มาส่งกำลังใจให้นะคะ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 23 ธ.ค. 2010, 13:21 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

เอ...จำได้ว่าเดือนนี้เป็นเดือนเกิดของ
น้องปอนด์กับน้องเก๋...หรือเปล่าค่ะ?....ถ้าใช่...
สุขสันต์วันเกิด(ย้อนหลังใช่ไหม?)...
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ..... :b1:

เจ้าของ:  หัวใจช้ำ [ 23 ธ.ค. 2010, 18:57 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

สวัสดีค่ะ คุณPut Up เรื่องราวของคุณคล้ายๆ ดิฉันเลยค่ะ อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่พูดกัน
ดูแลลูกดิฉันก็ทำทุกอย่าง ดูแลเขาก็ทำเท่าที่ทำได้และเท่าที่เขาให้ทำ เตรียมอาหารเช้า-เย็น,
เสื้อผ้า,ยา ดูแลบ้านก็ทำ งานก็ทำค่ะ เมื่อรู้ว่าเขามีหญิงอื่น ดิฉันและเขาอยู่กันด้วยหน้าที่พ่อ-แม่เท่านั้น ส่วนใหญ่ชีวิตของดิฉันตั้งแต่มีลูก เราอยู่กัน 2 คนแม่ลูกมาตลอด ถ้านับชม. เขาเจอลูกใน 1 วัน ก็ไม่น่าเกิน 2 ชม.ค่ะ ตอนเช้าก่อนลูกไป รร.ค่ะ เขาบอกว่าเขาชอบทำงาน ดิฉันก็ให้เขาทำงาน เรื่องในบ้าน-ดูแล-ให้ความอบอุ่น ลูก ก็ดิฉันค่ะ เมื่อรู้เรื่องดิฉันถามเขาว่า ชีวิตดิฉันก็มีแต่ลูก งาน และเขา แล้วเขาทำแบบนี้ได้อย่างไร เขาตอบว่า คนละเรื่องไม่เกี่ยวกัน เพราะดิฉันไม่เคยเข้าใจเขาค่ะ พูดอย่างไรเราก็เหมือนจะเป็นฝ่ายผิดทุกอย่าง แต่ดิฉันก็ทนมาได้นานเหมือนกันนะค่ะเพราะอยากให้ลูกมีพ่ออยู่บ้านเดียวกัน แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดค่ะ ได้ถามตัวเองว่าชีวิตที่เหลืออยู่นี้ต้องการอะไร เมื่อได้คำตอบทั้งจากตัวเอง เห็นการกระทำเขาและฟังคำพูดต่างๆของเขาแล้ว ก็รู้ว่าหมดทางเยียวยา ก็ขอจบให้ค่ะ.....ทั้งนี้ทั้งนั้น ก่อนตัดสินใจ ดิฉันใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ถามตัวเองหลายๆ ครั้ง แล้วมองเห็นแต่ความทุกข์ว่าถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปไม่มีทางดีขึ้นอีกแล้ว ก็ขอไปเองดีกว่า เห็นแล้วว่ามีแต่ทุกข์ค่ะ............
ดิฉันได้เข้ามาในเวปนี้ เพราะมีบางครั้งที่รู้สึกผิดต่อลูกที่แม่อดทนได้เท่านี้ค่ะ ก็เลยเข้ามา
ขอกำลังใจค่ะ ก็อยากให้คุณ Put Up อดทนนะค่ะ เพราะเมื่อเขาไม่อยู่แล้ว ดิฉันเห็นลูกแล้วลูกถามถึงพ่อ หัวใจคนเป็นแม่เจ็บปวดค่ะ ถ้ายังไหวก็อดทนนะค่ะ มีคนเคยบอกว่าให้มองเขา
เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง ถึงเวลากินข้าวเรายังหาอาหารให้มัน เวลามันป่วยเรายังพาไปหาหมอ
แล้วนี่เป็นคนทำไมเราจะทำให้ไม่ได้...ถ้าพูดแรงไปต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เพราะบางทีดิฉันยังแอบคิดค่ะ..... ขอให้อดทนนะค่ะ ธรรมรักษาค่ะ

เจ้าของ:  siyapat [ 25 ธ.ค. 2010, 16:18 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ขอชื่นชมต่อคุณแม่ที่มีน้ำอดน้ำทนด้วยนะคะ
ยังระลึกถึงน้องวิเสมอ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปัญหาพี่ก็เยอะเหมือนกัน สู้ๆนะคุณแม่ทั้งหลาย

เจ้าของ:  Put up [ 02 ม.ค. 2011, 21:18 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

หัวใจช้ำ เขียน:
สวัสดีค่ะ คุณPut Up เรื่องราวของคุณคล้ายๆ ดิฉันเลยค่ะ อยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่พูดกัน
ดูแลลูกดิฉันก็ทำทุกอย่าง ดูแลเขาก็ทำเท่าที่ทำได้และเท่าที่เขาให้ทำ เตรียมอาหารเช้า-เย็น,
เสื้อผ้า,ยา ดูแลบ้านก็ทำ งานก็ทำค่ะ เมื่อรู้ว่าเขามีหญิงอื่น ดิฉันและเขาอยู่กันด้วยหน้าที่พ่อ-แม่เท่านั้น ส่วนใหญ่ชีวิตของดิฉันตั้งแต่มีลูก เราอยู่กัน 2 คนแม่ลูกมาตลอด ถ้านับชม. เขาเจอลูกใน 1 วัน ก็ไม่น่าเกิน 2 ชม.ค่ะ ตอนเช้าก่อนลูกไป รร.ค่ะ เขาบอกว่าเขาชอบทำงาน ดิฉันก็ให้เขาทำงาน เรื่องในบ้าน-ดูแล-ให้ความอบอุ่น ลูก ก็ดิฉันค่ะ เมื่อรู้เรื่องดิฉันถามเขาว่า ชีวิตดิฉันก็มีแต่ลูก งาน และเขา แล้วเขาทำแบบนี้ได้อย่างไร เขาตอบว่า คนละเรื่องไม่เกี่ยวกัน เพราะดิฉันไม่เคยเข้าใจเขาค่ะ พูดอย่างไรเราก็เหมือนจะเป็นฝ่ายผิดทุกอย่าง แต่ดิฉันก็ทนมาได้นานเหมือนกันนะค่ะเพราะอยากให้ลูกมีพ่ออยู่บ้านเดียวกัน แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอดค่ะ ได้ถามตัวเองว่าชีวิตที่เหลืออยู่นี้ต้องการอะไร เมื่อได้คำตอบทั้งจากตัวเอง เห็นการกระทำเขาและฟังคำพูดต่างๆของเขาแล้ว ก็รู้ว่าหมดทางเยียวยา ก็ขอจบให้ค่ะ.....ทั้งนี้ทั้งนั้น ก่อนตัดสินใจ ดิฉันใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ถามตัวเองหลายๆ ครั้ง แล้วมองเห็นแต่ความทุกข์ว่าถ้าอยู่แบบนี้ต่อไปไม่มีทางดีขึ้นอีกแล้ว ก็ขอไปเองดีกว่า เห็นแล้วว่ามีแต่ทุกข์ค่ะ............
ดิฉันได้เข้ามาในเวปนี้ เพราะมีบางครั้งที่รู้สึกผิดต่อลูกที่แม่อดทนได้เท่านี้ค่ะ ก็เลยเข้ามา
ขอกำลังใจค่ะ ก็อยากให้คุณ Put Up อดทนนะค่ะ เพราะเมื่อเขาไม่อยู่แล้ว ดิฉันเห็นลูกแล้วลูกถามถึงพ่อ หัวใจคนเป็นแม่เจ็บปวดค่ะ ถ้ายังไหวก็อดทนนะค่ะ มีคนเคยบอกว่าให้มองเขา
เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง ถึงเวลากินข้าวเรายังหาอาหารให้มัน เวลามันป่วยเรายังพาไปหาหมอ
แล้วนี่เป็นคนทำไมเราจะทำให้ไม่ได้...ถ้าพูดแรงไปต้องขอโทษด้วยนะค่ะ เพราะบางทีดิฉันยังแอบคิดค่ะ..... ขอให้อดทนนะค่ะ ธรรมรักษาค่ะ


ขอบคุณนะคะคุณหัวใจช้ำ วินึกแต่ว่าคงจะมีเราคนเดียวมั้งที่ต้องมาอดทนกับคนที่เค้าหมดรักเราแล้ว ทนเพื่อให้ลูกได้มีพ่อ แต่ถ้าเค้าโตกว่านี้สักหน่อยถ้าอะไรมันยังไม่ดีขึ้นคงจะต้องมาคิดอีกทีค่ะ

แต่ก็แปลกนะค่ะเมื่อวันสิ้นปี แต่โดยปกติแล้วเค้าไม่เคยจะอยากไปส่งวิกับลูกที่บ้าน แต่คราวนี้เค้าไปส่งแถมยังเข้าบ้านเราไปไหว้พ่อกับแม่ด้วยแปลกใจมาก แต่ก็นึกในแง่ดีว่าบางทีอาจจะคิดได้บ้าง พ่อของวิบอกว่าดีแล้ว มีพี่คนนึงคอยสอนเสมอว่าใจคนเราเปลี่ยนกันได้ตลอดอยากให้อดทนค่ะทำความดีไว้เยอะให้ใช้สติเสมอ เผื่อว่าบางดีอาจจะมีฟ้าหลังฝนสดใสกว่าเดิม

ขอบคุณพี่ไไเพื่อนในลานทุกๆๆคนที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอมาค่ะ

เจ้าของ:  Put up [ 02 ม.ค. 2011, 21:19 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

siyapat เขียน:
ขอชื่นชมต่อคุณแม่ที่มีน้ำอดน้ำทนด้วยนะคะ
ยังระลึกถึงน้องวิเสมอ เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปัญหาพี่ก็เยอะเหมือนกัน สู้ๆนะคุณแม่ทั้งหลาย



สวัสดีค่ะพี่หวาน คิดถึงอยู่เสมอนะคะ เราจะต้องผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายนี้ไปให้ได้นะคะ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 04 ม.ค. 2011, 12:01 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

โชคดีปีใหม่นะค่ะหนูวิ :b12:

เจ้าของ:  Duangtip [ 04 ธ.ค. 2015, 18:28 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

:b47: :b39: กระทู้เก่าที่ยังมีคุณค่าถึงทุกวันนี้ค่ะ
:b8: :b8: :b8:

หน้า 22 จากทั้งหมด 22 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/