เกิดมาไม่ได้จูงมือใครมาด้วย...
คนเราตอนเกิดก็มาแค่คนเดียว ไม่ได้จูงมือใครมาด้วย
แต่ทำไมตอนโต หรือ ตอนมีความรัก
… กลับอยากจูงมือกับเขาไปด้วยทุกหนทุกแห่ง
... พอถึงวันที่เขาจะจากเราไป
ทำไมเราถึงทนไม่ได้ ทำไมเราต้องทุกข์ใจมากขนาดนี้
จะมีใครให้คำตอบได้ไหม?
การที่เรารักใครสักคน เวลารักมันก็ง่าย
แต่เวลาจะเลิกรักนี่สิยากมาก…
นี่คงเป็นคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ นอกจากตัวเราเอง
ถ้าเราเลือกที่จะอยู่... แล้วเจ็บ
นั่นก็ถือว่า... เป็นความสมัครใจของเรา
แต่ทำไมเราเลือกที่จะเจ็บ
ทำไมเราไม่เลือกที่จะทำใจ
แล้วยอมหันหลังเดินจากไปอย่างช้าๆ
ค่อยๆ ให้ความเจ็บปวดมันหมดไป
พร้อมกับระยะทางที่เราเดิน
อนาคตข้างหน้ายังมีอีกไกล
ชีวิตเราต้องเดินต่อไป... โลกนี้ไม่ได้มีเราเพียงคนเดียว
ลองหันหลังกลับไปมองคนรอบๆ ข้างคุณสิว่ามีมากมายขนาดไหน
จำไว้แค่ว่า "ตอนเกิดมาเราไม่ได้จูงมือใครมาด้วย"
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง... อดข้าว ..อดน้ำ ..
เพื่อเก็บเงิน..ไว้จ่ายค่าโทรศัพท์..ทั้งเดือน
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...บอกเลิกนัดกับ .."เพื่อน"
แล้วไปเที่ยวกับ.."แฟน"
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...ซื้อของแพงๆให้
เงิน..ไม่ได้เป็นหลักประกันว่า..รักจริง
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...ดูหนัง..ทุกเย็นวันศุกร์
นั่งสบตา..ที่แมคโดนัลด์..ทุกบ่ายวันเสาร์
โทรบอกว่า.."คิดถึง" ..ทุก 5 นาที..ตลอดเช้าวันอาทิตย์
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง... พยายาม..ลงทุนมากมาย
แลกเทปกันฟัง .. ตั้งโปรแกรมดูหนัง..สักเดือนละเรื่อง..ก็ได้
พากันไปกิน..เพื่ออิ่ม ..ไม่ใช่กิน..เพื่อให้ดูรวย
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง... ถวายให้..ทั้งตัว
อย่าไปกลัวว่า..ถ้าไม่ยอมเปลืองตัว ..แล้วรัก..จะหมดไป
เพราะ..ถ้าเขารักจริง ก็ควรให้เกียรติ ..ไม่ใช่จ้องจะ..เอาเปรียบ
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...เอาดวงชะตา..ไปให้หมอดู
จ่ายเป็นร้อย เพียงแค่อยากรู้ว่า..เป็นเนื้อคู่กันหรือเปล่า
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...ตามติดแจ
ผูกขาเขาไว้..กับขาเรา
ผูกมือเขาไว้..กับมือเรา
ทำไมต้องทำเหมือน..ขาดเขาไปแล้ว..เราจะตาย .
จำไว้ว่า..คนทุกคน..มีหัวใจ..คนละดวง
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...เป็นเงา..ตลอดเวลา
ไม่ต้องทุ่มเท..ทำเพื่อ "ความฝัน" ของเขา
จนชีวิตตัวเอง..ว่างเปล่า หลงลืม.."ความฝัน" ..ของตัวเอง
รักกัน..ไม่จำเป็นต้อง...มีเวลาเท่าไหร่..ก็ให้ทั้งหมด
จนไม่เหลือเวลา..สำหรับทำ "สิ่งดีดี" ..ให้ครอบครัว
ไม่เหลือเวลา..กลับบ้านเร็วๆ..ให้แม่ชื่นใจ
หลับตา..ลืมตา..ก็เห็นแต่หน้า.. "แฟน"
