เป็นอีกกำลังใจนะคะ
กาแฟ
| ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
| พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=31771 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
| เจ้าของ: | ดีที่สุดแล้ว [ 17 พ.ค. 2010, 19:40 ] |
| หัวข้อกระทู้: | พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
อ่านเรื่องราวของคนอื่นมาก็เยอะไม่คิดว่าจะเจอมากับตัวเอง ดิฉันแต่งงานอยู่กับสามีมา 9 ปี ไม่เคยทะเลาะกันเลยค่ะ เราอยู่ด้วยแบบมีความสุขมาก แล้วก็มีเรื่องเกิดขึ้นว่าจับได้ว่าเค้าไปชอบแม่ม่าย ได้ประมาณ 1 ปีแล้วดิฉันก็เลยโทรไปคุยกับเค้าซึ่งเค้าก็ยอมจากไปด้วยดี เค้าก็ไม่คิดว่าดิฉันจะเป็นภรรยาที่ดีของสามีได้ดีขนาดนี้เค้าไม่อยากทำผิดศีลธรรมจึงขอไปจากสามีดิฉันเอง แต่สามีขอดิฉันมีแต่คำหวานๆให้เค้าอยู่ตลอดอยากพบอยากเจอเค้ามาก ถามว่าเจ็บปวดมั้ยที่สุดเลยค่ะ เพราะดิฉันเพิ่งสูญเสียลูกชายคนเล็กไปประมาณ 5 เดือนแล้วก็มาจับได้ว่าสามีไปชอบคนอื่น เค้าบอกก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะปฏิเสธว่าเลือกไม่ได้ก็จะขอดูแลและให้อยู่กับเค้าอย่างนี้ตลอดไปส่วนผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ต้องให้ดิฉันไปสนใจรายละเอียดมากมาย เรื่องสูญเสียลูกมันก็สาหัสสากันสำหรับผู้เป็นแม่แล้วและยังมาเจอเรื่องนี้อีก ได้แต่บอกว่าพอเถอะ ชั้นเหนื่อยมาพอแล้ว เพราะกับผู้หญิงคนนี้สุดท้ายสามีดิฉันก็ต้องผิดหวัง เพราะเค้าไม่อยากคบด้วย ดิฉันพิจารณาตัวเองแล้วว่ามีความบกพร่องตรงไหนบ้างก็ได้ข้อสรุปว่าดิฉันเป็นของเก่าอันนี้มั่นใจและยืนยันได้เพราะดิฉันเชื่อว่าในชีวิตที่ผ่านมาดิฉันทำตัวดีมาตลอด จึงมั่นใจว่าเรื่องลูกก็คงเป็นกรรมเก่าทุกวันนี้ก็ยังทำใจไม่ได้แต่ก็ต้องทำเพราะเราหลีกหนีไม่ได้ ดิฉันจึงพยายามปล่อยวางในเรื่องของสามีแล้วค่ะ ถึงแม้ว่าวันนี้เค้าจะไม่ติดต่อกับผู้หญิงคนนี้แล้วแต่ต่อไปในอนาคตเค้าก็คงต้องหาคนใหม่อยู่ดี เค้าพูดออกมาว่าถ้าเค้ารักใครแล้วคนที่เค้ารักไม่ได้มีหัวใจให้เค้าแล้วเค้าก็จะไม่สนใจเช่นกันเหมือนเค้าบอกให้ดิฉันทำใจจะมาฟุ้งซ่านทำไม นี่คือคำพูดของคนที่อยู่ด้วยกันมา 9 ปีอย่างมีความสุขมาตลอด ถึงวันนี้ดิฉันจะพยายามไม่ร้องไห้และตั้งใจจะเลี้ยงลูกที่เหลืออีก 1 คนให้ดีที่สุดค่ะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านอยากระบายกว่านี้เยอะแต่เชื่อว่าคนที่อ่านก็มีความทุกข์ของตัวเองอยู่แล้ว ได้อ่านเจอคำกล่าวของท่านพุทธทาส อ่านทุกวันเลยค่ะ เพราะอ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจและไม่รู้จะยึดติดกับเค้าไปเพื่ออะไร ทำอย่างไร จึงจะไม่ ถูกใครทำ ให้ชอกช้ำ กร่ำใจ ดั่งไฟสุม ทั้งไฟรัก ไฟโกรธ โทษกลุ้มรุม มาประชุม อยู่ในทรวง ทะลวงฟัน ง่ายนิดเีดียว ถ้าเรา รู้รหัส ว่าจิตโง่ สารพัด ไปยึดมั่น ให้มีเรา มีเขา มีใครมัน มาเป็นคู่ ฟาดฟัน กันนุงนัว ไม่เข้าใจ คำว่า "ไม่มีตัวตน" ก็ยึดมั่น สัตว์คน หรือเมียผัว แน่นกระสัน มั่นไว้ ในเนื้อตัว จึงต้องมัว แต่ระกำ กร่ำทุกข์เอp |
|
| เจ้าของ: | แสงอาทิตย์ [ 17 พ.ค. 2010, 20:45 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
แวะเข้ามาให้กำลังใจนะคะ เข้มแข็งและอดทนนะคะ |
|
| เจ้าของ: | kar.fare [ 17 พ.ค. 2010, 21:25 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
| เจ้าของ: | kar.fare [ 17 พ.ค. 2010, 21:27 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
เป็นอีกกำลังใจนะคะ กาแฟ
|
|
| เจ้าของ: | ดาวตก [ 18 พ.ค. 2010, 10:00 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
ขอส่งกำลังใจให้เต็มร้อย เต็มพันเลยค่ะ ดิฉันเองก็พยายามท่องในใจไว้ทุกวัน ให้วางเค้าไว้แค่ พนักงานคนนึงของบริษัท มีหน้าที่ทำงานให้เราเท่านั้น แต่บางวัน ก็อดไม่ได้เวลามองลูก จะร้องไห้ตลอด คิดว่า ทำไม่ผู้ชายที่เคยดีสุด ๆ คนนึง ถึงเป็นได้มากขนาดนี้ ไม่แคร์ความรู้สึกของลูก (สำหรับดิฉันเค้าเลิกแคร์ไปเมื่อ 5 เดือนแล้ว) เค้าไปอยู่กินกับเมียน้อยเฉยเลย ไม่คิดจะกลับบ้าน ทั้ง ๆ ที่เจอหน้าลูกที่ออฟฟิซทุกวันทำงาน ได้แต่ปลงว่า ความลุ่มหลงทำให้คนเราเป็นไปได้ขนาดนี้ค่ะ |
|
| เจ้าของ: | นนนน [ 18 พ.ค. 2010, 10:29 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
คุณดีที่สุดแล้ว  อ้ออ่านเรื่องคุณแล้วเห็นใจนะค่ะ เข้าใจความรู้สึกได้ดีเชียวละ สามี ก็เป็นแค่คนคนหนึ่งเท่านั้น แล้วส่วนมากแล้ว ถ้าเมื่อก่อนเขาดี เลยทำให้เราไม่ได้ระวัง และทำในเผื่อไว้ก่อน เมื่อเจ็บเลยเจ็บหนักอย่างนี้แหละ บังเอิญคุณโชคร้ายไปนิดตรงที่สูญเสียลูกไปอีกคน ทำให้ใจที่บอบซ้ำยิ่งช้ำหนัก ที่คุณมองว่าเป็นเวรกรรมนั้น ถูกต้องแล้วค่ะ ตอนนี้เขาวิ่งมาทันเพื่อให้เราชดใช้ก็ชดใช้ไป ส่วนการที่คุณเริ่มเข้าสู่ธรรมะนั้น ก็แสดงว่าบุญเก่ายังดี จึงได้เห็นธรรมในยามนี้ หมั่นสวดมนต์ นั่งสมาธิ และแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้สามีคุณมาก ๆ นะค่ะ หากเขายังเป็นคนที่ มีพื้นฐานดี เขาก็น่าจะกลับมาเห็นอะไรดีไม่ดี ควรไม่ควร เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ทุกอย่างเดินเข้ามาหาเรา เราก็ต้อง ตั้งรับดี ๆ สู้ สู้ ค่ะ |
|
| เจ้าของ: | ทักทาย [ 18 พ.ค. 2010, 10:47 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
คนเรามีการจากอยู่สองทาง....คือจากเป็น...และจากตาย ไม่ว่าจากกันอย่างไร?....ก็ทำให้ทุกข์ได้ทั้งนั้น... ขอแสดงความเสียใจ กับการสูญเสียลูกชายด้วยนะค่ะ ส่วนเรื่องของสามี....คงไม่มีอะไรจะดีไปกว่า...ดูแลรักษา ใจเราเอง...เป็นกำลังใจให้นะค่ะ.... 
|
|
| เจ้าของ: | ศรีสมบัติ [ 18 พ.ค. 2010, 13:10 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
อันสตรีเพศผู้ครองเรือน ย่อม จะรักห่วง สามี-ลูก พร้อม สมบัติต่างๆ ซึ่งเหมือนกับเป็นบ่วงรัดเอาไว้ไม่ให้เห็นธรรม..ปิดตาไว้ไม่ให้เห็นธรรม..เพราะ อุปาทาน ขันธ์ ที่เรายึดอย่างแน่นเหนียวว่าเป็น ต้วเรา ของเรา มันจึงเกิดทุกข์..ทุกข์ ที่เมื่อก่อน..เคย ต้องการ อยากได้ พอไม่ได้มันก็ทุกข็ ถึงได้มาแล้วมันก็ยังทุกข์ เพราะกลัวจะเสียไป..ยิ่งเมื่อเสียไปแล้วก็ยิ่งทุกข์ นี่ความทุกข์นี้มัน มีทั้งหยาบและ ละเอียดลงไปหลายระดับจนเรามองด้วยตาเปล่าไม่เห็น...ต้องใช้ธรรมของพระพุทธเจ้า มากำจัดมัน ใช้ปัญญามาขจัดมัน ดูสิ..แม้ร่างกายเราที่เรายึดมั่นว่าเป็นของเรา มันยังจะต้องจากเราไปในที่สุด นับประสาอะไรกับของนอกกายที่พร้อมจะจากเราไปได้ทุกเมื่อ..อนิจจัง..ทุกสิ่งมันไม่เที่ยง..ทุกขัง..เป็นทุกข์..อนัตตา..บังคับบัญชาไม่ได้..ดูร่างกาย ในกายเราซิ..มันจะเหี่ยว มันจะแก่ มันจะหย่อนยานยังไง เราห้ามมันได้ไม่ ทุกวินาที ในอนู ทุกรูขุมขนในร่างกายนี้มันมีการเปลี่ยนแปลง..เกิด..ดับ อยู่ตลอดเวลา เราสังเกตุเห็นไม่ หากผม มันจะเปลี่ยนดำเป็นขาว ฟันมันจะหลุด..หรือหนังที่เริ่มหย่อน ยาน แม้ โรคภัยไข้เจ็บมันมาจะมาเยือน เหล่านี้เราห้ามมันได้ไม่ รูป หรือ นาม ความรู้สึกนึกคิดเหล่านี้ มันก็ไม่เที่ยง เกิดขึ้น-ตั้งอยู่-แล้วดับไป....ฉะนั้นเมื่อเห็นทุกข์นี้แล้วอย่ามัวประมาทอยู่เลย..ปฏิบัติธรรมแต่วันนี้..เพื่อวันข้างจะได้ละ ตัวตนไม่มีตัวเรา ของเรา ตายก่อน ก่อนที่จะตาย ขอเจริญในธรรม 
|
|
| เจ้าของ: | ดีที่สุดแล้ว [ 19 พ.ค. 2010, 10:43 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและคำแนะนำทั้งหมดนะคะ ในเวลาที่เราทุกข์เข้ามาใน web นี้แล้วรู้ได้เลยว่าไม่เสียแรงที่ทุกข์ เพราะมีเพื่อนดีๆอยู่เคียงข้างเราเสมอ สามีดิฉันพูดให้ดิฉันฟัง่วา ถ้าเรารู้ว่าคนที่เรารักเค้าไม่ได้มีหัวใจรักเราแล้วก็ดึงใจตัวเองกลับมาซะจะไปทุกข์กับเค้าทำไม สรุปว่าเค้าพูดให้เราไง จะถามว่าคิดได้ไง แต่สุดท้ายก็ช่างเถอะขอบคุณสำหรับคำพูดนี้ที่ทำให้คนอย่างเราปล่อยวางได้จริงๆ |
|
| เจ้าของ: | มานิตา [ 19 พ.ค. 2010, 12:28 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
เป็นกำลังใจให้นะคะ ลองเข้าไปอ่านกระทู้ของพี่คำแนะนำสามารถนำไปใช้ได้เยอะมากเลยค่ะ โชคดีค่ะ |
|
| เจ้าของ: | Noflife [ 19 พ.ค. 2010, 15:03 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
ดีใจด้วยครับกับความเข้มแข็ง และปล่อยวางได้ |
|
| เจ้าของ: | owi [ 19 พ.ค. 2010, 19:48 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
คุณทักทาย กล่าวได้ตรงใจมาก ทุกข์เพราะการจากค่ะ ทั้งการจากเป็น และการจากตาย เข้าใจความรู้สึกของคุณทั้งสองกรณี (เรื่องสามีและเรื่องลูก) ขอเอาใจช่วยให้คุณพ้นทุกข์ แม้จะยากเย็นแสนเข็ญ แต่ก็ต้องอดทนเพราะชีวิตเราต้องดำเนินต่อไปค่ะ ขอให้มีความสุขใจไวไวนะคะ เอาใจช่วยอย่างมากเลยค่ะ |
|
| เจ้าของ: | คิดดี ทำดี พูดดี [ 19 พ.ค. 2010, 23:01 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
 มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ความทุกข์เขามาเตือน ให้เห็นความไม่เที่ยง ถึงเวลาเรียนรู้ และปล่อยว่างแล้ว ปล่อยว่างจากความทุกข์ จะพบความสุขที่แท้จริง
|
|
| เจ้าของ: | walaiporn [ 19 พ.ค. 2010, 23:36 ] |
| หัวข้อกระทู้: | Re: พอเสียทีกับความรักที่ให้สามี |
" ความรัก " ที่เราเรียกๆกันว่า " ความรัก " จริงๆแล้วคือ " ความหลง " คือ ความไม่รู้ " หลง " อะไร " หลง " ในสังสารวัฏ เป็นเหตุให้ก่อภพก่อชาติกันไม่รู้จักจบสิ้น เราทุกรูป ทุกนาม ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ล้วนไม่มีความแตกต่างกันเลย เกี่ยวกับเรื่องราวของความรักและในเรื่องต่างๆ เรารักเขา เขารักเรา เราไม่รักเขาแต่เขารักเรา เรารักเขา แต่เขาไม่รักเรา ล้วนมีความทุกข์แฝงอยู่ทั้งสิ้น เพียงแต่เพราะ ความรักหรือ กิเลสบดบังดวงตา เลยขาดปัญญาที่จะมองเห็นได้ ว่าเรากำลังหาความทุกข์มาใส่ตัวเรา ตั้งแต่แรกพบสบตา ตั้งแต่แรกเริ่มพึงพอใจซึ่งกันและกัน นั่นแหละ ความทุกข์กำลังมาเยือนแล้ว แต่เรายังมองไม่เห็นเท่านั้นเอง เหตุมี ผลย่อมมี เราผลัดกันทำร้ายซึ่งกันและกันมาตลอดเวลา เหตุเพราะ ไม่เข้าใจในความรักที่แท้จริง เมื่อปราศจากการอภัยที่ออกมาจากใจจริงๆ จึงไม่มีการอโหสิกรรมต่อกัน หนึ่งความโกรธ ย่อมมีความพยาบาทแฝงอยู่ เคยนับบ้างไหมว่าปล่อยความโกรธหรือตัวโทสะออกไปกี่ครั้ง เลยกลายเป็นบ่วง กลายเป็นห่วงโซ่ของวิบากกรรมที่ต้องมาชดใช้กัน ความรักที่แท้จริง ต่างต้องช่วยกันสละออกเสียซึ่งทางโลก จะได้พบซึ่งความสุขที่แท้จริงๆ ไม่ใช่สุขจอมปลอมที่แฝงมาในรูปของความรัก ซึ่งเราคิดว่า มันสุขหรือมันทุกข์ ล้วนเกิดจากการปรุงแต่งเอาเองว่ามันสุข หรือมันทุกข์ จริงๆแล้ว สุขที่แท้จริงในโลกใบนี้ไม่มีเลย อะไรที่ผ่านไปแล้ว ปล่อยให้จบไป อย่าไปคุ้ยเขี่ย ในเมื่อยังคิดที่จะรักอีกต่อไป จงให้การอภัยแก่เขา เพราะต่างกระทำลงไปด้วยความไม่รู้ทั้งสองฝ่าย เริ่มต้นชีวิตใหม่ หมั่นสร้างแต่เหตุดี หมั่นให้ทาน ถือศิล ปฏิบัติภาวนา แล้วผลดีย่อมตอบสนองอย่างแน่นอน โดยไม่ต้องไปหวังผลแต่อย่างใด |
|
| หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
| Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |
|