ของเราก็คล้ายๆ กันคะ คือสามีบอกว่าให้ต่างคนต่างอยู่ ผญ พวกนั้นรู้ว่าเราเป็นใคร และพวกเธอต้้องอยู่ในสถานะไหน ไม่มีใครมายุ่งวุ่นวายกับเราหรอก ประมาณว่าเขาควบคุมคนของเขาได้ ให้เราคิดว่าเขาสองคนไม่ก่อปัญหาให้เราแน่ๆ (คิดได้ไงเนี่ย) แถมยังบอกว่ามีแต่เราที่มีปัญหาอยู่คนเดียวผญ พวกนั้นเขารู้สถานภาพของตัวเองอยู่แล้ว แน่ะ้้เห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดาซะอีก ตอนนี้ก็ใช่ว่าเราจะทำใจได้นะคะ เปล่าเลย แต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิม คือไม่ทุรนทุรายเท่าไร มีบ้างแว๊บๆ เวลาที่เขาหายไป ก็จะคิดไปเรื่อยเปื่อยคะ ใครจะยอมรับสภาพได้ง่ายๆ ใช่ม๊า ยังเสียใจอยู่คะ แต่ก็ต้องทำใจไปเรื่อยๆ คะ เพราะไม่สามารถเปลี่ยนเขาได้ เราก็ต้องเรียนรู้ว่าจะทำใจอย่างไร และอยู่อย่างไรเมื่อถึงวันที่เขาหายไป ซึมเศร้าคะเวลาเขาหายไปทีไรก็ทำใจไม่ได้สักที พยามอยู่คะ เรียนรู้ที่จะยอมรับมันให้ได้ เพราะคิดว่าเขาไม่ได้จากไปอยู่ด้วยกันเลย เพียงแค่หายไป2-3 วัน เดี๋ยวก็กลับมา พี่ทักทายบอกว่าคิดซะว่าเขาไปทำงาน หรือไปธุระ คิดได้อย่างนั้นมันก็จะไม่ทุกข์คะ เวลาจะคิดก็จะท่อง ปรุงแต่งหนอๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ คะ จนเลิกคิด ก็สบายใจขึ้นคะ สำหรับเรื่องของเรามันมีเหตุและมีผลคะ เราจึงจำเป็นต้องให้เขาไปบ้าง เขาไม่ได้ผิดที่นอกใจเรา เป็นเพราะเราไม่เอาไหนเรื่องนั้นเอง เขาถึงต้องไปหากินข้างนอกบ้าน (กินอิ่มแล้วก็กลับมา) ต้องทำใจยอมรับคะเพราะมันเกิดจากตัวเรามีส่วนทำให้เขาต้องแสวงหา ผลกรรมมันเลยต้องเป็นแบบนี้ เล่าซะยาวเลยคะ อยากบอกว่าทำใจนะคะ เดี๋ยวก็ดีขึ้นคะ เป็นกำลังใจนะคะ

แย่ที่เราไม่ทันตั้งตัว เลยเหมือนตกเหว เค้าสามารถปล่อยเราตกเหวได้ ต่อหน้าต่อตาเจ็บจัง

เสียดายเวลา ๑๐ ปี ที่ร่วมเดินทางกันมานะครับ...เฮ้อ..มันไม่มีอะไรที่มั่นคง ถาวร เลย ในชีวิตคู่นี้ ดูซิเราว่าแน่นอนแล้ว มันก็ยังไม่แน่นอน แสดงว่าความแน่นอนคือความไม่แน่นอน เป็น อนิจจัง คือ ไม่เที่ยง...จงเตรียมตัวเตรียมใจไว้สำหรับความพลัดพราก เพราะถึงไม่วันนี้ก็ต้องวันหน้าวันยังค่ำ หลีกหนีไม่พ้น..ไม่เห็นทุกข์ก็จะไม่ไม่เห็นธรรม จงขอบพระคุณทุกข์ในครั้งนี้...ส่วนเขาจะยังมีเราไว้หรือเราจะยังคงเขาไว้..นั่นมันขึ้นอยู่ที่เรา ในเมื่อเขายังมีความโลภ..ถ้าเรายังมีใจ สภาวะในใจเรายังเร่าร้อน หรือตัดใจยังไม่ได้ ก็ยังไม่เสียหายหรอกที่จะรับนโยบายเขาไปก่อน เพราะเขาก็ยังรักและให้เกียรติเรา ถึงจะไม่ยอมเลื่อนตำแหน่งให้เป็นหลวงก็ตาม แต่ ถ้าสภาวะธรรมในใจเรา อินทรีย์แก่กล้า ไม่แคร์ ไม่คลอนแคลนไม่อ่อนไหว จิตใจมั่นคงและเด็ดเดี่ยว เห็นสิ่งเหล่านี้ไม่ถูกต้อง ขอตัดขาดแบบไม่มีเยื่อใย แล้วจิตใจคุณสบายๆ ไม่ทุกข์ร้อน นั่นก็ขออนุโมทนาด้วย เพราะการปล่อยวางของหนักลงจากบ่า และความทุกข์มันคลาย มันลดน้อยลง ในสมองเราว่าง ในใจว่าง นั่นมันเป็นผลดีในตัวคุณและสุขภาพของคุณด้วย ต้องหยุดคิด อย่าคิดมาก ใช้ธรรมะเข้าข่ม หรือ ไปปฏิบัติธรรมกรรมฐาน ๓ หรือ ๗วัน(ถ้ามีเวลา)หรืออย่างน้อย สวดมนต์ไหว้พระ ในห้องส่วนตัวเราเป็นประจำอย่างต่อเนื่อง ตั้งมั่นจิต สติ สัมปชัญญะ อย่าให้ตก อย่าให้เผลอ อย่าให้ลอย หดหู่ ฟุ้งซ่าน เพื่อนๆพี่ๆน้องๆใน ลานธรรมจักรแห่งนี้ คอยเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจอยู่
ที่นี่มีคำตอบดีๆๆ กับทุกปัญหาของกัลยาณมิตรทุกท่านครับ
ขอเป็นกำลังใจ
เจริญในธรรม