ผมยอมรับว่าผมยมีความรู้ในหลักศาสนาไม่เพียงพอ

จะเรียกว่าพอรู้มากกว่า

ยอมรับว่ายังตัดกิเลสที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันไม่ได้

หลายครั้งที่ผมได้แต่ถามตัวเอง เวลาเกิดทุกข์จากความรักเพราะอะไร

และพอผมรู้ถึงสาเหตุ รู้ถึงวิธีการแก้ไขกับปัญหา

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด นั่นก็คือ ผมไม่สามารถลงมือแก้ไขปัญหานั้นได้โดยที่ผมรู้ทั้งรู้



มันจะพอมีวิธีมั้ยครับ วิธีที่จะทำให้ผมมีจิตใจที่เด็ดเดี่ยวพอ

เอาแค่ทำให้ผมสามารถลงมือปฏิบัติวิธีแก้ปัญหา

ผมไม่มีกำลังใจจริง ไม่มีแรงจูงใจเลย

ทั้ง ๆ ที่ผมคิดว่า แรงจูงใจที่แท้จริงนั่นก็คือ ผมสามารถหลุดพ้นจากความทุกข์เพราะรักนี้ไปได้

แต่ในที่สุด ผมก็ทำไม่ได้ซักที

Slot-C:



เหมือนหนึ่งว่า บุรุษหนึ่ง กำลังเดินตรงไปยังทางที่มุ่งสู่เหว.... ครั้งนั้น มีบุรุษตาดีกลุ่มหนึ่งผ่านมาพบเข้า พวกเขาต่างร้องเตือนว่า นี่แน่ะท่าน! หนทางนี้อันตรายเพราะนำไปสู่เหวลึก.!..พวกเขาชี้บอกทางดีแก่บุรุษนั้นด้วยจิตกรุณาว่า..ท่านพึงเดินหลีกทางนี้ไปเสีย โน่นทางเดินที่ปลอดภัย นั่นทางสายใหม่ที่ควรเดิน...

เมื่อเหล่าบุรุษตาดีหลีกไปแล้ว บุรุษนั้นก็มุ่งหน้าต่อไปยังทางเดิม พลางร้องคร่ำครวญว่า โอ้หนอ เราย่อมทราบหนทางที่ปลอดภัย แต่เราไม่อยากไป ไม่ยอมไป ทำอย่างไรดีหนอจึงจะพ้นวิบัติแห่งชีวิตได้.. เขายังคงมุ่งไปเส้นทางเดิม ใครหนอจะยังอาจช่วยเขาได้..หากเขาไปยอม"เปลี่ยนแปลง"ทางเดินของเขาเอง..

คุณ Slot-Cครับ เราเกิดมาเป็นคน มีปัญญาเป็นอาวุธอันยอดเยี่ยม ขอให้ใช้ปัญญานี้ในการแก้ทุกข์ครับ...ที่ยังทำไม่ได้เพราะยังไม่ลงมือทำเลยหรือเปล่า .. โปรดอย่าปล่อยใจไปตามยถากรรมเหมือนกอสวะลอยตามกระแสน้ำเลยครับ เพราะเท่ากับปล่อยตนให้ไปมืดในกาลข้างหน้า เรามาสว่างแล้ว ควรต่อยอดทุนเดิมที่มาด้วยบุญนี้เพื่อไปสว่างดีกว่า...ความรักไม่เคยทำให้ใครพ้นทุกข์ได้จริง ขนาดรักของพ่อแม่ยังพาตนพ้นทุกข์ไม่ได้แล้วจะหวังอะไรจากรักด้วยตัณหาราคะอีก...ตื่นเถิดครับ ไม่ได้เกิดมาเป็นทาสใครสักหน่อย ใจเป็นอิสระ อย่าเอาไปเป็นทาสของใครหรืออะไรเลย..ศักดิ์ศรีของความเป็นคนคือการที่สามารถพาตนให้พ้นทุกข์ได้ด้วยความพยายาม..การนั่งงอมือเท้าร้องขอให้ใครๆช่วยนั้น..เป็นเรื่องที่ควรยุติ แล้วหันมาดูแลเปลี่ยนแปลงตน ย้ายจาก Slot -C ไปที่ Slot-D เพื่อความดีและผาสุกนะครับ..

เป็นกำลังใจให้ครับ..

ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวคุณคะ
หมั่นอ่านธรรมะ ฟังธรรม
สวดมนต์เป็นประจำ นั่งวิปัสสนาทุกๆวัน
จะช่วยได้คะ
ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนแต่อนิจจัง ทุกขัง อนัตตาคะ
นึกถึงทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นของไม่เที่ยงคะ
แล้วคุณจะค่อยๆรู้สึกดีขึ้น
ธรรมจะเป็นแสงสว่างให้คุณ ทำให้คุณเกิดปัญญา แก้ไขปัญหาต่างๆได้คะ

คุณไม่ตั้งใจจะแก้ค่ะ (อ่านโทนการเขียนของคุณก็รู้แล้ว) คุณเห็นเรื่องรักเป็นเรื่องสนุกและท้าทาย เพราะรู้เหตุแต่มันไม่ใช่เหตุจริงๆหรอกค่ะ เหตุจริงอยู่ที่อดีตชาติต่างหาก คุณเลยเลี่ยงปัญหาไม่พ้น

สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณจะทำได้ในปัจจุบันคือคุณอย่าหาเหตุเพิ่ม ตัดกรรมทีละเปลาะอย่าหว่านมากนัก ทีละคนค่ะ ด้วยวิธีการวางเฉยกับรักของคุณกับแฟนแต่ละคนนะคะ และขออโหสิกรรมกันซะ ชาติหน้าคุณจะเสียเปรียบพวกเธอแต่จะตัดกรรมได้ค่ะ

แล้วไอ้ที่มันทุกข์และรักมันขั้นใหนแบบใหน อ่านแล้วไม่เข้า แล้วท่านทั้งหลายเลยช่วยไม่ได้ตรงประเดนตามประสบการณ์นะค่ะ เพราะในที่นี่มีทั้งอกหักรักคุดเยอะไปหมดเลย แล้วท่านล่ะอยู่ขั้นใหนเอ่ย...