ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=32196 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 2 |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 20:21 ] |
หัวข้อกระทู้: | ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เธอร้องไห้เพราะการพลัดพรากจากของรัก น้ำตามากน้ำในมหาสมุทร ทั้ง 4 ฯลฯ ท่อนหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสกับนางปฏาจารา ซึ่งพลัดพรากจากลูกสามีและพ่อแม่ เนื่องจากได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมกรรมฐานเพราะถูกบังคับอยู่ประมาณหนึ่งสัปดาห์ พบว่าเมื่ออกจากวัดแล้วจิตใจนิ่ง สงบ และปล่อยวางอะไรได้มากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป ก็มีปัญหากับคนรัก เนื่องจากเขาไม่เอาใจใส่ และเราเองก็รู้สึกน้อยใจเสียใจว่า เขาไม่รัก ความเป็นคนใจเย็นของเรานั้นหายไปทันที ทั้งๆที่ตอนที่ถูกเพื่อนร่วมงานตำหนินั้นเราเกิดความโกรธแต่ก็ละความโกรธลงง่ายๆ แต่กับคนรักนนั้นมันวางไม่ได้เลยค่ะ พอหลับตาจะทำสมาธิก็ทำไม่ไป ร้องไห้เหมือนเดิม เลยลุกขึ้นมาสวดมนต์ ตักบาตร ในขณะที่ทำนั้น ใจสงบเล็กน้อย เมื่อทำบุญเสร็จกลับเข้าบ้าน ก็พบว่าเขาได้ส่งข้อความมาหาบอกให้เลิกกัน เพียงเท่านั้นก็รู้สึกว่าใจจะสลาย เลยปิดประตู อ่านหนังสือธรรมะ และนั่งสมาธิอยู่ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว พ่อแม่เป็นห่วงมาก แต่ดิฉันก้ไม่อยากออกไปข้างนอก เพราะรู้แน่ว่าต้องร้องไห้ฟูมฟาย การทำสมาธินั้น ทำแบบดูท้องพองยุบเหมือนกับตอนได้ฝึกมา เมื่อทำอยู่ใจจะสงบ มองเห็นความรักเป็นอนิจจัง แต่เมื่อละจากสมาธิ มันกลายเป็นว่าเราไปข่มไว้ เลยร้องไห้และเครียดหนักเช่นเดิม ตอนนี้อยากตัดสินใจลาออกจากงานแล้วไปปฏิบัติธรรมในวัดถาวร แต่ก็กลัวว่าจะเป็นการหนีปัญหา เลยอยากขอคำปรึกษา ว่าควรทำอย่างไรให้สมาธิอยู่กับเรานานๆ และปล่อยวางความรักความหลงนันออกไปได้จริงๆ หัวใจถวายวัด http://music.mthai.com/music/3702 |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 20:56 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
จะนำพระพุทธปฏิมา ซึ่งเป็นที่เคารพสักการะของพุทธศาสนิกชนใกล้ไกลที่แวะเวียนไปกราบไหว้ขอพร จะเรียกว่าเป็นที่พึ่งทางใจระดับพื้นๆเบื้องต้นก็ได้ เพราะไหว้แล้วทำให้จิตใจหายทุกข์โศกได้ชั่วครั้งชั่วคราว เช่น พระนอนที่ จ.ระยอง พระนอนวัดป่าประดู่เป็นพระพุทธไสยาสน์ที่แปลกที่สุดในประเทศไทย เพราะโดยปกติแล้วเมื่อมีการสร้าง พระปางไสยาสน์มักจะสร้างในท่านอนตะแคงขวา แต่พระพุทธไสยาสน์ที่วัดป่าประดู่สร้างในท่านอนตะแคงซ้าย มีผู้สันนิษฐานว่าสร้างตามพุทธประวัติตอนพระพุทธเจ้ากระทำยมกปาฏิหารให้พวกเดียรถีย์ชม โดยมีพระพุทธ นิมิตแสดงอาการอย่างเดียวกับพระพุทธเจ้าเป็นคู่ๆ เมื่อถึงอิริยาบถไสยาสน์จึงผินพระพักตร์เข้าหากัน เป็นการนอนตะแคงซ้ายและขวาในลักษณะเดียวกัน ผู้สร้างคงเจตนาสร้างให้มีนัยของพุทธปาฏิหารย์ดังกล่าว จึงสร้างเป็นนอนตะแคงซ้าย http://www.paiboonrayong.com/index.php?mo=3&art=378661 |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 21:11 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ชีวิตบางคนเพิ่งได้สัมผัสกับศาสนาหลังจากมีทุกข์แล้ว ทุกข์เพราะพลัดพรากจากคนรัก จากของรัก ฯลฯ ก่อนหน้าไม่เคยใส่ใจเรื่องศาสนาเลย เมื่อเป็นดังนั้น จิตใจก็เหินห่างห่างไกลต่อคำสอนด้านในที่ละเอียดอ่อน จึงต้องอาศัยสิ่งที่เป็นที่เคารพภายนอกโน้มน้าวเข้ามา เช่น ที่พระพุทธเจ้าผ่อนจากจาก ศีล สมาธิ ปัญญา เป็น ทาน ศีล ภาวนา เพื่อให้เหมาะกับอุปนิสัยของคฤหัสถ์ |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 21:21 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ประเทศไทยเป็นแดนพุทธภูมิ ทุกภูมิภาคของประเทศมีสิ่งศักดิ์ที่ชาวพุทธสร้างขึ้นเพื่อยึดเหนี่ยวเป็นที่พึงทางใจ พุทธสถานภูปอ ตั้งอยู่ในวัดอินทร์ประทานพร ตำบลภูปอ ห่างจากจังหวัดกาฬสินธุ์ประมาณ 28 กิโลเมตร ตามทางหลวงหมายเลข 213 กิโลเมตรที่ 59 แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าทางบ้านโจด-บ้านนาจารย์-นาคอกควาย ประมาณ 16 กิโลเมตร เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปโบราณปางไสยาสน์ ฝีมือช่างสมัยทวาราวดี จำหลักบนหน้าผา 2 องค์ เป็นที่เคารพบูชาของชาวจังหวัดกาฬสินธุ์และใกล้เคียง องค์แรกประดิษฐานอยู่บนเชิงเขาทางขึ้น องค์ที่ 2 ประดิษฐานอยู่บนภูปอ http://www.nmt.or.th/kalasin/najan/Form ... B8%AD.aspx |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 21:48 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ศาสนทายาท คือ ผู้สืบต่อพระศาสนาที่พุทธศาสนิกชนพึงบำรุงตามสมควร เช่น ตอนเช้า ๆ ใส่บาตรอาหาร เพื่อให้ศาสนทายาทนั้นดำรงชีวิตอยู่ได้ อีกทั้งตนเองก็ได้ชื่อว่าช่วยกันค้ำจุนพระศาสนา ให้สมกับที่ พระพุทธเจ้าไว้วางใจฝากพระศาสนาแก่พุทธบริษัท คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ดังนั้นทุกคนจึงมีหน้า ค้ำจุนพระพุทธศาสนา |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 29 พ.ค. 2010, 22:00 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
วัดบ้านอยู่ติดแม่น้ำ ศาสนทายาทก็ใช้สายน้ำเป็นที่ภิกขาจาร |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 30 พ.ค. 2010, 09:33 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
“บุคคลประพฤติชอบเวลาใด เวลานั้นได้ชื่อว่า เป็นฤกษ์ดี มงคลดี เป็นเช้าดี อรุณดี เป็นขณะดี ยามดี และเป็นอันได้ทำบูชาดีแล้วในท่านผู้ประพฤติพรหมจรรย์ทั้งหลาย แม้กายกรรมของเขา ก็เป็นสิทธิโชค วจีกรรมก็เป็นสิทธิโชค มโนกรรมก็เป็นสิทธิโชค ประณิธานของเขาก็เป็นสิทธิโชค ครั้นกระทำกรรมทั้งหลาย ที่เป็นสิทธิโชคแล้ว เขาย่อมได้ประสบแต่ผลที่มุ่งหมายอันเป็นสิทธิโชค” องฺ.ติก.20/595/379 |
เจ้าของ: | กรัชกาย [ 30 พ.ค. 2010, 18:00 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
พระนอนที่ วัดพุทธนิมิต (ภูค่าว) เป็นพระนอนตะแคงซ้าย แกะสลักจากหินบริเวณหน้าผา สร้างเมื่อสมัย ทราวดี อายุราว 1500 ปี ตั้งอยู่ บ้านนาสีนวล ต.สหัสขันธ์ อ.สหัส จ.กาฬสินธุ์ ห่างจากตัวอำเภอ ประมาณ 7 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนภูเขาขนาดย่อม http://www.google.co.th/imglanding?q=%E ... xM&start=4 |
เจ้าของ: | Bwitch [ 30 พ.ค. 2010, 23:39 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ได้ของรักแล้วจากของรัก มีความสุข หัวเราะ แล้วร้องไห้ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นกันทุกคน แม้แต่พระพุทธองค์ สาธุค่ะ |
เจ้าของ: | Bwitch [ 31 พ.ค. 2010, 11:25 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ขอน้อมถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา วิสาขปุรณมีบูชา ๏อภิวาทวันทาไหว้ ชินวร บรมครูผู้สอน สั่งไว้ ชิโนรสผู้ชอน เวไนยย์ สัตว์นา ให้หลุดหมดทุกข์ได้ หมดสิ้นเวรกรรม |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 31 พ.ค. 2010, 11:40 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ไม่มีการพลัดพราก ไม่มีการจาก ก็ไม่มีทุกข์ เมื่อไม่มีทุกข์ ก็หลงระเริง ใฝ่หาแต่ความสุขภายนอก ต้องขอบคุณความทุกข์ที่ผลักดันให้เข้ามาทางสายนี้ คนไทยเป็นพุทธมามกะโดยกำเนิด แต่เข้าวัดกันเพราะทำตามประเพณี จะเข้าหาธรรมะก็ต่อเมื่อมีความทุกข์ที่ล้นหลาม แต่ชาวต่างชาติเดี่ยวนี้ ถึงไม่ทุกข์เขาก็ไขว่คว้า หาทางสงบ ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนของ พระพุทธเจ้าอย่างจริงๆจัง...เห็นแล้วอายจัง อนุโมทนาค่ะ |
เจ้าของ: | เอรากอน [ 31 พ.ค. 2010, 11:46 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
กลิ่นวันวิสาขบูชา ปีนี้ช่างหอมตลบอบอวล อิ อิ ม๊ดซ์ ก็ไปทำบุญ ก้อน ก็ไปแสวงบุญ อิ อิ เมื่อวาน ก้อน ฟังธรรม ชื่นนนนนใจ... |
เจ้าของ: | Bwitch [ 31 พ.ค. 2010, 11:49 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
เอรากอน เขียน: กลิ่นวันวิสาขบูชา ปีนี้ช่างหอมตลบอบอวล อิ อิ ม๊ดซ์ ก็ไปทำบุญ ก้อน ก็ไปแสวงบุญ อิ อิ เมื่อวาน ก้อน ฟังธรรม ชื่นนนนนใจ... อนุโมทนาสาธุค่ะ ชื่นจายยยยยส์ |
เจ้าของ: | Bwitch [ 31 พ.ค. 2010, 11:50 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
"ปีนเขา" เหนื่อยม้ายล่าาาาา ตะเอง อิอิ (ได้ข่าวว่าสลบไสล) เปนปลาร้าาาาเย๋อออ??? |
เจ้าของ: | Bwitch [ 31 พ.ค. 2010, 11:53 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นและที่สุดมิได้ เราร้องไห้... |
ปะเด๋วจาแว่บไปบ้านโน้น...จำไมไฟมันไหม้บ่อยนักเล่า... ใคร?? มือวางเพลิง พี่น้องก้อนเย๋ออ อิอิ |
หน้า 1 จากทั้งหมด 2 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |