รักบริสุทธิ์: อารมณ์ที่ปราศจากทุกข์โทมนัส
พระศรีญาณโสภณ (สุวิทย์ ปิยวิชฺโช)
จากหนังสือ อภัยทาน รักบริสุทธิ์
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้คนเข้าใจว่า “ที่ใดมีรักที่นั่น มีทุกข์”
มิได้หมายความว่าพระองค์ทรงปฏิเสธความรัก มองโลกในแง่ร้าย
แต่เพราะพระองค์ทรงมองเห็นว่า
โลกเป็นอนิจจัง มีการพลัดพรากหล่นหายไปจากกันได้
เมื่อเรารักสิ่งใด หากสิ่งนั้นหลุดมือเราไป เราก็เป็นทุกข์
เพียงสร้อยคอถูกขโมยไป เราก็เสียใจไปหลายเดือน
นับประสาอะไรกับการต้องสูญเสียสิ่งอื่นที่มากกว่า
พระองค์จึงทรงสอนให้มีสติในรัก แม้จะเป็นรักที่บริสุทธิ์เช่นรักของพ่อแม่ลูก
ก็ตาม ทุกอย่างล้วนแฝงไว้ด้วยการพลัดพรากทั้งสิ้น ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์
จึงเป็นอมตวาจาที่ไม่มีทางคัดค้านได้
ขอให้เราทั้งหลายมาทำความเข้าใจในคำว่า “รัก”
จะเป็นรักที่บริสุทธิ์ผุดผ่องของพ่อแม่ลูกก็ตาม
หรือเป็นรักที่ร้อนแรง หรือร้อนรนก็ตาม เราต้องตามให้ทัน
อารมณ์รักมักเป็นอารมณ์สุดโต่ง เป็นอารมณ์ที่อยู่เหนือความเป็นจริง
ขอให้เราทั้งหลายมาทำความเข้าใจในคำว่า “รัก”
จะเป็นรักที่บริสุทธิ์ผุดผ่องของพ่อแม่ลูกก็ตาม
หรือเป็นรักที่ร้อนแรง หรือร้อนรนก็ตาม เราต้องตามให้ทัน
อารมณ์รักมักเป็นอารมณ์สุดโต่ง เป็นอารมณ์ที่อยู่เหนือความเป็นจริง
ขอให้พิจารณาให้ดีว่า ทุกครั้งที่เรารักใครหรือรักอะไร
อารมณ์เราจะเบิกบาน ชื่นบาน ตัวเบา วาบหวิวผิดปกติ
เป็นอารมณ์ดีใจที่ได้มา เหมือนได้ครอบครองอะไรไว้
เหมือนมีทิพยสมบัติอยู่กับเรา
แต่ไม่รู้ตัวเหมือนกันว่าได้อะไรมา ครอบครองอะไรไว้
ต่อเมื่อสิ่งนั้นหลุดลอยไป จึงฟื้นสติขึ้นมาได้ เสียใจ โศกเศร้า
พิไรรำพัน อาลัยอาวรณ์ อารมณ์รักสุดโต่งอย่างนี้ท่านจึงบอกว่า
รักมากทุกข์มาก ทุกข์เพราะตามอารมณ์ของตัวเองไม่ทัน
ที่มา...ความจริงเกี่ยวกับ ความรัก ความโกรธ และความเมตตา
http://kwamjing.freewebsites.com/chapter16.htm
