[i]ทางแห่งนื้...เราเลือกเอง....ใช่หรือไม่??
เหตุไฉน......วันนี้ถึง....กลับเปลี่ยนได้
ยอมรับผล....ของกรรม...ที่ทำไป
ดีหรือร้าย...ทุกข์สุข....อยู่ตัวเรา
..............จะเปลี่ยนแปลง...ปรับใหม่...ใยต้องเศร้า
..............เรื่องน้ำเน่า...ไร้สาระ....อย่าโง่เขลา
..............ขอเพียงใจ....ตัวเรา....ไม่มัวเมา
..............หน้าที่เรา.....ทำดีแล้ว...ปล่อยวางลง
จะยอมรับ....แบบนี้...หรือหยุดจบ
คิดทวนทบ......รอบคอบ...ไม่สัยสง
หากเขายัง....ศีลธรรม...ไม่มั่นคง
คงต้องปลง....ยอมตัด...ให้หมดใย
..............อนาคต....ของลูกนั้น....สำคัญหนอ
..............หากจะรอ...เหตุเขาอ้าง...คงไม่ใช่
..............เอาแต่ดี...เห็นแก่ตัว.....ทนไปทำไม
..............วันๆไซ้...มั่วแต่กาม.....ไม่มีพอ
จะโทษใคร...ก็ไม่ได้....ตัวเองแหละ
ที่หลงแวะ...กลับใจ....ด้วยคำขอ
ใจยอมอ่อน....ไม่เข็ด...ไม่รั้งรอ
เลยกลับทุกข์....ซ้ำต่อ...เพราะติดกาม
..............รู้ทั้งรู้...เขาเป็นเหมือน...สามีไม่
..............คิดตรองไตร่....ด้วยสติไม่...อยากจะถาม?
..............หากยอมทุกข์....เพราะรูปเสียง...กลิ่นรสงาม
..............สัมผัสกาม..เหมือนไฟ....เผาไหม้เอยฯ[/i]
อาจจะไม่สละสลวยคล้องจอง...แต่ก็เพื่อหวังให้มีสติ..คิดให้รอบคอบกับการดำเนินชีวิต...และจงใช้ชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท...ตัวคุณเองจะเป็นผู้วางเส้นทางเดินของตัวเอง...เมื่อรู้ว่าอะไรมันร้อนก็อย่าไปแตะ...อะไรที่มันสงบ..เย็น นั่นแหละ...ต้องอยู่กับมัน...ขอเป็นกำลังใจสู้ครับ
ขอเจริญในธรรม

ต้องขอขอบพระคุณอย่างทุกกำลังใจ ทุกวันนี้ดิฉันก็พยายามฝึกดูจิตดูอารมณ์ พยายามปล่อยวางและไม่คิดเป็นเจ้าของในตัวเค้า บางอารม์ก้อทำได้ บางอารมณ์ก้อทำไม่ได้ แต่ก้อพยายามไม่ สั่นสะเทือนไปตามแรงยั่วยุหรือการกระทำของเค้า รู้สึกว่าตัวเองสามารถระงับโทสะได้ดีขึ้น และก้อจะพยายามเรื่อยไปค่ะ

เรียนคุณ Locomotive ดิฉันต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่สะกดคำผิด ไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ โปรดอภัยให้ด้วย ดิฉันเรียนภาษาไทยมาถึงแค่ป.4 เท่านั้น อาศัยอ่านหนังสือเยอะๆเอานะค่ะ และต้องขอขอบพระคุณที่ชี้แนะนะค่ะ :)

ดิฉันเองก้ออยากจะขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่กำลังเผชิญหน้ากับปัญหาต่างๆ ขอให้ทุกท่านฝ่าฝันอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีนะค่ะ ขอคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองค่ะ

เป็นอีก๑กำลังใจครับคุณkazumi..ความพยายามอยู่ที่ใหน ความสำเร็จก็ใกล้เเถวนั้น เมื่อลดโทสะได้บ้างก็ดีกว่าไม่ได้เลย ขอให้พ้นทุกข์ด้วยปัญญาครับ ...

คุณทักทายค่ะ เห็นคุณทักทายแนะนำคุณเป็นทุกข์เรื่องบอร์ดพอง-ยุบ ไม่ทราบอยู่ที่หน้าใหนค่ะ หรือใครพอจะทราบบ้างวิธีปฏิบัติแบบเบื้องต้นบ้างว่า จะต้องเริ่มด้วยการทำอะไรก่อนดีค่ะ ตอนนี้ดิฉันก้อจับต้นชนปลายไม่ค่อยถูก บางวันสวดมนต์ ระหว่างวันก้อหัดเฝ้าดูจิต หากเราต้องการปฏิบัติ จำเป็นไหมค่ะที่ต้องถือศีลห้านะค่ะ รบกวนผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

ขอบคุณมากนะค่ะ คุณทักทาย ตอนนี้กลุ้มมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรให้ไม่คาดหวัง ให้เลิกยึดติด ความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวเค้า อยากจะแอบเปิดดูมือถือตลอดเวลา ใจนึงก้อบอกตัวเองว่า อย่าเลย ดูไปก้อเท่านั้น เราก้อรู้อยู่แก่ใจว่ายังไงเค้าก้อคงยังไม่เลิกกัน ทุกข์ปล่าวๆ อีกใจหนึ่งก้อว่า ดูไปเลย ให้มันรู้ชัดๆ จะได้มั่นใจแน่ใจว่าเราไม่มีทางเชื่อใจเค้าได้ อย่างที่เค้าพูด เราเองก้อจะได้ทำใจ ตัดใจได้ง่ายขึ้น วนเวียนกันอยู่แบบนี้ร่ำไป ใจเป็นทุกข์เหลือเกิน กังวลว่าเค้าจะไปหากัน บอกรักกันอย่างนั้นอย่างนี้ เฮ้อ ทำอย่างไรหนอจึงจะหยุดความคิดเหล่านี้ได้ค่ะ ทุกข์เหลือเกิน ไม่อยากจะทเลาะกับเค้าอีกแล้ว เบื่อหน่ายเหลือเกิน ไม่มีซักวันที่ไม่ทะเลาะกัน อยากจะอยู่กันอย่างมีความสุขโดยที่ไม่ต้องไปคิดถึงการกระทำเหล่านี้ของเค้า หรือไม่ต้องไปคาดหวังว่าเค้าจะต้องมาดีกับเราแบบที่ทำกับญอื่น

ขอบพระคุณมากๆเลยคะ คุณทักทายที่ให้แง่คิดดีๆกับแอนเสมอมา จริงอย่างที่คุณทักทายว่า ดูไปก็ใช่ว่าจะทำให้เราลืมเค้าได้ง่ายขึ้น มีแต่จะเจ็บปวด และก่อเหตุให้ต้องทะเลาะกันอีก แอนว่าจริงๆแล้วมันคงเป็นข้ออ้างในใจของตัวเองมากกว่า รู้อย่างนี้แล้วจะเลิกดูค่ะ สัญญากับตัวเองว่าจะไม่หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้ว ขอให้ทำได้ทีเถอะ สาธุ สาธุ

เห็นด้วยกับคำกล่าวของคุณทักทายค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแอนสามารถผ่านพ้นปัญหานี้ไปได้ด้วยดีค่ะ ดิฉันก็แนะนำอะไรได้ไม่มาก ภูมิรู้ในทางธรรมยังไม่มากพอนะค่ะ ก็ทำได้เพียงส่งกำลังใจให้ ไม่อยากให้คุณเสียใจเลยค่ะ เพราะคุณยังโชคดีที่ได้มีโอกาสรักกับคนที่ต้องการจะรัก แต่สามีของช่างโชคร้ายและน่าเห็นใจ เพราะเขาเกือบจะต้องสูญเสียคนที่รักเขาไปนะคะและไม่รู้จักกับความรักที่แท้จริง)

ตวามดีและตวามสงบจะสยบทุกความเลวได้ค่ะ

นกประภัสสร

คุณแอน อย่าบีบคั้งหรือกดดันตัวเองมากเกินไปนะค่ะ
ทำตัวสบาย ๆ เห็น รับรู้ สิ่งที่เขาทำกับเรา เลิกตอกย้ำ
ความรู้สึกรักเขา มองให้รอบ ๆ ตัวสบาย ๆ เล่นกับลูก
ให้มีความสุข อ้อเองก็เคยเป็นค่ะ พยายามที่อยากพ้นจาก
ความทุกข์เร็ว ๆ แต่ปรากฏว่า เหมือนเราสั่งตัวเองมันไม่
ได้มาจากการรู้จากปัญญาจริง ๆ พอเจอเรื่องกระทบเข้า
แรง ๆ บางครั้งใจก็สั่งจิตไม่ได้ ก็ทุกข์เหมือนเดิม อาจ
มากกว่าเดิมด้วย อ้อเลยอยากให้คุณแอน ค่อย ๆ ดูไปค่ะ
เขาก็คือเขา เราก็คือเรา จริง ๆ แล้ว ไม่มีทั้งเขาและเรา
ฉะนั้น เราจะไมยึดมั่น ถือมั่นทำไม

ส่งกำลังใจมาให้คะแบบเต็มเลย

ขอขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับทุกกำลังใจ แอนรู้สึกซางซึ้งและมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ อย่างน้อยๆก้อจะพยายามให้สมกับที่ทุกๆคนให้กำลังใจมา ขอให้บุญกุศลเหล่านี้ส่งผลให้ทุกๆท่านมีแต่ความสุขสงบในใจนะค่ะ สาธุ สาธุ

เป็นกำลังใจให้คุณแอนนะคะ อยากบอกว่าทุกข์ไม่อยู่กับเรานานหรอกคะ เดี๋ยวเขาก็ไป จริงๆคะ สู้ๆนะคะ

สวัสดีคร๊า..



1. ดิฉันอ่านธรรมะมา เค้าว่าให้ปลง ให้ปล่อยวาง เพื่อลูก เพื่อครอบครัวจะได้เป็นสุข ดิฉันควรจะทำแบบนั้นกับผู้ชายคนนี้หรือปล่าวค่ะ มันคุ้มกันไหม

การปล่อยวางเป็นเรื่องที่ดี คุ้มสำหรับตัวคุณเอง

2. ถ้าดิฉันเลิกกับเค้า มันจะเป็นการเห็นแก่ตัวมากไหม คือเหมือกับว่าไม่คิดถึงจิตใจลูก อะไรทำนองนี้นะค่ะ แต่พูดตามตรง ถ้าลูกมีพ่อที่เป็นแบบนี้เป็นตัวอย่างแล้วมันจะดีหรือค่ะ

ถ้าตัดสินใจจะเลิกแล้วเป็นแน่ ก็ต้องพยายามพูดให้เด็กเข้าใจ ตอนนี้ยังเด็กอยู่อาจจะงอแงบ้าง โตขึ้นเขาจะเรียนรู้ได้เองค่ะ

3.ลูกดิฉันจะได้เชื้อแบบพ่อ แบบปู่เค้ามาไหมค่ะ ไม่อยากให้เค้าเป็นแบบนั้นเลย กลัวเหลือเกินเพราะเค้าก้อเป็นเด็กผู้ชาย

มันคนละคนกัน ถ้าเราสร้างสภาพแลดล้อมที่ใหม่ ๆ แฝงไปด้วยธรรมที่ขลัดเกลาจิตใจ ...ผลลัพธ์ย่อมเป็นบวกเสมอ


4.ถ้าคิดจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีก มีวิธีใหนที่ดิฉันจะทำให้ครอบครัวมันสงบสุขและไม่ต้องทะเลาะกันอีก ดิฉันควรจะเก็บปากเงียบเลยดีไหมค่ะ

วิธีมี 108 ซึ่งเจ้าของกระทู้ก็พอจะรู้ลึก ๆ แล้วว่าต้องทำอย่างไร ... ขึ้นอยู่กับว่าทำออกมาจากความตั้งใจจริง หรือฝืนทำไปวัน ๆ ...


ปรกติแล้วตัวนุชไม่ชอบเห็นใครเลิกรากัน อะไรที่ยอม ๆ กันได้ ปรับความเข้าใจให้มันสมดุลย์ น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดค่ะ ... อะไรที่แล้ว ๆ ให้มันผ่านไป เริ่มใหม่กับสิ่งที่ดี ๆ ... แต่ถ้ามันสุด ๆ เกินเหตุเกินความจำเป็นที่ความเป็นคนอย่างเราจะรับได้ ...ก็คงต้องโบกมือลา เพื่อสิ่งที่ดีกว่า .... เอาใจช่วยค่ะ ...