วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 18:09  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ค. 2010, 00:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


น้องแอนลองให้โอกาสเขาดูซิค่ะ
เขาอาจจะกำลัง พยายามตีตัวออกห่างผู้หญิง และกำลัง
พยายามที่จะเป้นสามีที่ดีอยู่ก็ได้ อย่าย้ำ ซ้ำ และวนเวียน
อยู่แต่เรื่องเก่า ปล่อยให้เขาคิดเอาเอง ว่าควรจะทำอย่างไร?

เวลาที่อยู่ด้วยกัน พูดแต่เรื่องลูก เรื่องของครอบครัวเรา
ทำบ้านให้น่าอยู่ ให้เป็นสวรรค์ คนเราหากอยู่ที่ไหนแล้ว
ชุ่มเย็น ก็มักจะไปที่นั่น ว่ากันตามจริงแล้ว เราไม่มีสิทธิ
จะไปเปิดโทรศัพท์ของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะเป็น "สามี" ก็ตาม
ไม่เป็นสิ่งบังควรอย่างยิ่ง อีกอย่างหนึ่ง เปิดดูทุกราย ก็เห็น
มีเรื่องได้ทุกราย ต่อให้ไม่มีอะไร? พอเปิดดูแล้วก็มักจะมีอะไร
ตามมาทุกรายเหมือนกัน

ทำหน้าทีของเราไป ให้ดีที่สุด ระหว่างนี้ ก็ให้โอกาสเขา
ได้จัดการชีวิตและเคลียร์ตัวเองดูนะค่ะ

ลูกชายน่ารักจัง หน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ น้องแอนคงต้อง
เตรียมรับลูกสะใภ้หลายคนหน่อยนะค่ะ :b13:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แก้ไขล่าสุดโดย ทักทาย เมื่อ 03 ก.ค. 2010, 00:10, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ค. 2010, 01:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ทักทายมากนะคะ สำหรับคำชมเรื่องความน่ารักของลูกชาย และก็สำหรับข้อคิดดีๆ แอนจะลองตั้งใจอีกครั้ง คราวนี้จะทำให้ได้นานกว่าคราวที่แล้ว ไอ้ที่เคยทะเลาะกันทุกวัน เหลือ สามสี่วัน คร้ง คราวนี้หนูจะทำให้ได้ซักเดือนคะพี่ จะพยายามรักเค้าให้ถูกวิธี จะไม่ไปยุ่งย่ามเรื่องส่วนตัวของเค้า ต้องทำให้ได้ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะพี่ที่เป็นกำลังใจให้เสมอมา :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ค. 2010, 01:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ขอให้มีชิวิตครอบครัวที่สุข สมบูรณ์นะค่ะ :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2010, 19:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ชอเมาท์เรื่องสามีหน่อยนะค่ะ โมโหเหลือเกิน เมื่อเช้านี้แอนเข้าห้องน้ำอยู่ดีๆ เค้าก้อมาเคาะประตูเรียกใหญ่เลย แอนก้อบอกเป็นอะไร ทำธุระอยู่ เค้าก้อบอกทำอะไร เปิดเดี๋ยวนี้ แอนก็งง ว่าจะเอาอะไร ก้อบอกเดี๋ยวๆ แล้วเค้าก้อตะโกนถามว่า โทรศัพท์เค้าอยู่ใหน แอนก้อปรี๊ดแตกเลยค่ะ ไอ้ที่มายืนเคาะปาวๆอยู่นี่เพราะคิดว่าเราแอบยิบโทรศัพท์มาดูนี่เอง หนูเลยเปิดประตูเลยค่ะ แล้วก้อว่าเค้ากลับ ว่าเป็นบ้าอะไรเนี่ย โทรศัพท์อะไร ยังไม่ได้ไปยุ่งไปแตะอะไรทั้งนั้น พอเค้าเห็นว่าแอนเสียงดังแล้วก็ไม่ได้ยิบไปจริงเค้าก็เลยพูดเสียงอ่อยๆว่า อ้าวแล้วมันไปใหน เฮ้ออ ดูซิค่ะ นี่แสดงว่ามันต้องมีอะไรในโทรศัพท์จริง ถึงกลัวว่าเราจะดูนักดูหนา กลัวว่าเราจะรู้จะเห็นการกรทำที่ไม่ดีของเค้า กลัวว่าเราจะจับผิดได้ เซ็งจริงๆเลยค่ะ ยิ่งเค้าเป็นแบบนี้มันยิ่ง ยั่วยุโทสะเราให้อยากไปรู้อยากไปเห็นว่ามันมีอะไรกันแน่ เราก้อเลยต้องมาคิดมากอีก เฮ้ออ กลุ้ม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2010, 21:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ยิ่งเขาแสดงความไม่ดีกับเราเท่าไหร่?
ก้เป็นโอกาสดี ที่เราจะตอบแบบดีๆกลับไปหาเขา
ความดีมันเย็นค่ะ ได้อยู่ใกล้สิ่งที่ดี คนดีๆ มีแต่ความ
ร่มเย็น และเป็นสุข

ก่อนที่จะมองว่า จะต้องมีอะไรในโทรศัพท์ ลองเริ่มมองจาก
ตัวเราเองก่อนดีไหมค่ะว่า? นี่คงเป็นเพราะเรา ชอบแอบหยิบ
ของเขามาจริงๆ พอของหายเขาถึงได้คิดว่าเราทำแบบนั้น
เหตุก็มาจากตัวเราเอง เราจึงต้องได้รับผลอันนั้น อย่าว่าแต่เขาเลยค่ะ
พี่เองก็ไม่ชอบให้ใครมาเช็คโทรศัพท์ หรือค้นกระเป่าตังค์ ต่อให้ไม่มี
อะไรที่เป้นความลับ ก็ไม่ชอบทั้งนั้น เพราะมีความรู้สึกเหมือนถูกริดรอน
สิทธิส่วนตัว เลิกทำเถอะนะค่ะ

ครั้งต่อไป หากเขายิ่งเอะอะ โวยวายใส่เราเท่าไหร่? น้องแอนลองสะกด
จิตใจตัวเองให้เย็นลงเท่านั้น และตอบเขาแบบ เรียบๆ ว่าไม่เห็น ไม่ได้หยิบ
และคงไม่หยิบอีกต่อไปแล้ว ไม่ต้องต่อปากต่อคำ แล้วพอโกรธปุ๊ป ให้รู้ตัวทันทีว่า
เราเริ่มถูก "โทสะ"ครอบแล้วนะ อย่าให้เขาชนะเรา ต้องระงับเขาให้ได้นะค่ะ

น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย คนใจเย็น ใจดี ใครๆก็อยากอยุ่ใกล้
อยากให้สามีเข้าใกล้ ไม่ไปไหน ก็ต้องทำตัวเป็นคนนุ่มนวล อ่อนโยน
และใจเย็นๆนะค่ะ ส่งกำลังใจมาให้สามโลค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2010, 22:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จริงอย่างที่พี่ทักทายว่า ถ้าเราไม่เคยทำ เค้าก้อคงไม่คิดกับเราแบบนั้น คราวหน้าจะมีสติและรู้ทันอารมณ์ให้ดีกว่านี้ค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะพี่ที่ช่วยเตือนสติแอน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2010, 23:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


น้องแอนทำได้อยู่แล้ว

ให้ใช้สติมากกว่าอารมณ์นะค่ะ

อนุโมทนาค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2010, 23:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆชาวลานธรรมทุกท่าน เป็นอย่างไรกันบ้างนะ แอนเองหายไปหลายวัน เนื่องจากช่วงนี้ติดฟัง shock fm อยู่ กลัวนะผีเนี่ย ไม่ใช่ไม่กลัว แต่ก็ชอบฟัง 555 บ้างเรื่องเค้าโทรมาเล่ากันได้น่าขนลุกเหลือเกิน
มาเมาท์เรื่องสามีบ้างดีกว่าค่ะ หลังๆมานี่เค้าทำดีขึ้นเยอะ ไม่กลับช้า หรืออยู่ดีๆหายไป อย่างแต่ก่อน ความรับผิดชอบก็ดีขึ้น แต่แอนกลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยมีอะไรดีขึ้นเลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เหมือนกับว่าสิ่งดีๆที่เราทำให้เค้า มันก็เป็นเรื่องที่เราทำอยู่แล้วปกติ เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เหมือนเราไม่ค่อยพัฒนาตัวเอง พยายามจะไม่หงุดหงิด หรือ จับผิดเวลาเค้าไม่รับโทรศัพท์ หรือ เวลาที่เค้าบอกว่าจะกลับช้าหน่อย ก็ยังทำไม่ได้เลย แย่จังค่ะ เฮ้อ ไอ้ที่เราเคยพูดว่าจะทำให้ได้ๆ ก็ยังไม่เคยทำได้จริงๆซักที กลุ้มเหมือนกันนะคะเนี่ย เฮ้ออ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2010, 09:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


น้องแอน "รู้สึก" ว่าตัวเอง
ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หรือไม่ดีขึ้น
นั่นแหละคือการพัฒนา "ตัวรู้"
ทำหน้าที่แล้วไงค่ะ ที่ควรทำต่อไป
ก็คือ "วาง" ไม่ว่าจะรู้อะไร ก็วางไว้
อย่าเก็บมาปรุงแต่งให้เป็นเรื่องเป็นราวนะค่ะ
ดีใจที่กลับมา :b1:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2010, 17:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ทักทายมากเลยนะคะ ที่คอยอยู่เคียงข้างและชี้แนะในทางที่ถูกที่ควร เหมือนเป็นเข็มทิศให้แอนเลยนะคะ แอนจะพยายามรู้ ให้มากขึ้นค่ะ แต่บ่อยครั้งที่หลงลืม วันๆนึงอาจจะนึกรู้ได้ไม่กี่ครั้ง แต่ก็คิดเสียว่า ดีกว่าไม่รู้ตัวเลย จริงไหมค่ะพี่ อิอิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ส.ค. 2010, 07:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


รู้ตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นนะค่ะ
ไม่ควรใส่สี ตีไข่เพิ่มเติม หนุ่มน้อยคงโตขึ้นมากแล้ว
โชว์รูปหน่อยซิ ป้าทักทายเป้นโรคงกเด็กค่ะ
เห็นแล้วอยากเห็นอีก..ไม่พอสักที.... แหะแหะ

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ส.ค. 2010, 12:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ค. 2010, 00:14
โพสต์: 130

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้นะคะ

เป็นอย่างที่พี่ทักทาย บอกจริงๆๆนะคุณแอน

แฟ เป้นประจำ จัดฉาก จัดไฟ พร้ม สั่ง แอคชั่นเอง

ได้ที่ก็ น้ำหู น้ำตาไหลพรากๆๆ จินตนาการ ล้วนๆๆ

ค่อยๆๆนะคะ แฟเป็น อีก1กำลังใจนะคะ

:b38:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ส.ค. 2010, 02:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


kar.fare เขียน:
เป็นกำลังใจให้นะคะ

เป็นอย่างที่พี่ทักทาย บอกจริงๆๆนะคุณแอน

แฟ เป้นประจำ จัดฉาก จัดไฟ พร้ม สั่ง แอคชั่นเอง

ได้ที่ก็ น้ำหู น้ำตาไหลพรากๆๆ จินตนาการ ล้วนๆๆ

ค่อยๆๆนะคะ แฟเป็น อีก1กำลังใจนะคะ

:b38:


เขียนบท และ กำกับเองด้วยใช่ไหมค่ะ?
ไม่แปลกเลย พี่เป็นมาหมดทุกอย่าง หลับตานึกภาพออกเลยค่ะ
รู้ไปตามนั้น คิด ก็ให้รู้ว่าคิด ฟุ้งก็ให้รู้ว่าฟุ้ง ร้องไห้ เสียใจ
ดีใจ ปลื้มใจ รู้ไปตามความเป้นจริง นะค่ะ :b16:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2010, 21:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 มิ.ย. 2010, 22:30
โพสต์: 104

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




DSCF0579.JPG
DSCF0579.JPG [ 44.71 KiB | เปิดดู 3595 ครั้ง ]
สวัสดีค่ะ พี่ๆและเพื่อนๆทุกคน ณ ลานธรรม วันนี้เอารูปลูกชายมาฝากคุณป้าทักทายค่ะ พึ่งพาไปหัวหินมา เค้าชอบน่าดู ไม่ยอมขึ้นจากน้ำเลยละ แต่กลัวเค้าจะไม่สบาย เลยต้องขัดใจกันหน่อย
วันนี้มีโอกาศแล้ว อยากจะขอระบายความในใจซักหน่อย หลังจากที่เก็บกักไว้มานาน แอนอยากจะขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ทำอย่างไรถึงจะไม่เอาตัวเองไปคอยเปรียบเทียบกับคนอื่นและก็คาดหวังว่าสามีต้องทำแบบนั้น แบบนี้กับเราบ้าง หรือว่าควรจะทำให้เราก่อนๆที่จะไปทำให้คนอื่น พยายามอย่างมาก แต่ไม่เคยสำเร็จซักที มีอยู่วันนึง จับได้ว่าเค้าโทรหาผู้หญิงคนนั้นคนนี้ หลายคนเชียว ก็นึกเสียใจ ว่าเออ ทำไมกันนะ เวลาห้านาที สิบนาที เหล่านั้น ไม่คิดจะเอามาโทรหาลูกหาเมียก่อน เคยไหมที่จะโทรมาถามว่ากินข้าวหรือยัง กลับถึงบ้านหรือยัง ทำงานเหนื่อยไหม พอเราต่อว่าเค้าๆก็ว่าเรา ว่าเคยมองย้อนไปที่ตัวเองบ้างไหม ว่าทำไมเค้าถึงต้องไปหาความสุขข้างนอก หนูปรนิบัติเค้าทุกอย่าง สารพัด ยังมาว่าแบบนี้ ทีเค้าเองมีข้อเสียร้อยแปดพันเก้า เรายังไม่เคยคิดไปหาความสุขนอกบ้านแบบเค้าเลย หนูเบื่อๆๆๆ เบื่อมากๆ อยากจะทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่ก็อดน้อยใจไม่ได้ ถามว่าเค้าดีขึ้นไหม เค้าดีขึ้นมากๆ เอาใจใส่ดูแลดีขึ้น แต่เหมือนตัวเราเองรู้สึกว่ามันยังไม่พอ ข้อบกพร่อง กับ ข้อดีมันยังต่างกันเยอะ เลยรู้สึกว่าไม่ได้นะ ฉันต้องการมากกว่านี้ คนในครอบครัวเองยังไม่มีความอบอุ่นเพียงพอเลย ทำไมไม่คิดบ้าง กลับเอาเวลาเหล่านั้นไปให้คนอื่นซะนี่ ลูกเต้าอยู่กับแม่ที่ตจว.ไม่คิดจะโทรหา วันละห้านาที สิบนาทีก็ยังดี ไม่มีหรอก กลับเอาเวลาไปโทรจีบหญิง คิดแล้วก็โมโห ทั้งน้อยใจ เสียใจแทนลูก บางครั้งก็คิดว่า เลิกๆกันไปซะยังจะดีกว่า เบื่อกับการที่ต้องมานั่งแคร์นั่งหึงนั่งหวง เราดีกับเค้าเท่าไหร่ มันก็เหมือนจะไม่ช่วยให้เค้าสำนึกเอาซะเลย อยากจะหลุดพ้นจากความรู้สึกเหล่านี้เหลือเกิน อ่านหนังสือ เยอะแยะไปหมด อยากจะรักเค้าให้เป็น รักแบบไม่ต้องคาดหวัง เคยฟังเรื่องชีวิตคู่ของคุณแม่สิริ ฟังแล้วก็อยากจะเป็นได้อย่างนั้นบ้าง แต่ก็อีกละนะ สามีเราก็ไม่ได้เป็นหัวหน้าครอบครัวแบบหาเลี้ยงทุกคนซะที่ใหน เราซะอีกเป็นเหมือนผู้นำ งานนอกบ้านก็ต้องทำ ในบ้านก็ต้องดูแล ค่าใช้จ่ายหลักก็เราทั้งนั้น แล้วจะไม่ให้คิดน้อยใจได้อย่างไร เรื่องมันก็มีประมาณนี้ละค่ะ ขอโทษทีนะค่ะ ร่ายซะยาวเลย วันนี้จบแค่นี้ก่อนแล้วกันค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ต.ค. 2010, 04:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ห่างตาไปแป๊ปเดียว...จะเป็นหนุ่มแล้ว
เอ...น้องแอนเคยบอกพี่หรือเปล่านะ...ว่าหลานชายของพี่ชื่ออะไร?
พี่จำได้ว่าไม่เคยบอก....ปกติพี่จะเป็นคนไม่จำอะไรทั้งนั้น
ยกเว้น"ชื่อ" และวันเกิดของเด็กๆ....สรุปแล้วไม่เคยบอกใช่ม้า???


:b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41: :b48: :b41:

อ้างคำพูด:
เคยไหมที่จะโทรมาถามว่ากินข้าวหรือยัง กลับถึงบ้านหรือยัง ทำงานเหนื่อยไหม
พอเราต่อว่าเค้าๆก็ว่าเรา ว่าเคยมองย้อนไปที่ตัวเองบ้างไหม ว่าทำไมเค้าถึงต้องไปหาความสุขข้างนอก
หนูปรนิบัติเค้าทุกอย่าง สารพัด ยังมาว่าแบบนี้ ทีเค้าเองมีข้อเสียร้อยแปดพันเก้า
เรายังไม่เคยคิดไปหาความสุขนอกบ้านแบบเค้าเลย


ที่เราเป็นทุกข์อยู่นี้ ก็เพราะเราคิดว่าเราดีแล้ว เราพร้อมแล้ว
คนอื่นไม่ดีเท่าเรา ไม่พร้อมเท่าเรา....มีอะไรที่ไม่พึงพอใจ
ก็มักจะมองหาเหตุที่คนอื่นว่าเป็นเพราะ "เขา" ....

ลองคิดตามที่เขาบอกดู โดยการ "มองย้อนดูที่ตัวเองบ้าง" มองอย่างเป็นกลางนะ
มองให้เห็นข้อบกพร่อง มองหาข้อเสียของเรา....บางที่สิ่งที่เราคิดว่า "ดีที่สุด"
ที่เราทำไปเพื่อเขา....เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาต้องการ...ปรารถนาหรือไม่?

ส่วนสิ่งที่เราเห็นว่าไม่มีประโยชน์ ไม่ควรทำเพื่อเขา....แต่เขาต้องการ ปรารถนา
และโหยหาในสิ่งเหล่านั้นหรือไม่?.....การที่จะมอบอะไรให้แก่ใครสักคน...
ต้องนึกถึงใจ...ประโยชน์และความต้องการของผู้รับด้วย...มิใช่เอาตัวเเราเป็นหลัก....
เราเห็นดี แต่เขาไม่ชอบก็ไม่มีประโยชน์อะไรในการ "ให้" ครั้งนั้น

ควรมองหาส่วนดีของเขา หาส่วนเสียของเรา
ถ้าเราพบข้อเสียของเรา เห็นข้อดีของเขา ความสมดุลย์จะเกิดขึ้น
ทิษฐิมานะของเราจะลดลง....ความสงบสุขในครอบครัวก็จะเกิดขึ้น
ใจเราก็จะทุเลาความเร่าร้อนลง


อ้างคำพูด:
ถามว่าเค้าดีขึ้นไหม เค้าดีขึ้นมากๆ เอาใจใส่ดูแลดีขึ้น
แต่เหมือนตัวเราเองรู้สึกว่ามันยังไม่พอ


เราเองก็ยอมรับนะว่า "มันยังไม่พอ"
ถ้าอยากจะให้เพียงพอกับความต้องการของเรา...ขอถามว่า เท่าไหร่?
ถึงจะพอ....แค่ไหนถึงจะเหมาะสม?.....เขาไม่มีน้ำใจให้เราเลย ไม่เคยห่วงหาเราเลย...
แต่พอเขาพัฒนาจากศูนย์ ขึ้นเป็นสิบ...เราก็อยากได้เป็นร้อย....แล้วถ้าเขาเพิ่มขึ้นเป็นร้อย
แน่ใจตัวเองไหม?....ว่าจะหยุดความต้องการ "อยากได้" ไว้แค่ตรงนั้น...อย่าลืมว่า
แม้แต่ตัวเราเอง....บางครั้งเรายังไม่สามารถทำได้ตามที่ใจเราต้องการเลย....นับประสาอะไร
ที่จะไปร่ำร้องจากผู้อื่น.....

หากยังเรียกร้องแบบนี้....ก็จะไม่มีวันพ้นทุกข์ไปได้แม้แต่น้อย กิเลสของคนไม่มีที่สิ้นสุด
มันทั้งหนา กว้าง และลึก อย่างประมาณมิได้...เพราะฉะนั้น สิ่งที่ควรจะปรับเปลี่ยน
คือใจของเราเอง มิใช่การกระทำของเขา


อ้างคำพูด:
เราดีกับเค้าเท่าไหร่ มันก็เหมือนจะไม่ช่วยให้เค้าสำนึกเอาซะเลย


หากการทำหน้าที่ภรรยาที่ดี แม่บ้านที่ดี เพียงเพื่อต้องการให้เขา
สำนึก....ก็อย่าทำเลยค่ะ....ไม่มีประโยชน์อันใดเลย....เพราะเป็นการลงทุน เพื่อผลกำไร
หากไม่ได้กำไร หรือขาดทุน ก็จะทำให้ใจเราเป็นทุกข์ไปเปล่าๆ....

พี่จำได้ว่าเคยให้ความเห็นว่า การที่เราจะเป็นภรรยา และแม่ที่ดีได้นั้น เราต้องใช้ความอดทนอย่างสูง
และเสียสละอย่างมาก โดยที่ไม่ต้องคิดถึงผลตอบแทนใดๆ ทุกอย่างต้องทำเพื่อ ให้คนในครอบครัว
มีความสงบสุขที่สุด แม้บางครั้งเราต้องกล้ำกลืน ฝืนทน ในสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา หลายๆประการ
แต่ก็ต้องทนทำและรับไว้....ไม่ต้องคิดว่าจะได้ผลตอบแทนหรือไม่ อย่างไร?
:b48: :b41: :b41:

อ้างคำพูด:
สามีเราก็ไม่ได้เป็นหัวหน้าครอบครัวแบบหาเลี้ยงทุกคนซะที่ใหน
เราซะอีกเป็นเหมือนผู้นำ งานนอกบ้านก็ต้องทำ ในบ้านก็ต้องดูแล
ค่าใช้จ่ายหลักก็เราทั้งนั้น


ในเมื่อเขาแทบจะไม่มีดีอะไรเลย...ทำไมน้องแอนไม่ทิ้งเขาไปเสียเล่าค่ะ
(ประชดจริงๆนะ).....ในเมื่อเราดีหมด และเขาไม่ดีสักอย่างเดียว....แล้วจะทนอยู่กับเขาไปทำไม?
อย่าบอกนะว่าเพราะรัก...เพราะมันเป็นแค่ข้ออ้างของคนอ่อนแอ...ไม่อยากฟัง(งอน..แหล๊ว :b7: )

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 100 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 12 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร