วันเวลาปัจจุบัน 20 เม.ย. 2024, 09:13  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 166 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ก.ค. 2010, 11:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 มิ.ย. 2010, 12:34
โพสต์: 66

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เหงาใช่มั้ยแต่ก่อนมีอยู่สองคนแต่ตอนนี้อยู่คนเดียว ไม่วันใดวันหนึ่งเราก็ต้องเดินทางเพียงคนเดียว
ทำใจให้ชินมันจะมีประโยชน์มากเลยคะ ถึงเราจะอยู่คนเดียวใช่ว่าไม่มีคุณค่า เรายังสามารถทำประโยชน์ให้กับคนอื่นได้อีกมากมายทั้งต่อสังคมและประเทศชาติ สู้ต่อไปนะคะ :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ก.ค. 2010, 14:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แวะมาเป็นกำลังใจให้คะ
ไม่อยากให้คุณจมปลักกับอดีต
ลองหาอะไรใหม่ๆทำซิคะ
เช่นคิดว่าจะทำอะไรเพื่อพ่อเพื่อแม่ดี อย่างเนี้ยอะคะ
เป็นกุศลให้กับชีวิตด้วย
ส่วนเรื่องสามียังตัดสินใจอะไรไม่ได้ก็เก็บเรื่องนี้ไว้ก่อน
คิดมากไปจิตใจก็เศร้าหมอง ไม่เกิดผลดีกับชีวิต
คนที่รักเรารอบข้างก็จะพลอยทุกข์ใจไปด้วย
ทำเพื่อคนอื่นเยอะๆแล้วคุณจะเห็นคุณค่าในตัวเองคะ :b53:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ก.ค. 2010, 19:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2010, 22:24
โพสต์: 77

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b14: เขาโทรมาคะ :b10:

ใจนึงไม่อยากรับสาย (กลัวใจตัวเองด้วย) พยายามคุยกับเขาในฐานะอื่น ๆ ซึ่งตอนนี้ก็ยังตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าอยู่ในฐานะอะไรกันแน่ :b26:

ก็เลยคุยกับเขาเรื่องอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องเรียน ใจอยากถามเขามากว่า "ชีวิตคุณมีความสุขดีมั้ย" แต่ก็รู้ว่าถึงจะถามไปยังไงก็ไม่ได้รับคำตอบที่แท้จริง จึงไม่ถาม
:b21:
โทรมาหาหนูก็บอกเครียดเรื่องงานเรื่องเรียน :b31: แต่เรื่องครอบครัวของเขาที่เขาทิ้งภรรยาคนนี้ไปเขาไม่เก็บเอามาคิดเลยหรือ ? ดูแล้วเขาน่าจะสบายใจไม่ต้องเก็บมาคิดให้ยุ่งเหมือนเรานะคะ :b6:

เรื่องงานและเรียน เราก็ต้องทำตามหน้าที่เหมือนเขาทุกอย่าง ไหนจะเรื่องครอบครัว ที่จริงมันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วนะคะ ที่ทุกคนต้องทำเพื่ออนาคต แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเป็นของเขา จนทำให้เขาดความรับผิดชอบต่อครอบครัว เพียงเพื่อมองอนาคตของตัวเองและญาติพี่น้องของเขา แต่ก็ไม่แปลกเพราะเขาก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นลูก กตัญญูที่สุด หนูไม่เคยโกรธเขาเลยคะสำหรับเรื่องนี้ :b20:

เคยมีคนบอกว่าถ้าสามีภรรยาอยู่ด้วยกันนาน ๆ แล้วจะไม่มีความรักต่อกันแล้ว แต่จะเป็นความสัมพันธ์แบบเพื่อนมากกว่า (ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่านะคะ) แต่สำหรับหนูแล้วถ้าเป็นอย่างนั้นได้ก็ดีนะคะ เพราะถ้าหมดรักเขาแล้วหรือรักน้อยลง หนูคงไม่รู้สึกเจ็บปวดมากมายขนาดนี้คะ แต่เป็นเพราะเรารักเขา เวลาเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นมันก็ต้องเจ็บปวดเป็นธรรมดา จริงมั้ยคะ

ระบายมาซะยาวเลยคะ :b14:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ก.ค. 2010, 19:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


จริงๆแล้วเรื่องที่ว่าสามีภรรยาอยู่ด้วยกันไปนาน ความรักจะหมดไปกลายเป็นความรักแบบเพื่อน มีจริงคะ และกลายเป็นเพื่อนทุกข์เพื่อนยากกันด้วยคะ เราเคยเห็นและมองแล้วน่ารักมาก อิจฉาคู่เขาเลยล่ะคะ มันดูดีกว่ารักแบบหนุ่มสาวอีกคะ มีห่วงใย ดูแล พูดคุยปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ไม่ทะเลาะกันด้วยคะ ที่กล้าพูดคือเห็นทุกวัน คู่นั้นคือพ่อกับแม่เราเองคะ ท่านทั้งคู่น่ารักมากไม่เคยห่างกันเลย ยังหวาน ยังรู้สึกดีต่อกัน ไม่ขัดใจกัน แอบคิดว่าทำไมคู่เราไม่เหมือนพ่อกับแม่เราเนอะ ถ้าเป็นแบบนี้คงจะมีความสุขมากๆ เลย เขาทั้งคู่เป็นเหมือนเพื่อนกันคะ ทำให้ไม่ต้องมาทะเลาะเบาะแว้งกัน ดีไปอีกแบบหนึ่งคะ แต่ก็มีบางคู่ที่อยู่ไปนานๆ ก็หมดรักแบบคู่รัก และก็ไม่มีความรักแบบเพื่อนให้กันด้วย ก็แย่คะ ก็เกิดปัญหาแบบที่เราๆ ประสบและเห็นๆ กันอยู่นี่แหละคะ กลายเป็นคู่เวรคู่กรรม มากกว่าคู่แท้คะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณผ่านบททดสอบนี้ไปให้ได้นะคะ เป็นห่วงนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ก.ค. 2010, 20:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2010, 22:24
โพสต์: 77

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณมากนะคะ คุณแสงอาทิตย์ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ :b1:

ตอนนี้เวลาเห็นเพื่อนหรือคู่รักของเพื่อนมีความสุข (ซึ่งต่างกันกับเราคะ)เขาก็มีลูกน่ารัก ๆ กันนะคะ แอบชื่นชมเขา :b27: อิจฉานิด ๆ :b13: เพราะเราก็เคยคิดว่าอยากมีลูกน่ารัก ๆ แบบนี้บ้างจัง! ก็เลยผิดหวังอย่างที่เห็นนี่แหละคะ

แต่ก่อนนะคะ เคยชอบความหมายของเพลง ทรายกับทะเลมากเลยคะ :b20:

http://www.youtube.com/watch?v=mAfhKNBNHQk

แต่ตอนนี้ฟังแล้วดูเศร้านะคะ :b7:

แต่ก็ต้องมีเศร้าบ้าง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง แหละนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ก.ค. 2010, 13:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 มิ.ย. 2010, 12:34
โพสต์: 66

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




image8.jpg
image8.jpg [ 56.41 KiB | เปิดดู 3900 ครั้ง ]
ส่งมาเป็นกำลังใจให้ในวันที่อ่อนล้า สายลมแห่งความหวังดีจะพัดพาใจที่เหงาเศร้าให้จางไป
ดูแลหัวใจให้แข็งแรงนะคะ :b45:
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 13:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.ย. 2009, 04:04
โพสต์: 356

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


วันนี้แวะมาขอบคุณหนูที่ไปให้กำลังใจพี่ถึงบ้าน พี่อ่านเรื่องราวของหนูแล้ว เมื่อก่อนเรามีเรื่องราว
คล้าย ๆ กันค่ะ ต้องรบรากับครอบครัวของสามีมาเป็นสิบปี ทุกวันนี้พี่คงหมดกรรมกับทางโน้นแล้ว
พี่อาจจะโชคดีนิดนึง หรือ สามียังไม่มีที่หมายใหม่ก็ไม่รู้ เขาถึงเลือกที่จะอยู่กับพี่ หรือจะเพราะเขา
รักลูกด้วยมั้งค่ะ....ขอเป็นกำลังใจให้หนูนะค่ะ วันนี้ทุกข์ใช่ว่าวันข้างหน้าเราจะมีความสุขไม่ได้ซ่ะ
เมื่อไหร่ เรื่องของพี่กว่าจะลุล่วงไปด้วยดีก็กินเวลา 2 ปีกว่า ๆ รับรู้ได้ค่ะว่าหนูเจ็บปวดมากแค่ไหน
....เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 13:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ลองคิดในอีกมุมหนึ่งไหม น่าจะเป็นอีกช่วงของชีวิต
ที่ทำให้เราได้อยู่เพื่อตัวเราเองบ้าง แทนที่จะอยู่เพื่อเขา
ได้ทำอะไรใหม่ ๆ ใช่ชีวิตแบบใหม่ ๆ เรากับเขาอาจทำบุญ
ร่วมกันมาเพียงเท่านี้ ก็ถือว่าหมดเวร หมดกรรมกันแล้ว
เราได้ชดใช้หนี้กรรมให้เขาหมดแล้ว อยากเป็นกำลังใจ
หนึ่งนะค่ะ ผู้หญิงเราใช่ว่าเมื่อไม่มีสามีแล้วเราจะไร้ค่า
แต่เขาต่างหากที่มองไม่เห็นค่าของเรา
เรื่องในอดีต คิดขึ้นมาแล้วขอให้รู้และจับมันไว้ บอกมันว่า
มันโผล่ขึ้นมาทีไร เราก็เจ็บ แถมก็ยังกลับไปทำอะไรกับมัน
ไม่ได้ ไม่ต้องโผล่มาบ่อยนักหรอก แต่ถ้ามันยังมาก็แค่ตามรู้
ตามดูมันซิ ว่ามันจะคิดไปถึงไหน
ช่วงนี้เป็นช่วงโปรโมชั่น ให้เราได้เรียนรู้และเข้าใจ
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นค่ะ ค่อย ๆ เรียน จะค่อย ๆ เข้าใจ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 13:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


นนนน เขียน:
ลองคิดในอีกมุมหนึ่งไหม น่าจะเป็นอีกช่วงของชีวิต
ที่ทำให้เราได้อยู่เพื่อตัวเราเองบ้าง แทนที่จะอยู่เพื่อเขา
ได้ทำอะไรใหม่ ๆ ใช่ชีวิตแบบใหม่ ๆ เรากับเขาอาจทำบุญ
ร่วมกันมาเพียงเท่านี้ ก็ถือว่าหมดเวร หมดกรรมกันแล้ว
เราได้ชดใช้หนี้กรรมให้เขาหมดแล้ว


เห็นด้วยกับคุณอ้อคะ เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งหน่วยนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 20:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2010, 22:24
โพสต์: 77

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณแสงอาทิตย์ คุณPENYA คุณtungaei คุณนนนน มากนะคะที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ

คิดว่าพี่ ๆ ก็ผ่านอะไรมามากเหมือนกัน หนูยินดีสำหรับคำแนะนำและกำลังใจดี ๆ จากทุกคนนะคะ

เมื่อวานหนูโทรไปหาเขาให้มารับเพื่อไปเป็นเพื่อนช่วยทำธุระให้คะ แล้วเขาก็มารับที่ห้องและสังเกตทุกๆอย่างที่อยู่ในห้อง มองรอบห้อง จนหนูรู้สึกอึดอัด ก็เลยถามเขาไปว่า "มองหาอะไร ถ้าคิดอย่างที่คุณคิดคุณอย่าคิดว่าฉันจะเป็นเหมือนคุณ " เขาก็ไม่ตอบ

แล้วเขาก็พาหนูไป เราก็พูดคุยกัน หนูก็เลยไม่แน่ใจเหมือนกันว่าความสัมพันธ์เราคืออะไร ถ้าเป็นสามี-ภรรยากัน เราก็แยกกันอยู่ ถ้าเพื่อนก็คงจะใช่คะ ถ้าถามหนู ความสัมพันธ์แลความหวังดีก็ยังคงมีให้กัน แต่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เช่น สามี-ภรรยาเหมือนเคย เขาก็ไม่เคยพูดออกจากปากว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่หนูก็ยอมรับความจริงได้คะ ถึงแม้มันจะเจ็บปวดมากก็ตาม แล้วก็อดที่จะพูดประชดประชันไม่ได้แต่พูดทีไรทำไมเขาต้องอารมณ์เสียทุกที ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นก็เป็นภรรยาเขาคนนึง เสร็จธุระแล้วเขาก็มาส่งหนู แล้วหนูก็บอกให้เขากลับไป เพราะหนูก็รู้สึกอึดอัดว่าเขาต้องการจะจับผิดอะไร

สับสนคะ และบางทีก็แอบคิดว่า ถ้ากลับมาเหมือนเดิมจะเป็นอย่างไร แต่แผลในใจหนูก็คงจะไม่ลืมแล้วจะอยู่กันไปได้อย่างไร สำคัญที่สุดคือใจเขาไม่ได้อยู่กับเราหนะสิคะ

จึงอยากผ่านไปให้เร็ว ได้แต่บอกกับใจตัวเองว่าให้อดทน เด็ดเดี่ยว ไม่ใจอ่อนแล้วยอมใหอะไรๆ กลับไปในสภาพเดิม เพราะมันทรมานมากคะ นอนไม่หลับ ต้องจับโทรศัพท์ไว้ในมือขณะนอนหลับ เพื่อโทรหาเขา และต้องสะดุ้งตื่นกลางดึก วันนี้หนูดีขึ้นมากแล้ว ถามใจตัวเองว่ายังอยากจะกลับไปเหมือนเดิมอีกหรือ? เหนื่อยมามากพอแล้วคะ

ถ้าวันไหนนึงถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็น Mail ที่ผู้หญิงคนนั้นส่งมา ก็เจ็บปวดและเครียดขึ้นมาทันทีคะ บางทีก็ต้องระบายออกก็โทรไปคุยกับเพื่อน และพยายามตั้งสติคะ

ยังมีคนที่โชคดีกว่าหนูหลายคนนะคะ ที่สามียังอยู่กับคุณ ปรับตัวปรับใจเข้าหากันนะคะ ในเมื่อคุณยังมีโอกาส อย่างน้อยก็คิดว่าถ้าสามีขอโอกาส เพราะโอกาสของคนหนึ่งคนอาจจะมีความหมายกับเขามากก็ได้คะ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 20:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2010, 22:24
โพสต์: 77

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แต่...... :b6: เอ๊... :b6: พี่ทักทายหายไปไหนค๊าเนี่ย!

ฝากบ้านหน่อยน๊ะ..ค๊า..เดี่ยวมาคะ ไปตามหาพี่ทักทายก่อนคะ :b7:

:b29: :b29: :b41: :b41: :b41:



huh


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 20:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ไม่ต้องไปตามที่ไหนหรอกค่ะ
แอบอยู่ในห้องน้ำนี่เอง มาเยี่ยมทุกวัน แต่เห็นว่าหนู
กำลังรวบรวมสมาธิ และกำลังภายใน คิดพิจารณา
เหตุ และผลอยู เลยไม่กล้าส่งเสียงรบกวน

ถ้าเรารู้จักควบคุมอารมณ์ต่างๆ ไว้ในระดับเดียวกัน
ไม่ว่าจะ รัก เกลียด เสียใจ อยากได้ ไม่อยากได้
ให้มีอัตราส่วนที่เท่าๆกัน ใจเราก็จะไม่ทุรนทุราย
ไม่รักมาก เราก็ไม่ยึด ไม่เกลียดมาก เราก็ไม่เร่าร้อน
ไม่อยากได้ เราก็ไม่โหยหา อารมณ์เราก็จะไม่พลุกพล่าน

อยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด อนาคตยังไม่ต้องคิดถึง
ส่วนอดีต ถ้าส่วนไหน?ที่คิดแล้วยิ้มได้ ก็คิดไป
ถ้าส่วนไหนคิดแล้ว เศร้า ก็โยนทิ้งไป วันไหนที่เขา
มาให้เห็นหน้า ก็คิดว่า "อ้อ...เขายังอยู่" นานๆไป
ไม่เห็นหน้า ก็คิดว่า "อ้อ...เขาไม่อยู่" ไม่ต้องอยากรู้
อยากเห็นว่าเขาไปไหน? อยู่อย่างไร? อยู่กับใคร?

พี่เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 21:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2010, 22:24
โพสต์: 77

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1: :b1: :b1: :b1: :b1:

:b4: :b4: :b4: :b4: :b4:

:b12: :b12: :b12: :b12:
:b45: :b45: :b45: :b45:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2010, 23:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.ย. 2009, 04:04
โพสต์: 356

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


น้องหนูเอ๋ย ยามจะหลับมันเหงามากใช่ไหมค่ะ พี่เคยเป็นค่ะ ตอนแยกกับสามีอยู่กันคนละบ้าน ตกดึกคน
ในบ้านหลับหมดแล้ว พี่จะนั่งพิงขอบหน้าต่าง มองดูดวงจันทร์ ก้อนเมฆ มีแต่เสียงสะอื้น น้ำตา เป็นมิตร
แท้แก่พี่ยามเหงาค่ะ ก็คิดนะว่าเราคงเป็นฝ่ายเดียวที่นั่งคิดถึงเขา ส่วนเขาไปมอบไออุ่นให้แก่ใครซึ่งเรา
ไม่รู้เลย ยิ่งคิดก็ยิ่งทรมาน ช่วงนั้นพี่เกลียดกลางคืนมากเลยนะ มันทำให้พี่อ่อนแอ หมดสภาพของหญิง
แกร่ง ยิ่งตอนเย็นของทุกวันเขามาหาลูก หางตาเขาก็ไม่ชายตามองพี่ ยิ่งทำให้พี่เศร้าหนักเข้าไปอีก
คิดไปว่าเราคงหมดคุณค่าหมดความหมายแก่เขาแล้ว .....น้องหนูต้องทนนะค่ะ พี่ยังผ่านเหตุการณ์นั้น
มาได้ ล้มลุกคลุกคลานนานหลายเดือน พอเริ่มยืนได้ พี่ก็ไม่ร้องไห้ ไม่แยแส เขาจะอยู่หรือจะไป พี่ก็ไม่
สนใจ เราก็มีศักดิ์ศรี สามารถยืนหยัดได้แม้ไม่มีเขา ...และก็แปลกความรักนี่มันเหมือนเงานะค่ะ พอพี่
ตามเขา เขากลับวิ่งหนีพี่ พอพี่หยุดตาม เขากลับมายืนอยู่ใกล้ ๆ พี่ ...น้องหนูลองนิ่งแล้วตรวจดูหัวใจ
ตัวเองนะค่ะว่าเราคิดยังไงกับเขาอยู่ ถ้าเหนื่อยนัก ก็ลองอยู่เฉย ๆ กับความรักบ้างนะค่ะ หนทางข้างหน้า
อาจจะมีตัวช่วยเพิ่มขึ้นอีกทางก็ได้ค่ะ......จะเป็นกำลังใจให้ตลอดค่ะ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ก.ค. 2010, 00:04 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12232


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอเป็นกำลังใจ..กับ..ทุกคนที่ต้องการ..ครับ

ขอให้พบความสุข..กันทุกคนนะครับ :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 166 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 46 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร